αντί προλόγου
Για δεύτερη χρονιά συνεργαστήκαμε με παιδιά έγκλειστα δεκαοχτώ έως εικοσιένα χρονών στο εργαστήρι παραγωγής λόγου. Είχαμε ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη τους από την προηγούμενη επαφή μας. Η συμμετοχή τους ήταν αδιάλειπτη και ουσιαστική.
Χρειάστηκε προσπάθεια από μέρους όλων μας να βρεθούν κοινοί κώδικες επικοινωνίας. Η διαφορετικότητα (κοινωνική προέλευση, εθνικότητα, μορφωτικό επίπεδο) δεν αποτέλεσε εμπόδιο στη διάθεση για μάθηση και στην ανάγκη για αναζήτηση συμπαράστασης, κατανόησης και αγάπης.
Στις συναντήσεις μας, συναντήσεις αυτογνωσίας και εξομολόγησης, βιώσαμε τον διαπεραστικό τους πόνο, την ευαισθησία τους, το θυμό τους, την ανησυχία τους για το μέλλον μετά τη... φυλακή. Εισπράξαμε πολλή αγάπη, που δυνάμωνε την παραγωγική διαδικασία και μας οδηγούσε σε δρόμους προσέγγισης, διαλόγου και δημιουργίας.
Κι αυτή τη χρονιά προσεγγίσαμε κείμενα, στίχους μεγάλων ποιητών και κάθε είδους μουσική. Αναζητήσαμε νέους δρόμους μέσα από την ιστορία και τη γεωγραφία του κόσμου. Ήταν εμφανές ότι, μέσα από το διάλογο, ήθελαν να εκφράσουν τον ψυχικό τους κόσμο και τις σκέψεις τους. Μερικές φορές τα λόγια τους σοφά, θαρρείς και τα βάραινε η εμπειρία των χρόνων. Η κάθε συνάντησή μας μετατρεπόταν σε ένα συνεχές παιχνίδι αναζήτησης, ερμηνείας και ανάλυσης λέξεων που γίνονταν στίχοι.
Θέσαμε ως στόχο να μάθουν να αμύνονται σε κάθε δυσκολία και η σκέψη τους να μη μένει αστήριχτη και παίρνει παράξενους δρόμους. Προσπάθειά μας να είναι δυνατά στο παρόν και στο μέλλον.
Νιώθουμε την ανάγκη να ευχαριστήσουμε τα αγαπημένα μας αυτά παιδιά. Το Νίκο, το Σταύρο, το Δημήτρη, τον Αϊντούν, τον Ελβίν, το Μιχάλη, το Φλορίν, τον Άλμπερτ, το Νεκτάριο, το Γιώργο, το Βασίλη, το Μάκη, τον Ήλιαν.
Τα ευχαριστούμε για τη συμμετοχή τους στην ιδιαίτερη αυτή συνεργασία, για τον πλούτο των συναισθημάτων τους και για το πνεύμα ομαδικότητας, γιατί μας πρόσφεραν τη χαρά της δημιουργίας και προπάντων γιατί μας τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους.
Ευχόμαστε σύντομα να νιώσουν τη χαρά της ελευθερίας.
Άννα Κάβουρα, Άννα Κώστογλου-Λιαμάδη, Θεοδώρα Λειψιστινού
Εδώ τελειώνουμε με τις απαραίτητες διευκρινιστικές πληροφορίες για τη συλλογή «έγκλειστες συναντήσεις» του 2008 και μπορούμε πλέον να δούμε ένα προς ένα τα σπάνια αυτά ποιήματα κάποιων πραγματικά ξεχωριστών παιδιών στην πόλη μας.
Μάλλον περιττεύει να πω ότι η συλλογή αυτή είναι από τις πιο αγαπημένες μου κι από τις πιο πολύτιμες σ' αυτή την ενότητα και ότι δικαιωματικά τής αξίζει μια θέση στην ανθολογία των ποιητών της Θεσσαλονίκης και στην καρδιά μας.
Καλή μας ανάγνωση!