Τόλης Νικηφόρου

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, σχεδόν ένα τίποτα

ένα δευτερόλεπτο του χρόνου
σε ένα χιλιοστό του χώρου
είναι αυτό που μας αναλογεί
μια στάλα γνώσης απ’ τον ωκεανό

μια λάμψη από το φως
ένα αχ από τον πόνο
το άγγιγμα του έρωτα
και της αιωνιότητας

είμαστε ένα τίποτα σχεδόν
ένα κάτι από τα πάντα

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, τα αντικαταθλιπτικά μου

στη μεγάλη βιβλιοθήκη πλάι μου
έχω κρεμάσει φωτογραφίες
της τετράχρονης εγγονούλας μας
με τα ματάκια και το χαμόγελό της
αντιστάθμισμα στις μαύρες σκέψεις
και στο δελτίο ειδήσεων των οκτώ

επιβιώνω και συνεχίζω να γράφω
με καθημερινές βαθιές εισπνοές
ομορφιάς και αθωότητας

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, μια απρόσμενη αγκαλιά

μακρόστενα μπαλκόνια αντικριστά
ρούχα απλωμένα διάφορα αντικείμενα
ή εντελώς γυμνά κατεβασμένα στόρια
και κάποτε ένα ξαφνικό φτερούγισμα
σαν αεράκι ανάμεσα στα δέντρα
μες στην απόλυτη σιγή το μεσημέρι

είναι η θελκτική κατάφυτη πρασιά
ο δημόσιος και ιδιωτικός μας κήπος
με το γλυκύτατο πράσινο της ελιάς
να μπαίνει ως μέσα στο μπαλκόνι μας
με του πυράκανθου τα αιχμηρά κλαδιά
περήφανα με τους πορτοκαλί καρπούς του
με τη ροδιά, με τη συκιά, τον κισσό απέναντι
τόσα άλλα δέντρα παντού και θάμνους
τόσα γαλήνια παιδιά της γης και τ’ ουρανού
να λούζονται μες στη βουβή λατρεία
που εκπέμπει το δικό μας βλέμμα

θα μπορούσε να ονομαστεί και έρωτας
ή ακόμη ένας μικρός παράδεισος
σίγουρα όμως είναι μια απρόσμενη αγκαλιά
μες στη σκληρή αλήθεια της μεγάλης πόλης

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, η πατρίδα μου

κάθε άνθρωπος
έχει μια πατρίδα
μια χώρα
μια πόλη
τα παιδικά του χρόνια

εγώ έχω εσένα

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, ένα τελευταίο φτερούγισμα

ένα τελευταίο φως το σούρουπο
τελευταίο φτερούγισμα στον ουρανό

απλώνεται ξαφνικά ένα χέρι
ανθίζει ένα δειλό χαμόγελο

κι είναι τόσο παράξενα
τόσο απελπισμένα ωραίος

ο έρωτας αυτή την τελευταία στιγμή

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, όνειρο μέσα στο φως

γερμένο ανάλαφρα στα κάγκελα
βλέμμα στο βάθος τ’ ουρανού
ένα κορίτσι σε ψηλό μπαλκόνι
νότες που πήρε ο άνεμος
από τραγούδι ερωτικό
για να συνθέσει
όνειρο μέσα στο φως

μαγεία κι ευλογία της γειτονιάς
απλή και οικεία
κι όμως απρόσιτη

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου: σ’ αγαπώ

κινδυνεύω να εκραγώ
να σκορπιστεί η καρδιά μου στον ουρανό
από τα σύννεφα να πέφτει απαλή βροχή
να φτάνει απ’ τα μακρινά αστέρια φως

γι’ αυτό μην απορείτε όταν επανέρχομαι
είναι τόση η αγάπη μέσα μου
που πρέπει οπωσδήποτε να εκφραστώ
με κάθε τρόπο να τη μεταδώσω

δεν είναι λοιπόν κάτι κοινό για μένα
είναι άγγιγμα ανάσα λύτρωση
μια λέξη μαγική ευεργετική
ένας μικρός επίγειος παράδεισος

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, ο λαστιχένιος ήχος

είχα διαβάσει όλα τα περιοδικά
είχα πια λύσει όλα τα σταυρόλεξα
και βαριόμουν, αφόρητα βαριόμουν
ξαπλωμένος διαγώνια επάνω στην κουβέρτα
όταν ξαφνικά ακούστηκαν από κάτω
τα παιδιά της γειτονιάς να με φωνάζουν
να κατεβώ να παίξουμε μπάλα
στην κακοτράχαλη απέραντη πλατεία

τα παιδιά κι ο ήχος της ευτυχίας
ο λαστιχένιος ήχος στο τσιμέντο

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, τίποτα και ποτέ

υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν
όνειρα που δεν εκπληρώθηκαν
αγάπες που δεν άνθισαν
ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν

και αγώνας ως το τέλος
στη μάταιη ύπαρξή μας

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, στιγμιαία έστω ευτυχία

να σε χαϊδεύει ο ήλιος απαλά
φθινόπωρο στο νότιο μπαλκόνι
ενώ δίπλα κάθεται χαμογελώντας
η αγαπημένη της ζωής σου
ασπρομάλληδες πια και οι δύο
να είναι απόλυτη η γαλήνη
μπροστά σου να θροΐζουν
πολύχρωμα ποιήματα
που αναδίνουν μυρωμένο οξυγόνο
και κατά διαστήματα ένα ποίημα
από μιαν άλλη ανθολογία
στον ουρανό να φτερουγίζει

να μια ατελής περιγραφή
της στιγμιαίας έστω ευτυχίας

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, με δάκρυ και με φως

τα όνειρά μας δεν πεθαίνουν
ποτέ δεν σβήνουν
γίνονται άνεμος μετά από μας
αποδημητικά πουλιά
κόκκινο σύννεφο στον ουρανό
ποιήματα και μουσική
και εισχωρούν στις φλέβες των παιδιών
τα μάτια τους φλογίζουν
και παραμένουν ζωντανά
όπως είχαν παραδοθεί σε μας
ακέραια με δάκρυ και με φως

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, η πικρή αλήθεια

μισώ το ψέμα
δεν καταδέχομαι την αυταπάτη
ούτε όμως την αδράνεια

το ξέρω πια καλά
πως οι θυσίες ο ηρωισμός
ο ωραίος αγώνας
απ’ την αρχή είναι καταδικασμένος
κι αυτή του η φύση
τον κάνει ανθρώπινο
τον κάνει ακόμη πιο ωραίο

αγωνίζομαι λοιπόν σκληρά
ως την τελευταία μου πνοή
σ’ αυτόν τον ωραίο χαμένο αγώνα

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, λαθραία στον Άδη

μοναδική μου σκέψη τώρα
που η κρίσιμη ώρα πλησιάζει
είναι τον υψηλό και σκυθρωπό πορθμέα
να βρω έναν τρόπο για να ξεγελάσω
και στην αιώνια νύχτα του Κάτω Κόσμου
εκεί που απολύτως τίποτα μαζί σου
δεν επιτρέπεται να πάρεις

λαθραία να περάσω το άγγιγμά σου
κι ένα παιδικό χαμόγελο

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, αν ξαναγεννηθώ

να γίνω οπωροφόρο δέντρο
ή φτερωτό στο απέραντο γαλάζιο
ίσως πηγή με δροσερό νερό
για κουρασμένους οδοιπόρους

δεύτερη φορά άνθρωπος δεν θέλω
την τόση οδύνη δεν αντέχω
το θέατρο αυτό του παραλόγου

καλύτερα λοιπόν ο αιώνιος ύπνος
ή κάτι που την άνοιξη ανθίζει
σαν άρωμα, σαν άγγιγμα ή χάδι

Από τη συλλογή η καταγωγή των ηφαιστείων (2023)

[wings]

Τόλης Νικηφόρου, μια τρύπια δεκάρα

απ’ τους γονείς μου κληρονόμησα
καυγάδες και προβλήματα
ένα διαλυμένο σπίτι
και μια τρύπια δεκάρα

κληρονόμησα ευαισθησία κι αγάπη
που μ’ έσκιζαν στα δυο
και μια ακατάσχετη παρόρμηση
να γράψω και να σκοτωθώ

ήμουν λοιπόν ο ιδανικός Σκορπιός
και μια ζωή αγωνίστηκα να επιβιώσω
να κάνω εγώ το αντίθετο από κείνους
ενώ παράλογα κι αφόρητα
μου λείπουν πατέρας μάνα κι αδερφός
κλαίω μονάχος μου τα βράδια
κι ανίσχυρα τους γράφω ποιήματα

να όμως κάπου εκεί στο βάθος
μας διακρίνω όπως ποτέ άλλοτε
όλους αγαπημένους μες στο φως

Από τη συλλογή μια τρύπια δεκάρα (2023)