Τέλος του αφιερώματος στην ερωτική ποίηση της Θεσσαλονίκης

[banned]

Η επανάσταση δεν έχει αρχή και τέλος, γεννιέται και πεθαίνει κάθε στιγμή. Η επανάσταση αγναντεύει το άπειρο που είναι ο έρωτας. Ο έρωτας για τη γυναίκα ως πηγή της ζωής, κάθε έμπνευσης και κάθε δημιουργίας. Και για έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο καθολικά ερωτικό, τον κόσμο που όλους μας αξίζει.

Η ποίηση είναι μια πράξη καθαρά επαναστατική, άρα μια πράξη καθαρά ερωτική. Γιατί, μέσα στην κτηνωδία που μας περιβάλλει, μιλάει για την ομορφιά του κόσμου και για την ουτοπία του αιώνιου έρωτα που ονειρεύεται. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν ένας ποιητής να μην είναι πάντα ερωτευμένος; 

[mariapar]

Με προβληματίζεις utopia... Τελικά, μήπως ο έρωτας του άντρα προς τη γυναίκα είναι ανώτερος-πνευματικότερος από τον έρωτα της γυναίκας προς τον άντρα; Μήπως υπάρχει κάτι, το οποίο το φύλο μας, εμάς των γυναικών, μας εμποδίζει να βιώσουμε;

Η διαδρομή από το όνειρο στον κυνισμό είναι το ίδιο μικρή ή το ίδιο μεγάλη και για τα δύο φύλα;

Ποιος ξέρει...

[wings]

Γιατί, Μαρία, πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ανωτερότητα σε κάποιον από τους πιθανούς συνδυασμούς;

Αν μου επιτρέπετε, η ανωτερότητα συναισθημάτων εξαρτάται από την ποιότητα και το βάθος ψυχής και σκέψης των άμεσα ενδιαφερόμενων ατόμων κι από τίποτε άλλο. Αντιστοίχως και ο κυνισμός.

[banned]

Eγώ από τη γυναίκα εμπνέομαι και ως άνδρας μιλάω, Μαρία, χωρίς καμία πρόθεση διακρίσεων στο θέμα του έρωτα.
Νομίζω ότι είναι εμφανής ο θαυμασμός μου (το δέος καλύτερα) για τη γυναίκα. Από την πείρα μου, μάλιστα, μπορώ να πω ότι η γυναίκα, ίσως από τη φύση της, βιώνει τον έρωτα βαθύτερα και εντονότερα από τον άνδρα.
Ας μιλήσουν όμως γι' αυτό οι ποιήτριες ή κάποιος άλλος πιο αρμόδιος από μένα.

Ούτε επιθυμώ να διακρίνω τον «ανώτερο»-πνευματικότερο έρωτα από τον σωματικό-σαρκικό. Πιστεύω στον ολοκληρωμένο έρωτα, στην σωματική, πνευματική, ψυχική ταύτιση των δύο ανθρώπων.

Κυνικός, κυνικότατος ήμουν στα δεκαέξι και τα δεκαοχτώ. Μετά, σταδιακά ωρίμασα. Μετά κατάλαβα ότι ψυχικό σθένος αλλά και ανθρώπινη ποιότητα σημαίνει να συνεχίζεις να βλέπεις τον ουρανό και μέσα από τα σκατά.

[wings]

Δεν φταις εσύ... η ουτοπία σου τα φταίει! :-)))

[banned]

Mα και το ξωτικό ουτοπικό πλάσμα είναι.

[wings]

E, καλά. Τότε δεν φταίω ούτε κι εγώ... :-)))

Φταίει η ουτοπία μου. Που συμβολίζει τον έρωτα. [Καραμπινάτη «νικηφόρειος» σύνταξη, έτσι;]

Άρα φταίει ο έρωτας...

Άρα μου χρειάζεται ή κινίνη ή κυνισμός. :-)

Υ.Γ.: Προς το παρόν, πάω να διαβάσω λίγο Θέμελη να στανιάρω, γιατί από τη μια η πολλή δουλειά αυτές τις μέρες, από την άλλη όλοι εσείς σε τούτο το νήμα, θα με κάνετε να αποχαζέψω. :Ρ

[mariapar]

Eγώ από τη γυναίκα εμπνέομαι και ως άνδρας μιλάω, Μαρία, χωρίς καμία πρόθεση διακρίσεων στο θέμα του έρωτα.
Νομίζω ότι είναι εμφανής ο θαυμασμός μου (το δέος καλύτερα) για τη γυναίκα.

Προσωπικά δεν σου καταλόγισα πρόθεση διακρίσεων... ο προβληματισμός που εξέφρασα ήταν δικός μου και ειλικρινής... Για σας υπάρχει ο έρωτας προς την ιδεατή γυναίκα, προς την ομορφιά, προς την Αφροδίτη. Για μας; :-(

Μετά, σταδιακά ωρίμασα. Μετά κατάλαβα ότι ψυχικό σθένος αλλά και ανθρώπινη ποιότητα σημαίνει να συνεχίζεις να βλέπεις τον ουρανό και μέσα από τα σκατά.

Δυστυχώς, πραγματικά δυστυχώς, εγώ από τα δεκαοχτώ μέχρι σήμερα κατάλαβα ότι ρεαλισμός σημαίνει ακριβώς το αντίθετο...

Αυτοάμυνες... Ίσως είναι η φύση, που ορίζει ότι το θηλυκό πρέπει να μπορεί να επιβιώνει, στο όνομα της διαιώνισης του είδους.

Τι εννοώ; Έχετε σκεφτεί ποτέ το εξής: Ένας άνδρας μπορεί να "διαιωνίσει το είδος" ίσως και αρκετές φορές σε μια μέρα. Μια γυναίκα όμως, μόνο κάθε εννιά μήνες - ένα χρόνο, αν υπολογίσουμε και το διάστημα που δεν είναι "διαθέσιμη" λόγω λοχείας. Άρα, αν υποθέσουμε (καθαρά από φυσική άποψη, χωρίς τη μεσολάβηση συναισθημάτων ή της ηθικής) ότι έχουμε 100 άνδρες και 10 γυναίκες, σε 1 χρόνο δεν μπορούν να γεννηθούν παρά μόνο 10 παιδιά. Αν έχουμε όμως 10 άνδρες και 100 γυναίκες, μπορούν να γεννηθούν 100 παιδιά. Άρα, για τη φύση το θηλυκό έχει μεγαλύτερη αξία...

Όχι βέβαια ότι αυτό είναι ωραία διαπίστωση...

[banned]

Για μένα υπάρχει ο έρωτας, όχι προς την ιδεατή γυναίκα αλλά προς την πολύ πραγματική γυναίκα, με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματά της. Φαντάζομαι ότι κάτι αντίστοιχο θα ισχύει και για σας, Μαρία. Ιδανικοί άνθρωποι δεν υπάρχουν, σημασία έχει να ταιριάζει η χημεία και να λειτουργούν τα δύο πλάσματα στο ίδιο μήκος κύματος.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχτώ ότι το θηλυκό είναι πιο πολύτιμο από το αρσενικό για τη φύση. Αυτό έχει κάνει ισχυρότερο (παρά τη μεγαλύτερη μυική δύναμη του αρσενικού) για να δημιουργήσει και να διαφυλάξει τη νέα ζωή, σ' αυτό έχει δώσει μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Κι αν θέλεις, αυτό έχει κάνει πιο ωραίο, πιο αρμονικό. Και απείρως πιο ποιητικό.

ΥΓ Παρατηρώ ότι υπάρχει μια αλληλεπίδρασή μου με το ξωτικό. Εκείνο έχει υιοθετήσει την «περίφημη» νικηφόρειο σύνταξη, ενώ εγώ είμαι στη δούλεψή του για την ανθολογία. Περιττό να αναφέρω πόσο απαιτητικός εργοδότης είναι. Και πόσο ακαταμάχητος.

[banned8]

Έχετε σκεφτεί ποτέ το εξής: Ένας άνδρας μπορεί να "διαιωνίσει το είδος" ίσως και αρκετές φορές σε μια μέρα. Μια γυναίκα όμως, μόνο κάθε εννιά μήνες - ένα χρόνο, αν υπολογίσουμε και το διάστημα που δεν είναι "διαθέσιμη" λόγω λοχείας. Άρα, αν υποθέσουμε (καθαρά από φυσική άποψη, χωρίς τη μεσολάβηση συναισθημάτων ή της ηθικής) ότι έχουμε 100 άνδρες και 10 γυναίκες, σε 1 χρόνο δεν μπορούν να γεννηθούν παρά μόνο 10 παιδιά. Αν έχουμε όμως 10 άνδρες και 100 γυναίκες, μπορούν να γεννηθούν 100 παιδιά. Άρα, για τη φύση το θηλυκό έχει μεγαλύτερη αξία...

Σύμφωνα με τη δαρβίνεια θεωρία της εξέλιξης των ειδών, εδώ πρέπει να υπάρχει κάποιο σφάλμα, γιατί, αν πράγματι συνέβαινε αυτό, τότε οι γυναίκες θα ήταν περισσότερες από τους άντρες. Δεν συνέβη ωστόσο όλα αυτά τα χρόνια, παρότι οι άντρες ήταν αυτοί που σκοτώνονταν στο κυνήγι και στους πολέμους. Αντιθέτως, ο ανθρώπινος παραλογισμός επιβάλλει τώρα το αντίστροφο στην Κίνα. Μμμ, food for thought.

[wings]

Μα, δεν γεννάνε οι 100 στις 100 γυναίκες και μάλιστα κάθε χρόνο. Τότε δεν θα υπήρχαν καν γυναίκες, κατ' επέκταση ούτε και άντρες. Και, τέλος πάντων, ο έρωτας δεν εκφράζει μόνο την αναπαραγωγή ούτε εκφράζεται μόνο μ' αυτήν. Μη μου κάνετε την κουβέντα επιστημονική τώρα. Μα, έχετε γίνει τεχνοκράτες του αισχίστου είδους και μιλάτε πεζά σε νήμα της ενότητας της ποίησης. Θα σας διώξω, μα την Παναγία!

[banned8]

Μα πώς αλλιώς θα κηρύξουμε και θα γιορτάσουμε το τέλος του αφιερώματος στην ερωτική ποίηση;

[wings]

Δεν είναι όμορφο να γιορτάζουμε κάτι που τελειώνει πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, βέβαια...

[banned]

Μα, πράγματι υπάρχουν περισσότερες γυναίκες. Εξ όσων γνωρίζω, στην Ελλάδα οι γυναίκες είναι περίπου το 52% του πληθυσμού, έναντι 48% των ανδρών. Γεννιούνται περισσότερα αγόρια αλλά, επειδή οι άνδρες έχουν κατά έξι χρόνια περίπου μικρότερο προσδόκιμο ζωής, η πλειονότητα είναι γυναίκες.

Ρίξτε μια ματιά στις (ερωτικές) καφετέριες και θα δείτε τι εννοώ (μην παραλείψετε τα πατάρια).

[Αλ.]

Πληθυσμιακά οι γυναίκες ήταν πάντοτε περισσότερες από τους άντρες. Αλλά για αυτό υπάρχουν πολλές αιτίες κι όχι τόσο ότι είναι από τη φύση πιο σημαντικές...
Η φύση δεν είναι ον με αξιολογικά κριτήρια για να κρίνει και να επιβραβεύει το σημαντικό.

Επίσης να ρωτήσω κι εγώ με τη σειρά μου πώς είναι δυνατόν ο ποιητής να μην είναι ερωτευμένος με τον εαυτό του...