Από τη στιγμή που υπάρχουν στη γλωσσολογία η συνωνυμία (συνώνυμο), η υπωνυμία (υπώνυμο) και η υπερωνυμία (υπερώνυμο), η ετερωνυμία (ετερώνυμο), η ομωνυμία (ομώνυμο), η μετωνυμία (μετώνυμο), η παρωνυμία (παρώνυμο) και η αντωνυμία (αντώνυμο), η νεωνυμία και το νεώνυμο είναι αναπόφευκτα.
Άλλωστε και το γαλλικό neonymie δεν είναι τόσο διαδεδομένο. Στα αγγλικά το neonym απαντά μαζί με τον Rondeau άπαξ, σε μια σελίδα του ProZ. Περιττό να πω ότι και στα αγγλικά η μεταγραφή σε neonym, neonymy είναι μονόδρομος.
Δεν πειράζει λοιπόν αν είναι ελάχιστα γνωστά στο διαδίκτυο και αν ετούτη εδώ είναι (ενδεχομένως) η πρώτη εμφάνισή τους σε ελληνικές σελίδες. Έτσι συμβαίνει πάντοτε, με όλους τους νεολογισμούς, και τώρα και με τα νεώνυμα.