Καλημέρα, Νίκο.:-)
Κι εγώ συμφωνώ με τη Νάντια κι, αν θυμάσαι, αρχικά μίλησα για «λαϊκό ήρωα» χθες.
Για τα ελληνικά δεδομένα, γιατί το βιβλίο μεταφράζεται στα ελληνικά, έχουμε συνήθως τρεις φρασούλες για τις περιπτώσεις αυτές:
- λαϊκός θρύλος
- λαϊκός ήρωας
- λαϊκή φιγούρα
Σίγουρα, ο δικός μας Διγενής Ακρίτας ή ο Άγγλος Ρομπέν των Δασών είναι λαϊκοί θρύλοι.
Ο Άρης ή ο Αλέκος Παναγούλης ή ο Τσε είναι λαϊκοί θρύλοι και ήρωες μαζί (γιατί υπάρχουν καταγεγραμμένα ιστορικά στοιχεία για τη δράση τους αλλά λόγω των κατορθωμάτων τους έγιναν θρυλικοί).
Τον Καραγκιόζη, τον μνημονεύουν ως «λαϊκό ήρωα» αλλά θαρρώ πως είναι λαϊκή φιγούρα. Ασφαλώς, αναγνωρίζω ότι η λέξη «ήρωας» εδώ είναι πιο κοντά στην έννοια του «πρωταγωνιστή». Άλλη κοντινή φιγούρα στον Τζακ ήταν ο Τσακιτζής στη Μικρασία και το ανατολικό Αιγαίο. Αλλά οι λίγο κατεργάρηδες, λίγο έξυπνοι, λίγο πετυχημένοι, λίγο αποτυχημένοι... κοντολογίς, ο κάθε καθημερινός απλός άνθρωπος, για τα δικά μου γράδα δεν είναι ακριβώς «ήρωας» αλλά μια «λαϊκή φιγούρα».