Μεταφραστής / Μεταφράστρια δίχως πτυχίο πανεπιστημίου;

[spiros]

Να δηλώσω επίσης ότι δεν έχω πρόβλημα να περάσω από οποιοδήποτε....''τεστ'' που θα μου κάνουν (ίσα-ίσα θα χαιρόμουν να δείξω την αξία μου).

Μπορείς να ξεκινήσεις βάζοντας τόνους και σωστά σημεία στίξης στο φόρουμ, όπως π.χ. ελληνικό ερωτηματικό (πολλά διορθώθηκαν) ;)

[Damian-os]

Χα, χα. Δεν ήξερα οτι έγραφα έκθεση τρίτης λυκείου ή οτι μιλούσα γραπτώς με καθηγητές πανεπιστημίου.

Με συγχωρείτε Spiros. Την επόμενη φορά ( από τώρα δηλαδή ) θα κοιτάξω να βάζω ΌΛΟΥΣ τους τόνους και ποτέ πια αγγλικό ερωτηματικό.


Δεν απαντήθηκε όμως καμία ερώτησή μου.


Ευχαριστώ και πάλι.

[mavrodon]

Οι μεταφραστές είναι ουσιαστικά και επιμελητές κειμένων. Το πρώτο μέλημά τους, λοιπόν, είναι η άψογη εμφάνιση του γραπτού. Εξάλλου, υπάρχει και ο διορθωτής του Word που βοηθάει να αποφεύγουμε τα μικρά γλωσσικά αμαρτήματα. Το φόρουμ αυτό διαφέρει, και λόγω αντικειμένου, από άλλα και ο Spiros και η Wings, που είναι οι στυλοβάτες αυτού του ιστότοπου, μεριμνούν  να κρατήσουν υψηλά το επίπεδο των γραφομένων σε αυτό.

[Pit]

Damian-os (Προφανώς Δαμιανό σε λένε, σωστά;),

Επειδή σε αποπήραν οι στυλοβάτες του forum (βλ. Spiros και Wings), να πω κι εγώ δυο λόγια, απαντώντας και στις ερωτήσεις σου.

Καταρχάς, είναι πολύ σημαντικό, όπως είπαν και παραπάνω, να προσέχεις τη χρήση της γλώσσας. Από τις λεπτομέρειες κρινόμαστε δυστυχώς ή ευτυχώς. Πρέπει να ξέρεις καλά μια γλώσσα-πηγή (μια ξένη γλώσσα) και ακόμη καλύτερα τη γλώσσα-στόχο (συνήθως είναι η μητρική μας). Δε θέλω να φανώ αγενής, αλλά πριν και μετά από μια κλητική (π.χ. ένα όνομα), βάζουμε κόμμα (π.χ. Γεια σου, Δαμιανέ!).

Λοιπόν, ρωτάς αν μπορείς να βρεις δουλειά ως μεταφραστής ακόμη και αν είσαι φοιτητής. Λες ότι είσαι 22 και σπουδάζεις. Αν σου πω ότι είμαι 21, σπουδάζω κάτι άσχετο -θεωρητικά- με τη μετάφραση και εργάζομαι ως μεταφραστής-υποτιτλιστής full-time, θα σου λυθούν οι παραπάνω απορίες; Εδώ και 3 χρόνια διδάσκω επαγγελματικά Αγγλικά και περίπου δύο χρόνια τώρα είμαι στη μετάφραση και τον υποτιτλισμό. Η ηλικία, όπως έχω μάθει, είναι πρόβλημα μόνο για εκείνος που την έχει. Κι εγώ είχα τον ίδιο προβληματισμό, αλλά σε αυτή τη δουλειά κοιτάζουν τις δυνατότητές σου και όχι την ταυτότητά σου.

Η λογιστική που σπουδάζεις είναι κάτι πάρα πολύ χρήσιμο για εμάς τους μεταφραστές γιατί όλοι θέλουμε να έχουμε ένα λογιστή δίπλα μας. Εσύ μπορείς να έχεις και τις δύο ιδιότητες!
Άσε που είναι επιστήμη που μπορεί να σου φανεί χρήσιμη, αν ασχοληθείς με τέτοιας ορολογίας κείμενα.

Δε χρειάζεται να μας παραθέτεις τα πιστοποιητικά που έχεις αποκτήσει. Στη μετάφραση δεν έχουν καμία σημασία. Φτάνει να σου πω ότι, όταν πήγα τα προηγούμενα Χριστούγεννα σε μεγάλη εταιρεία υποτιτλισμού για συνέντευξη, είπα «Έχω και ένα βιογραφικό μου μαζί...» και η υπεύθυνη του τμήματος (πασίγνωστη) μου είπε «Τι να το κάνω; Αν είναι καλό το δοκιμαστικό σου, όλα OK». Πάντα, πριν από μια δουλειά θα δίνεις «εξετάσεις», δηλαδή θα κάνεις δοκιμαστικό. Οι σπουδές δε λένε κάτι. Τι να σου κάνει το proficiency, όταν έχεις να μεταφράσεις και να χρονίσεις μια ταινία σε 24 ώρες; Σε τι μπορεί να βοηθήσει;

Καλό είναι, αν θες να ασχοληθείς με το χώρο, να σκεφτείς καλά με ποιο αντικείμενο της μετάφρασης θες να καταπιαστείς περισσότερο. Τεχνικά κείμενα; Βιβλία; Υποτιτλισμός; Σκέψου και δοκίμασε διάφορα μέχρι να καταλήξεις.

Ελπίζω να βοήθησα.

 

[spiros]

Πολύ καλά τα είπε ο pit. Βασικά, το να γράφουμε σωστά δεν το κάνουμε για τους άλλους, αλλά για τη δική μας εικόνα που δείχνουμε προς τα έξω. Το φόρουμ μπορεί να το διαβάζουν και εργοδότες (hint, hint).

[Pit]

Πολύ καλά τα είπε ο pit.

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Έβαλα τα δυνατά μου!

Βασικά, το να γράφουμε σωστά δεν το κάνουμε για τους άλλους, αλλά για τη δική μας εικόνα που δείχνουμε προς τα έξω. Το φόρουμ μπορεί να το διαβάζουν και εργοδότες (hint, hint).

Αυτό πού το πας (φέρ' το πίσω!); Ένας μεταφραστής δεν έχει να πουλήσει πατάτες για να ζήσει, ούτε σαλάμι, ούτε ψάρια (άσχετος συνδυασμός!). Το μόνο που πουλάει είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Γι' αυτό και πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι neat (δε μου ερχόταν κάτι στα Ελληνικά)!

[spiros]

Σένιος ;)

[vmelas]

Δε χρειάζεται να μας παραθέτεις τα πιστοποιητικά που έχεις αποκτήσει. Στη μετάφραση δεν έχουν καμία σημασία. Φτάνει να σου πω ότι, όταν πήγα τα προηγούμενα Χριστούγεννα σε μεγάλη εταιρεία υποτιτλισμού για συνέντευξη, είπα «Έχω και ένα βιογραφικό μου μαζί...» και η υπεύθυνη του τμήματος (πασίγνωστη) μου είπε «Τι να το κάνω; Αν είναι καλό το δοκιμαστικό σου, όλα OK».

Άντε να σε ακούσει τώρα η ChristinaVS ... ούτε φωτιά στον κόρφο σου :P

[Pit]

Άντε να σε ακούσει τώρα η ChristinaVS ... ούτε φωτιά στον κόρφο σου :P

Γιατί, καλέ; Τι έγινε; Τι είπα;

Μπράβο, ρε Σπύρο. Το «σένιος» έψαχνα.

[Falcon]

Πιστεύω ότι όλοι έχουν το δίκιο τους.

Είναι γεγονός ότι, σε αυτή τη χώρα, απουσιάζει η επιβολή πιστοποίησης αρκετών επαγγελμάτων.

Ο ελαιοχρωματιστής, ο «τζακάς», ο «πλακάς» και ο υδραυλικός δε σου παρουσιάζουν πιστοποιητικό που να αποδεικνύει ότι έχουν σπουδάσει το αντικείμενο της εργασίας τους για να κάνουν επεμβάσεις στο σπίτι σου. Έτσι προσλαμβάνεις έναν τέτοιο «επαγγελματία» βασιζόμενος σε θετικά σχόλια προηγούμενων (θυμάτων) ή κάνοντας το σταυρό σου ότι όλα θα πάνε καλά. Αν έχεις την οικονομική ευχέρεια, απευθύνεσαι σε κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες σε γλυτώνουν από τον κόπο του να αναρωτιέσαι αν προσέλαβες κάποιον «που ξέρει τι κάνει» και προσλαμβάνουν οι ίδιοι τους παραπάνω «μη κατέχοντες πιστοποιητικό» για σένα... με τη διαφορά ότι εκείνες δεσμεύονται να αποκαταστήσουν οποιαδήποτε εργασία κακής ποιότητας.

Πόσο μάλλον συμβαίνει αυτό στο χώρο της «πνευματικής εργασίας». Ο καθένας που γνωρίζει μια ξένη γλώσσα μπορεί να κάνει μια έναρξη επαγγέλματος μεταφραστή χωρίς την υποχρέωση να προσκομίσει οποιαδήποτε απόδειξη ότι ξέρει να μεταφράζει. Εγώ δε θυμάμαι να μου ζήτησε κανείς από την Εφορία να αποδείξω ότι ξέρω να μεταφράζω.

Ο δάσκαλος Αγγλικών για ιδιαίτερα μαθήματα αποκτά ένα πιστοποιητικό γνώσης Αγγλικών, κάνει μια αίτηση στο υπουργείο και αποκτά την επάρκεια και κατόπιν την άδεια διδασκαλίας χωρίς την υποχρέωση να περνά τουλάχιστον από σεμινάρια μεθοδολογίας διδασκαλίας... και ο Θεός βοηθός...

Θύματα οι γονείς και τα παιδιά που τον εμπιστεύονται.

Όχι ότι οι απόφοιτοι της Αγγλικής Φιλολογίας που διδάσκουν στα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία μπορούν αποδεδειγμένα να κάνουν καλύτερη δουλειά... αν κρίνω από τη φρικτή προφορά που αποκτά σταδιακά ο γιος μου, παρόλο που τα Αγγλικά είναι η μητρική μου γλώσσα και επιμένω να προφέρει σωστά τις λέξεις (γιού άρεντ = you aren't... «μα έτσι μας λέει η δασκάλα να λέμε!»... )... αλλά τέλος πάντων, τουλάχιστον για να διδάξεις, πρέπει να έχεις μάθει και μια μεθοδολογία, όχι απλά να ξέρεις μια ξένη γλώσσα.

Αν και ανήκω στην κατηγορία των «μη εχόντων πιστοποιητικό μετάφρασης» και βασίζομαι στην πρακτική εμπειρία που έχω αποκτήσει σε ορισμένους τομείς και στη μητρική μου γλώσσα, θα συμφωνήσω ότι το σωστό είναι να μην μπορούν, βάσει νόμου, να ασκούν το επάγγελμα του μεταφραστή άτομα που δεν έχουν περάσει από την κατάλληλη εκπαίδευση και χωρίς να έχουν αποκτήσει τη σχετική πιστοποίηση.

Και η πιστοποίηση δεν αρκεί. Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε, όσοι πρόκειται να αποκτήσουν Πανεπιστημιακό πτυχίο σχετικό με τη μετάφραση, να υποχρεούνται σε επιλογή τομέων και σε πρακτική άσκηση 2 ετών για να εργαστούν πάνω στην ορολογία των τομέων που έχουν επιλέξει και να δουν πώς χρησιμοποιείται στον πραγματικό κόσμο... στον κόσμο όπου η ορολογία εξυπηρετεί τους επαγγελματίες που έχουν ανάγκη από τη μετάφρασή μας.... διότι αυτούς υποτίθεται ότι εξυπηρετούμε... και το πτυχίο που θα πάρουν να ορίζει τους τομείς στους οποίους έχουν εκπαιδευτεί πρακτικά.

Αλήθεια, μήπως αυτό ήδη συμβαίνει και δεν είμαι πλήρως ενημερωμένη;
Μου έχει τύχει να προσλάβω μεταφραστή πτυχιούχο του Ιονίου Πανεπιστημίου στην πολυεθνική όπου εργαζόμουν και, κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων μεταξύ σωματείου εργαζομένων και διοίκησης, να προκύψει σοβαρότατη παρεξήγηση από την κακή διερμηνεία του!

Όπως σωστό είναι οι εκπαιδευτικοί στα δημόσια σχολεία να αξιολογούνται για την απόδοσή τους για να διατηρείται το επίπεδο διδασκαλίας σε ένα κατάλληλο επίπεδο (και όχι σε αυτό που παρατηρώ στα ανεξέλεγκτα δημόσια σχολεία). Όπως σωστό είναι να αξιολογούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι που (δεν) εξυπηρετούν το κοινό.

Αλλά, είναι γνωστό, ότι δεν υπάρχει έλεγχος των υπηρεσιών «πνευματικών εργασιών» σε αυτή τη χώρα.

Κι έτσι, όπως σε όλα τα επαγγέλματα, υπάρχουν οι «συνειδητοί» πτυχιούχοι και μη-πτυχιούχοι μεταφραστές που παραδίδουν ποιοτική υπηρεσία στους πελάτες και υπάρχουν οι «ασυνείδητοι» «αρπακολλατζήδες» πτυχιούχοι και μη πτυχιούχοι μεταφραστές που ρεζιλεύουν τη χώρα μας μεταφράζοντας κείμενα με εμφανής ανεπάρκεια.

Από τη στιγμή που δεν μου ζητείται από το κράτος να έχω αποκτήσει πτυχίο για να ασκήσω το επάγγελμα του μεταφραστή και κάνω σωστή δουλειά (τουλάχιστον δεν έχω ακούσει ακόμα το αντίθετο), εσείς οι πτυχιούχοι και φοιτητές μου επιτρέπετε να εργάζομαι ως μεταφραστής.

Ενωθείτε, λοιπόν, όλοι οι πτυχιούχοι μεταφραστές και φοιτητές και διαμαρτυρηθείτε εκεί που πρέπει για να μπει επιτέλους μια νομοθεσία, όσο καιρό και να σας πάρει.

Αν το καταφέρετε, θα είμαι από τους πρώτους μη πτυχιούχους που θα προσπαθήσουν να περάσουν από τη «σωστή» διαδικασία να αποδείξω τις ικανότητές μου και, αν δεν τα καταφέρω, η εργασιακή αγορά των μεταφραστών θα είναι τουλάχιστον μείον έναν μη πτυχιούχο μεταφραστή. 

Αλλά, όπως βλέπω να συμβαίνει στη χώρα μας για πολλά άλλα θέματα (ειδικά για το επίπεδο της δημόσιας εκπαίδευσης), αυτό δεν πρόκειται να γίνει...

Εδώ δεν ενώνονται οι γονείς να διαμαρτυρηθούν για την άθλια σήμερα δημόσια εκπαίδευση των ίδιων των παιδιών τους.... 

Μακάρι να αποδειχθεί ότι κάνω λάθος...

Αυτή είναι η δική μου ταπεινή γνώμη πάνω στο ερώτημα «μεταφραστής δίχως πτυχίο πανεπιστημίου».

[eltsiko]

Όσο καλές και να είναι οι προθέσεις όλων μας, όσο και να το συζητάμε ξανά και ξανά, όσο και να αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια, πώς μπορούμε να προστατεύσουμε ένα επάγγελμα τόσο «ανεμοδαρμένο» όσο το επάγγελμα του μεταφραστή;

Όσο υπάρχουν εξευτελιστικές τιμές χρέωσης, όσο υπάρχουν φερέλπιδες μεταφραστές εντός και εκτός εισαγωγικών, ό,τι και να λέμε, απλώς αναλωνόμαστε σε ένα φαύλο κύκλο προσωπικών προσεγγίσεων επί του θέματος.

Δεν χρειάζεται να φέρνουμε παραδείγματα από προσωπικές εμπειρίες, καλοί και κακοί, ευσυνείδητοι και ασυνείδητοι, υπάρχουν σε όλα τα επαγγέλματα, δεν ανακαλύψαμε την Αμερική για αυτή μας τη διαπίστωση.

Φύσει και θέσει συνασπισμένες κινήσεις για μια οργανωμένη μεταφραστική κοινότητα που μάχεται για τα δικαιώματά της δύσκολα θα προκύψουν, ας μην γελιόμαστε. Πώς μπορείς άραγε να συμμαζέψεις ένα πλήθος ετερόκλητων ανθρώπων που οι μεν αρνούνται να αποδεχτούν τους δε;

Πιστεύω στην οργανωμένη γνώση αλλά και στο μεράκι, την αντίληψη, το πάθος. Ποτέ δεν υπήρξα υπόδειγμα επιμελούς φοιτήτριας και δεν ντρέπομαι να το πω, το μεγαλύτερο μέρος όσων γνωρίζω και εφαρμόζω καθημερινά στη δουλειά μου είναι αποτέλεσμα προσωπικής προσπάθειας και αναζήτησης. Τα μαθήματα στο Ι.Π. με βοήθησαν να αποκτήσω ένα ευρύτερο υπόβαθρο γνώσεων σε θεωρητικούς τομείς, γνώσεις διόλου αμελητέες και καθ' όλα σεβαστές. Αλλά τι γίνεται με τα πρακτικά ζητήματα;
Το πρόγραμμα σπουδών, αν και υπερπλήρες με τα 100+ μαθήματά του, στερείται πρακτικής διδακτέας και εφαρμοστέας ύλης.

Τι προσδιορίζει λοιπόν τον καλό μεταφραστή; Το πτυχίο ή η επαγγελματική τριβή ή οτιδήποτε άλλο θέλετε; Ώρες και διάθεση να 'χουμε να αναλύουμε. Οι λύσεις ή Η ΛΥΣΗ ενδεχομένως θα βρεθεί όταν αποφασίσουμε όλοι οι επαγγελματίες μεταφραστές ποιοι είμαστε ή μάλλον ποιοι πρέπει να είμαστε, τώρα αλλά και στο μέλλον.

[valevi]

Παρακολουθώ μέρες την εξέλιξη της συζήτησης... Δεν πήρα, αρχικά, μέρος γιατί θεώρησα πως όλα ειπώθηκαν/λέγονται/θα ειπωθούν και δεν νομίζω πως έχω κάτι να συμπληρώσω. Τελικά όμως είπα να καταθέσω κι εγώ το μακρύ και το κοντό μου.

Προσωπικά, δεν έχω πτυχίο. Όχι ότι δεν θα ήθελα να έχω. Τα έφερε έτσι όμως η ζωή {για τη φουκαριάρα τη μάνα μου :)} και με τα μυαλά των 17 χρόνων δεν θεώρησα απαραίτητο το Πανεπιστήμιο αφού γι' αυτό που μου άρεσε να ασχοληθώ (η δημοσιογραφία) δεν υπήρχαν τότε σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου.

Κι όταν λίγα χρόνια μετά δημιουργήθηκε σχολή, εγώ είχα ήδη μπει στο "κουρμπέτι". Η αλήθεια είναι πως υποστηρίζω φανατικά τις πανεπιστημιακές σπουδές και το έχω στους άμεσους στόχους μου να προσπαθήσω να μπω στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο κάποια στιγμή. Για μένα όμως, ίσως έμμεσα και για τη δουλειά μου, αλλά ο πρωταρχικός στόχος είναι η προσωπική μου "παίδευση". Γιατί δεν ξεκινάω φέτος; Δεν μπορούν να γίνουν όλα μαζί (και δουλειά, και δυο μικρά παιδιά, και σύζυγος, και σπίτι). Έτσι, προς το παρόν μου αρκεί η επαγγελματική αναγνώριση και οι θετικές κριτικές για να αντισταθμίζω την εσωτερική μου αίσθηση έλλειψης πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδών.

Για να το πάω όμως στο πιο πρακτικό κομμάτι, τελικά διαπιστώνω πως ο καθένας προχωρά σ' αυτή τη δουλειά ανάλογα με αυτό που προσφέρει και όχι ανάλογα με τα πτυχία που διαθέτει. Αν εγώ προσφέρω καλή ποιότητα δουλειάς θα έχω περισσότερες δουλειές, θα με συστήνει ο ένας στον άλλο και δεν θα πληρώνομαι με τις κατώτερες τιμές που κυκλοφορούν (έστω κι αν δεν έχω πτυχίο) γιατί ξέρουν πως το επίπεδο του έργου που θα παραλάβουν θα είναι αξιοπρεπές. Κι αν έχω και τρία πτυχία και η δουλειά που κάνω είναι "αστέρι" τότε θα ζητάω περισσότερα χρήματα και θα μου τα δίνουν γιατί θα ξέρουν πως η συνεργασία μαζί μου θα έχει εγγυημένο αποτέλεσμα!

Τι θέλει να πει ο ποιητής, όμως; Πως ναι, συμφωνώ απόλυτα για την αναγκαιότητα του πτυχίου. Συγχωρέστε με, όμως, αλλά για μένα δεν εξυπακούεται πως ο μεταφραστής πρέπει να έχει απαραίτητα πτυχίο από το Ιόνιο.
Γιατί να μην είναι φιλόλογος ή δικηγόρος ή οικονομολόγος ή ο,τιδήποτε; Πιστεύω πως αυτό που προσφέρει κυρίως ένα πτυχίο είναι το "παίδεμα" του μυαλού, η έκθεση σε ιδέες και γνώσεις, ο διάλογος, η ανταλλαγή απόψεων... Αντίθετα, δεν μπορεί να "κατοχυρώσει" κάποιον σε μια δουλειά όπως αυτή του μεταφραστή. Λυπάμαι, αλλά είναι μόνο ένα καλό (πολύ καλό και απαραίτητο στους νεότερους) εφαλτήριο. Από κει και πέρα θα "χτίσει" ο καθένας τη δουλειά του, με προσωπικό κόπο, χρόνο που θα αφιερώνει για να διαβάζει πολλά βιβλία και πληροφορίες, ψάχνοντας στα διορθωμένα τυπογραφικά για να βρει τι του διορθώσανε ώστε να μάθει από τα λάθη του...

Ταπεινή μου γνώμη, λοιπόν, είναι πως υπάρχουν ακόμη πιο σημαντικά θέματα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Όπως, για παράδειγμα, να λειτουργήσει μια συλλογική κίνηση σχετικά με τη θέσπιση τιμών και αυτές να γίνουν σεβαστές απ' όλους μας ώστε να μην περνάει από τη σκέψη κάποιων εργοδοτών να πληρώνουν ψίχουλα και να εκμεταλλεύονται -κυρίως- τα νέα παιδιά και τους νέους στο επάγγελμα.

Και μια συμβουλή για όλους τους νεότερους στο χώρο: προσπαθήστε να κάνετε καλή δουλειά κάθε φορά που αναλαμβάνετε ένα έργο, πιστεύετε στον εαυτό σας και κάνετε υπομονή. Κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά μην απογοητεύεστε. Αν προσπαθήσετε, όλα θα πάνε καλά.

[Damian-os]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας ( ιδιαίτερα τον Pit ), πραγματικά με βοηθήσατε πολύ!!


Επίσης να ζητήσω συγνώμη  αν υπήρχε δόση ειρωνίας στο δεύτερο ποστ μου. Προφανώς δε κατάλαβα τη σημαντικότητα του να γράφεις σωστά σε αυτό το φόρουμ.

[Pit]

Να είσαι καλά, Δαμιανέ. Εύχομαι καλή συνέχεια.

Προφανώς δε κατάλαβα τη σημαντικότητα του να γράφεις σωστά σε αυτό το φόρουμ.

Έτσι είναι. Ένα forum μεταφραστών και γλωσσολόγων δεν μπορεί παρά να «λανσάρει» τη σωστή χρήση της γλώσσας.

[ChristinaVS]

Falcon, συμφωνώ κι επαυξάνω.

Δεν ξέρω πώς φάνηκαν αυτά που έγραψα, ίσως πολύ μαχητικά υπέρ του πτυχίου; Βαλεντίνη με έχεις πάρει από φόβο! :) Αν και λέω και ξαναλέω ότι δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι άνθρωποι που εργάζονται, όπως λές, συνειδητά και είναι στο χώρο εδώ και χρόνια, διαγράφονται αυτομάτως επειδή δεν έχουν πτυχίο. Αν είναι δυνατόν. Απλώς, θεωρώ ότι σ'αυτή την εποχή της εξειδίκευσης (ας πούμε) ε, δεν είναι και το πλέον παράλογο να πρέπει πλέον να απαιτείται ενίοτε και κατά περίπτωση το αντίστοιχο πτυχίο - ή τουλάχιστον να έχει κάποια αξία, συνοδευόμενο βέβαια και από όλα τα άλλα που έχουμε αναφέρει πολλάκις. Εννοείται πως δεν είμαι απόλυτη και πως, ναι, όλοι έχουν τα δίκια τους τελικά.. Αλλά να μην ελπίζω κι εγώ ότι οι 17 (πλέον, αντί 14) ώρες την εβδομάδα workshop στη μετάφραση, με τόσες γνώμες να ακούγονται και τόση ανάλυση, συν όλα τα θεωρητικά που κάνουμε π.χ. τώρα στο μεταπτυχιακό, θα πρέπει να έχουν κάποια αξία; (πέραν της προσωπικής βελτίωσης).

Όσον αφορά στην απάντηση της υπεύθυνης της εταιρείας υποτιτλισμού στον pit, μα τέτοιες απαντήσεις έχω εισπράξει κι εγώ, όταν έκανα καλά δοκιμαστικά συνεργάστηκα με τα γραφεία, αν δεν έκανα δεν συνεργαζόμουν (ή αν δεν τα κατάφερνα με τις προθεσμίες...).

Μακάρι να υπήρχε δυνατότητα εκτενέστερης πρακτικής άσκησης. Εγώ έκανα μόνο 3 μήνες κι έμαθα αρκετά πρακτικά, ακόμη παραπάνω θα ήταν ακόμη καλύτερα, σίγουρα. Πιστεύω πως και οι του Ιονίου προς τα εκεί, πλέον, κινούνται. Αν θα εφαρμοστεί τελικά δεν το ξέρω, θα ήταν ευχής έργο πάντως.

Για να το θεωρητικοποιήσουμε περισσότερο, σήμερα μόλις στο μάθημα της Μεταφρασεολογίας στο μεταπτυχιακό αναφερθήκαμε εκτενέστατα στη "διαμάχη" περί της αξίας και της σημασίας της ενασχόλησης με τη θεωρία της μετάφρασης, τουλάχιστον όσον αφορά στους μεταφραστές και στο πρακτικό τους έργο. Είναι, αν θέλετε, κάτι που ίσως να αντικατοπτρίζει εν μέρει και την αξία ή μη του πτυχίου, το οποίο ως γνωστόν βασίζεται πολύ σε θεωρητική βάση (μεταφρασεολογίες, θεωρίες μτφ, υφολογίες, γλωσσολογίες και λοιπά). Τι πιστεύετε επ' αυτού, είναι απλά ενδιαφέροντα όλα αυτά ως εγκυκλοπαιδικές γνώσεις ή είναι προϋπόθεση για πιο τεκμηριωμένες μεταφράσεις; Δεν εννοώ βέβαια πως θα κάτσω να μεταφράσω με τις 7 πρακτικές των Vinay - Darbelnet ανά χείρας (αστείο θα ήταν!!) αλλά ίσως είναι πλουσιότερος ως μεταφραστής κάποιος αν τις γνωρίζει.. ;