Το πρόβλημα δεν είναι τα σύνορα στη γη, αλλά αυτά στα μυαλά των ανθρώπων που και καλά νομίζουν ότι είναι απρόσβλητοι από αυτά που συμβαίνουν αλλού και δεν καταλαβαίνουν ότι τα πάντα είναι συνδεδεμένα και ό,τι συμβαίνει αλλού, θα συμβεί και σε σένα και κανένα σύνορο δεν θα σε γλιτώσει. Βλέπε Τραμπ για σύγχρονο περί βλακείας και βλαβερού εγωκεντρισμού παράδειγμα και
Niemöller για ποιητική εκδοχή του ωχαδερφισμού.
Η ηλιθιότητα του Τραμπ μάλιστα είναι τόσο αχανής, που θέλει να κάνει τείχος για τους μετανάστες για να τους εμποδίσει να μπουν Αμερική και να «προστατεύσει» τους πολίτες της, ενώ ταυτόχρονα με τις αποφάσεις του προάγει την οικολογική καταστροφή ολόκληρου του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής, από την οποία κανένα τείχος δεν πρόκειται να μας γλιτώσει και σιγοντάρει τις ολέθριες πολιτικές των κάθε λογής λόμπι που προάγουν την καταστροφή της ήδη καθημαγμένης υγείας των Αμερικανών, από τις εταιρείες τροφίμων μέχρι τις φαρμακευτικές! Αυτή είναι η «βλακεία» (ή μήπως σκοπιμότητα;) των ανθρώπων που επικεντρώνονται, και καλά, στα «σύνορα» ρίχνοντας ακόμη περισσότερη σκόνη στα μάτια των αδαών περί των πραγματικών προβλημάτων.
Και ότι όταν δημιουργείς αδικία, εκμετάλλευση και καταπίεση ανά τον κόσμο αυτή θα γυρίσει μπούμερανγκ («
come back and bite you» που λένε και οι αγγλοσάξονες). Τυπικά χαρακτηριστικά καθεστώτων εκμετάλλευσης και καταπίεσης των ανθρώπων είτε μιλάμε για καπιταλισμό είτε για τις ατυχείς και ολοκληρωτιστικές υλοποιήσεις των και καλά ανθρωποκεντρικών καθεστώτων.