Από την εισαγωγή:
Πρόκειται για μια προσπάθεια να αποδοθεί στα λατινικά η ποίηση του Καβάφη, προς το παρόν επιλεκτικά, με σκοπό να φανερώσει στο μεγαλείο της τη λαμπρότητα του ποιητικού λόγου, σε ένα δύσκολο, μάλιστα, τμήμα της ποίησής του, το βιωματικό. Η επιλογή να μεταφραστούν στα λατινικά τα ποιήματα με κυρίως βιωματικό χαρακτήρα έγινε γιατί σε αυτά, περισσότερο απ' ό,τι στα λεγόμενα ιστορικά, φαίνονται ευδιάκριτα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της λατινικής γλώσσας: η αφαίρεση και η ένταση. Η μετάφραση στα λατινικά είναι της Αγγελικής Ηλιοπούλου.Ο Σεπτέμβρης του 1903, Κ. Π. Καβάφης
Τουλάχιστον με πλάναις ας γελιούμαι τώρα
την άδεια την ζωή μου να μη νοιώθω.
Και ήμουνα τόσαις φοραίς τόσο κοντά,
Και πώς παρέλυσα, και πώς δειλίασα
γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη
και μέσα μου να κλαίη η άδεια μου ζωή
και να μαυροφορούν η επιθυμίαις μου.
Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι
στα μάτια, και στα χείλη τα ερωτικά,
στ’ ονειρεμένο, το αγαπημένο σώμα.
Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι.
| September Annimillesiminongentesimi Tertii (MCMIV) (μετάφραση: Αγγελική Ηλιοπούλου)
Erroribus nunc minimum decipiar
ne vitam inanem meam sentiam.
Et tam prope totiens fui.
Quam pavi, quam formidavique·
cur ore obturato stem·
et intra me vita inanis mea fleat,
cupiditates atque lugeant.
Oculis totiens, labrisque amatoriis
corpori eximio, amato,
tam prope sim.
Tam prope totiens sim.
|
Amores, (μτφρ. Αγγελική Ηλιοπούλου),
Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο, Αθήνα, 2004
