Αλεξάνδρα Μπακονίκα

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Πριν τη διασκέδαση

Η αίθουσα κάτι μεταξύ χορευτικού κέντρου και ταβέρνας
με ορχήστρα που έπαιζε και χαμηλό φωτισμό.
Περίμενα την παρέα μου και αντί να καθίσω μόνη
σε άδειο τραπέζι,
προτίμησα το μπαρ που βρισκόταν στο βάθος.
Κατέφθασε κόσμος για να διασκεδάσει
κι εμένα στο μπαρ με δέχτηκαν φιλόξενα.
Οι νεαροί που έπιναν με πρόσεξαν ερωτικά
και η κοπέλα που σέρβιρε στο μπαρ
με ερωτικό ενδιαφέρον μου χαμογέλασε,
χωρίς τίποτα το προκλητικό ή χυδαίο –
άλλωστε χαριεντιζόταν ζωηρά με τους νεαρούς.
Έμοιαζε με νυφοπάζαρο το μπαρ,
με φορτισμένο πεδίο πόθου,
πλανιόταν μια κρυφή τραχύτητα, έπεφταν αρπακτικές ματιές.
Όπως λίγο ή πολύ σε όλα τα νυφοπάζαρα
καθένας υπολόγιζε τις δυνάμεις του.

Από τη συλλογή Πεδίο πόθου (2005)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Το θέμα

Ηδονοθήρας, άσχετα αν δεν είχε πάντα επιτυχίες.
Όταν εκδόθηκε η δεύτερη συλλογή μου
ένα αιχμηρό σχόλιο μου έκανε:
«Γράφεις για τους αγιάτρευτους πόθους
και τις εκδηλώσεις τους,
όμως πρόσεξα ότι στο έργο σου
δεν είναι πολλά τα ξεγυμνώματα,
τα στιγμιότυπα ερωτικής συνεύρεσης,
και δεν εννοώ πορνογραφικές περιγραφές
αλλά ό,τι αναπότρεπτα σε συντάραξε.
Στιγμιότυπα που σαν ακατάβλητες τελετουργίες
παραφυλάνε μέσα μας.»

Από τη συλλογή Πεδίο πόθου (2005)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Φαρδιές πλάτες

Έχω την αφοσίωσή σου,
στα τρίσβαθα της ψυχής μου το συνειδητοποιώ.

Βρίσκουμε δωμάτιο.
Το μπουφάν σου, που σε λίγο θα βγάλεις,
τονίζει τις φαρδιές πλάτες σου.
Με αγκαλιάζεις. Για προκλητικές κινήσεις
έτοιμη είμαι,
στην ορμή μας τίποτα να μην είναι βαρετό.
Και η τέχνη της πρόκλησης στο κρεβάτι
φρεσκάρει και τονώνει το συναίσθημα.

Έχω την αφοσίωσή σου.

Από τη συλλογή Πεδίο πόθου (2005)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Σάββατο πρωί

Σε καλλιτεχνικούς κύκλους γνωρίζονταν από παλιά.
Μετά από ένα ποτό ανηφόρισαν στη Ναυαρίνου,
θα πήγαιναν σπίτι της για έρωτα.
«Για την αγκαλιά σου που τόσο επιθυμώ
έχω ταραχή», της ψιθύρισε.
Ωστόσο, δεν παρέλειψε να σταματήσει σε δύο περίπτερα
για να ζητήσει τις απογευματινές εφημερίδες
που ακόμη αργούσαν.
Ήταν καταξιωμένος, διάσημος ζωγράφος
–λόγω της αναδρομικής του έκθεσης επισκέφθηκε την πόλη–
και ανυπομονούσε να δει την πρόσφατη συνέντευξή του.
Αν δεν ήταν διάσημος πάλι θα της άρεσε,
την εκμαύλιζε η ατόφια αρρενωπότητά του.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Έφοδος

Γόησσα, ποιον να φοβηθεί
και ποιος να τη φτάσει.
Κυρίως, στα γλέντια μας, όχι σε έναν ή δύο νεαρούς
αλλά σε πολλούς μαζί πήγαινε και τους φλέρταρε
με ακαταμάχητη άνεση, φλόγα και χάρη.
Σαν να έκανε έφοδο.
Τους λύγιζε, πλάνευε με μια γλυκιά επιθετικότητα
τις μεγάλες ανδροπαρέες.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Οι αποχρώσεις

Γίναμε εραστές μόνο μια φορά,
πρώτα εσύ αδιαφόρησες
και το ειδύλλιο χάθηκε,
ωστόσο παραμείναμε φίλοι.
Κάτι ξεχωριστό αποπνέεις ως άτομο,
εκείνη η λαμπερότητα στο πνεύμα σου.
Ενώ αποφεύγω να σε προκαλώ,
με κολακεύει που στη ματιά μου
κάποιες στιγμές ερωτικά υποταγμένο σε αισθάνομαι,
σαν να αναθερμαίνεις μια προσέγγιση.
Προτιμώ να σε έχω φίλο, όχι εραστή μου.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Μετάνοιες

Ενάργεια είχαν τα λόγια της:
«Από ένστικτο και πείρα δύσκολα ενδίδω.
Θέλω ο άνδρας να με πολιορκεί επίμονα,
να παρακαλάει, να χάνει τον εαυτό του για χάρη μου.
Αλησμόνητος μένει στο μυαλό μου ένας θαυμαστής
σε κάποιο ταξίδι.
Πριν πέσουμε στο κρεβάτι και όπως ήμουν όρθια,
με λατρεία έσκυψε στα πόδια μου, κι έκανε μετάνοιες
στο γυμνό μου σώμα,
μετά από τα γόνατα άρχισε να με φιλάει.»

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Το παιχνίδισμα

Στιβαρός και γυναικοκατακτητής,
όμως με ποιότητα και βάθος στο συναίσθημα.
Ξέρει να φλερτάρει, ιδιαίτερα μερικές στιγμές
έχει μια τσαχπινιά ανδρική ολότελα δική του.
Το παιχνίδισμα της φωνής του, η χαμογελαστή έκφραση,
κάποιες φευγαλέες κινήσεις του κορμιού του
ταιριάζουν όμορφα, φτιάχνουν την τσαχπινιά του –
που είναι ένας άλλος τόνος, ένα μικρό ξάφνιασμα
μέσα στην πρόκληση που δίνει η στιβαρότητά του.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Το γεγονός

Με οργή εκφράστηκε για έναν συγγενή της:
«Με ενοχλούσε η εγωπάθειά του και τον απέφευγα.
Να τον πω μικρόψυχο είναι λίγο.
Στο μοίρασμα της κληρονομιάς κινήθηκε ύπουλα
και με αδίκησε,
άρπαξε από το μερτικό μου σαν θηρίο.
Κοιτάζω την κατάσταση κατά πρόσωπο
και ο θυμός μου καμιά φορά με σπρώχνει
να εξετάζω τη θλιβερή ζωή του:
στον έρωτα στερημένος ήταν πάντα.»

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Τα ξεσπάσματα

Αν και σπούδασε θετικές επιστήμες
δεν του λείπει η μόρφωση,
οι γνώσεις από Ιστορία και τέχνη.
Ώριμος στην ηλικία και με ευφράδεια,
ρητορική ικανότητα.
Σε συναναστροφές και όπως κυλάει η συζήτηση
για σπουδαία, ίσως και ασήμαντα θέματα,
αν κάποιος διαφωνήσει μαζί του
συχνά αρπάζεται άσχημα και με τραχύτητα τον προσβάλλει.
Αναμφίβολα θέλει να έχει την πρωτοκαθεδρία.
Δείχνουν άνθρωπο ευέξαπτο τα ξεσπάσματά του.

Έναν πληγωμένο εγωισμό κουβαλάει κι αυτός,
οι φιλοδοξίες της ζωής του απέτυχαν.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Αντιζηλία

Η δεύτερη ή τρίτη φορά που βρισκόμαστε
στην ίδια ομήγυρη.
Καθαρά διακρίνω στο βλέμμα της ότι προσέχει,
αξιολογεί την εμφάνιση και την ομιλία μου.
Ενώ διατηρώ χαμηλούς τόνους και δεν προκαλώ,
ήδη με θεωρεί αντίζηλό της,
εξετάζει αν συγκεντρώνω την προσοχή των ανδρών.
Το έντονο βλέμμα της επάνω μου
σαν να θέλει να με σβήσει, να με εξαφανίσει,
γιατί απειλώ την κυριαρχία της να γοητεύει τους άνδρες,
της κλέβω την πρωτιά.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Βακχικό παραλήρημα

Το εκδρομικό πούλμαν έκανε στάση στην ειδυλλιακή κωμόπολη.
Το κασετόφωνο συνέχιζε να παίζει μουσική στη διαπασών
καθώς κατέβαιναν οι επιβάτες.
Προηγουμένως στη διαδρομή είχε φουντώσει μεγάλο κέφι
με τραγούδια, μάλιστα οι πιο ζωηροί
έριξαν χορό στον στενό διάδρομο του πούλμαν.
Για να απολαύσω τη μουσική, καθυστέρησα να κατεβώ,
το ίδιο και μια νεαρή κοπέλα.
Σαν σε έκσταση, σε βακχικό παραλήρημα,
σε μια εκτός εαυτού κατάσταση
άλλαζε και καθόταν από τη μια άδεια θέση στην άλλη,
τραγουδώντας παθιασμένα με τη μουσική της κασέτας
και χορεύοντας στις ενδιάμεσες μετακινήσεις της.
Μαρτυρούσε ερωτική στέρηση ο παροξυσμός της,
και κάθε άδεια θέση που καθόταν
έμοιαζε με αγκαλιά που απεγνωσμένα αποζητούσε.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Το μάθημα

Πέρασα από το σπίτι της φίλης μου απροειδοποίητα
να τη δω για λίγο.
Άκεφα και αδιάφορα με δέχτηκε,
στο σύντομο διάστημα που έμεινα
–από τη συμπεριφορά της ένιωσα παρείσακτη–
ήταν αφοσιωμένη να συμπληρώνει δελτία με τυχερά παιχνίδια,
προπό ή λόττο.
Όταν ήθελε δεν ήταν μόνο διαχυτική και εγκάρδια
αλλά μια θαυμάσια συνομιλήτρια με βιώματα και άποψη.
Πριν από αρκετά χρόνια η επιχείρηση του άνδρα της πτώχευσε,
αν και διατήρησαν κάποιους πόρους,
έχασαν τα παλιά μεγαλεία και την κοινωνική τους θέση.
Παγερά αμίλητη συμπλήρωνε τα δελτία,
ποιες εγκαρδιότητες και ποια φιλία μαζί μου,
άλλα την έκαιγαν.
Κι εγώ πήρα το μάθημά μου,
το αίσθημα ότι ήμουν παρείσακτη.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Διαπάλη

Όπως στριμώχτηκαν στο ταξί
έβαλε το χέρι του στο γόνατό της.
Αλλά και στον δρόμο που περπάτησαν
το χέρι του έψαχνε τις καμπύλες της
στη μέση, στους γοφούς και στο στήθος
πάνω από τα ρούχα.
Σύγκορμος αγαλλίαζε που του επέτρεπε
να την αγγίξει μέσα σε τόσους που τη διεκδικούσαν,
καθώς ήταν η μοναδική γυναίκα στην ανδροπαρέα τους,
έτσι όπως ξεκίνησαν και βρέθηκαν στην ξένη πόλη.
Αγαλλίαζε όπως ένα παιδί που του αφήνουν πρόσβαση
σε απαγορευμένο θησαυρό, και φωναχτά
εκθείαζε τις καμπύλες της.
Υπήρχε συναγωνισμός και διαπάλη ανάμεσά τους
ποιος θα την αποκτήσει.
Μόνο που εκείνη με όλη την άνεσή της
δεν δόθηκε σε κανέναν τους ποτέ.

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)

[wings]

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Χαρακτήρας

Για ένα συγκεκριμένο άτομο μου είπες:
«Έκοψα κάθε συνάφεια μαζί του.
Θέλει να εξουσιάζει,
κι ένα σκοτεινό μένος κουβαλάει, μια εριστικότητα.
Προσβάλλω την αλαζονεία του όταν καταλάβει
ότι δεν έχει το πάνω χέρι, ότι εκφράζω γνώμη
ή παίρνω απόφαση αντίθετη προς τη δική του.
Τον απεχθάνομαι, είναι ανελέητα σκληρός και εμπαθής.»

Από τη συλλογή Ηδονή και εξουσία (2009)