Μαρία Πισιώτη, Το τρένο
Κάποιο ηλιόλουστο πρωινό
ταξίδι ξεκίνησε παρθενικό
ένα τρένο στο σταθμό.
Κάθε στάση ένα συν και πλην,
δίχως εισιτήριο επιστροφής.
Πρώτο βαγόνι, πρώτος σταθμός,
κλάματα, γέλια, ξενοιασιά.
Δεύτερο βαγόνι, δεύτερος σταθμός,
αγωνιώδη σκιρτήματα καρδιάς.
Τρίτο βαγόνι, τρίτος σταθμός,
αγχωμένο τρέχει ολοταχώς.
Ξάφνου αδιαπέραστο τείχος
μπλοκάρει τις ράγες, δυστυχώς.
Μετέωρα αιωρούνται τα όνειρα στο κενό.
Είναι ο τέταρτος σταθμός.
Από τη συλλογή αιωρούμενο νησί (1999)