Ανέστης Ευαγγέλου: Θέλω, ακόμα, να πω
Θέλω, ακόμα, να πω για μιαν εικόνα φρίκης
κάτι σαν φίδι, να πούμε, ή μια σαύρα πάνω στο σώμα μου
καθώς ξυπνάς το πρωί και το νιώθεις
μέσα στα ρούχα σου να γλιστράει κι όλη τη μέρα
στην αγορά, στους δρόμους, στις πλατείες,
μαζί σου να το φέρνεις, να κουλουριάζεται
σε μια γωνιά του σώματος, ακίνητο, τόσο
που νεκρό να το νομίζεις κι ωστόσο μην ξεχνώντας
κάθε λίγο την παρουσία του να σου θυμίζει
με μια κίνηση, μια μετατόπιση,
σ’ άλλη γωνιά του σώματος.
(Με πόσο θάνατο κερδίζεται η λίγη, η ελάχιστη ζωή μας.)
Από τη συλλογή Περιγραφή εξώσεως (1960)