Νίκος Γρηγοριάδης, Πανσοφία
Τα πάντα εν σοφίᾳ εποίησες, θεέ μου∙
τον πλατύ ουρανό και τα πελάγη,
την ανθισμένη γη και τις επαύλεις,
τις τρώγλες και τα χαμόσπιτα∙
πέρα τ’ ατίθασο βουνό, τον κάμπο,
το ζεμένο ποτάμι και το κάρο,
τον παράλυτο τυφλό ζητιάνο∙ κι ακόμα
και τα δεσμά μου αυτά
κι αυτά εν σοφίᾳ εποίησες.
Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)