Ιωάννης Τσιουράκης: Κι άραγε, με συγχώρεσες ποτέ;
Έγειρες στην άκρη του γκρεμού.
«Κοίταξε!», είπες, δείχνοντάς μου ένα φεγγάρι κρεμασμένο από ένα κλαράκι στην άκρη του βράχου.
Έκανα να πιάσω το φεγγάρι από το χέρι, να το βγάλω ψηλά μα εκείνο τραβήχτηκε.
«Φοβούνται και τα φεγγάρια τελικά», σκέφτηκα.
Κι έτσι όπως ήμουν πεσμένος στη γη σε είδα ψηλά ν’ ανεβαίνεις σαν άστρο.
Κι άραγε, με συγχώρεσες ποτέ που σου μιλούσα με παραβολές;
Από τη συλλογή Ήχος Πλάγιος. Μόνος... (2008)