Αν τύχει να έχετε την εξουσία να επιβάλετε ένα φρικτό μαρτύριο
σε κάποιον μισητό εχθρό σας και δεν μπορείτε να φανταστείτε
κάτι αρκούντως βασανιστικό, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να τον
βάλετε να κάνει OCR σε κείμενα με πολυτονικό και δη με παλιομοδίτικη
γραμματοσειρά και ορθογραφία. Ξεκίνησα να σκανάρω-οσιαρίζω
τον Διάλογο του Σολωμού, που έχει και το επιπλέον μπέρδεμα ότι
έχει εκτενη αποσπάσματα σε λατινικά, ιταλικά, αρχαία, και παθαίνει
νταράκουλο το οσιάρ, και έχω φτύσει αίμα.
Φυσικά θα μου πείτε ότι αφενός έχει βγει οσιάρ για πολυτονικά
και αφεδύο ότι έχει βγει στερεότυπη και σχολιασμένη έκδοση του Διαλόγου που
είναι και σε μονοτονικό. Ομως εγω δεν την έχω, έχω μια της
βιβλιοθήκης, και καλύτερα διότι
θέλω και να ψιλοσχολιάσω το κείμενο ανεπηρέαστος. Και για να
γίνει αυτό, θέλω τη βοήθειά σας στο εξής:
. Οι ευχές, οπού κάνω είναι για να ξαναζήση η σοφία, και η σοφία δεν θέλει νά ξαναζήση ποτέ, όσο γράφεται μέ τον τρόπον τον εδικόν σας. Έλαβα πάντα τη δυστυχία νά στοχάζωμαι μέ τον Σωκράτη ταις λέξες ωσάν ταις σφυριαίς τό αυτί σου Πυθαρίζει 'ς ταις παλαιαίς, τό δικό μου και του γένους 'ς ταις τωριναίς.
Τι είναι αυτό; Το ξέρει κανείς; Γιατί με κεφαλαία; Μαντεύω οτι θα πει ότι
μέσα στο αυτί του ενός αντηχούν (σαν σε πιθάρι) οι λέξεις οι παλιές,
στου άλλου οι λαϊκές. Είναι έτσι όμως;