Στέλλα Τιμωνίδου, Τα καπέλα
[Ενότητα I]
Ήμουν στο Λονδίνο όταν
αγόρασα το πρώτο μου καπέλο.
Καφέ σκούρο χρώμα με γκρο
κορδέλα ίδιας απόχρωσης,
που έδενε σε φιόγκο πίσω.
Φανταστικό. Το φορούσα
σχεδόν καθημερινά.
Το δεύτερο το πήρα απ’ τη Θεσσαλονίκη,
Αγίας Σοφίας 35. Κομψό, μαύρο, τσόχινο
και με μικρό πλατύγυρο.
Η μία του πλευρά ελαφρά ανασηκωμένη,
έτσι για το σκέρτσο.
Ήταν το απαραίτητο αξεσουάρ μου
σε γάμους και βραδινές εξόδους.
Ύστερα ήρθε το γαμήλιο
να προστεθεί στην γκαρνταρόμπα μου.
Αγορασμένο στο Ντίσελντορφ,
made in Germany. Καλοκαιρινό,
εκρού και με λευκό τριαντάφυλλο
από οργαντίνα στο πλάι. Το βελάκι
δεμένο γύρω απ’ την κορδέλα
έπεφτε λίγο μπροστά,
θυμίζοντας ρομαντικές εποχές.
Ταίριαζε πολύ με το ντε πιες μου, made in Italy.
Το ξαναφόρεσα σε δύο μπαλ μασκέ.
Μάταια αναζήτησα αργότερα
ένα τέταρτο καπέλο στην Ντόρντρεχτ.
Στην Ολλανδία τα φορούν ακόμη
οι καλβινιστές και η βασίλισσα∙
φιγούρες εξωπραγματικές στις μέρες μας.
Μου ’φυγε πια η όρεξη για τα καπέλα.
Από τη συλλογή ατελείωτες νύχτες (2008)
