Μανόλης Ξεξάκης, Άσκηση πέμπτη
(Εναντίον του ψυχρού τρα-λα-λά, με την καλή έννοια, εννοείται.)
Κάποτε σε μιαν εκκλησία
μια μαυροφορεμένη γριούλα
ντάλα καλοκαίρι μεσημεριάτικα
έβρεξε το μαντίλι της στην πηγή
και τ’ απίθωσε στο μέτωπο
του εικονιζόμενου Χριστού
να δροσιστεί κι αυτός
κι εκείνος μέσα της που περιμένει.
Τα μεσάνυχτα είχαν φουσκώσει
τα χρώματα στο εικόνισμα
και μέσα στις ρωγμές
έχω θέση κι εγώ
να κουρνιάσω και να δροσιστώ,
είπε η γριούλα, και ξεψύχησε
ζώντας συνεχώς ως το θάνατο.
Από τη συλλογή Ασκήσεις Μαθηματικών (1980)