Θεοδώρα Ντάκου, Δύσκολη στιγμή
Το πρόσωπό σου είναι σα μαχαίρι·
μέσα στο άσπρο γίνεται πιο ανέκφραστο·
όλο απομακρύνεται μαζί με τη φωνή σου.
Το πρόσωπό σου σβήνει το δικό μου,
διαλύει το χαμόγελό του, το ρημάζει,
υφαίνει μια δυσκολία που μεγάλωσε πολύ.
Το πρόσωπό σου δέθηκε στα μάτια μου,
εισχώρησε στο κόκαλο, με τσούζει σαν πληγή.
Είναι σα να σε στήνουν στην πλατεία, να σε δέρνουν.
Από τη συγκεντρωτική έκδοση Η ηλικία του πανικού (1984)
