υπόψη κ. τάδε ή υπ' όψιν κ. τάδε; (υπόψιν, *υπόψην)

[Frederique]

υπόψη κ. Τάδε ή Υπ' όψιν κ. Τάδε;


υπόψη [ipópsi] επίρρ. : με γενική αδύνατου τύπου της προσωπικής αντωνυμίας· για κτ. που έχω στο μυαλό μου, στη σκέψη μου, στις προθέσεις μου· συνήθ. στις εκφράσεις έχω ~ μου: α. θυμάμαι: Mην ανησυχείς, το έχω ~ μου. Nα το έχετε πάντα ~ σας. β. ξέρω, γνωρίζω: Έχεις ~ σου τις συνέπειες; Δεν έχω τίποτε ~ μου για την περίπτωσή του, δεν ξέρω τίποτε, δεν έχω ιδέα. γ. σκοπεύω, σχεδιάζω: Έχεις ~ σου να τον συναντήσεις; Έχω ~ μου να τους ειδοποιήσω. παίρνω / λαμβάνω ~ (μου), υπολογίζω, λογαριάζω, προσέχω, αποδίδω σημασία σε κτ.: Δε θα το πάρω καθόλου ~ μου. Θα ληφθεί ~ η γνώση μιας ξένης γλώσσας. Λάβε ~ σου ότι… Πρέπει να λάβουμε ~ μας και την οικονομική του κατάσταση. Kαλά τα κατάφερε, αν λάβεις ~ σου τις δυνατότητές του. θέτω κτ. ~ κάποιου, γνωστοποιώ κτ. σε κπ., τον ενημερώνω, του επισημαίνω κτ.: Σας θέτω ~ ότι… || (ως ουσ., προφ.) τα υπόψη, συνήθ. στην έκφραση στα ~, αυτά με τα οποία έχω σκοπό να ασχοληθώ: Θα το έχω στα ~. [λόγ. μεταπλ. του υπόψ(ιν) -η κατά τα άλλα θηλ. για προσαρμ. στη δημοτ.]

[...]α) Φράσεις που γράφονται ή μπορούν να γραφούν ως μία λέξη: απαρχής, απεναντίας, απέξω, απευθείας, αφενός, αφετέρου, αφότου, διαμιάς, διόλου, ειδάλλως, ειδεμή, ενόσω, εντάξει, εντούτοις, εξαιτίας, εξάλλου, εξάπαντος, εξαπίνης, εξαρχής, εξίσου, εξού, επιπλέον, επιτέλους, εφάπαξ, εφεξής, εφόσον, καθαυτό, καθεξής, καθόλα (είναι καθόλα εντάξει), καθότι, καθόσον, κατευθείαν, καταγής, καταπώς, κατεξοχήν, μολαταύτα, μόλο (που), μεμιάς, μολονότι, μονομιάς, παρόλο (που), παρότι, προπάντων, προπαντός, τωόντι, τουτέστι(ν), υπόψη (αλλά: υπ' όψιν), φερειπείν, ωσότου, ωστόσο. [...]
http://www.lexicon.gr/keimena/mia_dio_lex.htm


attn (for the attention of) → υπ' όψιν του, υπόψη του

[valeon]

Νομίζω ότι το έρώτημά σου, Frederique, πρέπει να εξεταστεί και υπό το πρίσμα των κριτηρίων που θέτει ο Γ. Μπαμπινιώτης στο δημοσίευμα στο οποίο παραπέμπεις, που είναι επί λέξει:

"Γλωσσολογικά ο απαραίτητος όρος, το κύριο κριτήριο για να γραφούν δύο λέξεις ως μία είναι να αποτελούν μία τονική ενότητα, να συμπεριφέρονται σαν να ήταν μία λέξη (αφενός, εξάλλου, εφόσον, αφότου, επιτέλους). Ένα δεύτερο κριτήριο είναι να δηλώνουν από κοινού μια σημασία, πέρα από τη σημασία των συστατικών μερών τής φράσης (μολονότι, προπάντων, τουτέστι, ωστόσο). Τρίτο κριτήριο είναι κατά πόσον και τα δύο συστατικά τής φράσης απαντούν αυτοτελώς στον λόγο (επ' ευκαιρία, εξ ολοκλήρου, εν αγνοία). Τα κριτήρια αυτά συνδυαστικώς εφαρμοζόμενα με συνεξέταση τής «ορθογραφικής συνήθειας», πώς δηλ. έχει καθιερωθεί να γράφονται αρκετές από αυτές τις φράσεις, οδηγούν στην ορθογράφηση που προτείνεται ακολούθως για τις πιο συχνές από αυτές τις φράσεις"

Υπάρχει στο ΛΚΝ κάποια ανάλογη αναφορά σχετικά με την μονολέκτηση τέτοιων φράσεων;

Προσωπική μου απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι:
Άν αυτό που σκέφτεσαι να γράψεις είναι: [ipópsi] θα γράψεις υπόψη, αν αυτό που σκέφτεσαι να γράψεις είναι: [ipópsin] θα γράψεις υπ' όψιν

Ας ακουστούν και άλλες γνώμες και θα επανέλθω :-)

[Frederique]

Ευχαριστώ.

Ας περιμένουμε λοιπόν και για άλλες γνώμες :-).

Για την ιστορία, συνήθως χρησιμοποιώ το «υπόψη»

[valeon]

Άσκηση για πειραματισμό και προβληματισμό:

Πώς γράφονται: [parólo pu...], [parólonóti], [parólaftá], [parólo to...], [paróles tis...], [mólatáfta], [diatáfta], [epiléxi], [enandiθései]

(έχω βάλει τόνους στις συλλαβές που πράγματι τονίζονται)

Ευχαριστώ.
Για την ιστορία, συνήθως χρησιμοποιώ το «υπόψη»

Κι εγώ, κατά κανόνα, χρησιμοποιώ το υπόψη εφόσον πράγματι σκέφτομαι [ipópsi] όπως π.χ. στη φράση: Έχε υπόψη σου..., . Όμως τη φράση [ipópsin ómos óti...] την γράφω:  Υπ' όψιν, όμως, ότι...

[Frederique]

Ψηφίζω τον προβληματισμό!
Όσο για τον πειραματισμό, έχοντας υπόψη ότι είμαι φάλτσα... άσε το καλύτερα... :-)

[toraki]

ενδιαφέρων ο προβληματισμός, με πιάνω να μην είμαι σίγουρη για κάποια! Όμως, αν πειραματιστώ στο paroles και δεν γράψω παρ΄όλες αλλά παρόλες, θα θυμηθώ εκείνο το τραγουδάκι paroles paroles... https://www.youtube.com/watch?v=yP4axAI0e2s, και θα νοσταλγήσω...
Στο δια ταύτα, λοιπόν. Παρ΄όλα αυτά, και παρ΄όλο που δυσκολεύομαι να καταλήξω και να δώσω μία πρόταση πώς θα ήθελα να τα γράφω επί λέξει, και σε αντίθεση με αυτά που μπορεί να προτείνουν κάποιοι, ε, παίρνοντας υπόψη μου και τα παραθέματα (ή παραθέσεις;) του Κώστα, πειραματιζόμενη, προτείνω να χρησιμοποιούμε τους αρχικούς τύπους, φτωχαίνει η γλώσσα όταν - με το ζόρι - δημιουργούμε "μονολέκτηση φράσεων", έτσι ξεχνάμε και τους τύπους και τις λέξεις και τη γραμματική και όλα ισοπεδώνονται. Για ποιο λόγο;

Άσκηση για πειραματισμό και προβληματισμό:

Πώς γράφονται: [parólo pu...], [parólonóti], [parólaftá], [parólo to...], [paróles tis...], [mólatáfta], [diatáfta], [epiléxi], [enandiθései]

(έχω βάλει τόνους στις συλλαβές που πράγματι τονίζονται)


Κι εγώ, κατά κανόνα, χρησιμοποιώ το υπόψη εφόσον πράγματι σκέφτομαι [ipópsi] όπως π.χ. στη φράση: Έχε υπόψη σου..., . Όμως τη φράση [ipópsin ómos óti...] την γράφω:  Υπ' όψιν, όμως, ότι...

[valeon]

Μπράβο, Κατερίνα!
Τα έβαλες σχεδόν όλα σε μια παράγραφο!

Απέφυγες, μόνο, το [enandiθései] και το έκαμες σε αντίθεση (που είναι "μετάφραση" του αρχικού και όχι το ισοδύναμο της δημοτικής, ήδη όμως χρησιμοποιείται). Αλλά τι θα έκανες αν είχες να αποδώσεις το [enaγníamu]; Υποθέτω ότι θα έγραφες εν αγνοία μου και όχι "σε άγνοιά μου". Ή μήπως, αν και η αρχική σου σκέψη ήταν "εν αγνοία μου", θα λογόκρινες αυτόματα τον εαυτό σου και θα σκεφτόσουν "Όπ! τί πάω να πω! ας το ξανασκεφτώ!" και θα έγραφες το απλό "χωρίς εγώ να το ξέρω"; Υπάρχει λόγος όμως για αυτήν την "αυτολογοκρισία";

Βέβαια, αν σε κάποια περίπτωση θελήσεις να γράψεις το  [enandiθései] σύμφωνα με το συμπέρασμά σου σίγουρα θα το γράψεις "εν αντιθέσει" :-)

[gate]

Βέβαια, όταν περάσαμε στη Δημοτική όλα τα σε -ις  -εως θηλυκά ονόματα επικράτησε να τα γράφουμε σε -η, -ης π.χ. πόλη, πόλης, τέρψη - τέρψης. Έτσι το "όψις" έγινε όψη, " σε γνωρίζω από την όψη..." είπε κι ο μεγάλος ποιητής και στην στερεότυπη έκφραση υπ΄όψιν, το κακόμοιρο το όψις έγινε σε πρώτη φάση υπ' όψη και μετά υπόψη. Την ίδια μοίρα συνένωσης και συνεκφοράς ακολούθησαν κι άλλα, όπως παραθέτει ο Κώστας. Έτσι, δημιουργήθηκαν (και κατόπιν εορτής) κάποιοι "κανόνες" για το πως θα γίνουν αυτά. Καλοί και άγιοι οι κανόνες, αλλά δεν θεωρώ ότι το υπόψη είναι καλύτερο του υπ' όψιν. Παραμένω "ταπεινός κι ανάξιος εραστής ..." του υπ' όψιν κι ας έρθει ο οιοσδήποτε να μου πει ότι ορθότερο ή κομψότερο ή ευηχότερο είναι το "υπόψη"

[valeon]

Γιώργο, επειδή, όπως λέει και ο Αριστοτέλης, η γραφή είναι η εικόνα της φωνής (= της προφορικής γλώσσας), το ζήτημα είναι αν και στον προφορικό σου λόγο λες [ipópsinsu...], οπότε - κατά τη γνώμη μου - καλά κάνεις και γράφεις υπ' όψιν σου....

[escut]

Εγώ θα το έγραφα "υπόψιν", χωρίς απόστροφο.

[spiros]

Το υπόψην να υποθέσω το θεωρούμε εντελώς λάθος;

[wings]

Εντελώς, και δεν καταλαβαίνω γιατί το φυτέψατε στον τίτλο.

[spiros]

Για να το βρίσκει οποίος το ψάχνει με εσφαλμένη μορφή.

[wings]

Ναι, αλλά δεν λέμε πουθενά ότι είναι εσφαλμένο.

[Frederique]

Έτσι, όποιος κι αν είναι!