From
Ode on a Grecian Urn by John Keats.
O Attic shape! Fair attitude! with brede
Of marble men and maidens overwrought,
With forest branches and the trodden weed;
Thou, silent form, dost tease us out of thought
As doth eternity: Cold Pastoral!
When old age shall this generation waste,
Thou shalt remain, in midst of other woe
Than ours, a friend to man, to whom thou say'st,
"Beauty is truth, truth beauty,"—that is all
Ye know on earth, and all ye need to know.
| Χαίρε, αττικόν ενσάρκωμα! Ωραία αρμονισμένο
με των μαρμάρινων αντρών και παρθένων τη γέννα
με καλοσκάλιστα κλαδιά και χόρτα πατημένα.
Σ’ άκρη, σαν να ’σουν το άπειρο, στη σκέψη σου δε βγαίνω,
βουβή μορφή. Άσμα βοσκού σε παγωμένα στήθια!
Τα γηρατιά τη γενιά τούτη σα φαν, θα μένεις
και σ’ άλλων μέσα συμφορές παρηγοριά, σαν κραίνεις
φίλος πάντα στον άνθρωπο: «η ομορφιά είναι αλήθεια
κ’ η αλήθεια είναι η ομορφιά». Μονάχα αυτό προκάνει
να μάθει ο άνθρωπος στη γης κι αυτό να μάθει φτάνει.
|
Μετάφραση άγνωστος, αν κάποιος ξέρει ας πληροφορήσει. Επίσης κυκλοφορούν και οι εκδοχές:
Η ομορφιά είναι αλήθεια, η αλήθεια ομορφιά, — αυτό είναι το μόνο που γνωρίζεις στον κόσμο τούτο, και το μόνο που πρέπει να γνωρίζεις.