Μαρία Καρδάτου

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Τελευταία εικόνα

Προτομές κι αγάλματα με σάρκα με αίμα και
οστά. Συνέχιζαν να φιλούν με χείλη
ακρωτηριασμένα. Άντρες χωρίς κορμί ωχροί και
νέοι δήθεν χαρούμενοι. Γυναίκες ωραίες,
ελκυστικές με φορέματα κάποιας παλιάς
δεξίωσης. Όσες δεν είχαν πόδια σέρνονταν μέσα
στη λάσπη κι οι ζωντανοί παραμέριζαν με φρίκη.
Οι προτομές στα βάθρα κουβέντιαζαν χωρίς
φωνή με μάτια απόμακρα. Τότε τον κοίταξα
τρέμοντας μήπως κι εγώ κι αυτός γίνουμε
αγάλματα ανάμεσα στους ζωντανούς.

1991

Από τη συλλογή Το αγκίστρι (1994)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Σκουριασμένα πέταλα

Βρήκα τ’ αχνάρια
ξεχασμένων αλόγων
πέταλα σκουριασμένα
καλπάζοντας στον ουρανό
Βρήκα τα μάτια σου
καρφωμένα σε φτηνό
αντίγραφο Βαν Γκογκ
Βρήκα το παλιό
δαιμονισμένο κέφι
στα σανίδια
ετοιμόρροπου σπιτιού
ψάχνοντας σχήματα
αόριστα, φιγούρες
και χρώματα
Έχασα τη μυρωδιά
των ρούχων σου
και του ταμπάκου
λιβανιστήρι μεθυστικό

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Ο δρόμος

Οι ποιητές
και οι κόρες της νύχτας
η Αίγλη, η Ευρύθεια
και η Εσπερέθουσα
κι ο δρόμος
για τον κήπο των Εσπερίδων
όπου κανείς θνητός
δεν πρέπει να περάσει

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=6lwvFQ4viJs

Λουκιανός Κηλαηδόνης, Τα θερινά σινεμά

Μαρία Καρδάτου: Θερινό σινεμά «Αίγλη»

«Κανένα βλέμμα
μέχρι τη νέα σελήνη
να μην αγγίξει
το πρόσωπό σου»
Αναζήτησα το χέρι σου
στο θερινό σινεμά
η θέση άδεια όπως πάντα
εδώ και χρόνια
μ’ ένα κλαδάκι γιασεμί
και μια νέα σελήνη
ν’ αγγίζει το πρόσωπό μου

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Στα κάστρα

Μοναχικό κοχύλι στο βουνό
βάρκα τραβηγμένη στην αυλή
Μισό πρόσωπο
φωτισμένο μπλε
το άλλο μισό ώχρα
Μαύρο φόντο της νύχτας
κι εσύ ν’ ακροβατείς
ψηλά στα κάστρα
του φεγγαριού αχτίδα

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Παλιό αρχοντικό

Θα έρθει βροχή
πάνω στη λεηλατημένη
ομορφιά σου
παλιό αρχοντικό
χορταριασμένες πόρτες
Το κύμα αλύπητα
θα χτυπάει τα παράθυρα
που κάποτε εμείς...
Στους τοίχους
γραμμένο τ’ όνομά σου
μια σιωπηλή κραυγή

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Μπουρίνι

Στην άκρη της θάλασσας
περπατώ τόσα χρόνια
παλεύοντας να πνίξω
το άγριο κάλεσμά της
Το πρόσωπό μου καθρεφτίζεται
ή μήπως είμαι ήδη μέσα
κι έξω τριγυρνά μια οπτασία
Ένα κορίτσι κλαίει
εδώ τριγύρω
Είναι το μπουρίνι
που αναταράζει τη θάλασσα
Είναι η τρομερή ανατριχίλα
στο κορμί της
που έρχεται σε οργασμό
Είναι οι τέντες
που ξεσχίζονται στη βεράντα
Είναι δύο γλάροι που πετούν
αδιάφοροι στον χαλασμό

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Για μια ανάσα

Πυρπολημένο δειλινό
κι εμείς να προσπαθούμε
να σβήσουμε τις φωτιές
που μας χαϊδεύουν απαλά
Ο άνεμος δέρνει τα νερά
που μας ξελόγιαζαν κάποτε
ρίξαμε μια βουτιά
και πάνω δε βγήκαμε ξανά
Μόνο στον ύπνο μας
ανεβαίνουμε για μια ανάσα
συνένοχοι στο όνειρο

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Γαντζωμένο

Νεανικό πετάρισμα
η ματιά σου
πάνω σε φόρεμα
γαντζωμένο
σε αγριοτριανταφυλλιές

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Αεράμυνα

Να προλάβουμε να δούμε
τα παιδιά να χορεύουν
Τα κορμιά να φωσφορίζουν
από θεϊκό άγγιγμα∙
τα σκυλιά να λουφάζουν.
Χωρίς φύλακες
να μπαίνουμε στον χώρο
τον απαγορευμένο.
Οι άγγελοι αγαπούν πολύ
τα τραγούδια
γελούνε πονηρά
και σπάζουν
την ουράνια γαλήνη
όταν τελειώνει
η άσκηση της αεράμυνας

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Διέξοδος

Στον φωταγωγό ανταμώνουν
Τα μάτια τους είναι φωτεινά
και τα μαλλιά τους λάμπουν
Μια μελωδία φτάνει απαλά
μπλέκει με τους ψιθύρους
Λόγια πουλιά χτυπούν
στις τζαμαρίες
και κείνο το φως
που έρχεται από ψηλά
η μοναδική τους διέξοδος

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Με βέβαια βήματα

Αυτό το σκιάχτρο φεγγάρι
μας επισκέπτεται
κάθε νύχτα στην παγωνιά
Μαύρος πάγος η ψυχή του
λιώνει με το πρώτο φως
κι εμείς ιέρειες του ήλιου
με χρυσά προσωπεία
προχωράμε με αβέβαια
βήματα και όνειρα
στο έρημο θέατρο

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Κάτι από Παζολίνι

Έκρυβε το βλέμμα
στη σκοτεινή αίθουσα
του σινεμά
Όταν φωτιζόταν
η οθόνη πιο έντονα
κάποιες στιγμές
ξεχώριζα στα μάτια του
κάτι από Παζολίνι
Παρόλο που είχε ασπίδα
τη γυναίκα του
ανύποπτη δίπλα
να παρακολουθεί
την πλοκή της ταινίας
αγγίζοντας όμως
το δικό μου χέρι

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Περί φιλίας

Όταν τέλειωσαν όλα
δεν είχε τη λεβεντιά
να καταλάβει πως
έρωτας ήταν και πάει
αλλά άρχισε τις διδαχές
περί φιλίας
Καθώς τον έβλεπα
μου ήρθε στο μυαλό
γαρδένια σε κρεοπωλείο
κι ακόμα
τριανταφυλλιά σε βαρέλι
δίπλα σε βενζίνες

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)

[wings]

Μαρία Καρδάτου, Φτερούγισμα

Με τον ήχο ρεμπέτικων
μ’ ένα ζεϊμπέκικο φτερούγισμα
με λίγα βιβλία ερωτικά
και κάτι μάτια πονηρά
κοιμάμαι και ξυπνάω
Ζεις κάπου μακριά
Δεν έχεις πεθάνει
όπως τ’ όνειρο
μου το ’λεγε
Η αγκαλιά σου
με φωνάζει
κι η ανάμνησή σου
μ’ απωθεί

Από τη συλλογή Αερολέσχη (1997)