Μάρκος Μέσκος, Εφιάλτης
Δε θά ’ρθει σήμερα, δε θά ’ρθει, δε θά ’ρθει
μα γιατί, γιατί σταμάτησε το τραγούδι,
γιατί απλώθηκε σιωπή φόβου — ακούω
καλύτερα τώρα — ακούω βήματα στο πλακόστρωτο,
ανεβαίνει τα σκαλιά, χτυπάει την πόρτα, χτυπάει
(μα πώς ν’ ανοίξω την πόρτα, νάηταν η αγάπη μου ν’ άνοιγα
νάηταν τα σκοτωμένα αδέρφια μου ν’ άνοιγα)
χτυπάει την πόρτα — να φύγει! να φύγει! να φύγει!
ακούω καλά: Καρφώνει το μαχαίρι του στην πόρτα
κλοτσάει την πόρτα, φεύγει, φεύγει, μουγκρίζει απαίσια
κρεμώντας στο σκοτάδι δυο μάτια
που στάζουν αίμα, αίμα...
Από τη συλλογή Πριν από τον θάνατο (1958)