if it doesn’t come bursting out of you in spite of everything, don’t do it. unless it comes unasked out of your heart and your mind and your mouth and your gut, don’t do it. if you have to sit for hours staring at your computer screen or hunched over your typewriter searching for words, don’t do it. if you’re doing it for money or fame, don’t do it. if you’re doing it because you want women in your bed, don’t do it. if you have to sit there and rewrite it again and again, don’t do it. if it’s hard work just thinking about doing it, don’t do it. if you’re trying to write like somebody else, forget about it. if you have to wait for it to roar out of you, then wait patiently. if it never does roar out of you, do something else. if you first have to read it to your wife or your girlfriend or your boyfriend or your parents or to anybody at all, you’re not ready. don’t be like so many writers, don’t be like so many thousands of people who call themselves writers, don’t be dull and boring and pretentious, don’t be consumed with self- love. the libraries of the world have yawned themselves to sleep over your kind. don’t add to that. don’t do it. unless it comes out of your soul like a rocket, unless being still would drive you to madness or suicide or murder, don’t do it. unless the sun inside you is burning your gut, don’t do it. when it is truly time, and if you have been chosen, it will do it by itself and it will keep on doing it until you die or it dies in you. there is no other way. and there never was.
| Αν δεν βγαίνει από μέσα σου ορμητικά σε πείσμα όλων, μην το κάνεις. Αν δε βγει απρόσκλητο από την καρδιά κι απ’ το μυαλό σου κι απ’ το στόμα κι απ’ τα σωθικά σου, μην το κάνεις. Αν κάθεσαι με τις ώρες και κοιτάς την οθόνη του υπολογιστή σου ή σκύβεις σαν καμπούρης πάνω από τη γραφομηχανή σου ψάχνοντας βασανιστικά τις λέξεις, μην το κάνεις. Μην το κάνεις για τα λεφτά Ή για τη δόξα, Ασ’ το καλύτερα. Αν το κάνεις γιατί νομίζεις πως θα σου φέρει γυναίκες ή άντρες στο κρεβάτι σου, μην το κάνεις. Αν κάθεσαι εκεί πέρα και γράφεις ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια, μην το κάνεις. Αν ζορίζεσαι όταν σκέφτεσαι να το κάνεις, τότε μην κάνεις. Αν προσπαθείς να γράψεις όπως άλλος, ξέχνα το. Ασ’ το καλύτερα. Αν περιμένεις να βγει μουγκρίζοντας από μέσα σου, τότε περίμενε υπομονετικά. Κι αν δεν βγει με βαθύ βρυχηθμό, κάνε κάτι άλλο. Αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις στη γυναίκα σου ή στην γκόμενά σου ή στον γκόμενό σου ή στους γονείς σου ή σε οποιονδήποτε άλλον, δεν είσαι έτοιμος να γίνεις συγγραφέας. Μην γίνεις σαν τόσους και τόσους γραφιάδες, μην γίνεις σαν κι αυτούς τους μύριους που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς, μην γίνεις κουτός και πληκτικός και ξιπασμένος, μην αφήνεις την αυταρέσκεια να σε κατασπαράξει. Οι βιβλιοθήκες του κόσμου έχουν πνιγεί στο χασμουρητό με το σινάφι σου. Μην προστεθείς κι εσύ σ’ αυτούς. Μην το κάνεις. Αν δεν εκτοξεύεται απ’ την ψυχή σου σαν πύραυλος, Ασ’ το καλύτερα. Καν’ το μονάχα αν νιώσεις ότι το να μην το κάνεις Θα σε οδηγήσει στην τρέλα, στην αυτοκτονία ή στο φόνο. Αλλιώς, μην το κάνεις. Αν δεν νιώσεις ότι ο ήλιος μέσα σου σου καίει τα σπλάχνα, μην το κάνεις. Όταν έρθει στ’ αλήθεια η ώρα, κι αν έχεις το χάρισμα, θα συμβεί από μόνο του και θα συνεχίσει να συμβαίνει ώσπου να πεθάνεις ή ώσπου να πεθάνει εκείνο. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει. Ποτέ δεν υπήρξε.
|