Ella Wheeler Wilcox, Solitude
Laugh, and the world laughs with you; Weep, and you weep alone. For the sad old earth must borrow it's mirth, But has trouble enough of its own. Sing, and the hills will answer; Sigh, it is lost on the air. The echoes bound to a joyful sound, But shrink from voicing care.
Rejoice, and men will seek you; Grieve, and they turn and go. They want full measure of all your pleasure, But they do not need your woe. Be glad, and your friends are many; Be sad, and you lose them all. There are none to decline your nectared wine, But alone you must drink life's gall.
Feast, and your halls are crowded; Fast, and the world goes by. Succeed and give, and it helps you live, But no man can help you die. There is room in the halls of pleasure For a long and lordly train, But one by one we must all file on Through the narrow aisles of pain. | Έλα Γουίλερ Γουίλκοξ, Μοναξιά
Γέλασε, και ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου. Κλάψε, και μονάχος θα κλαις. Γιατί η λυπημένη γέρικη γη πρέπει να δανειστεί την ευθυμία της, ενώ έχει δικά της προβλήματα αρκετά. Τραγούδησε, και οι λόφοι θα απαντήσουν. Αναστέναξε, κι ο στεναγμός σου στον αέρα θα χαθεί. Αναπηδούν οι αντίλαλοι σε ήχο χαρωπό, μα συρρικνώνονται στης έγνοιας τη φωνή. Αγαλλίασε, και οι άνθρωποι θα ψάξουν να σε βρουν. Πένθησε, και την πλάτη θα γυρίσουν ν' απομακρυνθούν. Θέλουν γεμάτο μερτικό απ' όλες τις χαρές σου, μα δεν χρειάζονται τη θλίψη από τις συμφορές σου. Είσαι χαρούμενος, και οι φίλοι σου είναι πολλοί. Γίνε λυπημένος, και τους έχασες όλους. Ούτε ένας δεν αρνείται το νέκταρ του οίνου σου, αλλά μονάχος πρέπει να πιεις της ζωής τη χολή. Γιόρτασε με γεύμα πλούσιο, και οι αίθουσές σου θα γεμίσουν από πλήθη. Νήστεψε, κι ο κόσμος θα σε προσπεράσει. Να πετυχαίνεις και να δίνεις, κι αυτό σε βοηθάει να ζήσεις, μα κανένας δεν σε βοηθάει να πεθάνεις. Υπάρχει χώρος στους διαδρόμους της χαράς για ένα μακρύ κι αρχοντικό τραίνο, αλλά όλοι πρέπει να μπούμε ένας-ένας στη σειρά για τα στενά περάσματα του πόνου. (Μετάφραση από τα Αγγλικά: Αγγελική Μπούλιαρη) |