καμία ή καμμία; → καμία, καμιά

spiros · 4 · 111621

spiros

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 854562
    • Gender:Male
  • point d’amour
Όταν γράφουμε «καμία» χάνουμε την ετυμολογία της λέξης και κερδίζουμε τι; Εάν οι άνθρωποι της γλώσσας (συγγραφείς, αρθρογράφοι, μεταφραστές, καθηγητές) δεν προστατεύσουν την γλώσσα, ποιοι θα το κάνουν;

Δεν είναι θέμα τεμπελιάς. Είναι θέμα εξέλιξης της γλώσσας, Βασίλη.

Δες τι λέει το ΛΚΝ:

κανένας / κανείς, καμία / καμιά, κανένα [kanénas] αντων. (βλ. ένας) : 1. (σε καταφατικές ή ερωτηματικές προτάσεις) με αόριστη χρήση, όταν ο ομιλητής δεν αναφέρεται σε κτ. συγκεκριμένο· ένας οποιοσδήποτε, κάποιος: Kάπου κάπου ~ περαστικός περνούσε βιαστικός από το δρόμο μας. Θέλεις να δούμε καμιά κασέτα / κανένα θρίλερ; Yπάρχει καμιά ερώτηση / απορία / ιδιαίτερη προτίμηση; Θέλει κανείς / καμιά (από σας) να τους συνοδεύσει; Aν με ζητήσει κανείς πες ότι είχα δουλειά. (έκφρ.) καμιά φορά*. || (ως ουσ.): Ήρθε κανείς; – Kανείς. 2. για τις περιπτώσεις που ο ομιλητής θέλει να δηλώσει αόριστα τη μη παρουσία έστω και ενός προσώπου, ζώου ή πράγματος· (πρβ. ούτε ένας / μια / ένα σε περιπτώσεις έμφασης). α. σε αρνητικές προτάσεις: Δεν ξέρω κανέναν ειδικό για την περίπτωσή του. Kανείς δάσκαλος δεν μπορεί να τον βοηθήσει, αν ο ίδιος δε στρωθεί να διαβάσει. Kανείς δεν τερμάτισε. Δεν είναι ~ χαζός· κατάλαβε καλά τι εννοούσαν. Kανείς / ~ δεν τον ήξερε. Kανείς από μας / σας / αυτούς ή κανείς μας / σας / τους δε μας βοήθησε. || σε επιμερισμό: Mην πεις τίποτε σε κανέναν τους, σε καμία τους. Nα μη μιλήσει κανείς σας. Kανείς τους δεν του παραστάθηκε. || σε μονολεκτική απάντηση που ισοδυναμεί με αρνητική πρόταση· ούτε ένας: Ποιος μίλησε / βοήθησε / φώναξε / έτρεξε; – Kανείς. Ποιο χρώμα σού αρέσει; – Kανένα. (έκφρ.) σε καμιά περίπτωση*. κανένα πρόβλημα*. β. κάποτε ανάλογα με τον τόνο της φωνής έχει θετική αόριστη σημασία· κάποιος: Δε συνάντησα κανένα γνωστό, κάποιο γνωστό· (πρβ. δε συνάντησα κανένα γνωστό (με ισχυρό τόνο στη λ. κανένα), ούτε έναν). Aς πούμε και καμία κουβέντα, ας συζητήσουμε κάτι. 3. στο αρσενικό γένος με γενική και αόριστη αναφορά στον κάθε άνθρωπο: Eύκολα κανείς ξεκινά αλλά δύσκολα τελειώνει. || σε γενικότερη και ίσως ευγενικότερη διατύπωση αντί για το α' πρόσωπο ενικού ή και πληθυντικού: Θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει, θα μπορούσα να ρωτήσω. Πρέπει κανείς να οδηγεί προσεχτικά, να οδηγούμε προσεχτι κά. 4α. με κύρια ή προσηγορικά ονόματα για να δηλωθεί σχετικά με αυτά κάποια αόριστη πιθανότητα ή μειωτική χροιά: Aν τύχει και έρθει ~ Γιώργος, πες του να περιμένει. Σίγουρα καμιά Kαίτη θα συνάντησες για να τα ξέρεις αυτά. Σίγουρα κανένα γιατρουδάκι θα τον εξέτασε. β. για να σχηματίσει έναν επιεικέστερο από τον κανονικό αντίθετο τύπο ενός επιθέτου: Δεν είναι και ~ νέος, είναι μάλλον ηλικιωμένος. Δεν ήταν και καμιά όμορφη· μάλλον ασχημούλα θα μπορούσες να την πεις. 5. με λέξεις που δηλώνουν ποσό. α. (και στα τρία γένη) προσδιορίζοντας λέξεις που αποτελούν ποσοτικές ή χρονικές μονάδες, εκφράζει με προσέγγιση αναλόγως ποσότητα ή διάρκεια όχι (πολύ) μεγαλύτερη από αυτή που δηλώνει η μονάδα την οποία προσδιορίζει· περίπου ένα: Kανένα κιλό μήλα. Kανένα πεντάκιλο λάδι. Θα χρειαστούμε κανένα χρόνο / μήνα. Θα λείψουμε καμιά βδομάδα. Kανένα δεκαπενθήμερο / μισάωρο. β. το θηλ. καμιά με περιληπτικό αριθμητικό σε -αριά, εκφράζει με προσέγγιση την ποσότητα που δηλώνει το αριθμητικό που προσδιορίζει: Kαμιά κατοσταριά / διακοσαριά κτλ.: Ήταν συγκεντρωμένοι καμιά πεντακοσαριά άνθρωποι.  [μσν. κανένας < κανείς < καν + αρχ. εxς > ένας· μσν. καμία (προφ. [kamía]) (& με συνίζ. για αποφυγή της χασμ.) < καμμία (προφ. [kammía]) με απλοπ. του διπλού συμφ. [mm > m] < καν + μία με αφομ. [nm > mm]· λόγ. < μσν. κανείς]
« Last Edit: 22 Aug, 2020, 15:38:13 by wings »


mariapar

  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 1898
    • Gender:Female
Νομίζω ότι καταλαβαίνω (και σε μεγάλο βαθμό συμμερίζομαι) το σκεπτικό του Βασίλη...

Το παρακάτω
Quote
με απλοπ. του διπλού συμφ. [mm > m]
ποιος αποφάσισε ότι είναι επιθυμητό; Και για ποιο λόγο;
Αν εμείς χρειάζεται να απλοποιήσουμε τη γλώσσα μας για να μαθαίνουμε να τη γράφουμε ευκολότερα, τι θα έπρεπε να κάνουν άλλοι λαοί, που οι γλώσσες τους έχουν και πολύ μεγαλύτερες διαφορές γραφής-προφοράς;

Ζητώ συγγνώμη αν είμαι off-topic, αλλά ίσως να ήταν ενδιαφέρον να συζητηθεί και αυτή η παράμετρος, πιθανόν σε κάποιο άλλο νήμα...



One finger cannot lift a pebble (Native American proverb)



Vasilis

  • Hero Member
  • *****
    • Posts: 9987
    • Gender:Male
Φαντάζομαι ότι αναφέρεσαι σε γλώσσες όπως τα γαλλικά (και τα αγγλικά σε μεγάλο βαθμό) όπου άλλα γράφουν, άλλα προφέρουν. Θα μπορούσαν για ευκολία να απλοποιήσουν και αυτοί την γραφή. Συμφωνώ με όσα λέτε περί εξέλιξης (έτσι κι αλλιώς η εξέλιξη είναι δυνατότερη από κάθε προσωπική βούληση και εναντίωση) διαφωνώ όμως ως προς το εξής: η εξέλιξη και οι αλλαγές σε μία γλώσσα παγιώνονται με την πάροδο πολλών δεκαετιών ή και αιώνων. Δεν γίνονται εντός ολίγων ετών όπως γίνεται σήμερα.

Αν αναλογιστείτε πώς μιλούσαν οι πολιτικοί και οι εκφωνητές των ειδήσεων (που επηρεάζουν αφάνταστα την πορεία μιας γλώσσας διότι αποτελούν πρότυπο μίμησης αλλά και γιατί συμβάλλουν στην πλύση εγκεφάλου με την επανάληψη) μέχρι την δεκαετία του '80 και πώς μιλάνε σήμερα (δηλαδή τι γλώσσα χρησιμοποιούν) θα καταλάβετε ότι η αλλαγή έγινε πολύ γρήγορα, άγαρμπα και κυρίως διότι έχουν σπουδάσει αρκετοί στο εξωτερικό και νομίζουν ότι τους προσδίδει περισσότερο κύρος να μεταφράζουν κατά λέξη τις ξενόγλωσσες εκφράσεις στα ελληνικά αντί να χρησιμοποιούν τις αντίστοιχες ελληνικές που συνήθως είναι καλύτερες και σαφέστερες. Ένα παράδειγμα είναι η λέξη 'development' που μεταφράζεται ως «ανάπτυξη». Η λέξη αυτή στην αγγλική χρησιμοποιείται για να δηλώσει έννοιες όπως ανάπτυξη, εξέλιξη, διαμόρφωση, υιοθέτηση, καθιέρωση, επέκταση, διεύρυνση (και προσθέστε ό,τι άλλο νομίζετε) ενώ η αγγλική γλώσσα διαθέτει αντίστοιχα, σαφέστερα ουσιαστικά.

Εμείς τι κάνουμε (και εννοώ και τους ανθρώπους της γλώσσας και όλους τους άλλους); Την μεταφράζουμε συνήθως ως «ανάπτυξη». Για τέτοιες περιπτώσεις μιλάω κυρίως. Ούτε οι συντάκτες γνωστών λεξικών όταν μιλάνε στην τηλεόραση ξεφεύγουν από αυτό. Η γλώσσα φτωχαίνει όχι γιατί μια άγνωστη δύναμη θέλει να μας καταστρέψει ή διότι από μόνη της το αποφάσισε, αλλά διότι εμείς οι ομιλητές της γλώσσας δεν την σεβόμαστε και βαριόμαστε με την ευρύτερη έννοια (επιμένω στην βαριεμάρα και συμπεριλαμβάνω και εμένα σε αυτούς). Όταν διαβάζει κανείς κείμενα της ευρωπαϊκής ένωσης (και όχι μόνο), συχνά εάν τον ρωτήσεις τι εννοούν, όταν π.χ. περιέχουν την λέξη 'development', δεν μπορεί να σου πει, διότι ,εσκεμμένα ή μη, δεν είναι σαφές (δηλαδή εάν πρόκειται για ανάπτυξη ή εξέλιξη ή διαμόρφωση ή υιοθέτηση ή καθιέρωση ή επέκταση ή διεύρυνση ενός προγράμματος λ.χ.) Παρομοίως, και το ελληνικό Δημόσιο συντάσσει αντίστοιχα κείμενα ασαφή. Νομίζω ότι δεν είναι θέμα αισθητικής ή γούστου ή βίτσιου αλλά θέμα ουσίας.
« Last Edit: 30 Oct, 2008, 23:14:21 by spiros »
Πλούσιος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που αξίζει πολλά και όχι ο άνθρωπος που έχει πολλά. (Κ. Μαρξ)


ka3dakis

  • Semi-Newbie
  • *
    • Posts: 3
    • Gender:Male
Καλησπέρα. Είναι καμμία/καμμιά ή καμία/καμιά; Δεν μέ ενδιαφέρει ποιο χρησιμοποιείται περισσότερο, μόνο ποιο είναι το ορθό. Και θα ήθελα, εάν μπορείτε, να μού εξηγήσετε αυτή την αιτιολόγηση τού Μπαμπινιώτη. «Το θηλ. καμία (μεσν.) < καν μία θα μπορούσε τυπικώς
να γραφεί με δύο -μμ- (καμμία, καμμιά) λόγω αφομοιώσεως, αλλά η γραφή αυτή θα ήταν ουσιαστικώς εσφαλμένη, διότι τα διπλά σύμφωνα δεν προφέρονταν στη Μεσν. Ελληνική].». Κανονικά, δεν θα έπρεπε να είναι καμμία/καμμιά αφού ν+μ=μμ; Σάς ευχαριστώ εκ των προτέρων.



 

Search Tools