Για να κάνουμε μια καλή μακαρονάδα εφαρμόζουμε ένα μυστικό το οποίο διάβασα σε μια συνέντευξη ενός διάσημου σέφ.
Η μέθοδος λέγεται παθητικό βράσιμο.
Πρακτικά, σεβόμαστε τον αριθμό των λεπτών βρασίματος που αναγράφει η συσκευασία, με μία ελαφρή παραλλαγή:
Βάζουμε το νερό να βράσει, και όταν ήδη βράζει (όχι πριν), ρίχνουμε το ζυμαρικό στην κατσαρόλα. Το αφήνουμε δύο λεπτά και ύστερα σβήνουμε το γκάζι και σκεπάζουμε την κατσαρόλα, αφήνοντας τα μακαρόνια με το νερό μέσα, για όσα λεπτά χρειάζονται ακόμη, ανάλογα με τον τύπο του ζυμαρικού.
Το κάνω εδώ και δύο βδομάδες και γίνονται πραγματικά φανταστικά. Σαν υπέρ έχουμε:
Βράσιμο "al chiodo" χωρίς να είναι σκληρά (fa sentire meglio il grano della pasta).
Αποφυγή απώλειας αμύλου και γλουτίνης (το ζυμαρικό θα απελευθερώσει τα θρεπτικά συστατικά στο πιάτο και όχι στο νερό ).
Εξοικονόμηση ενέργειας.
Δοκιμάστε! ;)
http://www.dissapore.com/cucina/tutto-quello-che-avete-sempre-voluto-sapere-sulla-cottura-passiva-della-pasta/
Io non odio persona al mondo, ma vi sono cert'uomini ch'io ho bisogno di vedere soltanto da lontano.
— Ugo Foscolo, Ultime lettere di Jacopo Ortis