Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 20 Jul, 2014, 03:36:05

Title: Ανδρέας Καρακόκκινος
Post by: wings on 20 Jul, 2014, 03:36:05
Ανδρέας Καρακόκκινος

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2021/05/karakokkinos.jpg)

Γεννήθηκε στη Μόρφου της Κύπρου το 1952. Ήρθε στην Ελλάδα το 1972 για να σπουδάσει νομικά στο ΑΠΘ και έκτοτε ζει στη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκε επί σειρά ετών στον τραπεζικό τομέα. Με την ποίηση ασχολήθηκε από τα μαθητικά του χρόνια, αλλά εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή μόλις το 2007 στη Θεσσαλονίκη. Έχει δικά του ιστολόγια στα οποία ασχολείται με την ανθολόγηση κειμένων Ελλήνων και Κύπριων συγγραφέων.

Ιστολόγια του ποιητή: Πνοή της άνοιξης (http://and33andreas.blogspot.gr/) & Ποιητικοί διάλογοι (http://whenpoetryspeaks.wordpress.com/)

Ποιητικές συλλογές:
«Πνοή της άνοιξης», Θεσσαλονίκη, 2007
«Λεμονανθοί στο πέλαγο», Θεσσαλονίκη, 2013
«Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό», εκδ. Ένεκεν, Θεσσαλονίκη, 2017

Ποιήματα δημοσιευμένα στο Translatum:


[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Λεμονανθοί στο πέλαγο
Post by: wings on 20 Jul, 2014, 04:05:56
Και τώρα πώς προλογίζεις έναν φίλο ζωής; Δύσκολο έως ακατόρθωτο. Ή, μάλλον όχι, πολύ εύκολο. Θα θυμίσω σε όλους τους αναγνώστες της ανθολογίας και στα μέλη του φόρουμ τι σημαίνει το όνομα Ανδρέας Καρακόκκινος για το Translatum κι ύστερα θ’ αφήσω τον ποιητή να αυτοσυστηθεί με το πρώτο ποίημά του που θα δημοσιεύσω.

Το Translatum, λοιπόν, του χρωστάει πολλά: για την ακρίβεια 100 από τα καλύτερα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου. Ο Ανδρέας ανέλαβε και έφερε σε πέρας τη μεγάλη (σε όγκο και σπουδαιότητα) παρουσίαση του έργου του ποιητή της Ρωμιοσύνης που κάναμε το 2009 όταν η Ελλάδα γιόρταζε το έτος Ρίτσου για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Πληροφορίες για το σκεπτικό της παρουσίασης θα βρείτε εδώ (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=35039.0) και την ανθολόγηση του Ρίτσου από τον Ανδρέα στο χωριστό μας νήμα για τον ποιητή (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=34211.0).

Ήρθε η ώρα για το αντίδωρό μου στον Ανδρέα. Όχι χαριστικά ή λόγω της μακρόχρονης πια φιλίας μας, αλλά γιατί με τη δεύτερη συλλογή του μπήκε για τα καλά στον χορό της ποιητικής ζωής της Θεσσαλονίκης με ποιήματα που αξίζουν την προσοχή κάθε φίλου της ποίησης. Του εύχομαι να τριτώσει το καλό σύντομα, τον καλωσορίζω στην ανθολογία μου και ξεκινώ με το ομότιτλο και πρώτο ποίημα της δεύτερης συλλογής του, ένα μικρό οδοιπορικό στα παιδικά του χρόνια στο νησί του και στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Μόρφου (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=33660.msg162976#msg162976) που, δυστυχώς, ανήκει πια στα Κατεχόμενα.


https://www.youtube.com/watch?v=i3TnYjEbNoo

Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης, Χρυσοπράσινο φύλλο (http://thepoetsiloved.wordpress.com/2010/10/16/kostas-papadopoulos-hrysoprasino-fyllo-mikis-theodorakis-leonidas-malenis-grigoris-bithikotsis-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF/)
(τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / έργο: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Λεμονανθοί στο πέλαγο

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Γεννήθηκα σε χώματα νησιωτικά
απλωμένοι λεμονανθοί στο πέλαγο
στην πλώρη ένα ποδήλατο
άφηνε πεταλιές στο αύριο
κι ο ποδηλάτης στο κατάρτι
αγνάντευε τα βάθη των ονείρων
η θάλασσα λαμπύριζε πράσινη
κι έσμιγε με τις λεμονιές
και τις βιολέτες της αυλής
που σε μεθούσαν άνοιξη.

Στις πίσω σελίδες των βιβλίων
ζωγραφίζαμε με ξυλομπογιές
εικόνες της παιδικής μας φαντασίας
ξεχνώντας την αιώνια αδυσώπητη μοίρα
η αβάσταχτη αρμονία των αρωμάτων
δεν άντεξε στο χρόνο
η γης χαράχτηκε σε δυο κομμάτια
κι εμείς αναζητάμε στίχους
να χτίσουμε μια γέφυρα ανάμεσα

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Re: Ανδρέας Καρακόκκινος, Αύριο θα 'ρθουν
Post by: wings on 22 Aug, 2014, 02:22:24
https://www.youtube.com/watch?v=qlwuTYBWbcE

Μίκης Θεοδωράκης & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Κάποτε θά ’ρθουν
(τραγούδι: Παύλος Σιδηρόπουλος / από την ταινία Ο ασυμβίβαστος του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Αύριο θα ’ρθουν

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Αύριο
θα ’ρθουν
με τυμπανοκρουσίες
κρατώντας τα λάβαρα
των δικών τους «Όχι» και «Ναι»
να παρελάσουν χωρίς ντροπή
πάνω στο κουφάρι
μιας χαμένης Δικαιοσύνης
και μιας ξεχασμένης Αξιοπρέπειας.
Αύριο
θα ’ρθουν
με τα δικά τους «Όχι» και «Ναι»
να σβήσουν για πάντα
την Ιστορία που γράφαμε
κάθε πρωί πάνω στις πέτρες
και στους τοίχους
τρεις χιλιάδες χρόνια τώρα.
Αύριο
θα ’ρθουν
χωρίς ντροπή...

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Την ψυχή σου μην αναζητάς
Post by: wings on 31 Jan, 2015, 01:31:41
https://www.youtube.com/watch?v=X8z1xunAkVw

Μίκης Θεοδωράκης & Κώστας Τριπολίτης, Ξημερώνει
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος Ραντάρ (1981))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Την ψυχή σου μην αναζητάς

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Την ψυχή σου μην την αναζητάς
στης γης τα πλήθη.
Το όνειρο δε θα το βρεις
στις όχθες των ανθρώπων.
Εκεί υπάρχουν τα τέρατα
κρυμμένα στις σκιές της αδικίας.
Τα τέρατα που κάνουν το μέλλον
καθημερινή πληγή.

Σήκωσε την ασπίδα σου
αυτή που έφτιαχνες χιλιάδες χρόνια
λέξη λέξη, στίχο στίχο
και κοίταξε ψηλά
σ’ έναν πλανήτη άλλο,
τον πλανήτη του πρώτου ποιητή.

Κλείσε τα μάτια να δεις τη λάμψη του
το φως του ορίζοντά του.
Άκουσε τη μουσική της σιωπής του.
Νιώσε την έκρηξη της ψυχής σου
την έκρηξη που θα εξαφανίσει τα τέρατα
και χαμογέλα στο αύριο
χωρίς υποκρισία
Έρχεται ξημέρωμα Σαββάτου...

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Η σκιά μιας θλίψης
Post by: wings on 29 Nov, 2015, 20:41:07
https://www.youtube.com/watch?v=kTWhgCYpTqw

Φώτης Αγγουλές & Μιχάλης Τερζής, Μια θλίψη
(τραγούδι: Γιώργος Ζωγράφος / δίσκος: Στην άδεια την πόλη (1978))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Η σκιά μιας θλίψης

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Η σκιά μιας θλίψης
ακολουθεί τα βήματα του ανέμου
ως πέρα μακριά,
εκεί όπου η νύχτα
κρύβει στον κόρφο της
το τελευταίο χαμόγελο.
Ακολούθα τα χνάρια
όσα απόμειναν από την αδικία
κρατώντας στο χέρι τη γύμνια τους
λάβαρο της δικιάς σου ζωής.
Ψάξε στου σκότους τη φορεσιά
προτού η μέρα τη σκεπάσει
κι άδραξε το χαμόγελο το στερνό
τον ουρανό να ντύσεις.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Αυτή την παγωμένη νύχτα
Post by: wings on 30 Nov, 2015, 01:19:55
Ανδρέας Καρακόκκινος, Αυτή την παγωμένη νύχτα

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Αυτή την παγωμένη νύχτα
τα λόγια σου ταξιδεύουν
μαζί με τις νιφάδες του χιονιού
ντυμένα μ’ ένα ζεστό χαμόγελο.
Μια μουσική γλυκιά
στο ρυθμό της ανάσας του λευκού
αιωρείται ανάμεσα στις λέξεις
φτιάχνοντας ένα τραγούδι μαγικό.
Νιφάδες, νότες, χαμόγελο
απλώνονται παντού
σ’ ένα ερωτικό αγκάλιασμα
ενός μοναδικού λευκού.
Κι όλο απλώνονται, απλώνονται παντού
στους δρόμους, στα μονοπάτια, στις καρδιές
μέχρι να γίνει μια μαγική
όμορφη άσπρη νύχτα.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Τρομάζω
Post by: wings on 30 Nov, 2015, 16:45:32
Ανδρέας Καρακόκκινος, Τρομάζω

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Τρομάζω
με τις φωνές στον αγέρα
γιατί μου διώχνουν μακριά
τα χαμόγελα των πουλιών
τρομάζω
με το μαύρο σκοτάδι
που αφήνει η τελευταία αχτίδα
πριν τη σκοτώσει ο ποιητής
τρομάζω
με την τρύπια μου τσέπη
και τις λέξεις που πέφτουνε
στην κούραση του φεγγαριού
τρομάζω
με το έμφραγμα
της ροής μιας φλέβας
που έχει μόνο ψυχή

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Πνοή της άνοιξης
Post by: wings on 30 Nov, 2015, 17:01:26
STRAUSS - "Voices of Spring" Waltz - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=xhYHwNxcCZs)

Johann Strauss Jr.: Frühlingsstimmen [Voices of Spring] (1882)

Ανδρέας Καρακόκκινος, Πνοή της άνοιξης

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Έρχεσαι
πρώτη πνοή
της άνοιξης
χείμαρρος χρυσός
χαμόγελο ζεστό
η ψυχή πεθαίνει
και ξαναγεννιέται
σε μια χούφτα ευτυχίας.

Έρχεσαι
πρώτη πνοή
της άνοιξης
να χαϊδέψεις απαλά
το πιο σκοτεινό
κομμάτι της ψυχής
χαρίζοντας στη λάμψη
του φεγγαριού
ένα ατελείωτο
μελωδικό
ερωτικό τραγούδι.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Άρωμα άνοιξης
Post by: wings on 30 Nov, 2015, 17:19:48
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=tQrHBrF9d7E)

Ευανθία Ρεμπούτσικα & Άρης Δαβαράκης, Η μεγάλη αποκάλυψη
(τραγούδι: Γιάννης Κότσιρας / δίσκος: Αθώος ένοχος (1996))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Άρωμα άνοιξης

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Το πρώτο άρωμα της άνοιξης
ήρθε και μ’ αγκάλιασε
ένα βράδυ τ’ Απρίλη.
Εκεί, δίπλα στη θάλασσα
βούτηξα την ψυχή μου
ξαναγεννήθηκα
ξαναντίκρισα τ’ αστέρια και το φεγγάρι
σαν πρώτη φορά.
Έψαξα τη χαμένη μου
παιδική αθωότητα χωρίς ντροπή.

Εκεί δίπλα στη θάλασσα,
γυμνός, βούτηξα στα μαύρα νερά
ξέπλυνα τα ανομήματά μου
ξαναβαφτίστηκα
στο όνομά σου.
 
Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Το φεγγάρι απόψε
Post by: wings on 30 Nov, 2015, 17:31:29
https://www.youtube.com/watch?v=0oFanveMeLo

Κάτω από την Ακρόπολη
(δημιουργία βίντεο: Αντώνης Σκοπελίτης (https://www.youtube.com/channel/UCGOca655KvcWWqyb3jMdXfQ))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Το φεγγάρι απόψε

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Το φεγγάρι θα ’θελα απόψε
να φώτιζε μονάχα τα μαλλιά σου
κάτω από την Ακρόπολη
κι εσύ να μιλάς και να μιλάς
η φωνή σου να σμίγει
με τις αχτίνες του φεγγαριού
σ’ ένα ατέλειωτο τραγούδι.

Απόψε θα ’θελα να μ’ αγκαλιάσει
το φως του φεγγαριού
να με ταξιδέψει μακριά
στα μονοπάτια του ονείρου
εκεί που μελωδίες θεϊκές
σμίγουν με το χαμόγελο
μιας μόνης νύχτας αγάπης.
 
Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μονεμβασιά
Post by: wings on 30 Nov, 2015, 18:07:59
https://www.youtube.com/watch?v=6NYV8IM2omM

Μονεμβασιά, Πελοπόννησος | Monemvasia, Peloponnese
(δημιουργία βίντεο: Αγγελική Σκιαδοπούλου (https://www.youtube.com/channel/UCsUas3TP7Ns1H05w2uUuTEA))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Μονεμβασιά

[Από την ενότητα Πνοή της άνοιξης]

I.

Στο κάστρο της Μονεμβασιάς
πάνω από την απεραντοσύνη της θάλασσας και των αιώνων
βύθισα τα μάτια μου στη γαλήνη του μπλε και της Ιστορίας.
Είδα μέσα από την ηρεμία της θάλασσας και τη γαλήνη,
να αναδύεται μια αρχόντισσα νεραϊδόμορφη ολόιδια εσύ.
Έφερε τα χέρια στο στόμα και φύσηξε απαλά ένα φιλί.
Ύστερα χαμογέλασε και χάθηκε μες στις αχτίνες του ήλιου
αφήνοντας να επιπλέει στα νερά ένα σημάδι.

II.

Κάτω από τη σκιά του κάστρου
εκεί που το μπλε της θάλασσας
σμίγει με το σκούρο χρώμα των βράχων
γεννήθηκε η οπτασία μιας κόρης
βγαλμένη μέσα από τα βάθη της ψυχής
και των αιώνων.

III.

Στα νερά του κάστρου
είδα τις νεράιδες και τις θεές
να χορεύουν ένα χορό ερωτικό
και να ονειρεύονται μαζί μου
ένα ταξίδι με άσπρο σύννεφο
ανάμεσα στο πέλαγο και τ’ άστρα.
Ένα ταξίδι που θα φωτίζεται
από τη λάμψη των ματιών σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μ' ένα ποτήρι κρασί
Post by: wings on 30 Nov, 2015, 18:36:23
https://www.youtube.com/watch?v=CKjOo7TeTbA

Μιχάλης Χατζηγιάννης & Θανάσης Βούτσινος, Μόνο στα όνειρα
(τραγούδι: Μιχάλης Χατζηγιάννης / δίσκος: Παράξενη γιορτή (2000))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Μ’ ένα ποτήρι κρασί

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Μ’ ένα ποτήρι κρασί,
νομίζω ήταν κόκκινο σαν το αίμα,
ίσως να ήταν και αίμα,
έβρεξα την καρδιά μου
για να δραπετεύσω
από τα όνειρα που σβήστηκαν
στο ηλιοβασίλεμα
και τώρα απόμεινε μόνο το κουφάρι τους
να τριγυρνάει σαν πλανόδιος παλιάτσος.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο ήλιος δε θα βγει
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 00:12:37
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο ήλιος δε θα βγει

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Ο ήλιος δε θα βγει
κι η ανατολή θα κρυφτεί
πίσω από τα μάτια σου.
Το κλάμα των παιδιών
θα απλωθεί μες στην καρδιά σου
κι οι φωνές τους θα πνίξουν
το τελευταίο χαμόγελο
που απόμεινε να περιμένει
το φως της άνοιξης.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Πρώτη σελίδα
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 00:16:19
Ανδρέας Καρακόκκινος, Πρώτη σελίδα

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Ντυμένη με το άσπρο σου
μεταξωτό μαντίλι
και μ’ εκείνο το εξόριστο
χαμόγελο
ν’ ακολουθεί τη σκιά σου
το ξημέρωμα,
πέρασες
σαν ηλιαχτίδα πρωινή
στην πρώτη σελίδα
και μοναδική
εκεί, που μόνο τα τραγούδια
της χαράς και των αγγέλων
δηλώνουν παρουσία.

Εκεί το τραγούδι σου
το ξεχασμένο
κι από δάκρυα γυμνό
ακούστηκε
μελωδικό γαλήνιο
να παίζει με το πρώτο φως
και με μια ηλιογέννητη
καινούρια
καλή-μέρα.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Άσε τη βροχή
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 00:20:31
Ανδρέας Καρακόκκινος, Άσε τη βροχή

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Άσε τη βροχή
να τραγουδήσει
στον δικό της ρυθμό.
Άσε τις σταγόνες της
να χαρακώσουν
βαθιά τις λέξεις
της μοναξιάς.
Άσε την ψυχή σου
γυμνή στη βροχή
ν’ ακροβατήσει
στην άκρη της γέφυρας
μέχρι ν’ αντικρίσεις
το χαμόγελο
που θα κρατάνε
χέρια αγαπημένα
και θα τραγουδάνε
γιορτινά τραγούδια
στον ρυθμό της βροχής.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μια ώρα χαμένη
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 11:53:37
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μια ώρα χαμένη

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να κλέψει το φως
της ανατολής
και ν’ αφήσει τη μαύρη ομίχλη
να ζωγραφίσει τη μέρα.
Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να κρύψει το χαμόγελο
μιας όμορφης κόρης
που τη λένε Μαρία, Κατερίνα,
Σοφία, Ελένη.
Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να σκοτώσει τη μέρα
με μια χαρακιά βαθιά
ως την άκρη της άνοιξης
και το μίσχο του λουλουδιού.
Μια ώρα χαμένη
φτάνει
να σβήσει τη λάμψη των ματιών,
να πληγώσει τον έρωτα
να σκοτώσει τη ζωή.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μελαγχολικό δειλινό
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 11:56:27
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μελαγχολικό δειλινό

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Ο ήλιος αργά αργά
σβήνει τη λάμψη του
αφήνοντας πίσω του
ένα ξεθωριασμένο
κόκκινο χρώμα
σημάδι πως
έρχεται η νύχτα
να βάψει στα μαύρα
γη και ουρανό
όπως τα όνειρα
που ξεθωριάζουν
και σβήνουν την ομορφιά
του λαμπερού χαμόγελου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Στα μάτια σου αντίκρισα
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:00:17
Ανδρέας Καρακόκκινος, Στα μάτια σου αντίκρισα

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Στα μάτια σου αντίκρισα
τη λάμψη των αστεριών
μιας νύχτας σιωπηλής
γεμάτης όνειρα για ένα ταξίδι.
Στα μάτια σου η ομορφιά της άνοιξης
χαμογέλασε το μπλε της θάλασσας
και στο καράβι που αρμένιζε
σε πέλαγα απάνεμα, γαλήνια.
Στα μάτια σου η μουσική
άπλωσε τις νότες της
κι αγκάλιασε τρυφερά
τη μέρα που έρχεται.
Στα μάτια σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μάζεψα τα χαμόγελα
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:03:25
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μάζεψα τα χαμόγελα

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Μάζεψα τα χαμόγελα
να χτίσω έναν πύργο
μέσα να κλείσω
όλα τα χρώματα
της γης και τ’ ουρανού
της μέρας και της νύχτας.
Το κόκκινο, το κίτρινο
το μαύρο και το άσπρο
θα ’ναι εκεί κάθε πρωί
να ντύνουνε την κάθε μέρα
με ζωγραφιές χρωματιστές
αυτές που η ψυχή λαχταρά
να χρωματίζει το παιχνίδι
των λέξεων.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Το πρόσωπο του ποιητή
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:09:20
Ανδρέας Καρακόκκινος, Το πρόσωπο του ποιητή

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Να δανειστείς το πρόσωπο
του ποιητή
όταν στα χέρια του κρατά
σφικτά και τρυφερά
το τελευταίο του γραπτό
σαν το παιδί του το μικρό.
Το πρόσωπο του ποιητή
που λάτρεψε
το γέλιο των παιδιών
το πρώτο φιλί του έρωτα
τη γεύση της ζωής
μ’ ένα χαμόγελο γλυκό
κι ένα λουλούδι.
Αυτού του ποιητή τα όνειρα
δε σβήνονται τη νύχτα
γιατί η μοίρα τον έταξε
με λέξεις να κλείνει τις πληγές
και να χαρίζει φως.
Θα βρεις το πρόσωπο αυτό
σ’ έναν καθρέφτη
σαν να κοιτάξεις βαθιά
ως την ψυχή του μέσα
ως την ψυχή σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Φτιάξε τα τραγούδια σου
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:13:14
Ανδρέας Καρακόκκινος, Φτιάξε τα τραγούδια σου

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Φτιάξε τα τραγούδια σου
με νότες βουτηγμένες
στο χαμόγελο
ενός μικρού παιδιού
στο γέλιο
δυο ερωτευμένων χελιδονιών
που χαίρονται την άνοιξή τους.
Κάνε τον στεναγμό σου
τραγούδι ερωτικό
τα δάκρυά σου
πηγή χαράς.
Άγγιξε με τα δάχτυλα
έναν μικρό καθρέφτη
αυτόν που βλέπουν τα παιδιά
σαν είναι ερωτευμένα
και κοίταξε στα μάτια για να δεις
όλη του κόσμου τη χαρά
που σε τυλίγει
και σε οδηγεί εκεί που είναι το φως
και η ζωή.
Κοίταξε τα μάτια που θα δεις
είναι τα μάτια τα δικά σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Στη μοίρα σου
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:17:35
Ανδρέας Καρακόκκινος, Στη μοίρα σου

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Στη μοίρα σου
βάλε μια πινελιά χαμόγελο
κι ύστερα ζωγράφισε σ' αυτήν
τη θάλασσα
τον ήλιο το φεγγάρι
τον έρωτα
το πρώτο σου φιλί.
Δέσε τη ζωγραφιά
σε μια κορνίζα
από στίχους ποιητών
κι ένα κομμάτι άνοιξης.
Και τότε κοίταξε μπροστά
και δες το αύριο
μέσα στον πίνακά σου της ζωής
χωρίς απόγνωση
χωρίς το βάρος των ποδιών σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Τα θλιμμένα μάτια σου
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:22:07
Ανδρέας Καρακόκκινος, Τα θλιμμένα μάτια σου

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Ακούμπησε τη μελαγχολία σου
στο περβάζι ενός πρωινού
κι η πρώτη αχτίδα του ήλιου
θα σε ξυπνήσει από θαμπά όνειρα.
Η λάμψη των ματιών σου καθάρια
θα αντικρίσει το ξάστερο
γαλάζιο πεπρωμένο
χωρίς προκαταλήψεις κι ενοχές.

Ακούμπησε τα θλιμμένα μάτια σου
στην ασάφεια του δειλινού
να ταξιδέψεις πέρα από τη γραμμή
του γκρίζου ορίζοντα.
Οι λαμπερές κόκκινες ανταύγειες
του φεγγαριού χρόνια τώρα
περιμένουν να ελευθερώσουν
την αύρα ενός αληθινού χαμόγελου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Αν μπορέσεις
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:24:22
Ανδρέας Καρακόκκινος, Αν μπορέσεις

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Αν μπορέσεις να ονειρευτείς
το χαμόγελο της ανατολής
ο ήλιος θα σου χαρίσει
μια μέρα λαμπερή
και θα ζεστάνει την ψυχή σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μοναχικός δρόμος
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:26:38
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μοναχικός δρόμος

[Ενότητα Αναζητώντας το χαμόγελο]

Το φεγγάρι συνεχίζει το μοναχικό του δρόμο
και στέλνει το λαμπερό του φως
ν’ αγκαλιάσει τις καρδιές μας.
Να φωτίσει τη σκέψη μας.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ανοίγω τις σελίδες
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:30:14
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ανοίγω τις σελίδες

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Ανοίγω τις σελίδες
της χαράς μου
της λύπης μου
της ευτυχίας μου
και πέφτουνε λέξεις
γεμάτες έρωτα
και είναι όλες
βουτηγμένες στο άρωμα
της άνοιξης
και της καρδιάς σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Στο μονοπάτι του έρωτα
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:33:38
Ανδρέας Καρακόκκινος, Στο μονοπάτι του έρωτα

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Όταν έχεις περπατήσει το μονοπάτι του έρωτα
δεν κλείνεις μάτι τη νύχτα.
Μέσα στο μαύρο σκοτάδι ξαγρυπνώ
και το μόνο που υπάρχει στη σκέψη μου
είναι η μορφή σου.
Εσύ είσαι η ατέλειωτη αγάπη.
Εσύ είσαι το ουράνιο τραγούδι.
Εσύ είσαι το ταξίδι σ' ένα άσπρο σύννεφο.
Εσύ είσαι η μοναδική.
Και τα λόγια μου είναι λόγια της καρδιάς
και της ψυχής.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Νύχτα αγάπης
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:37:35
Ανδρέας Καρακόκκινος, Νύχτα αγάπης

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Απόψε ας είναι μια νύχτα αγάπης
κάτω απ’ το χαμόγελο της πανσέληνου.
Απόψε ας μιλάμε για έρωτα.
Απόψε ας γράψουμε για έρωτα.
Απόψε ας τραγουδήσουμε τον έρωτα.
Απόψε ας κρύψουμε τη μελαγχολία μας
κάτω από την άμμο
κι ας κρατήσουμε το πιο ζεστό χαμόγελό μας
μοναδική αποσκευή
σ’ ένα ταξίδι σε άσπρο σύννεφο.
Απόψε ας ταξιδέψουμε
στους δρόμους της αγάπης
σαν να ’ναι το τελευταίο μας ταξίδι.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ημερολόγιο καρδιάς
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:40:53
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ημερολόγιο καρδιάς

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Το βράδυ αυτό θα γράψω
στο ημερολόγιο της καρδιάς σου
σε σελίδες λευκές
ανέγγιχτες από το χρόνο
και φτιαγμένες να δεχτούν
τις όμορφες στιγμές
των ονείρων σου.
Το βράδυ αυτό θα γράψω
λέξεις πρωτόγνωρες
σμιλευμένες από τις αχτίνες
των αστεριών του πρώτου γαλαξία.
Λέξεις που θα μιλάνε
για το πρώτο χαμόγελο
του μικρού παιδιού
τον πρώτο έρωτα
το πρώτο φιλί.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Συνένοχος στα όνειρά σου
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 12:44:43
Ανδρέας Καρακόκκινος, Συνένοχος στα όνειρά σου

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Συνένοχος στα όνειρά σου
και στα κρυφά ταξίδια της ψυχής
στην απαγορευμένη πλευρά του φεγγαριού,
δε θα μαρτυρήσω τη λάμψη απ’ το χαμόγελό σου
κι ούτε θα πω τον όρκο σου στ’ αστέρια.
Θα παίρνω μόνο τις λέξεις σου
όταν θ’ απλώνονται στον αγέρα που αναπνέω
και θα στολίζω τα μονοπάτια της ψυχής
για να είναι τα φιλιά σου πιο γλυκά.
Κι όταν κουρασμένη απ’ το μυστικό του φεγγαριού
θα γέρνεις τρυφερά στις αχτίνες του
εγώ θα σε σκεπάζω με φιλιά
και θα σε κρύβω στην καρδιά μου
μην και φανερώσεις την ενοχή
για τα κρυφά τα όνειρά σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Απόψε τα χέρια σου
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 13:11:25
Ανδρέας Καρακόκκινος, Απόψε τα χέρια σου

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Απόψε τα χέρια σου
κομμάτι της ψυχής σου
απλώνονται ως την καρδιά μου
με τις χούφτες γεμάτες
αγάπης τρυφεράδα.

Απόψε τα χέρια σου
αγγίζουν το πρόσωπό μου
λες και θέλουν να μετρήσουν
πόση αγάπη σου
χωράει η καρδιά μου.

Απόψε τα χέρια σου
αγγίζουν το κορμί μου
και βάφουν το δέρμα μου
στο χρώμα της αγάπης
στο χρώμα μιας μοβ ορχιδέας.

Απόψε τα χέρια σου
αγκαλιάζουν την ψυχή μου
κι αφήνουν να κυλήσει
γλυκά γλυκά ο έρωτάς σου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μέσα στην πνοή της θάλασσας
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 13:14:56
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μέσα στην πνοή της θάλασσας

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Μέσα στην πνοή της θάλασσας
και στο χάδι των κυμάτων
ψάχνω να βρω τα μάτια σου
να τα κοιτάξω βαθιά για μέρες.
Μέρες πολλές
να σε κοιτώ και να σε κοιτώ
να σε χορτάσω.

Μέσα στην καρδιά της θάλασσας
και την ανάσα των κυμάτων
μετρώ τις μέρες μου
μετρώ τις νύχτες μου
τις ακουμπώ στα μάτια σου
και σε κοιτώ με την καρδιά, με την ψυχή
σε κάνω το χαμόγελό μου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Του δειλινού το κύμα
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 13:18:53
Ανδρέας Καρακόκκινος, Του δειλινού το κύμα

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Του δειλινού το κύμα
ας ταξιδέψει τα λόγια μου
αφήνοντας σε κάθε αμμουδιά
δυο λέξεις, μόνο δυο.
Αν δεν ξεθωριάσουν τ’ απόβραδο
από τα φώτα τα λαμπερά
κι από τις μουσικής τις νότες
αν δεν ξεθωριάσουν στις σκέψεις σου
τα σκοτεινά τα μονοπάτια
ψάξε εκεί στην αμμουδιά σαν περπατάς
για να τις βρεις.
Είναι για σένα.
Κι αν ξεθωριάσουν μη λυπηθείς.
Μάζεψε ένα ένα τα κομμάτια τους
ανάμεσα στις πέτρες σαν τα βρεις
και κράτησέ τα λάφυρα
για να χαμογελάς τις νύχτες.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ήλιος του καλοκαιριού
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 13:21:25
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ήλιος του καλοκαιριού

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Ήλιος του καλοκαιριού καυτός
με ακτίνες δολοφονικές
που καίνε τις σάρκες
τρυπάνε τις φλέβες
κι αφήνουν το αίμα να κυλήσει
κόκκινο καυτό
στις λέξεις
που είναι χαραγμένες
στα λευκά μάρμαρα
που χτίστηκαν γύρω από την ψυχή.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μάγισσα
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 13:27:13
https://www.youtube.com/watch?v=NoojcR3oWIk

Γιώργος Χατζηνάσιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Άγγιγμα ψυχής
(τραγούδι: Μιχάλης Χατζηγιάννης / δίσκος: Άγγιγμα ψυχής (1997))


Ανδρέας Καρακόκκινος, Μάγισσα

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Εκεί κάπου ανάμεσα στη θάλασσα
κι έναν ουρανό γαλάζιο
υπάρχει ένα αστέρι
που όλο αλλάζει σχήμα.
Εκεί ζει μια μάγισσα
λένε αυτοί που ξέρουν
είναι καλή, είναι γλυκιά
τα μάτια της είναι λαμπερά
σαν την ψυχή της
το βλέμμα της αυστηρό
μα αν την κοιτάξεις βαθιά
αν ψάξεις τα μονοπάτια της καρδιάς
θα βρεις γλύκα και αγάπη.
Μάγισσα μάγισσα
μάγισσα γλυκιά
μάγισσα του παραμυθιού
με τόση αγάπη
κρυμμένη στην καρδιά
ακούμπησέ με, με το μαγικό ραβδί
μάγεψε την ψυχή μου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Τέλος παράστασης
Post by: wings on 27 Feb, 2017, 13:30:51
Ανδρέας Καρακόκκινος, Τέλος παράστασης

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Θα είσαι στα όνειρά μου
σαν ήλιος σαν φεγγάρι
όταν εγώ θα περπατώ
στο μονοπάτι της άρνησης
φορτωμένος ενοχές
και περιμένοντας ν’ ακούσω
τη θεϊκή εκείνη μουσική
που παίζει η ορχήστρα
στην τελευταία πράξη
της μεγάλης παράστασης.
Κι όταν η μαύρη αυλαία
σκεπάσει τη σκηνή
τα φώτα θα πάψουν να φωτίζουν
τα όνειρά μου
το ρολόι θα σταματήσει
να μετρά το χρόνο μου
κι εγώ θ’ αποσυρθώ
στο παγωμένο καμαρίνι μου
να γράψω στο ημερολόγιο
τέλος παράστασης.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Λεμονιά στο συρματόπλεγμα
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 20:30:13
Ανδρέας Καρακόκκινος, Λεμονιά στο συρματόπλεγμα

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Η μνήμη λυπημένη
χαράζει τον Ιούλη
βαθιά στις φλέβες του
κι αφήνει ένα δάκρυ
σε ρημαγμένα σπίτια
τυλιγμένα σε αναρριχώμενα
συρματοπλέγματα
και στο άρωμα της λεμονιάς
που περιπλανιέται απορημένο
το γιασεμί μου στην αυλή
θολό μέσα στο χρόνο
ανθοβολεί ακόμα πίκρα.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Σιωπηλός Ιούλης
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 20:34:41
https://www.youtube.com/watch?v=AnNBIo_1viQ

[Δημιουργία βίντεο: Βίκυ Βανίδη (https://www.youtube.com/channel/UC521MM2HXf9OsE794RNTfgA)]

Ανδρέας Καρακόκκινος, Σιωπηλός Ιούλης

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Στην Ευτυχία Καρακόκκινου

Μέτρησα ξανά τους ήχους
που σημάδεψαν ζωές
μου βγήκανε φέτος τριάντα έξι.
Θυμάσαι;
Η βοή απ’ ουρανό και θάλασσα
ο θάνατος
που σημαδεύει με το δάκτυλο
η αγωνία για το χρώμα της φρίκης
οι κραυγές της Εκάβης
ο θρήνος σου
κι ύστερα η σιωπή
των διαχωριστικών γραμμών...

μόνο το πικραμένο σου χαμόγελο
λείπει...

Ιούλης 2010

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο Ιούλης πάντα καίει
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 20:40:29
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο Ιούλης πάντα καίει

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Ο Ιούλης πάντα έκαιγε
από τότε που το συρματόπλεγμα
τυλίχτηκε στον ήλιο
και σκίασε αμείλιχτα
το άρωμα των λεμονανθών
το αρχαίο καράβι του Κάστρου
και την άμμο που λαμπύριζε στο λιμάνι
ως το ακρωτήρι με την εκκλησιά.

Ο Ιούλης πάντα καίει
στη μοναξιά των πέντε λόφων
θαμπώνει τα μάτια μας
κι οι χαραγμένες χούφτες μας
ανοίγουν άδειες από το χώμα της αυλής
που πλάθαμε λάσπη κι όνειρα
και μετρούσαμε τον έρωτα
με κλεμμένα φιλιά.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Διαδρομές χωρίς συρματόπλεγμα
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 20:48:48
Ανδρέας Καρακόκκινος, Διαδρομές χωρίς συρματόπλεγμα

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Στον Γιάννη Ποδιναρά (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=33660.0)

Περπατήσαμε
πέρα απ’ το συρματόπλεγμα
στην απαγορευμένη διαδρομή
αναμετρώντας φόβους παλιούς
κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό τον ίδιο ήλιο.

Αναζητήσαμε
σε δρόμους ξεχασμένους
στα μισογκρεμισμένα όνειρα
τα ματωμένα σημάδια
που χάραξαν την καρδιά του Ιούλη.

Αντικρίσαμε
πίσω από τη μάσκα του εφιάλτη
δυο αθώα μάτια παιδικά
απορημένα από τ’ ανίερα παιγνίδια
ενός παράλογου θεάτρου σκιών.

Δέσαμε
το χτες σ’ ένα άλλο σήμερα.
Τα βλέμματα παιδιών κυρίαρχα
να απλωθούν παντού στην ίδια γη
σε διαδρομές χωρίς συρματόπλεγμα.

Κατεχόμενη Λευκωσία, 2010

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Σαν ξωτικό
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 20:55:39
Ανδρέας Καρακόκκινος, Σαν ξωτικό

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Εκείνον τον Ιούλη
το μεταξένιο πέπλο
που κένταγες τις νύχτες
απλώθηκε πάνω από τα όνειρα
να σου χαρίσει τη χαρά
έτσι όπως το σχεδιάσανε
οι μοίρες της ζωής σου
λευκές δαντέλες, γιασεμιά
μια λαμπάδα κατάλευκη
δίπλα στο τραπέζι του χορού
κι εσύ βασίλισσα σαν από παραμύθι.

Εκείνον τον Ιούλη
οι τρεις θεές που όριζαν
τα πεπρωμένα του θανάτου
χάραξαν στους χάρτες τη γραμμή
κι από τη θάλασσα ξεχύθηκε φωτιά
με κόκκινα χέρια σαν μαχαίρια
έκοψε το αύριο και τη χαρά στα δυο
από το ματωμένο γέλιο κύλησε δάκρυ
κι εσύ διωγμένη απ’ τη γιορτή
τριγύρναγες στο δάσος σαν ξωτικό
και γέλαγες απεγνωσμένα.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ανεκπλήρωτα
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 20:59:33
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ανεκπλήρωτα

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Ένα ταξίδι
πέρα από τα σύνορα
των ονείρων
εκεί που η ψυχή αφήνεται
να αιωρείται
ανάμεσα
σε ανεκπλήρωτες
επιθυμίες
δρόμων που
δεν περπατήθηκαν
και στιγμών που σβήστηκαν
από κόκκινη βροχή
ένα ταξίδι
κι ένα χάδι
σ’ αυτά που δεν έζησες
τ’ αγγίζεις
τα βουτάς στην καρδιά σου
κι αφήνεσαι στο μεθύσι
των συναισθημάτων
και της λεμονιάς.

Μόρφου, 2008

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Βούττημα ήλιου
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 21:04:41
Ανδρέας Καρακόκκινος, Βούττημα ήλιου

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Βούττημα ήλιου
στη θάλασσα που μας γέννησε
ένα χάδι τρυφερό
στους δρόμους που μας μεγάλωσαν
με τ’ άρωμα της λεμονιάς.

Βούττημα ήλιου
σ’ ένα ταξίδι της ψυχής
ν’ απλώσουμε το δάκρυ μας
από του Μόρφου στην Πεντάγια
κι απ’ το Ξερό στο θέατρο των Σόλων.

Βούττημα ήλιου
σε χαραγμένες μνήμες του Ιούλη
σε όνειρα που άλλαξαν διαδρομή
σε μισογκρεμισμένα σπίτια
που είναι εκεί και μας προσμένουν.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μόρφου
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 21:19:34
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μόρφου

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Οι δρόμοι το ίδιο στενοί
μ’ ονόματα αλλαγμένα
βήματα ξένα τους περπατούν
κι οι πόρτες των σπιτιών
τρίζουν απορημένες
μες στις αυλές τα γιασεμιά
είναι πάντα μαραμένα
χωρίς αγγίγματα των χεριών
που κάποτε τα τραγουδούσαν.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Οδός Πραξιτέλους
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 21:24:52
Ανδρέας Καρακόκκινος, Οδός Πραξιτέλους

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Σε μια στροφή του χρόνου συνάντησα
τα απομεινάρια του παράδεισού μου
η πόρτα κιτρινισμένη από αφροντισιά
και τα παντζούρια ξεφτισμένα
μόλις που θύμιζαν το πράσινό τους χρώμα.

Ο δρόμος γεμάτος ξένες πατημασιές
και τα παλιά μας βήματα σβησμένα
τα αθώα μάτια τα παιδικά
που έπαιζαν μπάλα στις αλάνες
κρυφτήκανε πίσω από σκοτεινές σκιές.

Οι αυλές βουβές από φωνές
πάγωσαν τη χαρά του Ορέστη
όταν ξαναβρήκε την Ιφιγένεια
άπλωσα την ψυχή μου παντού
να βρω σημάδια από το χτες.

Βρήκα μονάχα ξέφτια από όνειρα
και τα παραθυρόφυλλα λυπημένα
τα χρώματα χαθήκανε στο χρόνο
θυμίζοντάς μου τον παράδεισο
που δεν με περιμένει πια.

Μόρφου, 2007

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Το παλιό τραπεζομάντιλο
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 21:28:16
Ανδρέας Καρακόκκινος, Το παλιό τραπεζομάντιλο

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Ξαναγύρισα
χωρίς εκτοπισμένες μνήμες
ήταν όλα εκεί
μια ανοικτή πληγή
που περιμένει καρτερικά
να τη ραντίσεις
σταγόνες από δάκρυ χαμομηλιού.

Όλα στην ίδια θέση πίκρας
και στο τραπέζι στρωμένο
εκείνο το παλιό τραπεζομάντιλο
με τις κόκκινες ρίγες
με περιμένει πάντα
για ένα τελευταίο δείπνο
αποχαιρετισμού.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Κλεμμένο πορτοκάλι
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 21:32:12
Ανδρέας Καρακόκκινος, Κλεμμένο πορτοκάλι

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Βάφαμε τις αυλές
με ανυπόμονες ματιές
μακραίναμε το χρόνο
ανάμεσα στις ανάσες
δυο βιβλίων ιστορίας
γνέθαμε τον έρωτα
στα μπλε τετράδια
εκεί που κρύβαμε τα μυστικά μας
και στο εξώφυλλο της καρδιάς
πλάθαμε με πηλό τα όνειρα
σε χρώμα κλεμμένου πορτοκαλιού
από τον κήπο δίπλα στο σχολείο

ύστερα ήρθε απρόσμενα
μια κόκκινη καταιγίδα φονική
τα έκλεψε όλα
και μας άφησε μονάχα
φλούδες αναμνήσεις.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Κάτω απ' το θλιμμένο βλέμμα
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:24:12
Ανδρέας Καρακόκκινος, Κάτω απ’ το θλιμμένο βλέμμα

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Στη Νέλλη, τη Μάρω, τον Γιάννη, τον Στέλιο

Ζωγραφίσαμε εικόνες με λέξεις
βουτηγμένες στα χρόνια εκείνα
που το γέλιο της άνοιξης
ήταν κομμάτι της ψυχής μας

βάλαμε χρώματα λαμπερά
σαν τα μάτια παιδιών
που κρατάνε στη χούφτα τη ζωή
και τη σιγουριά πως όλα είναι δικά τους.

Οι θαμπές πινελιές μέσα από το σήμερα
δεν χάλασαν τη λάμψη
απ’ το ζωντάνεμα
των όμορφων στιγμών μας.

Όνειρα που γεννήθηκαν
στην αυλή του σχολειού
στα στενά δρομάκια της γειτονιάς
στο άρωμα πορτοκαλιών τ’ Απρίλη.

Χαράξαμε στη μνήμη
ό,τι δεν κιτρίνισε ποτέ
και γράψαμε τα ονόματά μας
κάτω απ’ το θλιμμένο βλέμμα
του τόπου που μας έκλεψαν.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Αναδυομένη
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:29:03
Ανδρέας Καρακόκκινος, Αναδυομένη

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Μια στιγμή
μονάχα μια στιγμή
στις όχθες του ονείρου
ν’ απλώσουμε τις λέξεις μας
που μούσκεψαν
στο φως το φεγγαριού
να μετρήσουμε
τις σταγόνες και τις μέρες
που ταξιδεύουν χωρίς πυξίδα
και με τα χρώματα της ίριδας
να βάψουμε σ’ ένα νησί
την ξεφτισμένη βάρκα
που τη λένε Αφροδίτη.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Στον αστερισμό της παρακμής
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:32:01
Ανδρέας Καρακόκκινος, Στον αστερισμό της παρακμής

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Ζούμε στον αστερισμό
της παρακμής
τα φεγγάρια ψεύτικα
αντιφεγγίζουν
σε παγωμένα βλέμματα
κι ανίερους κανόνες
ο ήλιος δεν ζεσταίνει
την ανάσα των δέντρων
μονάχα κρύβεται
πίσω από μαύρους καπνούς
συρματοπλέγματα
και λόγια υποκρισίας
το σκοτάδι
σβήνει το χαμόγελο
αφήνει μια χαρακιά
κι εμείς ανήμποροι
μέσα σε αδιέξοδες διαδρομές
αναζητούμε το φως της ανατολής.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Αποδοχή
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:35:39
Ανδρέας Καρακόκκινος, Αποδοχή

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Η γης πικράθηκε
από τ’ ατσάλινα χωρίσματα
που κόψανε το ποίημα στα δυο
κι εμείς χρόνια μετά
σαν ανταμώσαμε στη γιορτή
σμίξαμε τα χέρια
κι ονειρευτήκαμε
να ξαναγράψουμε τους στίχους
σ’ ένα καμβά ελπίδας
με άνθη λεμονιάς κι αγιόκλημα
ανάμεσα στις λέξεις
και να τους δέσουμε
με το χαμόγελο της ειρήνης
να μη χωριστεί ξανά
μήτε η γης μήτε το ποίημα.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Θ' ανταμώσουμε ξανά
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:39:36
Ανδρέας Καρακόκκινος, Θ’ ανταμώσουμε ξανά

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Θ’ ανταμώσουμε ξανά
στα χαλάσματα που μας προσμένουν
μέσα σε σιωπή εγκατάλειψης
και στα λυπημένα ακρογιάλια
με το πνιγμένο γέλιο των παιδιών.

Θ’ ανταμώσουμε ξανά
γύρω από ένα ψάθινο πανέρι
γεμάτο πικραμένους λεμονανθούς
και πάνω στη μισογκρεμισμένη αποβάθρα
που βούλιαξε τα ταξίδια μας.

Θ’ ανταμώσουμε ξανά
κάτω από τον αστόλιστο Επιτάφιο
να περιφέρεται στα όνειρά μας
και θ’ αναζητήσουμε χωρίς φιλί
μια έσχατη Ανάσταση.

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Το παραμύθι τέλειωσε
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:41:55
Ανδρέας Καρακόκκινος, Το παραμύθι τέλειωσε

[Ενότητα Λεμονανθοί στο πέλαγο]

Κλείσε το βιβλίο
το παραμύθι τέλειωσε
η προσμονή χωρίς τέλος
όσοι απομείναμε
μετράμε χαρακιές
στην καρδιά του καλοκαιριού
και γραμμές στην ιστορία
πράσινες, κόκκινες...
Σκοτάδι

Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (I)
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:47:14
Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (I)

[Ενότητα Στη θηλιά του συρματοπλέγματος]

I

Το σκοτάδι
έφτασε στο βάθος
του ουρανού και της θάλασσας
και τα λίγα άστρα
που δραπέτευσαν από το φως
επέμεναν ακόμα
να φωτίζουν τη μοναξιά της γης
και τη θλίψη της εικόνας σου
της απλωμένης κάτω από τη σκιά
του τεντωμένου συρματοπλέγματος
η μοίρα που υφάνθηκε
με την άδικη ηλακάτη
όλων των κατακτητών σου
έσμιξε πάνω στο χώμα
τον αιώνιο πόνο
με το ξεθωριασμένο χρώμα
του καλοκαιριού
που βούλιαξε κάτω από το άγρυπνο βλέμμα
του παντοτινού εφιάλτη

μοίρα εσύ,
η θρεμμένη με τα εφιαλτικά μάτια
του προδότη
η λαβωμένη κι η απροστάτευτη
αναζητάς στα μονοπάτια της μνήμης
το φως της χρυσαυγής
που κρύφτηκε στα υπόγεια
της παγκόσμιας αναλγησίας


Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (II)
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 22:52:04
Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (II)

[Ενότητα Στη θηλιά του συρματοπλέγματος]

II

Η γης σου
που ανάθρεψε τις δύσκολες ώρες
την ελιά
που όργωσε με τα χέρια το χωράφι
του σταριού
που μάζεψε στον κόρφο της τ’ άνθη
της κιτρολεμονιάς
και στόλιζε τα μαλλιά
μ’ αγιόκλημα
σβήνει κάτω από τη φωτιά
των αργυρίων
ανήμπορη να ανασάνει
στο βάρος της ζυγαριάς
που σφυρηλάτησαν ιππότες
σταυροφόροι
και βιαστές με ημίψηλα καπέλα

ανάσα του γαλάζιου
και βάρος της πέτρας
ασήκωτης δουλείας
από τα κάγκελα της φυλακής
δεν περνά πια ο αγέρας
κι η δροσιά του χαμόγελου
αλυσοδεμένη
παραπαίει στο κελί της


Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (III)
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 23:34:45
Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (III)

[Ενότητα Στη θηλιά του συρματοπλέγματος]

III

Οι ήρωές σου
δεν κοιμούνται πια στα μνήματα
των τύμβων και των εκκλησιών
δεν αφήνουν τα κορμιά τους
να αναπαυθούν στον απόηχο
της θυσίας τους
μονάχα περπατάνε
απ’ άκρη σ’ άκρη το μεσονύχτι
αναμετρώντας
τα μαχαίρια της σφαγής
τα σχοινιά της κρεμάλας
τις οβίδες των πυροβόλων
κι η φωτιά ολοένα κυριεύει
τα βουνά με τα γέρικα πλατάνια,
τα κάστρα, τα μοναστήρια
και τα κρησφύγετα
της ελευθερίας

ύμνος
στο συλλείτουργο
με τα λάβαρα υψωμένα
ως την άκρη της ελπίδας
μη και λυγίσουν
τα βλέμματα των παιδιών σου
μπροστά στις αγχόνες
που στήθηκαν στις πλατείες


Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (VI)
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 23:40:59
Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (VI)

[Ενότητα Στη θηλιά του συρματοπλέγματος]

VI

Τα χρόνια σου
τα μέτρησα μες στους αιώνες
κι είδα τους αφεντάδες
να σε πουλάνε στα παζάρια
ξαπλωμένη γυμνή
πάνω στους βρόμικους πάγκους
κι είδα τους πραματευτάδες
ν’ απλώνουν τα χέρια τους
ν’ αρπάζουν κομμάτια της σάρκας σου
και να τα περιφέρουν
στα χωριά σου αλαλάζοντας∙
είδα τους πύργους της ρήγαινας
τις σημαίες των καταχτητών
να κυματίζουν κατοχή
και στα λιμάνια σου ξένοι στρατοί
να μαγαρίζουν τις ακτές σου

θρήνοι
πάνω στην καιόμενη άμμο
του καλοκαιριού
κι οδυρμοί των μανάδων στους δρόμους
για τα παιδιά σου που φεύγουν
στον χαμό


Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (VIII)
Post by: wings on 17 Jul, 2017, 23:46:18
Ανδρέας Καρακόκκινος: Στη θηλιά του συρματοπλέγματος (VIII)

[Ενότητα Στη θηλιά του συρματοπλέγματος]

VIII

Το αύριό σου
τυλιγμένο σ’ ένα σύννεφο θολό
με καινούριες πληγές
να σου χαρακώνουν τα στήθια
και τις παλιές να στάζουν θλίψη
ταξιδεύει με μαύρα πανιά
και κουρασμένους κωπηλάτες
σε θάλασσες αφιλόξενες
με κύματα φίδια που χτυπάνε
να σε βουλιάξουν στο βυθό
μιας άλλης ανοίκειας ηθικής
τα λάβαρα της ιστορίας σου
διπλωμένα στο παλιό σεντούκι
θα ανασάνουν τις προσταγές
καινούριων αφεντάδων
ορατών και αοράτων
κι εσύ θα αρμενίζεις
στην προσδοκία της Ανάστασης

ποια αλήθεια
ποιος ήλιος και ποιο φεγγάρι
ποια λόγια και ποιοι στίχοι
θα φωτίσουν ξανά αυτόν τον τόπο
που ματώνει κάτω από τη θηλιά
ενός ατέλειωτου συρματοπλέγματος;


Από τη συλλογή Λεμονανθοί στο πέλαγο (2013)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό καράβι
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 14:59:52
Ανδρέας Καρακόκκινος, Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό καράβι

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Τις νύχτες ταξιδεύουμε
λαθρεπιβάτες σε πειρατικό καράβι
κρυμμένοι πίσω από ξύλινα βαρέλια
περιμένουμε τους πειρατές
ν’ απλώσουν τα κλεμμένα
στο κατάστρωμα.

Ψάχνουμε στα σκοτεινά για κείνα
τα χαμένα όνειρα, το γέλιο μας
και το ασημένιο δακτυλίδι,
τ’ αστέρια που έπεσαν
τις καλοκαιρινές βραδιές
και το μεταξωτό μαντίλι της κόρης.

Πριν το ξημέρωμα κατεβαίνουμε στ’ αμπάρι
αναζητούμε χάρτες με το νησί των θησαυρών
κι εκείνο το παλιό βιβλίο ποιημάτων.

Ύστερα κλέβουμε ρακί
μεθάμε κάποιες μάταιες ελπίδες
και κοιμόμαστε στο ίδιο όνειρο λαθρεπιβάτες.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Χωρίς ενοχές
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:06:56
Ανδρέας Καρακόκκινος, Χωρίς ενοχές

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Γράφουμε όνειρα
και σβήνουμε ελπίδες
ξεγράφουμε ονόματα
κι αναζητάμε λέξεις
να ντύσουμε τη γύμνια των καιρών
με ξεραμένα νυχτολούλουδα
και ψεύτικα παραμύθια.

Αγοράζουμε θλίψη
σε τιμή ευκαιρίας
μέσα από εικόνες παιδιών
που χάνονται αναζητώντας
απόλεμη πατρίδα
και πουλάμε ρητορείες φτηνές
για αλήθειες και για δίκια.

Θάβουμε ενοχές
στα πηγάδια της λήθης
και ξεθάβουμε
ρήσεις αθωωτικές
για ένα κόσμο γεμάτο θύτες
εκούσιους φονιάδες
κι ακούσιους παρατηρητές.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Τυφώνες
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:10:09
Ανδρέας Καρακόκκινος, Τυφώνες

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Οι τυφώνες στην εποχή τους
ξεριζώνουν δέντρα
αρπάζουν στέγες
πλημμυρίζουν τις ακτές
σηκώνουν κύματα βουνά
βουλιάζουν καράβια.

Οι τυφώνες στην εποχή μας
ξεριζώνουν θεμέλια
αρπάζουν το αύριο
πλημμυρίζουν τα χέρια με αίμα
σηκώνουν συρματοπλέγματα
βουλιάζουν αθώες ψυχές.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Κουκούλα καταδότη
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:14:52
Ανδρέας Καρακόκκινος, Κουκούλα καταδότη

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Πρόσωπα θολά και σκοτεινά
σαν μαύρη κουκούλα καταδότη.
Χαράζουν μάγουλα παιδικά
χαράζουν τις ψυχές μας
σπέρνουν το θάνατο με μαχαιριές
σπέρνουν τον τρόμο των κρεματορίων
κατεδαφίζουν τα χαμόγελα
κατεδαφίζουν τις ελπίδες
σβήνουν από τη μνήμη τους
το συρματόπλεγμα που φύτεψαν
με ματωμένα χέρια του προδότη
σβήνουν ένα-ένα τα φωνήεντα
από τη λέξη ελευθερία
και την αφήνουν άφωνη
και κατακρεουργημένη.

Κι εμείς σαν θεατές
σε θέατρο του παραλόγου
στο τέλος της παράστασης
μια καταιγίδα θα μας πνίξει.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Η πόλη κοιμάται
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:18:56
Ανδρέας Καρακόκκινος, Η πόλη κοιμάται

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Η πόλη κοιμάται
με το κεφάλι ακουμπισμένο
σ’ ένα τσουβάλι
παραγραφέντα όνειρα.

Τα χέρια της κρέμονται
στις γωνιές των δρόμων
ξόανα σε τάφους
αποτεφρωμένων λέξεων.

Λυσσασμένα σκυλιά
περιφέρουν το σώμα της
σε πικραμένες αυλές
και ξεραμένα παρτέρια.

Όταν ανοίξουν τα μάτια
δεν θα ’χει απομείνει δάκρυ.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο Οκτώβρης της Θεσσαλονίκης
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:27:50
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο Οκτώβρης της Θεσσαλονίκης

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Η πόλη απεγνωσμένα φωτίζει το σκοτάδι της
με πολύχρωμα φωτάκια
κι ο ουρανός της ανάστερος κι αφιλόξενος σε προσδοκίες
από ανάλγητες υποσχέσεις.

Οι λιγοστοί εραστές του φθινοπωρινού περιπάτου
ζυγιάζουν στο πλακόστρωτο
βήματα κι αβεβαιότητες από ανήμπορες λέξεις
των αρχόντων.

Οι διαδηλωτές απλώνουν στα ξύλινα κοντάρια
την απελπισία τους
κι η πόλη απεγνωσμένα αναζητά γενέθλια άνοιξη
μεσούντος του φθινοπώρου.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ναυάγια
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:31:10
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ναυάγια

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Οι μύθοι αργοσβήνουν
σε άστεγες ελπίδες
κι οι γοργόνες κολυμπάνε
σε νεκρές θάλασσες.
Δεν ρωτάνε πια αν ζεις
αλλά πόσες φορές πεθαίνεις.
Αν τις συναντήσεις, μη φοβηθείς
και μην αλλάξεις δρόμο.
Δεν βουλιάζουν ναυαγισμένα καράβια.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ίσκιοι της σιωπής
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:39:07
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ίσκιοι της σιωπής

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Μετράμε τους ίσκιους της σιωπής
με ασύμμετρα φωνήεντα
και γνέθουμε με μια αχτίδα φεγγαριού
λέξεις ασύμφωνες στο φως.

Κρύβουμε τη λύπη του μεσημεριού
στις άδειες μας τσέπες
για ν’ αγοράζουμε ψωμί
τις μαύρες ώρες του απομεσήμερου.

Το τραγούδι νότα παράνομη
δραπετεύει από τα χείλη
και χάνεται πίσω από τη γραμμή των οριζόντων
σαν κυνηγημένος μετανάστης.

Η κατεδάφιση πια αναπόφευκτη
κι η παράσταση φτάνει στο τέλος.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Σημάδι άνοιξης
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:42:07
Ανδρέας Καρακόκκινος, Σημάδι άνοιξης

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Μελαγχολικό περπάτημα
κάτω από ένα τρύπιο ουρανό
που στάζει σκοτωμένα χελιδόνια.
Λένε αυτοί που ερμηνεύουν τον καιρό
πως είναι το σημάδι της άνοιξης
που μας προσπέρασε.

Κι η θάλασσα άδεια πενθεί
κάτω από μαύρα πανιά αιώνων.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Δεκαεφτά χρονών
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:46:26
Ανδρέας Καρακόκκινος, Δεκαεφτά χρονών

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Λουλούδια αραδιασμένα
στις καρέκλες του μικρού καφέ.
Παιδιά με το γέλιο τους
σ’ όλα τα χρώματα της άνοιξης
έτοιμα να καταχτήσουν
τη χειμωνιάτικη ομίχλη
που άπλωσαν στα πόδια τους.
Δεν έχουν φαρέτρα και σπαθιά
τ’ άφησαν στο δωμάτιο των παιχνιδιών.
Έχουν στα χέρια τους βιβλία
και μέσα τους τη δίψα
να κρατήσουν στις χούφτες τη ζωή.
Ασπίδα τα δεκαεφτά τους χρόνια
και τα όνειρα που δεν τους χαρίστηκαν.

Τα όνειρα που τους στερήσαμε
Και μια συγγνώμη που δεν δώσαμε.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Όταν πέφτει η νύχτα
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:53:33
Ανδρέας Καρακόκκινος, Όταν πέφτει η νύχτα

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Όταν πέφτει η νύχτα
οι σκιές στην πλατεία
αλλάζουν μορφές,
ξεσκονίζουν τα χαραγμένα
ανέκφραστα πρόσωπά τους,
φοράνε μαύρο πουκάμισο
πάνω από τατουάζ φιδιών
και σε βρόμικα πεζοδρόμια
στους ήχους πλανόδιων μουσικών
χορεύουν θάνατο
με το ίδιο πάντα
κλεμμένο χαμόγελο.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Εισιτήρια διαφυγής
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 15:57:10
Ανδρέας Καρακόκκινος, Εισιτήρια διαφυγής

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Μίκραιναν οι λέξεις τις γραμμές
και τα τρένα
μέσα στην ώχρα του χρόνου
άλλαξαν προορισμούς
με θέσεις της μιας διαδρομής.
Οι σηματοδότες
σε αποχρώσεις χαμένης πατρίδας
αναβοσβήνουν ερωτηματικά
κι οι κόκκινες σημαιούλες
ανεμίζουν αδέσποτους κινδύνους.
Στα βαγόνια
ελεγκτές με στολή στρατηγού
κλείνουν τις χαραμάδες του παιγνιδιού.

Εισιτήρια διαφυγής
υπάρχουν ακόμα;

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Σαν τους παλιούς χαρτοκλέφτες
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:00:06
Ανδρέας Καρακόκκινος, Σαν τους παλιούς χαρτοκλέφτες

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Παίζεις με σημαδεμένες
λέξεις
σαν τους παλιούς
χαρτοκλέφτες.
Αφήνεις κλεμμένους στίχους
στο τραπέζι,
πάντα σε σχήμα καρδιάς,
τους βαφτίζεις έρωτα
και κερδίζεις την παρτίδα.
Χειροκροτείς τον εαυτό σου
για τη νίκη
ανεβαίνεις στο βάθρο
του νικητή
καμαρώνεις τη μοναξιά σου
και χάνεις το παιχνίδι
της ζωής.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Κόκκινη Harley
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:04:23
Ανδρέας Καρακόκκινος, Κόκκινη Harley

[Ενότητα Αμπάρι 1 | Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό]

Απόδραση
μ’ ένα όνειρο στην τσέπη
σε μια Harley κόκκινη
να γίνω ένα με τον αγέρα.

Σε μια διαδρομή
χωρίς προορισμό κι υποχωρήσεις,
χωρίς το ανελέητο κυνηγητό
των πεπραγμένων.

Στην άσφαλτο
που θα κοχλάζει ερωτηματικά
σαν καζάνι της κόλασης,
απάντηση καμιά.

Σε δυο ρόδες
θ’ αναζητήσω την ταχύτητα
που έχει το φως
πριν έρθει το σκοτάδι.

Η ελευθερία της ψυχής
σε μια βελόνα του καντράν
που όλο ανεβαίνει ν’ αγγίξει
το τέρμα της ζωής.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Με σεντεφένια ηλακάτη
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:09:32
Ανδρέας Καρακόκκινος, Με σεντεφένια ηλακάτη

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Χέρια απλωμένα
μέσα στη σκέψη και στα σωθικά
με τραβάνε στις τέσσερις
γραμμές των οριζόντων
διαμελίζουν τις λέξεις μου
κι αφήνουν τα κομμάτια τους
μετέωρα να ταξιδεύουν.

Οι φλέβες τεντωμένες
τυλίγονται γύρω απ’ το κορμί
που πάλλεται στην αγωνία
της αμφίβολης αναζήτησης
σε ουδέτερη ζώνη ανάμεσα
στην Πύλη του Αχέροντα
και μια μακρινή Ιθάκη.

Κι εσύ ακροβατείς
στην τεντωμένη γραμμή
που δένει τα σκοτάδια
με το θαλασσινό ξημέρωμα
και υφαίνεις με σεντεφένια ηλακάτη
στίχους από χρωματιστές κλωστές
με ρίμες μεταξένιες.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Το κορίτσι του σταθμού
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:25:44
Ανδρέας Καρακόκκινος, Το κορίτσι του σταθμού

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Στη γραμμή τέσσερα
μετρά τα βαγόνια του συρμού,
αναζητά τον εαυτό της
να κάθεται σ’ ένα παράθυρο
και ταξιδεύει στο όνειρο
της μαγεμένης μελωδίας.

Ύστερα ξανά στο πόστο της
χαμογελά στους ταξιδιώτες
σαν δίνει ρέστα απ’ τα τσιγάρα
κι αφήνει το βλέμμα της θλιμμένο
να σβήσει πάνω στις γραμμές
με μια κλεμμένη σοκολάτα στο χέρι.

Το κορίτσι του σταθμού
κρυμμένο πίσω από κουτιά
ανοίγει το βιβλίο που κρατά
στο κεφάλαιο της αλήθειας
και αγγίζει απαλά το λυκαυγές
των κρυμμένων του σελίδων.

Το τελείωμα της μέρας
την βρίσκει στο άδειο παγκάκι
να ζωγραφίζει ένα δικό της τρένο
σαν το παιδικό δωμάτιο
που άπλωνε τα θέλω της
φωτογραφίες πάνω στους τοίχους.

Κι όταν τις νύχτες
πάλευε με τη σιωπή
δραπέτευε με τον Πήγασο
στον πιο μακρινό αστερισμό
να κρύψει εκεί τα χρόνια της
κι όλους τους στίχους της αγάπης.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Γωνιακό καφέ
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:30:02
Ανδρέας Καρακόκκινος, Γωνιακό καφέ

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Κάθισε στο γωνιακό καφέ
όπως κάθε πρωί
να φορτώσει
στη μέρα του ώρες
στα όνειρά του πικρή καφεΐνη
στη σκέψη του ασημένια δακτυλίδια καπνού.
Το κορίτσι στάθηκε δίπλα του
με μισοσβησμένο χαμόγελο
στο χρώμα του δέρματός της.
Κοίταξε στο κασελάκι
που κρεμόταν από το λαιμό της
σαν τεράστιο αρχαίο περιδέραιο.
Δεν πουλούσε χρόνο
δεν πουλούσε νοερές περιπλανήσεις
δεν πουλούσε στιγμές.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Σ' ένα ποτήρι η μοναξιά
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:34:07
Ανδρέας Καρακόκκινος, Σ’ ένα ποτήρι η μοναξιά

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Πίνει τη μοναξιά
στο μπαρ
μ’ ένα ποτήρι στο χέρι.

Λικνίζεται στις νότες
του ονείρου
και το κορμί της ρυθμός ερωτικός.

Ψιθυρίζει τα τραγούδια που μιλούν
γι’ αγάπη
κι η σκέψη σε ταξίδι αναπόλησης.

Παρατηρεί τους θαμώνες
τάχα αδιάφορα
με βλέμμα πάντα λυπημένο.

Αναζητά μια συντροφιά
γι’ απόψε
ή για το πάντα της ζωής.

Σμίγει το δάκρυ της
με το ποτό
να σβήσει την αιώνια θλίψη.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο φαροφύλακας του σύμπαντος
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:54:21
Ανδρέας Καρακόκκινος, Ο φαροφύλακας του σύμπαντος

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Ο φαροφύλακας του σύμπαντος
αιώνες τώρα ανάβει κάθε σούρουπο
το λύχνο στο βορινό αστέρι
εκεί στο σταυροδρόμι του απείρου
που συναντιούνται οι ψυχές
σαν ταξιδεύουν στην καταχνιά
ψάχνοντας για κατάλυμα αγάπης.

Ο φαροφύλακας του σύμπαντος
με τ’ άσπρα γένια ως το γόνατο
κάθεται αμίλητος και σκυθρωπός
και μόνο σαν ανταμώσουν δίπλα του
μάτια γεμάτα από τη δίψα του έρωτα
χαμογελά και δείχνει με το βλέμμα
το δρόμο για τον δικό τους γαλαξία.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Γυναίκα
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 16:58:17
Ανδρέας Καρακόκκινος, Γυναίκα

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Μιλάς με τη σιωπή των αστεριών
που λαμπυρίζουν στα σκοτάδια
και γράφεις στην ουρά του φεγγαριού
που σβήνει σε θάλασσες γαλήνιες.

Ζωγραφίζεις σε παιδικό χαμόγελο
με χρώματα του ουράνιου τόξου
και πλέκεις σε αρχαίο αργαλειό
με ηλακάτη από νότες και στίχους.

Στα περάσματα των αστερισμών
μέσα σε ουράνιες μελωδίες
εκεί που λούζονται νύμφες και θεές
βαφτίζεσαι να ξαναγεννηθείς γυναίκα.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Tango argentino
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 17:01:01
Ανδρέας Καρακόκκινος, Tango argentino

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Κόκκινη φλόγα
στροβιλίζεται στους ρυθμούς
ενός tango argentino
και φλεγόμενες καρδιές
καίγονται
στους εξώστες του μεσονυκτίου.
Εσύ αιωρείσαι αγέρωχη
πύρινη οπτασία.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Ηλέκτρα
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 17:08:23
https://www.youtube.com/watch?v=HDUuXWM9BWk

Thesia Panayiotou & Jay Raskin, Electra's Song
(sung by: Martha Lewis / from the soundtrack of the film Electra (USA, 1990) directed by Jay Raskin)


Ανδρέας Καρακόκκινος, Ηλέκτρα

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

στις νότες της Θέσιας Παναγιώτου

Λικνίζεται στην κόψη
της μνημοσύνης
κρατά το αρχέτυπο ποτήρι
της εκδίκησης
αναζητά το φως
στην ηδονή των δακρύων
και βάφει το σκοτάδι
με κόκκινες αστραπές
από αίμα.
Σε χρόνο άχρονο
την ονόμασαν Ηλέκτρα.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μεσονύχτι
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 17:12:18
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μεσονύχτι

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Ένα βιβλίο ανοικτό
στα πόδια σου
κι εσύ ταξιδεύεις
σ’ απόκρυφους πολιτισμούς
παίζοντας με τις λέξεις.
Μια πεταλούδα πολύχρωμη
κάθεται στα μαλλιά σου
νομίζοντας πως είσαι η άνοιξη.
Κάπου μακριά ένα ακορντεόν
στολίζει τις σελίδες
κι ένα φως αχνό
χορεύει μπρος στα μάτια σου
στη ράχη της βελόνας
που δείχνει μεσονύχτι.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Δρόμοι δακρύων
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 17:15:41
Ανδρέας Καρακόκκινος, Δρόμοι δακρύων

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Δρόμοι των δακρύων
σε μια κέρινη μάσκα σιωπής
σ’ ένα πρόσωπο ανέκφραστο
στον καθημερινό συρφετό
με μάτια παγωμένα και θαμπά
και γυάλινες φλέβες άχρωμες.

Κι όταν οι λέξεις του έρωτα
ανάψουν μια μικρή φωτιά
το κερί λιωμένο κυλά
το αίμα γίνεται ποτάμι
κόκκινο ορμητικό
και τα μάτια δακρύζουν.

Δρόμοι των δακρύων
κι η έκρηξη συναισθημάτων
ηφαίστειο ενεργό.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Στην αυλή του μουσείου
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 17:20:40
Ανδρέας Καρακόκκινος, Στην αυλή του μουσείου

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

Τα πρόσωπα
χωρίς σκοτάδι στο περίγραμμα
χωρίς τη φθαρμένη μάσκα του χρόνου
πλέκουν λέξεις καθημερινές
κάτω από το μανδύα της θεάς
που ανεμίζει ανάμεσα στους αιώνες
την τελετουργία του έρωτα.

Τα μάτια
ακολουθώντας την πορεία της ιστορίας
σμίγουν κάτω από κάστρα και πύργους
αλώνουν τα σημάδια της αγωνίας
και βάφουν τα όνειρα
με μελωδίες σε κλίμακα
ουράνιων χρωμάτων.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)
Title: Ανδρέας Καρακόκκινος, Μέρες Αυγούστου
Post by: wings on 18 Jul, 2017, 17:29:39
Ανδρέας Καρακόκκινος, Μέρες Αυγούστου

[Ενότητα Αμπάρι 2 | Με σεντεφένια ηλακάτη]

I

Σμίξαμε το μεσονύχτι
κάτω απ’ το φέγγος των Πλειάδων
στην άπλα τ’ ουρανού
ανταλλάξαμε φιλιά κι αστέρια
κι ο Αύγουστος μας χαμογέλασε
πίσω απ’ τα φεγγάρια του

δέσαμε κόμπο στα μαλλιά
τους όρκους της Αφροδίτης
και με το σπαθί του Ωρίωνα
χαράξαμε ένα δικό μας θόλο
του έρωτα το φτερωτό άλογο
να μας χαμογελά τις νύχτες.

II

Το θαμπό πρωινό
του Αυγούστου
αγκαλιάζει νωχελικά
κάτω από ένα σεντόνι σύννεφο
την αγουροξυπνημένη
μοναξιά.
Σε χάρτινα καραβάκια
πολύχρωμες σκέψεις
αφήνονται σε ακύμαντη
θάλασσα.
Αράζουν στα πόδια
της θεάς του έρωτα
και χαράσσουν
στο μαξιλάρι της προσμονής
το φιλί.

III

Κόψανε στη μέση
τον Αύγουστο
κι ο έρωτας κύλισε
καυτή κόκκινη άσφαλτος
σε χαραγμένους δρόμους.

Μισός ν’ ανθοβολεί
από το γέλιο σου
κι ο άλλος να φουντώνει
μες στη φωτιά
από το άγγιγμά σου.

IV

Οι μέρες
κυλάνε γεμάτες
ζεστό Αύγουστο
και θαλασσινό μελτέμι.

Οι στιγμές
σβήνουν ξαναμμένα
κύματα έρωτα
σε άμμο υγρή και λείες πέτρες.

Η πρωινή αύρα
πάθος αδρόσιστο
φουντώνει Όστρια
σε ερωτευμένες αγκαλιές.

Κι οι νύχτες μετέωρες
αναζητούν αστερισμό λιμάνι.

Από τη συλλογή Λαθρεπιβάτες σε πειρατικό (2017)