Ανδρέας Καρακόκκινος, Κάτω απ’ το θλιμμένο βλέμμα
[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]
Στη Νέλλη, τη Μάρω, τον Γιάννη, τον Στέλιο
Ζωγραφίσαμε εικόνες με λέξεις
βουτηγμένες στα χρόνια εκείνα
που το γέλιο της άνοιξης
ήταν κομμάτι της ψυχής μας
βάλαμε χρώματα λαμπερά
σαν τα μάτια παιδιών
που κρατάνε στη χούφτα τη ζωή
και τη σιγουριά πως όλα είναι δικά τους.
Οι θαμπές πινελιές μέσα από το σήμερα
δεν χάλασαν τη λάμψη
απ’ το ζωντάνεμα
των όμορφων στιγμών μας.
Όνειρα που γεννήθηκαν
στην αυλή του σχολειού
στα στενά δρομάκια της γειτονιάς
στο άρωμα πορτοκαλιών τ’ Απρίλη.
Χαράξαμε στη μνήμη
ό,τι δεν κιτρίνισε ποτέ
και γράψαμε τα ονόματά μας
κάτω απ’ το θλιμμένο βλέμμα
του τόπου που μας έκλεψαν.
Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)