Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 10 Mar, 2018, 22:15:09

Title: Αρχοντούλα Διαβάτη
Post by: wings on 10 Mar, 2018, 22:15:09
Αρχοντούλα Διαβάτη

(https://pandoxeio.files.wordpress.com/2014/01/s43_2177.jpg?w=300&h=234)

[Πηγή για τη φωτογραφία: Πανδοχείο (https://pandoxeio.com/2013/01/21/aithrio113diavati/)]

Γεννήθηκε το 1949 στη Θεσσαλονίκη όπου μεγάλωσε και ζει. Σπούδασε Νομική και Νεοελληνική Φιλολογία στο ΑΠΘ και εργάστηκε ως καθηγήτρια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει ασχοληθεί κυρίως με την πεζογραφία και γραπτά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά.

Ποιητικές συλλογές:
«Όπως η Μπερλίνα», εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2017

Πεζογραφία:
«Στη μάνα του νερού» (χρονικό), εκδ. Το Ροδακιό, Αθήνα, 2004
«Το αλογάκι της Παναγίας» (μυθιστορίες), εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2012
«Φεύγω αλλά θα ξανάρθω» (χρονογραφήματα), εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2014
«Σκουλαρίκι στη μύτη» (διηγήματα), εκδ. Νησίδες, Θεσσαλονίκη, 2015

Ανθολογημένα ποιήματα:


Συνεντεύξεις της Αρχοντούλας Διαβάτη:

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη: «Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας»
Post by: wings on 10 Mar, 2018, 22:20:58
Αρχοντούλα Διαβάτη: «Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας»

Στο στρατιωτικό σου αμπέχονο εσύ
φιγούρα στην Καμάρα
μαγική,
αντίκρυ της.
Μες στα μάτια σου
γλυκά καστανά
καθρεφτίστηκε ο κόσμος.

Πέρασε απέναντι
ήρθε
και σε συνάντησε.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Αιωνιότητα
Post by: wings on 10 Mar, 2018, 22:32:32
Αρχοντούλα Διαβάτη, Αιωνιότητα

Στις απέραντες ερήμους του απογεύματος
Στο ραντεβού τους στο κρεβάτι
Οι δυο τους
«Είδα στον ύπνο μου
Πως ήμουνα πολύ δυστυχισμένη»
Του εξομολογήθηκε εκείνη
«Όνειρο ήταν», της χαμογέλασε αυτός.
Και γέλασαν κι οι δυο τους δυνατά
Για το οξύμωρο των λέξεων,
Αιώνιοι νιώθοντας
Δικός τους ο καιρός
Πολλά απογεύματα παρόμοια
Στην ήσυχη πλήξη
Στην ασφαλή πέψη
Ένα κάποιο χαμόγελο, ένα χάδι
Ο έρωτας μια νοσταλγία περισσότερο
Που γνέφει
Απ’ τις ρωγμές
Στις φωτογραφίες τους
Και στις μουσικές
Στα ανύποπτα λόγια των άλλων
Στον δρόμο
Ή στο σινεμά.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Απουσία
Post by: wings on 10 Mar, 2018, 22:37:24
Αρχοντούλα Διαβάτη, Απουσία

Λείπετε από τον κόσμο κι από το απόγευμα αυτό.
Ο πατέρας,
αντιγράφοντας φορτωτικές στο τραπέζι της κουζίνας.
Η μητέρα, πλένοντας
τα πιάτα και σωπαίνοντας.
Κι εσύ, με το περιοδικό σου καινουριοαγορασμένο
στο χέρι
υπογραμμίζοντας
λόγια και εικόνες, συμπεριφορές – όχι, δεν μου το δανείζεις
πρώτη εσύ θα το διαβάσεις, εντάξει.

Σκηνοθετώντας απογεύματα μαζί σας
απορώ
πώς και συνήθισα την απουσία σας
(Καθώς ένα ανοιγόκλεισμα ματιών
η σκέψη σας
μπόρεσε να χωρέσει σε μια πικρή εικόνα
που όμως στοιχειώνει –κηλίδα σκούρα–
το απόγευμα.)

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Έργα και ημέρες
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 15:22:36
Αρχοντούλα Διαβάτη, Έργα και ημέρες

Ξεθηλύκωσε τη νέα μέρα
από ένα νεόκοπων ημερών σετ
κι έτσι κατακαίνουργη
τη χαράκωσε
σε κουτάκια ομοιόμορφα
όλα της τα καθήκοντα πλέον
ταξινομημένα
και μετά όλη τη μέρα
πήρε να διαγράφει σιγά-σιγά
τι έκανε,
ό,τι απομένει.
Όταν το βράδυ –περασμένα μεσάνυχτα–
έπεσε νυσταγμένη μπρος στο κομπιούτερ
σκέφτηκε πως
ούτε το ηλιοβασίλεμα είχε δει
ούτε στους φίλους της είχε μιλήσει
δεν γέλασε
ούτε είπε «σ’ αγαπώ».
Πάντως
ο αριθμός των λάικ στο στάτους της
Ικανοποιητικός.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη: «Δύσκολες νύχτες»
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 15:25:51
Αρχοντούλα Διαβάτη: «Δύσκολες νύχτες»

Ξαπλώνω στη δική σου μεριά στο κρεβάτι
Να δω πώς είναι από κει ο κόσμος –
Κοπαδιαστά οι μαύρες σκέψεις
Φτεροκοπούν μακριά...

Γυρνώ στη δική μου πλευρά
Συλλογισμένη

Κι η νύχτα κρέμεται ακόμα
Στις κουρτίνες
Στάζοντας ανάλγητη.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Δημιουργικότητα ή ο Η/Υ ξέρει
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 15:32:55
https://www.youtube.com/watch?v=JPhDh1IoHRE

Μίκης Θεοδωράκης & Κώστας Τριπολίτης, 80
(τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη / έργο: Ο επιβάτης (1981))


Αρχοντούλα Διαβάτη, Δημιουργικότητα ή ο Η/Υ ξέρει

Κάθε πρωί ρωτάω τον υπολογιστή μου
όπως η μητριά της Χιονάτης τον καθρέφτη της
ποια είμ’ εγώ, ποιοι είστ’ εσείς
κι αυτός μου απαντάει όλο και πιο ελλειπτικά
μέχρι που σήμερα
δεν μου απάντησε καθόλου.
Δεν με θυμόταν γενικά –διαταραχή της μνήμης–
Η γνωστή εκφυλιστική ασθένεια.
Κι έτσι ξαναγυρίζω
–ανάστροφη φορά της βιντεοταινίας–
γυρίζω στο κρεβάτι μου
τον εαυτό μου ξανά να επινοήσω
εσάς
τον κόσμο μου.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Αύριο
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 15:41:15
Αρχοντούλα Διαβάτη, Αύριο

Θα ψάξουν στο γραφείο μας
Πλήθος τ’ αρχινισμένα κείμενα
Επιστολές κι οργίλα σχόλια
Φωτογραφίες
Βιβλία αδιάβαστα
Και διαβασμένα
Με υπογραμμίσεις
Και αυτοσχόλια
Σελίδες τσακισμένες – να θυμηθώ, να γράψω, να...
Κι εμείς πάνω στο εικονίδιο, το μαγικό χαλί μας
Φευγάτες για το επέκεινα
Φορτσάροντας στο χάος
πατινάροντας πασιχαρείς...

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Λύπη
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 16:33:22
Αρχοντούλα Διαβάτη, Λύπη

Μια λύπη μέρες τώρα με γυροφέρνει
Είναι που πρέπει να θυμηθώ
Που όλο ξεχνάω
Τα πράγματα να αγαπήσω
Με πάθος βέβαια
Και τους ανθρώπους
Μια και η ψυχή μου
απρόσμενα
Αύριο κάνει πανιά.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Άτιτλο
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 16:38:59
Αρχοντούλα Διαβάτη, Άτιτλο

Όταν έρχεσαι
Χαρούμενη τότε η ψυχή μου
Θέλει να τρέξει
Σαν τα παιδιά
–Ταινία μαυρόασπρη
Προπολεμικά Επίκαιρα–
που χύνονται γύρω απ’ τ’ αυτοκίνητα.

(Ή σαν σκυλί
πίσω από σένανε θέλει να τρέξει
Να γαντζωθεί
Μετά τις αγκαλιές∙
Όταν πια φεύγεις)

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Αγάπη
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 16:43:36
Αρχοντούλα Διαβάτη, Αγάπη

Κλείνω τα μάτια
για να σε δω
τέτοιος που ήσουνα
βράχος πουλί καράβι
και πάλι εδώ
τότε και τώρα
ένα τατού πάνω στο δέρμα μου
μικρό
που δεν παλιώνει.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Ξένος
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 16:49:08
Αρχοντούλα Διαβάτη, Ξένος

Πάντοτε σε απόσταση – να μην τον αγαπήσεις πολύ
Τον χάιδευες πότε-πότε, αλλά οι γονείς του ανιαροί
Κι οι φίλοι του ενοχλητικοί – εσύ είχες τους δικούς σου
Ν’ αγαπάς γονείς.
Να σκέφτεσαι, να νοσταλγείς.
Τα παιδιά σας βέβαια ήταν και δικά του.
Σίγουρα είχαν τ’ όνομά του – και μερικοί έλεγαν πως
Τον έμοιαζαν πολύ.
Αλλά φρόντιζες να ’χουν τα δικά σου προτερήματα
Συνήθειες και όνειρα
Μέχρι που πετάξανε απ’ το σπίτι
Σαν τα τρελά πουλιά
Κι εκείνος έμεινε πίσω να φροντίζει τα οικονομικά
Τα ψώνια και τους γέροντες γονείς.
Απέναντί σου τώρα με την εφημερίδα του σωπαίνει.
Τα βράδια, στην τηλεόραση.
Σωπαίνει, σκέφτεται, σωπαίνει.
Ποιος είν’ απέναντί σου
Αυτός ο άγνωστος εαυτός;

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη: Πάσχα ελληνικό, κανονικά
Post by: wings on 11 Mar, 2018, 17:07:29
Αρχοντούλα Διαβάτη: Πάσχα ελληνικό, κανονικά

Τα αυγά κόκκινα
τραπεζομάντιλο στρωμένο το καλό
και η λαμπάδα στο τραπέζι όλο φως
– αφού σταυρώσανε την είσοδο μετά
κανονικά.
Η μαγειρίτσα,
το αυγολέμονο, μεζέδες και κρασί
από την τηλεόραση ανοιχτή
εορταστικό ένα πανδαιμόνιο μουσικής
και ξέφρενης χαράς,
όπως πάντα, όπως πρέπει,
της γιορτής το τοπίο.
Στα κινητά οι φίλοι
και των παιδιών τους υπερπόντιες οι φωνές
στο σκάιπ
να εύχονται με γενναιοδωρία
«Χριστός ανέστη», «Χρόνια σας πολλά»
«Του χρόνου πάλι», κανονικά.
Μετά στο φέισμπουκ που μπήκανε κανονικά
με τους δικούς του φίλους ο καθένας
δώσαν και πήρανε ευχές, τραγούδια, καλοσύνη
μουσική μεθυστική
και λάικ ως
τα χαράματα αργά
που πέσαν στο κρεβάτι τους κατάκοποι
–τόση κοινωνικότητα– κανονικά.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Ο πόλεμος των φίλων
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 00:57:20
Αρχοντούλα Διαβάτη, Ο πόλεμος των φίλων

Μετά τη μάχη
καταμετρούμε τους νεκρούς: άνθρωποι, ίπποι...
Μετά την αγκαθωτή νύχτα
καχεκτικό το ξημέρωμα.
Μετά τα λυπημένα σημειώματα
ελεύθερα τα δάκρυα αφήνονται
της συγχώρεσης
να τρέξουνε καυτά.
Κι εγώ λυπάμαι, ο θύτης και το θύμα.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Κανονικότητα
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:05:19
https://www.youtube.com/watch?v=D1ZYhVpdXbQ

Nacio Herb Brown & Arthur Freed, Singin' in the rain (τραγούδι: Gene Kelly, 1952)

Αρχοντούλα Διαβάτη, Κανονικότητα

Εγώ
Μ’ αυτό το σχήμα των ματιών μου
Σας σκέφτομαι συχνά με τόση αγάπη
Που θέλω να σας αγκαλιάσω και να σας παρηγορήσω
όλους εσάς μ’ ένα χρωμόσωμα λιγότερο
Ενώ εγώ κι οι φίλοι μου
με ένα παραπάνω.

Μην υποφέρετε και μην αγχώνεστε.
Και η ζωή τι είναι;
Βρέχει και βρέχομαι, χαμογελώ, χορεύω στη βροχή.
Τρέχω με τα πατίνια μου στην παραλία
ή αγοράζω παγωτό

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη: Εφιάλτης, 1
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:11:34
Αρχοντούλα Διαβάτη: Εφιάλτης, 1

Πώς σηκώνεις
Μια κοτρόνα χρονίσια
Κι από κάτω
Μυρμηγκιάζουν στην υγρασία
Κάθε είδους σκουλήκια,
Μεγάλα και μικρά,
Έτσι σηκώνονται
Μέσα μου
Μαύρα τα προαισθήματα
Και σκέψεις απροσδόκητες
Όταν κοιτάω
Τα μάτια σου χλωμά
Να μου χαμογελούν

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη: Εφιάλτης, 2
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:14:09
Αρχοντούλα Διαβάτη: Εφιάλτης, 2

Εκείνος γίνεται χλωμός και γκρίζος
Μέρα τη μέρα
Αλλά το κρύβω
απ’ όλους
κι απ’ τον εαυτό μου.
Τρέμει η καρδιά μου
και η λύπη
δεν είναι πια η επική
και φαντασμένη λύπη
των πρώτων ημερών.

Είναι μια στέρεη πέτρα πικρή
που πονάει βαθιά,
εκεί!
έκπληκτη σκέφτομαι.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Ερωτική νύχτα
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:19:36
Αρχοντούλα Διαβάτη, Ερωτική νύχτα

Μόλις ο ήλιος στάθηκε
Πίσω απ’ τις κουρτίνες
Τα όνειρα –παιδιά με μαυρισμένα γόνατα–
Έτρεξαν να κρυφτούν.
Αδύνατον να τα φωνάξεις πίσω,
Αδύνατον να μάθεις κάτι απ’ αυτά.
Όλα εντάξει τώρα
Τίποτε δεν έχει συμβεί.
Μόνον η σιωπή
Μέσ’ από τους θορύβους της μέρας
Τονισμένη.
Κι όμως αυτή είχε
Μιαν αίσθηση θολή
Κάτι που ηδονικά σε μάκρος
Τραβούσε λέξεις και χειρονομίες
Μέχρι η λαχτάρα να καταλαγιάσει
Και νά βγει ουράνιο τόξο.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Ποιήτρια
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:22:06
Αρχοντούλα Διαβάτη, Ποιήτρια

Τα ποιήματα, παιδιά της νύχτας.
Όλο το βράδυ
πριονίζουν τον κορμό της γης
κάτω από τα πόδια της

κι όταν αυτή ξυπνά
μένει μετέωρη –
μια νοσταλγεί το τώρα
μια το αύριο
κι όλο κοιτάει πίσω της

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Μπερλίνα
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:43:51
Αρχοντούλα Διαβάτη, Μπερλίνα*

Πέρασα απ’ την αγορά κι έμαθα πολλά καλά και κακά για σένα.
Ιωσηφίνα, Παναγιώτα και Μαρία
Λένε τα κάλαντα στη Χαριλάου, στη γειτονιά.
Γάντια, κασκόλ, σκουφιά, στους άσπρους δρόμους.
Ανοίγει η πόρτα και η κυρα-Καλούδα σας φιλεύει ένα κουφέτο!
Κοιταζόσαστε αμίλητες και ξεσπάτε σε γέλια
Ιωσηφίνα, Παναγιώτα και Μαρία
Έξω απ’ το δικτυωτό παράθυρο, στο γειτονικό υφαντουργείο
κοιτάτε μέσα τη Σπυριδούλα στη δουλειά της
να καρικώνει τους κόμπους σε μια επιφάνεια μεγάλη μπροστά της.
Όπως κοιτούν ένα θηρίο μες στο κλουβί του την κοιτάτε.
Κι εκείνη
σας διώχνει με βρομόλογα, αργά και απολαυστικά αρθρώνοντάς τα
κοιτώντας σας στα μάτια.
Κι εσείς πάλι ξαφνιάζεστε, αμήχανα γελάτε, αλλά ξανά εκεί
τα λόγια εκείνα της ντροπής ν’ ακούσετε πάλι και πάλι.
Ιωσηφίνα, Παναγιώτα και Μαρία
Στο κατηχητικό γελάτε χωρίς λόγο νευρικά
στην ώρα του μαθήματος γελάτε
σας διώχνουν απ’ την αίθουσα
κι εσείς γελάτε, γελάτε, κλαίτε από τα γέλια.
Κι ύστερα, χρόνια μετά
ΜΠΕΡΛΙΝΑ, πες μας τα νέα τα καλά και τα κακά.

Ιωσηφίνα, Παναγιώτα και Μαρία
Βλέπω τα κορίτσια στο πρώτο ραντεβού, σφιγμένα, ντροπιασμένα,
χαρά χωρίς.
Με γυμνά χέρια να αγγίζουν τα καλώδια ένα ένα, της ζωής.

Τα βλέπω στον προθάλαμο της γυναικολογικής κλινικής,
στη λάθος σχέση, στην έκτρωση, στον πανικό.
Να κι η αγάπη που έρχεται,
ο έρωτας κι ο γάμος, με τη λάθος σειρά,
παιδιά και μοναξιά
χαρές κι απογοήτευση, ο γάμος πάλι
κι ο θάνατος προπάντων ενωρίς.
«Τέθνηκεν θείον Ιοκάστης κάρα», η προεξαγγελτική παράθεση,
μια αποστήθιση από τον Τζάρτζανο,
εδώ όμως όχι,
χωρίς αναγγελία, ο θάνατος της μιας τους φίλης
και πάλι τα συμβάντα μετά:
ένα αφήγημα χωρίς εξάρσεις.
Φιλοσοφούν για τον καιρό, τα γηρατειά
για τους γονείς στα τελευταία τους
για τα παιδιά και για τα εγγόνια
μαυρόασπρες φωτογραφίες ξεφυλλίζοντας
τον εαυτό τους ξεφυλλίζοντας
κανονικά σαν λεύκωμα.

* Παραδοσιακό παιδικό παιχνίδι

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)


Πληροφορίες για το παιχνίδι: Παραδοσιακό παιχνίδι: Τι είναι η Μπερλίνα; | InfoKids (http://www.infokids.gr/paradosiako-paixnidi-ti-einai-i-mperl/)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Εις εαυτόν
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:47:54
Αρχοντούλα Διαβάτη, Εις εαυτόν

Είν’ οι φιλίες μας καθρέφτες
Βλέπεις για λίγο μέσα τους
Το πρόσωπό σου:
μια εγκαρδιότητα, ένα τραγούδι
μια εξομολόγηση
ένα «εγώ» πολλαπλασιασμένο
Κι ύστερα πάλι τίποτα:
Μόνος με τον πικρό εαυτό σου.

Έχει πολύ δρόμο κι απαντοχή
Κράτα δυνάμεις για την έξοδο.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Πολυτραυματίας
Post by: wings on 18 Mar, 2018, 01:50:02
Αρχοντούλα Διαβάτη, Πολυτραυματίας

Πολυτραυματίας
απαρνημένη μου αγάπη
με πονάει ο αέρας
με τσακίζουν οι λέξεις
και η γεύση των μήλων
δηλητήριο στο στόμα.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Το τέλος του παιχνιδιού
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 21:31:09
Αρχοντούλα Διαβάτη, Το τέλος του παιχνιδιού

Όταν ήμασταν παιδιά
Κρυβόμασταν – το μπράτσο πάνω απ’ τα μάτια περασμένο
το μέτωπο στον τοίχο ακουμπισμένο
–Μερικοί έβλεπαν με ανοιχτό ένα ματάκι–
Κι εσύ
είχες πάει κάπου να κρυφτείς
Πέντε-δέκα-δεκαπέντε
–Έκοψες τον καιρό στα δυο–
Ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια τώρα
κρυμμένη
ξέχασες νά ’ρθεις να τα φτύσεις
–ένας άνθρωπος
ξεχασμένος στο καταφύγιο
κι ο πόλεμος να ’χει τελειώσει από καιρό–
– Βγες, σου φωνάζω χωρίς φωνή –
– Τέλειωσε το παιχνίδι –
Και ξυπνάω ιδρωμένη μετά.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Καρουζέλ
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 21:34:27
Αρχοντούλα Διαβάτη, Καρουζέλ

Στο λούνα παρκ της αγάπης μας
Με κρατάς σφιχτά απ’ τη μέση
Στα συγκρουόμενα εγώ
Αστείες γκριμάτσες κάνοντας
Με φουσκωμένα μάγουλα – σοβαρή
Στους καθρέφτες εσύ
Λεζάντες βάζεις
Στις μέρες που έρχονται:
Έρωτας
Πολύς έρωτας
Τελειώσαμε...

Περνάμε τώρα απέναντι
Στον κήπο με τα φαντάσματα

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Ποιητική
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 22:34:30
Αρχοντούλα Διαβάτη, Ποιητική

Ώρα τώρα το αυτοκίνητο
μαρσάρει
κάτω απ’ το παράθυρό μας.
Είναι η ώρα!
Παίρνω την τσάντα μου
τρέχω στο σχολικό.

Όνειρα,
απόνερα του ύπνου.
Τα σημειώνω πρόχειρα
γυρνάω από τ’ άλλο μου πλευρό
Πρωί με το ξημέρωμα θα μελετήσω
της περιπλάνησης το δρομολόγιο.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη: Παρών!
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 22:38:36
Αρχοντούλα Διαβάτη: Παρών!

Υπάρχουν κάτι μέρες
–Πρωινά του Μαΐου
ή του Ιουνίου μεσημέρια–
που οι ακακίες ανασαίνουν δυνατά
όλες μαζί
κι ύστερα παραδίνονται
με κλειστά μάτια
στις μέλισσες και στον αέρα
σαν να μην υπάρχει αύριο.
Αντηλιά, παιδικές φωνές και ήλιος που χρυσίζει
βάζουν σε κάδρο το απόλυτο μυστήριο του παρόντος.
Θέλεις να φωνάξεις «Παρών»
και ν’ ανοιχτείς στον κόσμο.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Κοινοτοπίες
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 22:43:11
Αρχοντούλα Διαβάτη, Κοινοτοπίες

Άλλοι διαδήλωναν για το ψωμί
Και δεν έτρωγαν ούτε παντεσπάνι.
Έπεφτε το ψωμί
Το σήκωναν και το φιλούσαν.
Τέτοιοι γονείς τη μεγαλώσαν.
Δράκου φωνή δεν άκουσες.
Έλεγαν οι δικοί της
που είχαν περάσει Κατοχή
Και είπαν το ψωμί ψωμάκι.
«Είναι στη βάση της διατροφικής πυραμίδας»,
της διάβαζαν, να ξέρει.
Εκείνη όμως έκαμνε δίαιτα
Από ιδέες κι οράματα
Ήταν στεγνή κι ανορεξική
για να διατηρείται ωραία:
Έτσι και το ψωμί της έβγαζε.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Κλάμα
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 22:45:34
Αρχοντούλα Διαβάτη, Κλάμα

Σαν κάπου να ’χω ξεχασμένο
Κάτι δικό μου
Που με καλεί
Και κλαίει δυνατά μέσα στη νύχτα
Ποίημα, παιδί, αγάπη
Ή είναι η ζωή μου αμεταχείριστη
Αυτή που ήθελα να ζήσω.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Μούσαις χάρισι θύε
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 22:52:06
https://www.youtube.com/watch?v=2ZIvybuNqak

Αρχοντούλα Διαβάτη, Μούσαις χάρισι θύε

Στο αμφιθέατρο το Κεντρικό πρωτοετείς
εγώ κι εσύ ριγμένοι μες στο πλήθος.
Ο έρωτάς μας δεν έχει ακόμα διαγνωσθεί,
είναι μπροστά μας η ζωή,
κι εμείς ξοπίσω.
Κι ο φωτογράφος αποτύπωνε σχολαστικά
Της προσδοκίας το βλέμμα και το γέλιο.
Έξω χειμώνας –δικτατορία και παγωνιά–
μέσα λατρεία
πάση θυσία
στις μούσες και
στις επιστήμες


Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Ιδρυματισμός
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 22:56:25
Αρχοντούλα Διαβάτη, Ιδρυματισμός

Ένα κορίτσι με κεφάλι κουρεμένο
Μπαινοβγαίνω στο ορφανοτροφείο της ημέρας
Χωρίς να δεχτώ μιαν επίσκεψη από σένα
Μία μέρα όλο φως εκεί έξω
Κι εγώ χαμένη στον ιδρυματισμό
Της αγάπης σου
Είμαι στα σκοτεινά.
Μια μέρα χαμένη
Η μέρα που όχι δεν μου μίλησες
Η μέρα που δεν μ’ έκανες να γελάσω

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Δώρο
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 23:00:55
Αρχοντούλα Διαβάτη, Δώρο

Αμεταχείριστος και κατακαίνουριος ο νέος χρόνος
–απ’ τις βιτρίνες που τον θαυμάζαμε εδώ και μέρες–
Τώρα το δώρο μας
–τον αποκτήσαμε ή μας απόκτησε;–
κι είμαστε οι τυχεροί
Να ξετυλίγουμε βασιλικό τέτοιο ένα δώρο.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Φιλόλογος
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 23:05:30
Αρχοντούλα Διαβάτη, Φιλόλογος

Να ανοίγει φύλλο
Και να ετοιμάζει πάλι τη γέμιση με το φλουρί
Μια βασιλόπιτα
Όπως η μάνα της
Έτσι κι αυτή.
Αυτό κι αν είναι για επιστημόνισσα τίτλος τιμής.

«Αυτό είναι εύκολο, δεν είναι γράμματα»,
Θα ’λεγ’ εκείνη, παιδί αγράμματο,
Προσφυγοπούλα έναν καιρό.

«Αλκήν δ’ ευδόκιμον», το «Μαραθώνιον άλσος»,*
σκέφτεται αυτή,
την περηφάνια της πώς να εξηγήσει, σ’ όποιον της
ζήταγε και πάλι σήμερα λογαριασμό.

* «Νέοι της Σιδώνος», Κ. Π. Καβάφης

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Δεν τη χωράει ο τόπος
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 23:37:25
Αρχοντούλα Διαβάτη, Δεν τη χωράει ο τόπος

Ακούω τον ήχο
ξερό και γρήγορο
σήμερα κι αύριο
και χτες
το απόγευμα
που η Πηνελόπη
μαυροντυμένη
με το μπαστούνι της
περνάει στον δρόμο
–βρέξει χιονίσει–
να πάει στη στάση
μια ακόμα μέρα
να την κερδίσει
ή να τη χάσει;
Με το 58* να
διασχίσει την πόλη όλη
και πίσω πάλι –
δεν κατεβαίνει πουθενά.
Βρίσκει και κάθεται,
πιάνει κουβέντα
με τους ανθρώπους
και πίσω πάλι
στο σπιτικό της
ο γιος της που έφυγε
–ο πιο μικρός–
την περιμένει για καληνύχτα.

* 58: Ο αριθμός των λεωφορείων της γραμμής Βενιζέλου-Πανόραμα-Διασταύρωση Χορτιάτη.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Προσομοίωση ερωτικής ιστορίας
Post by: wings on 23 Mar, 2018, 23:40:50
Αρχοντούλα Διαβάτη, Προσομοίωση ερωτικής ιστορίας

Σαν διήγημα του Παπαδιαμάντη
Που σκορπίζει με το δάχτυλο
Τη χρυσόσκονη και το χιόνι το πλαστικό
στα ετοιμοπαράδοτα Χριστούγεννα
αναποδογυρίζοντας το έλκηθρο της
διατεταγμένης χαράς και της υπακοής
Έτσι
Θέλω κι εγώ να σε συναντήσω
μες στον αληθινό χιονιά
για ένα ποτήρι
Στο παλιό παντοπωλείο του Καχριμάνη
Ή στου Δημήτρη του Μπέρδε το μαγαζί
να μιλάμε λίγο
και να ακούμε τη σιωπή.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Μάρτης τρελομάρτης
Post by: wings on 24 Mar, 2018, 00:05:34
Αρχοντούλα Διαβάτη, Μάρτης τρελομάρτης

στον Δ.Ζ.

Πίσω απ’ τις αλάνες,
τα άβαφα κτήρια με τους ξεφλουδισμένους τοίχους,
το χιονόνερο και την ψιλή βροχή,
τα υπόλευκα σύννεφα και τις μαύρες ομπρέλες,
τα περίτεχνα σκουφιά και τις κουμπωμένες ζακέτες,
τα κλειστά πρόσωπα και τα γαντοφορεμένα χέρια,
τις λασπωμένες μπότες και τα κρύα δωμάτια,
τον αγέρα, το αγιάζι, την υγρασία και τα σφιγμένα χείλια,
βραδυπορώντας – η άνοιξη. Καιροφυλακτούσε.

Με έξω την κόκκινη γλωσσίτσα της απ’ την προσπάθεια,
στο δοκιμαστήριο ατελείωτες ώρες προβάρει εφαρμοστά τζιν
και κρίνους, γαρδένιες κι άσπρα τριαντάφυλλα
για τα μαλλιά και για το στήθος της – είναι να βγει.
Και μ’ όλα ανάερα τα κόκκινα πανό της σηκωμένα –
να βγει στη διαδήλωση.
Ζήτω τα πράσινα δέντρα, μπουμπούκια,
πουκάμισα ανοιχτά των αγοριών και φλέβες δυνατές στα χέρια
στα σηκωμένα μανίκια ανάερο φίλημα
και στα κορίτσια με γυμνό λαιμό αεράκι.
Ήλιος στα τζάμια του λεωφορείου,
καθώς σιγοτραγουδάς και χαίρεσαι,
έτσι, για το χατίρι του.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Χωρίς τον ξενοδόχο
Post by: wings on 24 Mar, 2018, 00:08:57
Αρχοντούλα Διαβάτη, Χωρίς τον ξενοδόχο

Αν αυτές είναι φιλίες ζωής
Φιλίες αναλώσιμες ποιες είναι.
Στο τέλος θα κάνεις τον λογαριασμό –
Αν σου έχει μείνει σπίθα μυαλό.
(Αλλά το τέλος ποτέ δεν είναι.)
Θα λογαριάσεις τότε τα συν
Το καθρέφτισμα του εαυτού σου
Στην εγκαρδιότητα του «εμείς»
Που έμοιαζε αιώνιο
Να που λογάριαζες χωρίς τον ξενοδόχο

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Ώρες
Post by: wings on 24 Mar, 2018, 00:22:45
Αρχοντούλα Διαβάτη, Ώρες

Τότε νύχτωσε περισσότερο
Κι αυτή ξάπλωσε στο κρεβάτι της
Σαν σε ποτάμι
Και περίμενε να την πάρει
Ο ύπνος
Όπως το ’χε κάνει κι άλλη φορά
Μόνο που τώρα
το παλιό σχέδιο δε λειτούργησε
παρ’ όλο που οι ώρες χτυπούσαν
κανονικά:
δύο, τρεις, τέσσερις
πυροβολισμοί.

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Αρχοντούλα Διαβάτη, Πρωτόλεια
Post by: wings on 24 Mar, 2018, 00:25:47
Αρχοντούλα Διαβάτη, Πρωτόλεια

Έκανε την κίνηση να βγάλει τα γυαλιά της
Την εμποδίζανε
Μα τα γυαλιά της λείπανε
Δεν τα φορούσε καν
Κι όμως η ενόχληση, ναι
Αυτή υπήρχε
Κι η αμηχανία της
στο ακροατήριο
Πρωτόλεια ποιήματα
Να πρέπει να διαβάσει
Έτσι μεγάλη

Από τη συλλογή Όπως η Μπερλίνα (2017)
Title: Re: Αρχοντούλα Διαβάτη
Post by: spiros on 23 Apr, 2018, 16:59:29
Αυτή η γυναίκα έχει μια θαυμαστή απλότητα στο γράψιμό της και εξαπολύει ευθύβολα τα βέλη της τα οποία πάντα βρίσκουν στόχο, o sancta simplicitas, το απόλυτο αντίθετο του «δήθεν», και υπάρχει τόση δήθεν ποίηση...
Title: Re: Αρχοντούλα Διαβάτη
Post by: wings on 23 Apr, 2018, 17:03:56
Ίσως γιατί ως κατ' εξοχήν διηγηματογράφος η Αρχοντούλα (και μάλιστα εξαίρετη) ήξερε καλά τι ήθελε να πει επιχειρώντας να εκφραστεί και μέσω της ποίησης και έγραψε απλά και ανεπιτήδευτα για να επιτύχει την αμεσότητα στην επικοινωνία της με τον αναγνώστη.