Αυτή τη στιγμή η πιο διαδεδομένη απόδοση είναι η «εξωτερική ανάθεση», μαζί με τα «ανάθεση σε τρίτους», «ανάθεση σε εξωτερικούς συνεργάτες».
Η Ελένη κατέθεσε σε άλλο χώρο το νεολογισμό
εξωπορισμός.
Εμένα μού φαίνεται πολύ εύστοχος: είναι ακριβής μετάφραση του αγγλικού (πορισμός = προμήθεια), επιτρέπει άλλους τύπους (πορίζομαι = προμηθεύομαι, άρα εξωπορίζομαι), επιτρέπει μετάφραση για το αντίθετο insourcing (εσωπορισμός) και επαναφέρει τη σωστή σημασία του αγγλικού στην ελληνική: δηλαδή, προμηθεύομαι από τρίτους (στους οποίους έχω αναθέσει τη δουλειά εργολαβικά) και όχι απλώς αναθέτω σε τρίτους.
Αυτή ίσως είναι και η μικρή του αδυναμία, δηλαδή ότι πρέπει να συνηθίσουμε να σκεφτόμαστε τη χρήση του σαν «παίρνω απέξω» και όχι «δίνω έξω». Το λέω γιατί ετοιμαζόμουν να προτείνω τον όρο «τριτανάθεση», αλλά τάσσομαι με τον εξωπορισμό.