Το αγαπημένο μου θέμα: Η προσφυγιά.
Δεν ξέρω αν είναι τα ''νοικοκυριά αραδιασμένα σε τσιγγάνικο χαλί'' (ή μήπως, ιπτάμενο;-).
Ίσως, πάλι, να είναι η έννοια της πατρίδας. Ποιος ξέρει τι είναι ''πατρίδα'' καλύτερα από τον πρόσφυγα;
Μπορεί και νά 'ναι ''το μπρίκι του καφέ'', ή τα ''χάλκινα μπακίρια''. Λίγες είναι οι λέξεις που χωράνε τόσο πολύ περισσότερα από τα αντικείμενα που περιγράφουν. Όπως, ας πούμε... ''Σαμοβάρι''... ''Καπλάνι''... και τόσες άλλες...
Αλλά, και πάλι, μπορεί να είναι το ποίημα. Ένα ποίημα που ''λίγο πριν ξημερώσει Κυριακή'' ξυπνάει μνήμες, είναι ένα πολύ όμορφο ποίημα.
Ευχαριστούμε, Auditor. Ευχαριστούμε, Αρτέμη :-)