Στη σύμβαση έργου δεν αναφέρεται χρονικό όριο, γιατί αυτό εννοείται και είναι η ολοκλήρωση του έργου. Δηλαδή η σύμβαση ολοκληρώνεται, όταν παραδοθεί το έργο.
(Σε περίπτωση που κάποιος ρωτήσει τι γίνεται αν ο εργολάβος δεν έχει σκοπό να παραδώσει ποτέ το έργο, τότε εφαρμόζεται το άρθρο 686 του ΑΚ, το οποίο ορίζει ότι: "αν ο εργολάβος δεν αρχίσει εγκαίρως την εκτέλεση του έργου ή, αν, χωρίς υπαιτιότητα του εργοδότη, επιβραδύνει την εκτέλεση στο σύνολό της ή εν μέρει με τρόπο που αντιβαίνει στη σύμβαση και καθιστά αδύνατη την έγκαιρη περάτωση του έργου, ο εργοδότης μπορεί να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση, χωρίς να περιμένει το χρόνο της παράδοσης του έργου." Υπαναχώρηση σημαίνει ματαίωση στην ουσία της σύμβασης.)
Όπως σε κάθε σύμβαση που υπογράφουμε ως καταναλωτές ή ως εργαζόμενοι, η υπογραφή μας σημαίνει αυτομάτως δέσμευση. Και τα συμπεφωνημένα πρέπει να τηρούνται.
Βάσει του 687 ΑΚ αν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του έργου προβλέπεται με βεβαιότητα κατασκευή ελαττωματική ή αντίθετη προς τη σύμβαση από υπαιτιότητα του εργολάβου, ο εργοδότης έχει δικαίωμα να τάξει σ' αυτόν εύλογη προθεσμία για να διορθώσει τις ελλείψεις και, αν αυτή περάσει άπρακτη, να εκτελέσει αυτός τη διόρθωση σε βάρος του εργολάβου.
Αν το έργο που εκτελέστηκε έχει ουσιώδη ελαττώματα που το κάνουν άχρηστο ή αν του λείπουν συμφωνημένες ιδιότητες, ο εργοδότης έχει, αντί για τα δικαιώματα του προηγούμενου άρθρου(= μείωση αμοιβής ή απαίτηση διόρθωσης επουσιωδών ελαττωμάτων), το δικαίωμα "να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση".
Ο εργοδότης έχει δικαίωμα αντί για "υπαναχώρηση" ή μείωση, να απαιτήσει αποζημίωση για μη εκτέλεση της σύμβασης, αν οι ελλείψεις του έργου οφείλονται σε υπαιτιότητα του εργολάβου.
Άρα στην περίπτωσή σου αν γνωστοποιήσεις τον εργοδότη ότι δε σκοπεύεις να συνεχίσεις, αυτός μπορεί να υπαναχωρήσει. Υπαναχώρηση σημαίνει απόσβεση των υποχρεώσεων για παροχή που πηγάζουν από τη σύμβαση και οι συμβαλλόμενοι έχουν αμοιβαία υποχρέωση να αποδώσουν τις παροχές που έλαβαν κατά τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.
Τώρα αν η μη παράδοση του έργου από υπαιτιότητα του εργολάβου μπορεί να θεωρηθεί ως έλλειψη του έργου μπορεί ο εργοδότης να ζητήσει αποζημίωση για τη μη εκτέλεση της σύμβασης. Βέβαια αυτό ισχύει σίγουρα σε περίπτωση μάλλον που παραδίδεις το έργο και αυτό έχει ελλείψεις. Αν τα τμήματα που παρέδωσες είναι ΟΚ και απλώς δε θέλεις να συνεχίσεις τη σύμβαση μπορεί να μην υπάγεσαι σε αυτήν την περίπτωση των ελλείψεων του έργου και άρα δεν μπορεί να σου ζητήσει αποζημίωση αλλά δεν είμαι βέβαιος για αυτό, επειδή έχω αρκετό καιρό να ασχοληθώ με τέτοια ζητήματα. Η παράδοση του έργου θα γίνει μονομιάς ή τμηματικά;
Συνήθως όταν ο ένας αδυνατεί να εκπληρώσει από δική του υπαιτιότητα, ο άλλος (= εργοδότης στην περίπτωση μας) έχει δικαίωμα για υπαναχώρηση ή να ζητήσει αποζημίωση με βάση τους γενικούς κανόνες των αμφοτεροβαρών συμβάσεων.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ενημερώσεις τον εργοδότη και να του δώσεις χρόνο να βρει κάποιον να σε αντικαταστήσει. Να παραδώσεις τμήμα του έργου χωρίς ελλείψεις όμως το τμήμα αυτό και να ζητήσεις την αντίστοιχη αμοιβή. Εφόσον στην περίπτωση σου υπάρχει μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών αποδείξιμη τότε έχεις έναν άσο στο μανίκι, ώστε να διευθετηθεί εσωτερικά το θέμα. Ο άσος που έχεις ονομάζεται εργατική νομοθεσία.
Κάθε εργοδότης, που παραβαίνει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, που αφορούν στους όρους και τις συνθήκες εργασίας και συγκεκριμένα τα χρονικά όρια εργασίας ή την αμοιβή ή την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών ή με χρηματική ποινή τουλάχιστον εννιακοσίων (900) ευρώ ή και με τις δύο αυτές ποινές.
Βέβαια πολλοί εργαζόμενοι σε κλειστούς κλάδους ειδικά αποφεύγουν τη σύγκρουση με εργοδότες, γιατί αυτό μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη σε μελλοντική αναζήτηση εργασίας.
Ειδικά αν έχεις έτοιμο τμήμα του έργου καλό είναι να συμφωνήσετε παράδοση αυτού και αντίστοιχη αμοιβή και επίσης να δώσεις χρόνο στον εργοδότη να βρει κάποιον να αντικαταστήσει εσένα. Βέβαια, στην επιμέλεια μετάφρασης δεν ξέρω αν γίνεται τις 100 πρώτες σελίδες να τις έχει επιμεληθεί κάποιος και τις υπόλοιπες σελίδες του βιβλίου κάποιος άλλος. Το ερώτημα έχει να κάνει όχι με το αν γίνεται νομικά αλλά αν είναι κάτι που θα υποβαθμίσει την ποιότητα του έργου και άρα πρακτική που αποκρούεται από τους εκδοτικούς οίκους. Ίσως σε επιμέλεια λεξικού δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα.
Η καταφυγή στην Επιθεώρηση Εργασίας ή και η μήνυση για μη καταβολή από τον εργοδότη των ασφαλιστικών εισφορών υπέρ του εργαζομένου υπάγεται σε μια συγκρουσιακή λογική που δεν ξέρω αν αποφέρει πάντα καρπούς. Γιατί μπορεί να έχει λερωμένη τη φωλιά του ο εργοδότης αλλά και εσύ από τη δική σου μεριά έχεις αποφασίσει για μη εκτέλεση της σύμβασης με υπαιτιότητά σου.
Βέβαια εκτός από παράβαση της εργατικής νομοθεσίας η μη καταβολή από τον εργοδότη ασφαλιστικών εισφορών υπέρ του εργαζομένου μπορεί να είναι και υπεξαίρεση. Ο εργοδότης παρακρατεί μέρος του μισθού του εργαζομένου για να το αποδώσει στο Ι.Κ.Α. π.χ. Αυτό που αποδίδει δηλαδή ανήκει στον εργαζόμενο. Άρα αν παρακρατεί μέρος του μισθού του εργαζόμενου για ίδιο όφελος μπορεί αυτό να θεωρηθεί και υπεξαίρεση, εφόσον το ποσό που παρακρατεί για τον εαυτό του ανήκει κατά κυριότητα στον εργαζόμενο.
Καλό είναι να συζητήσεις μαζί τους και ίσως πριν από αυτό να απευθυνθείς σε κάποιο δικηγόρο που ασχολείται με τέτοιες υποθέσεις. Το παν είναι ο χειρισμός της υπόθεσης.