électif → αιρετός, προαιρετικός, εκλογικός

[Frederique]

électif → αιρετός
http://www.linternaute.com/dictionnaire/fr/definition/electif/
http://www.cnrtl.fr/definition/electif

αιρετός -ή -ό [eretós] E1 : (για πρόσ.) που εκλέγεται ή που έχει εκλεγεί με ψηφοφορία: Oι δήμαρχοι και οι νομάρχες είναι αιρετοί άρχοντες. Aιρετό διοικητικό συμβούλιο. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι άρχοντας ~, ο βασιλιάς κληρονομικός. O ~ εκπρόσωπος και ως ουσ. ο αιρετός. [λόγ. < αρχ. αἱρετός]