Γιάννης Σκαρίμπας, Ουλαλούμ

[Σουρπουίτσα]

Ουλαλούμ

Ήταν σα να σε πρόσμενα κυρά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα
κι έλεγα θά 'ρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα

Θα 'ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει φώτα και βροχή
το νιό φεγγάρι

Και να το κάθισμά σου συγυρνώ
στολνώ την κάμαρά σου αγριομέντα
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα

Πως να θα μείνει ο κόσμος με το μπα
που μ΄ έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει
καπνός και τάχας
σύγνεφα θαμπά προς τη σελήνη

Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ
κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωιμένα
μα εσκούνταφτες όπου εσκούνταφτα χρυσή
κι εσύ με μένα

Τόσο πολύ μ΄αγάπησες κυρά
που άκουα διπλά τα βήματα μου
Πάταγα 'γω στραβός μες στα νερά
κι εσύ κοντά μου

Πάντα με συγκινεί αυτό το ποίημα του Σκαρίμπα. Ακόμη περισσότερο ντυμένο με τη μελωδία και τη φωνή του Νικόλα Άσιμου. Δυστυχώς, επειδή δεν έχω το τραγούδι σε μορφή mp3, δεν μπορώ να το μοιραστώ μαζί σας κι έτσι αρκούμαι στους στίχους.

[F_idάνι]

Πολύ χαίρομαι που συμφωνεί κάποιος μαζί μου για το Σκαρίμπα και για το συγκεκριμένο τραγούδι, Vagabondee. Κάπου το έχω ποστάρει κι εγώ κάποτε, στα lyrics όμως...

https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=4555.0

[wings]

Παιδιά, εγώ το μετακίνησα εδώ αυτό το νήμα γιατί πρόκειται για ένα εξαιρετικό ποίημα. Το ότι μελοποιήθηκε, όπως και πολλά άλλα, δεν σημαίνει ότι χάνει τη θέση του στην ενότητα της ποίησης.

[Αλ.]

Ουλαλούμ

[F_idάνι]

Πολύ μου αρέσει που το κάναμε απόψε βραδιά ποίησης και όχι μόνο....

[zephyrous]

Τεράστιος ο Σκαρίμπας! Πολύ λίγος, όμως, για τους Χαλκιδαίους, που δεν δίστασαν να γκρεμίσουν το σπίτι του, παρά την αντίθετη άποψη του Υπουργείου Πολιτισμού.

Τώρα; Πόλη, τρέμω τα γητέματά σου

κι είμαι ακόμα ωραίος σαν το Μάη μήνα,

κρίμα, λέω, θλιμμένη νάσαι κολομπίνα

και νά κλαίω εγώ στα γόνατά σου.

[lpap]

Το ποίημα μελοποιημένο από τον Νικόλα Άσιμο

https://www.youtube.com/watch?v=GODIdsO-Ybo