Πολύ ενδιαφέρον θέμα, πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Η απάντηση είναι ότι είναι σωστά και τα δύο, απλώς διαφέρει το επίπεδο ύφους: αν βάλεις δύο άρθρα δημιουργείς, όπως είπε και ο Σπύρος παραπάνω, μια αίσθηση προφορικότητας, ενώ υπονοείς και ότι έχεις μια κάποια οικειότητα με το πρόσωπο του οποίου το όνομα αναφέρεις και/ή ότι ο συνομιλητής σου ξέρει καλά για ποιον μιλάς. Όταν πω π.χ. "Ο Γιώργος ο Παπαδόπουλος" μπορεί να εννοώ ότι είναι φίλος/συγγενής/γνωστός μου και, παράλληλα, ότι ο συνομιλητής μου ξέρει γι' αυτόν (είτε τον γνωρίζει προσωπικά, είτε έχει ακούσει από μένα να του λέω γι' αυτόν, είτε είναι πασίγνωστο πρόσωπο).
Ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η δομή χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά με ελληνικά ονοματεπώνυμα! Μόνο για πλάκα θ' ακούσει π.χ. κανείς να λένε "Ο Ντόναλντ ο Τραμπ", ενώ πολύ συχνά θ' ακούσει να λένε "Ο Κυριάκος ο Μητσοτάκης", ιδίως απ' όσους τον βλέπουν θετικά. Το γεγονός ότι χρησιμοποιείται με ελληνικά ονοματεπώνυμα φανερώνει ότι, ως δομή, φέρει ιδιαίτερο πολιτισμικό φορτίο για τον Νεοέλληνα, ιδίως όταν διάκειται θετικά προς πολιτισμικά χαρακτηριστικά που συνδέονται με τη δημώδη πλευρά του (λαϊκότητα, αμεσότητα, οικειότητα κ.ά.).
Παρόμοια είναι η δομή "ο φίλος μου ο Γιώργος", πβ. "ο φίλος μου Γιώργος" (το δεύτερο ακούγεται κάπως ξύλινο), που αν προσθέσουμε και το οικογενειακό όνομα θα γίνει "ο φίλος μου ο Γιώργος (ο) Παπαδόπουλος" (με δύο ή με τρία οριστικά άρθρα)! Όσο περισσότερα τα οριστικά άρθρα, τόσο μεγαλύτερη η οικειότητα/λαϊκότητα/αμεσότητα. Πβ. και τη δομή "ο συνάδελφος ο Γιώργος (ο) Παπαδόπουλος", η οποία δεν έχει κτητική αντωνυμία ανάμεσα στους δύο πρώτους έναρθρους ονοματικούς τύπους. Τούτη η τελευταία δομή ακούγεται πολύ συχνά στα ιδιωτικά κανάλια και παραπέμπει μάλλον σε επίπλαστη λαϊκότητα/αμεσότητα/οικειότητα.
Τώρα, για το αν η λατινική δομή έχει κάποια σχέση με το αντίστοιχο νεοελληνικό φαινόμενο: η μόνη σχέση που υπάρχει είναι το γεγονός ότι σε όλες τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες το οριστικό άρθρο αποτελεί, ιστορικά (ετυμολογικά), εξέλιξη δεικτικής αντωνυμίας. Έτσι π.χ. λατ. homo ille = ο άνθρωπος εκείνος > ρουμάν. omul = ο άνθρωπος. Ανάλογα, λατ. ille homo = εκείνος ο άνθρωπος > ιταλ. l'uomo = ο άνθρωπος. Δεν είναι τυχαίο ότι στα Γερμανικά το οριστικό άρθρο der, die, das χρησιμοποιείται ταυτόχρονα και ως δεικτική αντωνυμία.