Εκεί που υπάρχουν ακόμα γειτονιές (του
Πέτρου Μανταίου)
Τηλεφώνησα το Σάββατο, μεσημεράκι, στον φίλο μου τον Τάκη να δω τι κάνει. Τον πέτυχα, παρέα με τον άλλο φίλο μας, τον Κίμωνα, στην πλατεία Οσίας Ξένης στην Κοκκινιά. Εκεί που προς το τέλος της Κατοχής, 17 Αυγούστου 1944, έγινε το πιο αιματοβαμμένο μπλόκο, από Γερμανούς και ντόπιους δωσίλογους (με κουκουλοφόρους καταδότες)· πάνω από 350 νεκροί και 8.000 σε στρατόπεδα.
«Δεν έρχεσαι κατά δω…» είπαν. Φύσει επιρρεπής σε ανάλογες προκλήσεις, άφησα τις δουλειές μου στο ευλογημένο… αύριο και με το μετρό (και τη μασκούλα μου) ήμουν εκεί σε είκοσι λεπτά, εκ των οποίων τα δέκα περπατώντας. Ωραίες γειτονιές, ανθρώπινες, με τις «καλημέρες» τους· η παλιά προσφυγιά! Τους βρήκα σε ιδανική πόζα στο ιδανικό σημείο! Κρασί ο Κίμωνας, τσίπουρο ο Τάκης· με μέτρο. Ακολούθησα τον Κίμωνα. Μεζές μαρίδες, τηγανητές πατάτες, σκορδαλιά και ντομάτα τριαντάφυλλο. Τέλεια.
[...]
https://www.efsyn.gr/stiles/hronografima/263936_ekei-poy-yparhoyn-akoma-geitonies