Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 04 Nov, 2007, 01:05:05

Title: Απόστολος Λυκεσάς
Post by: wings on 04 Nov, 2007, 01:05:05
Απόστολος Λυκεσάς

(https://www.translatum.gr/forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fimg179.imageshack.us%2Fimg179%2F3177%2Flikessas.jpg&hash=6a813ce4f2586c17cada5febdd6e63ed47e6d3c0)

Γεννήθηκε το 1963 στην Επανομή Θεσσαλονίκης. Επί σειρά ετών είχε ως δημοσιογράφος καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ 3 (102 FM) και είχε τακτική συνεργασία με την εφημερίδα «'Εθνος». Εργάστηκε επίσης στις εφημερίδες «Καθημερινή» και «Αγγελιοφόρος». Κείμενά του έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.

Ποιητικές συλλογές:
«Τῷ αγνώστῳ», εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2001
«Στυμφαλίδες όρνιθες», εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2003
«Μότορσιπ "Προκρούστης"», εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2008
«Μινώταυρος στο Σούνιο», εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2014

Πεζογραφία:
«Διηγήσεις ευχαριστημένων ανθρώπων» (συλλογή μικρών πεζών), εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2004
«Μπλάνκο» (μυθιστόρημα), εκδ. Εστίας, Αθήνα, 2005
«Το τσίρκο των ψύλλων» (μυθιστόρημα), εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα, 2009

Ανθολογημένα ποιήματα:


Κείμενα του Απόστολου Λυκεσά:


[Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Της διαδρομής 2
Post by: wings on 07 Jun, 2008, 10:30:29
Απόστολος Λυκεσάς, Της διαδρομής 2

Ακούω πελταστές να στριφογυρίζουν προκλητικά τις σφεντόνες.
Ασημίζουν οι βολές τους στον ήλιο
φωσφορίζοντα ανθρωπάκια σε παιδικό δωμάτιο.
Οσφραίνομαι τον όξινο ιδρώ του ερχομού τους.
Διαβρώνει τα μουτρωμένα κατορθώματα των νικητών.
Επικαλύπτει την ατσαλάκωτη πραγματικότητά μας.
Αιμόφυρτες σέρνονται οι ευτυχίες μας, μάταια εκλιπαρώντας έλεος.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Ο μπούφος
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 21:56:15
Απόστολος Λυκεσάς, Ο μπούφος

κοιτώ, κοιτώ, κοιτώ, κοιτώ,
βλέπω πού και πού
κοιμάμαι κιόλας

χαζεύω που με χαζεύουν

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Τα βόδια του ήλιου
Post by: wings on 12 Aug, 2008, 12:41:48
Απόστολος Λυκεσάς, Τα βόδια του ήλιου

Καταβροχθίσαμε όλα τα ζώα στο γλέντι.
Δεν γλίτωσε, σπονδή συγνώμης έστω, ούτε η τσίκνα.
Ακόρεστη η ανάγκη και αφελής, ξύπνησε την απληστία.
Καήκαμε στου ήλιου την περίμετρο.

Όταν ξυπνήσει ο λογικός
δεν θα βρει τίποτα να λυπηθεί
λύση να βρει
κι αυτό το αναπόφευκτο, του τέλους μάθημα,
νόημα πια δεν έχει.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Διάλογος ωδικών πτηνών
Post by: wings on 12 Aug, 2008, 13:14:16
Απόστολος Λυκεσάς, Διάλογος ωδικών πτηνών

–Όντως, ο εφιάλτης υπάρχει,
μην κοιτάς
τόσους που, ξύπνιοι, δήθεν, κλείνουνε τα μάτια.
Εύκολο το ’χεις
μια μυρμηγκοφωλιά εγκαυμάτων
να αποικίζει την παρεγκεφαλίδα;

–Γι’ αυτό τα όνειρα απάγονται
από κομψευόμενους λελέδες της αποβλάκωσης,
ευλύγιστους στην ταχυδακτυλουργία των σπονδύλων.
Γι’ αυτό πληρώνουμε λύτρα,
αμετανόητοι,
καταπιώνες αιώνιων υποσχέσεων
στραγγισμένοι σαν θερισμένα ρυζοχώραφα.

–Ναι, ο εφιάλτης παραμονεύει
σε χιλιάδες κυβικά χαρτογραφημένου διαστήματος.
Ζει όπως φύλλα ελιάς, αειθαλούς,
σαν του κανναβουριού τους σπόρους.

–Αχ, για μας δεν υπάρχει μίτος,
αφού ο γάτος δεν είναι Αριάδνη.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Αμπελοπούλια
Post by: wings on 13 Aug, 2008, 01:10:41
ΝΙΚΟΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΓΛΟΥ - Υπάρχει λόγος σοβαρός - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=c4iAfSf_Twk)

Νίκος Πορτοκάλογλου, Υπάρχει λόγος σοβαρός
(τραγούδι: Νίκος Πορτοκάλογλου & Φοίβος Δεληβοριάς / δίσκος: Άσωτος υιός (1996))


Απόστολος Λυκεσάς, Αμπελοπούλια

Ανυποψίαστοι
πόσο μπλεγμένο είναι το δίχτυ
ή
πώς κολλάει μια ξόβεργα
σε τόσες κληματσίδες.

Γενιές εγκλωβισμένες στην αθωότητα
πορευόμαστε αβάσταχτα.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)

Σημείωση του ποιητή:
Αμπελοπούλια: μικρά πουλάκια που οι άνθρωποι κυνηγούν μετά μανίας στην Κύπρο.
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Του Άδη έρωτας
Post by: wings on 13 Aug, 2008, 23:50:09
Απόστολος Λυκεσάς, Του Άδη έρωτας

Εδώ, ήθελε, στου χρόνου και του ήλιου τον καταιγισμό
να την έχει γνωρίσει.
Στο ονειροτριβείο του έστυβε πρωτεϊκά λεμονόφυλλα
κάρφωνε το απόσταγμα στα μαλλιά της.
Δουλοπάροικος του φρυδιού της
εξιστορεί κόμπους ευτυχίας.

Θυσίασε χρόνια γι’ αυτόν τον έρωτα.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Τῷ αγνώστῳ
Post by: wings on 14 Aug, 2008, 23:36:45
Απόστολος Λυκεσάς, Τῷ αγνώστῳ

Γαμώ την πατριδογνωσία μου.
Διατρέχω καμπύλες και ισιώματα, μαστουρωμένη σαύρα.
Ξοπίσω, οι Εφιάλτες ταΐζουν την περηφάνια μου
που σπαρταράει χαυνωτικά στα μπορντέλα.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Της διαδρομής 3
Post by: wings on 16 Aug, 2008, 05:33:33
Απόστολος Λυκεσάς, Της διαδρομής 3

Έρημος η στέπα.
Δεν υπάρχει ψυχή.
Δεν περιμένουμε άλλον
μόνο τους ανθρωπολόγους
να γυρίσουν από τους καταυλισμούς.
Είναι όλοι εδώ
από καιρό.
Κβαντικοί Μογγόλοι, ιππεύοντας περιστρεφόμενες σέλες
σαρώσατε τις κρυσταλλικές κεφαλές μας
την όστια των αναστεναγμών μας περιφρονήσατε.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Ορνίθια
Post by: wings on 20 Aug, 2008, 01:15:04
Απόστολος Λυκεσάς, Ορνίθια

Τι ζητάμε;
Σε μήτρα ο κρόκος μας να σπάσει.
Πινέλο να στρώσει το ασπράδι μας στην άμμο των πιθανοτήτων.
Να μην τρώει τα τζιέρια μας η ανυπομονησία του χαμού
ούτε η φθορά, μοιρολογήτρα, να μας χαϊδεύει
με κροσσωτές ελπίδες
πως «δήθεν», δηλαδή, και «ίσως»
«θυσίες οπωσδήποτε»
εκείνο το «ενδέχεται»
και την «υπακοή στην τάξη».

Αλλά εμείς
σιωπούμε σαν υφάντρες
μες στον υμέναιο των κλωστομηχανών.
Με λόξιγκες παραμυθιών ανταριαζόμαστε πάνω στ’ αδράχτια.
Ότι «θα ’ρθει η ώρα και θα δεις εγώ»
και άλλα συναφή,
κάθε που ο εργοδηγός γυρνά την πλάτη.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Στυμφαλίδες όρνιθες
Post by: wings on 20 Aug, 2008, 12:35:01
Απόστολος Λυκεσάς, Στυμφαλίδες όρνιθες

Λάθος. Λάθος. Λάθος.
Λάθος και πάλι λάθος.
Δεν είναι αυτός
που μας εξόντωσε.
Εσείς αποξηράνατε τα παραμύθια σας.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Φλαμίνγκο
Post by: wings on 08 Sep, 2008, 12:16:05
Απόστολος Λυκεσάς, Φλαμίνγκο

Τα τακτοποίησαν, τα κακόμοιρα, στο σαλόνι
σιωπηλά σαν αιχμαλώτους
σωλήνες ύδρευσης στριμμένοι σε ποδήλατα
κοιτάζουν το κόκκινο του κόσμου και θαρρούν
ότι με λίγο ροζ θα σεργιανίσει στην αυλή το δίκυκλο.
Πόσο ν’ αντέξεις όμως
βλέποντας την τρέλα να σκαρφαλώνει
με κόμπους σερπαντίνας στα πολύφωτα των αστών.
Τα είπαν μεταξύ τους
τσέβδισαν την ανημπόρια τους
φόρεσαν πένθος στο νύχι τους
αλλά το ρούφηξε κι αυτό
ο δαντελένιος βούρκος.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Στερνή πτήση γέροντα αετού
Post by: wings on 09 Apr, 2009, 01:36:01
Απόστολος Λυκεσάς, Στερνή πτήση γέροντα αετού

Ψηλοκρεμαστά, ίδιο φωτόνιο σιωπής,
βουτούσες στη λίμνη του Αγίου Παντελεήμονα
στα μετόπισθεν των ημερών.
Επέστρεφες, βαρυφορτωμένος καλόγερος στο κελί του.
Πομφόλυγα το τελευταίο θύμα
γλίστρησε στο μητρώο του ουρανίσκου σου
ανάκατα με στέρεα αντίμετρα μιας περασμένης οδύνης.

«Διαφεύγει η γνώση
της ηδονής και του πόνου», μονολογείς,
βλέποντας την κουκκίδα του εαυτού σου στα νερά
ρουφήχτρα μαύρη να μεγαλώνει
κι εσύ έρμαιο πια,
ανάμεσα στα πρέποντα και τις δυνατότητες.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Μονόφθαλμος
Post by: wings on 27 May, 2009, 21:11:17
Απόστολος Λυκεσάς, Μονόφθαλμος

Δεν θα τελειώσει αυτή τη φορά το βασανιστήριό τους.
Με μιας δεν θα τους ξεκάνει. Μοιάζει ευκολότερο τούτο
αν και τυφλός πια, αντίκρισε τις ανάγκες του κατάματα.
Αιρετικό αιμοσφαίριο επιδιώξεων τάιζε το μίσος του.

Με λιπίδια μισθοσυντήρητων που αργοπεθαίνουν.
Γυρόφερνε αδέσποτος μύκητας, στην επιφάνεια της ροδαλής επιδερμίδας
οικογενειαρχών και παπάδων. Πολύποδας απλώθηκε και κρεμάστηκε
υπέρβαρος από κοκαΐνη στη ρινική κοιλότητα των ερωμένων τους.

Ζαχάρωσε το μέλι των οργασμών τους σκοτώνοντας τις επιθυμίες.
Μπούχτισε από αντοχές, δυνατότητες και επιλογές.
Σ’ ένα γαϊτανάκι λευκών αιμοσφαιρίων έπνιξε τις αποκριές του θυμού
στραγγαλίζοντάς τες με συρμάτινο κορδόνι από στομαχικά οξέα.

Επιτέθηκε αργά, με υπομονή και αδιακρίτως, αιώνες πριν,
στα σημεία του πόνου τους με βρομερές κινέζικες βελόνες
σουβλερούς κυνόδοντες έμπηξε ανάποδα στα ούλα
οπλές φύτεψε στο κεφάλι τους, φύκια στα χέρια.
Όλων των πολυμήχανων.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Ημερολόγιο πορείας
Post by: wings on 08 Jun, 2009, 22:48:53
Απόστολος Λυκεσάς, Ημερολόγιο πορείας

Ε, ναι, είμαστε πάντα συντροφιά.
Στον σάκο μάς γρατσουνίζει τη μνήμη μια ακίδα ανεμελιάς.
Από πάνω σας πετάμε τραγανίζοντας τα φτερά μας
τρομοκρατώντας σας, αχυροκανίβαλοι ιερείς.
Με υγραμένο ράμφος σημαδεύουμε τον αέρα, σε αόρατο χάρτη
αζιμούθιο κόβουμε στους απογόνους,
σουραύλια από ανταριασμένους καλαμιώνες
ρομφαίες κουρδισμένες σε λαιμούς ακονισμένων κρίνων.
Ήταν αθώες οι επιθυμίες που μάτωσαν τα πουκάμισα
αλλά μας κάρφωσαν αναμνηστικά της πορείας.

Θυμόμαστε ό,τι δεν μπορούμε να αναστήσουμε.
Οι νεκροί στη μνήμη μας, καδρόνια, στεριώνουν τη σκεπή
πετρώνουν με το χρόνο, φτερό, στις Συμπληγάδες.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Γκιώνης
Post by: wings on 23 Jun, 2009, 23:01:15
https://www.youtube.com/watch?v=-PpDPWpxFSY

Απόστολος Λυκεσάς, Γκιώνης

Βγήκε ένα βράδυ να μαζέψει τα χαμένα του.
Βαστούσε σύνεργα απαραίτητα
κλαδευτήρια, θυμούς μαραζωμένους,
πυξίδες, ευγένειες λιπόσαρκες,
κούρδισε ρολόγια σταματημένα σε χρόνους καίριους.
Απορούσε με τόσες ικανότητες
πώς οι αμφιβολίες του έλιωναν, μαεστρικά, στον ιδρώτα.
Κεραίες εμπνεύσεων ξεπετάγονταν από καταβολάδες απωλειών.
«Πέρασα από δω», θυμόταν, «το όνειρο ζει ακόμη».
Κι όπως το πρωινό αστραποβολούσε
υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην το ξανακάνει.
Πολλοί συμφώνησαν μαζί του,
εφεξής,
αν, όντως, από τον λαβύρινθο ήθελε να βγει,
δεν θα ’πρεπε να τσιγκουνεύεται τις θυσίες.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Της διαδρομής 1
Post by: wings on 11 Sep, 2009, 15:57:02
https://www.youtube.com/watch?v=BrQ0Tz6aER4

Νικόλας Άσιμος, Οϊμέ
(με τη Σωτηρία Λεονάρδου και τον Νικόλα Άσιμο / δίσκος: Το φανάρι του Διογένη (1987))


Απόστολος Λυκεσάς, Της διαδρομής 1

Θα ακουστούν κι άλλες ιστορίες. Πρωτόφαντες.
Με ακατανόητα παιχνίδια και προεόρτιο τρόμο.
Άφθαρτες οι λέξεις θα εφορμούν
θρυμματίζοντας την ηρεμία της κυψέλης
τον βάλτο της μελωμένης μας νηφαλιότητας.

Θα ’ρθουν, κι αυτό είναι μια υπόσχεση.
Απειλή.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Μότορσιπ «Προκρούστης»
Post by: wings on 26 Nov, 2009, 17:00:09
https://www.youtube.com/watch?v=T-f-vQX942I

Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Κεμάλ
(αφήγηση: Μάνος Χατζιδάκις, τραγούδι: Αλίκη Καγιαλόγλου / δίσκος: Αντικατοπτρισμοί (1993))


Απόστολος Λυκεσάς, Μότορσιπ «Προκρούστης»

Φορτωμένος θραύσματα αυτοκρατοριών.
Τ’ απόνερά μου διατάγματα αργοκίνητων επάρχων, κοιλαράδων μπέηδων,
σαρκία άδεια, ερειπωμένοι περιστερώνες.

Κρύβω κάτω απ' τα τσιμέντα
Πάρθους με τροχισμένα γόνατα
απ’ το σούρσιμο στις σπηλιές της Καππαδοκίας
φαλαγγίτες του Αλέξανδρου με διεσταλμένο προς την Ινδία βλέμμα
ναύτες του Νέαρχου ξεβρασμένους σε αιγυπτιακές προκυμαίες
Φοίνικες λεπτεπίλεπτους, τσαγοπότηρα πορσελάνης με σπασμένα χείλη
του Τίγρη παραποτάμιους χασισοκαλλιεργητές
χουρμαδοκλέφτες του Ευφράτη
Σκύθισσες πρασινομάτες με μήτρες απονευρωμένες
απ’ το τραμπάλισμα του κάρου
τους γκρεμιστάδες των τειχών της Βαβυλώνας
του Μελχισεδέκ τους γόνους, γεφυροποιούς στα νησιά των άστρων
ευνουχισμένους καβαλάρηδες του Χαν όπως τα τυφλωμένα γεράκια τους.

Σαρμάτες κατουράνε από φόβο τα αμπάρια και τις βραχονησίδες
ξερνοβολάνε αίμα από ναυτία και πείνα
πριονίζουν με τα δόντια ληγμένες κονσέρβες
τις κουτσουλιές των γλάρων.
Τεντώνω τις επιθυμίες τους με μαύρα μεροκάματα
σε υγρά διαμερίσματα
πουλάω το ανθισμένο σπέρμα τους στις λιγωμένες κυρίες των προαστίων.

Για ένα κοντραμπάντο πολεμάω, ο έρημος, αχρείαστος πια
κελευστής φυγάδων κατάντησα για να τους πελεκάτε
κι ας ενοχλούν την καθαρή σας συνείδηση τα δύσωδα αχαμνά τους.
Κρεβάτι μου έχω τους νόμους σας για να χωράνε οι μαυροπόδαροι
σεντονάκι η ισότητα, καλοραμμένη, με άρθρα πριονοκορδέλες,
σείονται χαιρέκακα μουστακάκια χωροφυλάκων, κεραίες σκαθαριών
αλίπαστα, τους διπλώνετε σε χασαπόχαρτο
στα περάσματα, λιγδιάρηδες λαδοπόντικες
του δημόσιου –υποτίθεται– ταμείου.
Συνοφρυωμένος, δήθεν, ο θεός σάς επιβλέπει.

Από τη συλλογή Μότορσιπ «Προκρούστης» (2008)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Δοκιμαστήριο
Post by: wings on 07 Mar, 2010, 14:55:04
https://www.youtube.com/watch?v=Nahk-hwGDPw

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Γιάννης Σπυρόπουλος (Μπαχ), Διδυμότειχο blues
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας & Λαυρέντης Μαχαιρίτσας / δίσκος: Διδυμότειχο blues (1991))


Απόστολος Λυκεσάς, Δοκιμαστήριο

Πρώτα ήταν οι ψάθες και τα καλάμια.
Ίσα να μη σκορπάνε οι φακές
και να κρύβονται τα λελέκια.
Έγιναν στάχτη ανάμεσα στις πέτρες.
Ύστερα ο χαλκός, ταψιά και ασπίδες, στη γωνία
πλασμένα με δαγκωνιές
μέχρι που πρασίνισαν
από τη λάσπη που άφησε ο κατακλυσμός.

Κατέβαιναν συνέχεια
με τομάρια βουβαλιών, λιονταριών
προβάτων και λύκων σκεπασμένοι.
Τους έφερνε η Άνοιξη
και το χορτάρι που έγλειφε τα πέλματα.

Κατόπιν ήρθε το σίδερο
κι άφησε σκουριά στη θέση μας.
Όμως κι αυτή φύτρωσε
όπως τα μανιτάρια το φθινόπωρο.
Αλλά
είναι ατέλειωτοι.
Έρχονται συνέχεια
με άτρωτα κράματα, μας ζούληξαν
μας άπλωσαν, μας ρούφηξαν.

Τώρα πια είναι μυριάδες
κουρελαρία, αλλού η σάρκα
αλλού τα κόκαλα.
Σέρνονται, βαδίζουν, κολυμπάνε, μπουσουλάνε.
Αλλού τα μάτια αλλού τ’ αφτιά
μπούτια και βυζιά
απλωμένα από Πανόραμα μέχρι Κορδελιό.

Άσωτοι
όλες τις εποχές.
Είναι το τελευταίο κύμα
κι εμείς οι έσχατοι πια.
Απροετοίμαστοι
να ζήσουμε χωρίς ιστορία και μέλλον
διασκεδάζουμε
κλοτσώντας το εγωπαθές ποιηταριό
που θαρρεί ότι σώζει το τομάρι του
στον ναρκισσιστικό του βόθρο.

Από τη συλλογή Μότορσιπ «Προκρούστης» (2008)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Μνήμη
Post by: wings on 17 Jun, 2010, 20:20:56
https://www.youtube.com/watch?v=NEWZGyS6ZiQ

Αγρίμια κι αγριμάκια μου (παραδοσιακό Κρήτης / τραγούδι: Νίκος Ξυλούρης)

Απόστολος Λυκεσάς, Μνήμη

Οι φαμελίτες μας
ορμητικοί καταρράκτες ξεχύθηκαν απ’ το Βέρμιο
φορτωμένοι τη θλίψη που τους κληροδότησαν οι πρόγονοι.
Κεραμοπλάστες τούς έσπειραν
«Εδώ να ζήσετε» ορμήνεψαν
«καλό το χώμα να σας χωνέψει ο θάνατος
πάρτε το απόφαση, αγόγγυστα, χαθείτε στις καστανοξιές,
ταΐστε αγρίμια.

Αυτά, με τον αψίκορο βίο τους μες στην αβεβαιότητα
παίζοντας με τα κόκαλά σας θα μάθουν κυνήγι στα παιδιά τους
όπως τα παιδιά σας, θα μάθουν να παίζουν με τα κότσια τους.
Βαριά η ευθύνη.»

Από τότε φρυγανίζεται το αίμα μας στις ματαιοδοξίες
τυχαίνει όμως κάποτε, καθώς ο άνεμος κυκλώνει τις ζωές μας,
το ματοτσίνορο του πεθαμένου πατέρα να μπαίνει στο μάτι μας
κι ενώ αυτό θολώνει
–μια φορά στον αιώνα είναι καλά, και δυο όμως μπορεί να τύχει–
ψηλά το κεφάλι σηκώνουμε
και το σαγόνι μπήγουμε, κυπαρίσσι στα σύνορα,
σφραγίδα στο διαβατήριο.

Από τη συλλογή Μότορσιπ «Προκρούστης» (2008)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Χιλιετία
Post by: wings on 07 Oct, 2010, 15:53:51
https://www.youtube.com/watch?v=JPhDh1IoHRE

Μίκης Θεοδωράκης & Κώστας Τριπολίτης, 80 (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2010/08/21/kostas-papadopoulos-80-mikis-theodorakis-kostas-tripolitis-maria-farantouri-%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-80-%CE%BC/)
(τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη / δίσκος: Ο επιβάτης (1981))


Απόστολος Λυκεσάς, Χιλιετία

Ω βουλιμικό πλάσμα εντός μου
παράθυρο φωτισμένο που καταπίνει νύχτα
δικράνια χαυλιόδοντες με φορτώνουν
το σκυλί μάλλον οσμίστηκε και γαβγίζει τη χιλιετία
που μας πρόλαβε με την ουρά στα σκέλια.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Νηπενθές
Post by: wings on 31 Mar, 2011, 16:47:17
https://www.youtube.com/watch?v=btVADxuCyXk

Βασίλης Δημητρίου & Κώστας Μουρσελάς: Ω! Τι κόσμος, μπαμπά! (https://thepoetsiloved.wordpress.com/2010/04/08/kostas-papadopoulos-o-ti-kosmos-baba-vassilis-dimitriou-kostas-mourselas-%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82%CF%89-%CF%84/) (από την ομότιτλη θεατρική παράσταση του 1970)
[Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Μάρτης 2008: συναυλία προς τιμήν του Βασίλη Δημητρίου / τραγούδι: Παιδική Χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου]


Απόστολος Λυκεσάς, Νηπενθές

Στα χρόνια της αχαλίνωτης πλήξης
μόνο τα στομάχια θέριευαν, αγριάδα σε άσκαφτο κήπο,
βάθαινε η αδιαφορία
η ασυναρτησία κύκλωνε και τους ενάντιους

το μέλλον του ενός σκόνταφτε πάνω στον γάμο τ’ αλλουνού
άθαφτοι οι χωρισμοί απ’ τα παιδιά, σάπιζαν αργά
ρουτίνα εσωτερική που βάδιζε ανεμπόδιστη.
Τα αστέρια δεν προανήγγειλαν τίποτα
αν και πολλοί τα μελετούσαν
όμως οι ζαβοί δεν μιλούσαν πια
γλιτσιασμένες οι δεξαμενές κατάπιναν το χρώμα του ουρανού.

Η λύση άφαντη καθώς την περίμεναν όλοι στο πιάτο
ενώ αυτή κυκλοφορούσε άσφαχτη.
Αρουραίος στον υπόνομο δεν εμπιστεύεται
κροταλία ταμία.

Από τη συλλογή Μότορσιπ «Προκρούστης» (2008)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Γυρολόγοι
Post by: wings on 09 Oct, 2013, 18:05:00
Ντάνης Τραγόπουλος "OI ΓΥΡΟΛΟΓΟΙ" - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=hHbreL9-iXA)

Ντάνης Τραγόπουλος & Δανάη Νικολαΐδου, Οι γυρολόγοι
(τραγούδι: Ντάνης Τραγόπουλος / αγώνες ελληνικού τραγουδιού Καλαμάτας 1991)


Απόστολος Λυκεσάς, Γυρολόγοι

Αμόλησαν τους σπιούνους τους να προλάβουν
άτακτους πλιατσικολόγους εκπαιδεύουν μη κι απομείνει ίχνος
γυρολόγοι της καταστροφής ακροβολίστηκαν σε θέσεις καίριες.
Μας έχουν προετοιμάσει από καιρό για τον βραστήρα
αυγό μέσα στο τσόφλι του
στη χόβολη ψημένος
άφωνος ο πόνος μας.
Παραπατάμε ως παραπλανημένοι αστροναύτες
θαυμάζοντας το απειροελάχιστο βήμα μας
φωτογραφίζουμε ανεμπόδιστα
το παρατημένο μας χαράκωμα.

Μόνον
ό,τι υπήρξε μέσα μας καημός
ανέλπιδα αντέχει
σπάγκος κερωμένος.

Από τη συλλογή Μότορσιπ «Προκρούστης» (2008)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Τελωνοφύλακες
Post by: wings on 03 Oct, 2014, 15:52:19
https://www.youtube.com/watch?v=Om46Evy8BP0

Χρήστος Κωνσταντίνου, Της εξουσίας (δίσκος: κάνω τη ρίζα μου φτερό (2008))

Απόστολος Λυκεσάς, Τελωνοφύλακες

Έψαχναν ολόκληρο χρόνο
τα σκυλιά της εξουσίας
κι όπως ήταν ντοπαρισμένα
στην αναζήτηση της βρόμας
τ’ άπλυτα μόνον έβρισκαν στους μπόγους.

Από τη συλλογή Μότορσιπ «Προκρούστης» (2008)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Μάντης διά μέσου των καιρών
Post by: wings on 06 Sep, 2015, 01:08:22
https://www.youtube.com/watch?v=phY_R7mUgaU

Σωκράτης Μάλαμας & Γιάννης Μελισσίδης, Μάντης
(τραγούδι: Σωκράτης Μάλαμας / δίσκος: Το άδειο δωμάτιο (2005))


Απόστολος Λυκεσάς, Μάντης διά μέσου των καιρών

Εγώ τους τα ’λεγα στις Πλαταιές κι αργότερα στην Πύδνα.

«Φυσάει απ’ τη μεριά της Θήβας.
Σκόρπισαν τα σπουργίτια στις Αιγές.
Τα γεράκια ψηλοπετούν. Νωρίς ήρθαν φέτος τα χελιδόνια
μα πού οι φωλιές;
Από τη Σαλαμίνα μας μηνούν
ότι ακόμα ξεβράζει πτώματα η θάλασσα
τα θαλασσοπούλια δεν αγγίζουν τα φουσκωμένα σώματα.
Στην πεδιάδα βόδια θυσιάσαμε,
όμως στο νεκρόδειπνο όρνιο δεν σίμωσε.
Πάει βδομάδα που σώπασαν οι δεκαοχτούρες.
Πήζουν στις καλιακούδες οι λόφοι αντίκρυ,
μαύρο κρέπι τ’ απογεύματα
και όταν σιμώνουν οι φρουρού,
φεύγουν βροντώντας τα φτερά τους.»

Κάποιοι από μέσα τους γελούσαν
—όχι πως τολμούσαν τα αντίθετα—
αλλά
«έχουμε υπόλοιπο χρέος», έλεγαν, «νεκρούς πολλούς,
κι εγωισμός βασιλικός φουσκώνει τα πνευμόνια.»
«Δεν βλέπετε πόσο αδυνάτισαν τα σκαθάρια,
άψυχοι οι σπίνοι, οι φλώροι δίχως χρώμα
κι οι καρδερίνες άλαλες, σαν στη σούβλα περασμένες»,
ψέλλιζα.

Όσο οι μέρες περνούσαν,
«αμάν, μας ζάλισες, φλύαρε, τον φόβο μόνο σπέρνεις»,
φώναζαν, κουφοί, οι Αθάνατοι
κι οι Μακεδόνες πρίγκιπες,
έχοντας στον νου φλογισμένες αγκαλιές,
τους φασιανούς καλοψημένους
και παραγεμισμένες, με ρύζι, αγριόκοτες.

Πέρδικες, τσίχλες, ορτύκια και κορυδαλλοί
πεταρίζουν τώρα πάνω απ’ τα νεκρά κορμιά τους.

Από τη συλλογή Στυμφαλίδες όρνιθες (2003)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Τύμβος 1
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 19:26:48
Απόστολος Λυκεσάς, Τύμβος 1

Μια λαμπρή κιονοστοιχία λέξεων εμφυσούσε ανδρεία στα στήθη μας.

Εμείς, πειθαρχημένη στρατιά ερωτευμένων Αθηναίων
Έτοιμοι να υπερασπιστούμε τους δούλους μας.

Οι ελιές θρόιζαν από τα εμβατήρια
Οπλίζονταν στα τόξα μας τα κριθαρόσταχα
Άγουρες πέτρες του Σουνίου κροτάλιζαν επιδέξια στις σφεντόνες μας.

Κάλπαζαν πίσω από τους λόφους
Έστελναν τη σκόνη τους στον ορίζοντα οι εχθροί
Ξάστοχα περνούσαν απ’ την πεδιάδα
Άπονα μακελεύονταν
Άλουστοι
Λίπασμα γίνονταν της δόξας μας.

Έρμοι στη μάταια σπουδή τους.

Ευφράνθηκαν οι θεοί απ’ τον τόσο γόο
Κορέστηκαν απ' τη σπατάλη νεότητας
Την τιμωρία της πλεονεξίας τους
Τα αφιερωμένα λάφυρα.

Όπως ο μαραθωνοδρόμος μας
Σφούγγισαν λιγωμένοι τον επινίκιο αφρό.

Αργότερα αποκοιμήθηκαν μακάρια
Αφού μας στοίβαξαν προσάναμμα στο μέλλον.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Τύμβος 2
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 19:37:23
Απόστολος Λυκεσάς, Τύμβος 2

Μα βεβαίως διαφυλάττουμε τους τύμβους του παρελθόντος.

Μέμνησο
Καλούν κάθε που σαρώνει ο άνεμος
Τη σφριγηλότητα των Ερμοκεφαλών.
Τα συντρίμμια τους απλώσαμε σκέπη στα κεφάλια μας
Πίκρες αποχαιρετισμών μερώνουν τα ταξίδια μας.

Αμάθευτα τα πόδια μας, αδούλευτα τα χέρια
Η επιμονή μας για περιπέτεια γουργούριζε μόνο στο υπογάστριο
Αστόχαστα, θαρρούμε, δεν θυσιαστήκαμε
Για τα κουφάρια μας πράξαμε τα πάντα, αλλά

Μέμνησο

Ήταν βαρύτερο να πιστεύουμε ότι τα διδάγματα αρκούσαν
Εδώ ήρθε το Πάσχα ανυπεράσπιστο μες στην ευδαιμονία μας.
Βοήθησαν και τα τσακισμένα μας κεφάλια
Να προσέχουμε την οδοσήμανση.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Ο εφιάλτης του Άτλαντα
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 19:46:42
Απόστολος Λυκεσάς, Ο εφιάλτης του Άτλαντα

Ανύμφευτη νύφη καιροφυλακτεί.

Ιστορούνται αιωνίως
μέρες πιο μαύρες κι απ’ τη σκοτεινιά του Αχέροντα
παρήλθαν.
Νύχτες λευκότερες απ’ τις ισημερίες του Βλαδιβοστόκ
έπονται.
Η καιγόμενη μνήμη φωτίζει τα στενά του Γιβραλτάρ.
Σχεδιάζει την παραπλάνηση των Εσπερίδων.
Τιτάνας είναι, αντέχει ακόμη.

Αρκεί ο Ηρακλής να εμφανιστεί
τη γη θα του φορτώσει.
Να λυτρωθεί αυτός κι ας γκρεμιστεί η πλάση όλη.
Να τος, λοιπόν, αναχωρεί μες στη βραδιά.
Περήφανα.
Αφήνει, ίδιος σαλιγκάρι, ίχνη στη χλόη
την υγρασία καλοκαιρινών βραδινών.
Οι λέξεις εξέρχονται ως ψίθυρος και απολήγουν
στο βαθύσκιωτο του ύπνου.

Βαραίνει το χρέος, την αυγή, από ανεκπλήρωτες επιθυμίες.

Τον περιγέλασε ο άρχοντας του σκότους.
Μάτια από θρασίμι της ερήμου γυάλιζαν, δεκανίκια
να προσπεράσει ο άμοιρος τον εφιάλτη.
Βαθύς ο αναστεναγμός του μεσημεριού.
Γεωλογική μετάλλαξη στη Μήλο τον ανακουφίζει.
Παρηγορία ύστερη, έρχεται πάλι το σούρουπο.
Μια χίμαιρα θαύματος ίσως τον δροσίσει.
Άγγελοι καθελκύονται με ποντοπόρες αντοχές.

Συστέλλονται ξανά τα μάτια του, μα πριν βαρύνουν
από την παραμάνα του παράπονου, δάκρυα θηλάζει
και στο κουκούτσι του μυαλού
η ανυπακοή θεριεύει.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Η οργή του Μονόφθαλμου
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 19:52:57
Απόστολος Λυκεσάς, Η οργή του Μονόφθαλμου

Άντεξε.
Ό,τι τον τάισαν έφαγε.
Ό,τι τον πότισαν ήπιε και μέθυσε, αλλά τώρα
εύστοχα κι αλύπητα τους πετυχαίνει στα άκρα
με Πολύφημους βράχους.
Δεν θα ξεφύγουν αυτή τη φορά, τυφλοί δεν θα οδηγήσουν άλλον σε ταξίδια.

Κάλλιο κανείς μη δει την Πηνελόπη.
Γέμισε ο κόσμος τυφλούς που ταξιδεύουν χωρίς σκοπό
και περηφανεύονται ότι τύφλωσαν τον Μονόφθαλμο,
αυτοί, ο Κανένας.

Σήμερα θα τους ποτίσει και θα τους ταΐσει.
Ας περιμένουν μάταια οι γυναίκες τους να μάθουν την κατάληξη
μιας ζωής που την ύφαναν άλλοι
στα μέτρα των πρησμένων τους ποδιών.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Κοχλίας
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 19:59:31
Απόστολος Λυκεσάς, Κοχλίας

Στον στραπατσαρισμένο κοχλία των τετελεσμένων
σούρνεται το μαλάκιο των παιδικών χρόνων
άσκεπο αργοπεθαίνει στο φως των προβολέων.
Εκπληρώσεις το ματώνουν, μα σώθηκε η πίκρα του.

Πεινάει όμως το ταϊσμένο.

Φυσάει εις μάτην μέσα απ’ τον κοχλία. Συριγμός καν δεν ακούγεται.
Περνάει και δεν δροσίζει. Λειάνθηκε το μαλάκιο, γυαλί.
Μηδέ κόκκος άμμου, μηδέ σκουπίδι εντός του.
Κατοικεί σε σκρίνια ξεχασμένο από ερωτήσεις.

Εκτίθεται, άλλοθι για βιαστικά κοιτάγματα, σε σύντομες διηγήσεις
με απομιμήσεις ταξιδεύει, σκουλαρίκι, σάκος σε γερτές πλάτες
λάμπα και φωτίζει ξύλινες φωτογραφίες ευτυχισμένων.
Ικετεύει, αλλά ένα παιδί θα το σπάσει.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Γρύπες
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 20:17:37
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0a/Knossos_fresco_in_throne_palace.JPG/800px-Knossos_fresco_in_throne_palace.JPG)

Γρύπας σε τοιχογραφία στην αίθουσα του θρόνου στην Κνωσσό
Πηγή: wikipedia (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1%CF%82)


Απόστολος Λυκεσάς, Γρύπες

Ξερογλείφονται όλη τη νύχτα οι Γρύπες, ρεμβασμούς χωνεύουν
πνοές θυμάτων, δορές και νόμους έστρωσαν στο γιατάκι τους
η γλώσσα παίζει νευρικά κι ασίγαστα, τον κερατοειδή τρυπάει
χορτάτοι ξύνουν στον γομφίο τους τα υπολείμματα μιας τηλεόρασης.

Λούζονται με ψεκασμούς ομίχλης το πρωί, κι ορεκτικό ρουφάνε τρόμο
—πρώτη ταχύτητα, δεύτερη, αβίαστα ξεκλειδώνει μόνο η φύση—
σπίθες στην άσφαλτο, με τροχισμένα νύχια ακονίζεται το σπέρμα μιας θυσίας
βερνίκι τέλος τα περνούν, πραϋντικό, το ημερομίσθιο φύραμα.

Δροσίζονται, μεσημεράκι χαυνωμένοι, πάνω στ’ αποφάγια
φουσκώνει στο σακούλι τους ο αποθησαυρισμός
βοηθάει η απόσταση, εκμηδενίζονται από ψηλά θύματα και θρήνοι
ως χώνευση, ρέουν υγρές δικαιολογίες.

Απόγευμα, ξύνουν το ράμφος στον ουρανό οι Γρύπες
με πλατυκέφαλα καρφιά τη νύχτα στερεώνουν.
Οι αντιλόπες διπλώνουν τα γόνατα στο χώμα, τη σάρκα τους θαυμάζουν
ζητούν συγχώρεση οι αφελείς από εφιάλτη άλλον μη ριγήσουν.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Χρησμός
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 20:37:39
Απόστολος Λυκεσάς, Χρησμός

Γοργόνειο η πλήξη, με πεθαίνει σαν τη βλέπω
ν’ αστράφτει στον θώρακα του Αυτοκράτορα.
Σε νάρθηκα πρωτοχριστιανικού ναού κραδαίνει
τις συνταγματικές μου υποχρεώσεις.
Αραιά και πού αλλάζει η σύνταξη. Με συνθηκολογήσεις ψευτοζώ.
Μήνες και χρόνια συζητώ, γεννιούνται χίλιες γενιές ψαριών
δεν φτάνουν οι γάμοι της γενιάς μου να τα καταναλώσουν.
Οι υπερβολές δεν με λυτρώνουν.
Πες μου, μάντισσα.
Κι εγώ χίλιες βαλανιδιές θα σπείρω στη Δωδώνη
να σταματάει όταν μιλάς
κι ο άνεμος
κλαρίνο
στην κοιλάδα.

«Μόνο το ρεύμα του ωκεανού θε να σε σώσει
απ’ τα ηχοβολιστικά θε να σε κρύψει
την άγρια φύση του ταξιδιού θα εγείρει
στον Αμβρακικό σαν χέλι θα αλιευθείς περίτεχνα
στα Ζαγοροχώρια θα καταναλωθείς
από μανική σιαγόνα, Πριγκίπων της Ηπείρου
αλλά ο σπόρος σου την επιστροφή θα έχει πάρει
κι όλοι κάτι θα έχουν μάθει από αναγκαιότητα.

Α, ναι
Και το αγκάθι σου
φαρμακερό
καρφώνει στο λαρύγγι μνήμη
που δεν θα βρουν ιατροδικαστές κι αρχαιολόγοι.»

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)
Title: Απόστολος Λυκεσάς, Νεκροπομποί
Post by: wings on 08 Jan, 2016, 20:42:47
Απόστολος Λυκεσάς, Νεκροπομποί

Σπουργίτια θορυβούν. Σμήνη.
Της υπομονής και της ανέχειας υμνητές.
Τσιμπιές οργής στάζουν
οργιές κάτω από την επιδερμίδα, πίσω από το έρκος των οδόντων.
Τροχαλίες της απελπισίας.
Τρίζουν τα ράμφη τους.
Σπουργίτια είναι, ξέρουν τον δρόμο.

Ένα φτερούγισμα θα κάνω, άγγελος του κακού θα γίνω
κι εκτελεστής μαζί.
Ό,τι προανάγγειλε την ευτυχία, τιτιβίσματα.
Σπουργίτια, σου λένε, και με σκουπίδια ζουν.
Κλέφτες θρασείς και ζήτουλες.
Σπουργίτι στη χούφτα σου σφίξε με ξόβεργα.
Απ’ έξω περνάνε τα εξαπτέρυγα των πολιτισμένων
στο τζάμι του αυτοκινήτου τους θα συντριβώ.

Από τη συλλογή Τῷ αγνώστῳ (2001)