(https://2.bp.blogspot.com/_mq_mrSj1sjM/STYD3rr7eVI/AAAAAAAABeo/MwQUSezafkc/s400/OI+GINAIKES+TIS+SIGNOMHS%5B2%5D.jpg)
Εδώ ολόκληρος εκδοτικός οίκος δεν έπιασε το λάθος και άφησε ένα βιβλίο με τίτλο «Οι γυναίκες της συγνώμης (https://lakisf.blogspot.com/2008/12/blog-post_03.html)». Θα μου πείτε, μα πώς ... λέμε συγνώμη και όχι συγγνώμη. Να σας υπενθυμίσω ότι ακόμα και το ΛΚΝ λέει:
συγγνώμη η [siŋγnómi] & (προφ.) συγνώμη η [siγnómi] O30α : η συγκατάθεση, η επιείκεια που ζητάει κάποιος για να του συγχωρεθεί ένα σφάλ μα που διέπραξε, μια άπρεπη ή άστοχη ενέργεια ή συμπεριφορά: Zητώ συγγνώμη. Kατάλαβε το λάθος του και ζήτησε συγγνώμη. Aπαιτώ να μου ζητήσει συγγνώμη. || απόλυτα (με παράλειψη του ρ. ζητώ) συγγνώμη, συγχωρήστε με: ~, δεν το ήθελα. συγγνώμη, που σας ενοχλώ. συγγνώμη, αν σας κούρασα. συγγνώμη, δεν εννοούσα αυτό. || ευγενικός τρόπος για να αποταθούμε σε κπ.: συγγνώμη, κύριε, σας έπεσαν τα τσιγάρα. συγγνώμη, δεσποινίς, μήπως ξέρετε πού είναι το Δημαρχείο; συγγνώμη, αλλά εδώ απαγορεύεται το κάπνισμα! || (δίκ.) άτυπη δήλωση βούλησης, με την οποία κάποιος συγχωρεί κπ. άλλο για ένα παράπτωμα που διέπραξε και αίρει τις νομικές συνέπειες. [λόγ. < αρχ. συγγνώμη `επιείκεια, συχώρεση΄ & σημδ. γαλλ. pardon· απλοπ. του συμφ. συμπλ. [ŋγn > γn] για διευκόλυνση της άρθρ.]
Παραθέτω στο επισυναπτόμενο και το λήμμα από τον φίλο μας τον Μπάμπη :)