Άννυ Κουτροκόη

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Θερμαϊκός

Καφέ κερνάω
Έλα
Θάλασσα μπλε πατάω
Πιες
Φίλος σου αν θέλεις
Είμαι
Φτάνει γι’ αυτό
Ένα τραπεζάκι
Και δυο γόπες, δυο ματιές
Ειδάλλως πώς
Να ζει κανείς
Στη Σαλονίκη
Μες στον Θερμαϊκό.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)

[wings]

ΑΧΑΡΙΣΤΗ πρώτη εκτέλεση Ι Γεωργακοπούλου Β Τσιτσάνη - YouTube

Βασίλης Τσιτσάνης, Αχάριστη
Πρώτη φωνογράφηση: 1947 / τραγούδι: Ιωάννα Γεωργακοπούλου, Στελλάκης Περπινιάδης & Βασίλης Τσιτσάνης

Άννυ Κουτροκόη, Όλο και μεγαλώνω

Κλαις;
Ναι...
Άκουσα εκείνο το ρεμπέτικο
Το σώμα του
Καμένο δέντρο
Η προδοσία κεραυνός
Το μαύρο
Τραγουδάει
Έβαψε την καρδιά του
Με το γιατί μα και το πώς
Αχ! από παιδί ακούω
Το ρεμπέτικο εκείνο
Και πάντα κλαίω
Κι όλο αναρωτιέμαι
Και το γιατί μα και το πώς
Έφυγε
Κι έγινε το τραγούδι
Να το πονώ
Να τ’ αγαπώ
Κι όλο να μεγαλώνω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=7-ghBl6JLk4

Πάρης Περυσινάκης & Κώστας Φασουλάς, Όποτε σ’ αποθύμησα
(τραγούδι: Σταμάτης Κραουνάκης / δίσκος: Στου ονείρου την αυλή (2005))

Άννυ Κουτροκόη, Σ’ αποθύμησα

Έληξες
Κι ήταν νωρίς...
Δεν πρόλαβα τα λόγια σου
Να σκαλώσω στους τοίχους
Δεν πρόλαβα τα χαμόγελά σου
Να καρφώσω στο ταβάνι
Δεν πρόλαβα δίχτυ
Να πλέξω με τα δάκρυά σου
Να παγιδέψω την ανάμνηση
Δεν πρόλαβα το θυμό σου
Να στήσω φύλακα στην πόρτα
Έληξες
Κι ήταν νωρίς...
Δεν πρόλαβα το γέλιο σου
Να φυλάξω σαν το παλιό κρασί
Και να μεθάω
Κάθε που σ’ αποθυμώ.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=T1IMsRi50qM

Λάκης Παπαδόπουλος & Κυριάκος Ντούμος, Έρχεται κρύο
(τραγούδι: Αρλέτα / δίσκος: Περίπου (1984))

Άννυ Κουτροκόη, Λόγω καιρού

Μη μου κρυώσεις,
πρόσεχε.
Τόσοι ψαλμοί
χιλιάδες ποιήματα
κάποιο απ’ όλα
σου πηγαίνει.
Λεπτώς ενδεδυμένος
πού βγαίνεις
μες στο καταχείμωνο,
στις άθλιες καιρικές συνθήκες
που δεν προβλέπεται
σύντομα να μεταβληθούν.
Φυλάξου.
Του λόγου η θέρμη
απρόσβλητο είναι καταφύγιο
για όλους μας,
παιδί μου.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=F6AUQrgelPk

Γιώργος Σαραντάρης & Μάνος Χατζιδάκις, Ποιος είν’ τρελός από έρωτα
(τραγούδι: Φλέρυ Νταντωνάκη / δίσκος: Ο μεγάλος ερωτικός (1972))

Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (II)

Με τύφλωσε το πρώτο φως
κι έτσι τυφλός σερνόμουνα
μες στα κλαδιά του παραδείσου.
Κάρφωσα οξύς
το μη στο μήλο,
χάραξα δρόμους
πάνω στο σώμα του Αδάμ,
βαθύ πηγάδι άνοιξα
μες στην ψυχή της Εύας.
Πάθος αμήχανο
πώς να κρυφτείς
πάμφεγγο που αναβλύζεις,
κι αμέτρητο
σε μετρημένο σώμα,
κυνήγησες
την ώρα του γλυκύτερου διωγμού
και με την πρόφαση την κάλπικη
στο απορημένο στόμα,
για τη δική μου αθανασία πάλεψες
στου είναι την παρθέν’ αυγή.

Από τη συλλογή Λεληθότως ο έρως (2000)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=2PRgmdNx0eY

Μίμης Πλέσσας & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Ξημερώνει Κυριακή
(τραγούδι: Γιάννης Πουλόπουλος / δίσκος: Ο δρόμος (1969))

Άννυ Κουτροκόη, Παράκληση

Πάρε με μαζί σου
μια Κυριακή πρωί,
με τις καμπάνες
να γεννούν παρθένους φθόγγους
και τα παιδάκια
με τα καινούρια τους παπούτσια,
το μεροκάματο, στη λάσπη
να εξευμενίζουν του πατέρα.
Μια Κυριακή
που η φτώχεια αρρώστια
φτύνει
κι όταν τ’ απλά τα όμορφα
φαντάζουνε σπουδαία.
Πάρε με μαζί σου
μια Κυριακή,
να πάμε μια εκδρομή ομαδική,
σαν τότε.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=Tmw1TG6KnE8

Εύη Ρουμελιώτη & Στέλιος Φωτιάδης, Δώσ’ μου το χέρι σου
(τραγούδι: Νοστράδαμος / δίσκος: Νοστράδαμος (1972))

Άννυ Κουτροκόη, Ως άνθρωπος

Ως άνθρωπος
ποίημα που πνίγεται
μες στις βαθιές αναπνοές
όντος απύθμενου,
ναυαγός θα βρεθώ
πάνω σε λέξη σωτηρίας,
ον που δε ρίγησε
ν’ αρθρώσει τον λόγο που παραμονεύει
πίσω απ’ το κάθε τι που ζει
ή που θαρρώ πως δεν υπάρχει.

Σήμερα σώμα,
στην εκβολή της λύπης αίσθηση αχνή.

Έλ’ ας πιαστούμε δυνατά
λέξη με λέξη,
μπορεί μαζί να σώσουμε
το ποίημα, ως άνθρωπος, πλασμένο.

Από τη συλλογή Τω σώματι ως δοτική του οργάνου (2006)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (V)

Στα σφιχταγκαλιασμένα σέπαλα
Βρέφος τριαντάφυλλο
Βυζαίνω της σάρκας τον χυμό
Σε αποχρώσεις ροζ
Συνήθως γέρνω
Και σαν φωτιά όταν ανάβω
Για εμπρησμούς με κρίνουν
Άστους να λένε
Το νέκταρ που κυλά
Στο σώμα της ζωής
Με το μικρό μου όνομα το πίνεις
Έρως
Στης νιότης το μεσημεράκι
Μελτέμι ύπουλο
Σφίγγω τον δισταγμό σου

Από τη συλλογή Λεληθότως ο έρως (2000)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Τότε ησυχάζω

Στον Βασίλη

Όταν μοσχοβολούν οι ροδακινιές
Κι η ακακία γεμίζει άσπρα τσαμπιά
Όταν οι ώρες περνούν γρήγορα
Και κατορθώνω ένα στίχο
Όταν το πρωινό υπόσχεται όμορφο βράδυ
Και με χωράει ακόμα το ροζ φόρεμα
Όταν καταλαβαίνω τι θέλουν να μου πουν
Και μιλώ μ’ αυτούς που αγαπώ
Όταν στον ήλιο απλώνω άσπρα ρούχα
Και τελειώνω την καθημερινή δουλειά
Όταν ταξιδεύω μακριά από την πατρίδα
Και γυρίζω με λαχτάρα
Τότε ησυχάζω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Η αναπνοή σου

Τύλιξα τον μικρό μου κόσμο
Με την αναπνοή σου
Και ζω εκεί
Δεν στολίζομαι
Πέταξα και το φόρεμα με τις πούλιες
Κάθε που μεγαλώνει η ψυχή μου
Δεν σκέφτομαι τη φυλακή
Μες στην αναπνοή σου
Μα μια μεγάλη ελευθερία
Όταν για φαντάσου
Λέω
Να σβήσει
Αυτός ο αθόρυβος ήχος
Που με τυλίγει.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Είναι τρελός

Πάνε μέρες
Που περιμένω
Γεμάτος απουσία
Εμποδίζουν οι πόρτες
Υπέθεσα
Τις έβγαλα μαζί με τα παράθυρα
Πάνε μέρες που περιμένω
Γεμάτος απουσία
Ακούω μόνο φωνές από μακριά...
Είναι τρελός, είναι τρελός, είναι τρελός...

Πάνε μέρες
Που περιμένω
Γεμάτος απουσία
Το σπίτι ολάνοιχτο
Γεμάτο «ναι»
Ακούω μόνο φωνές από μακριά
Είναι τρελός, είναι τρελός, είναι τρελός...

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Η απόφαση

Δε μίλησες
Τα μάτια σου έσταξαν μοναξιά
Λέρωσες το καλό σου πουκάμισο
Δε σ’ ένοιαξε
Εσύ
Που τη μάνα σου όλο μάλωνες γι’ αυτό
Έγειρες το κεφάλι
Στον δικό σου ώμο
Έβγαλες το ρολόι
Το ακούμπησες στο τραπέζι
Έβαλες τα χέρια γύρω από το σώμα σου
Απόφαση όταν πήρες
Ότι δε θα γυρίσω πίσω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Επιτέλους

Επιτέλους
Έμαθα
Πού κατοικεί η ψυχή μου
Βολεύτηκε μέσα στο μυαλό μου
Με μαλλιά μπλε
Και στο στόμα πράσινο
Με άγρια μάτια
Και μια αλυσίδα στο χέρι
Ηγεμονεύει
Άνοιξε πόλεμο
Ενάντια στον γλυκύτατό μου έφηβο
Που μέχρι σήμερα ήξερα κτήτορά μου
Τον τραυμάτισε βαριά
Κι ανάπηρος χάθηκε μέσα στον χρόνο.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη, Οι εποχές μου

Οι εποχές μου
            σημαδεμένες
Με ουρανό
Και κύματα
Με κόκκινα δάση
Και στέπες
            μαρτυρούν
Την ηλικία μου
            σημαδεμένη
Με θυσιασμένες μαργαρίτες
Και παράπονα
Με αγαπημένες μελωδίες
Και τελετές
            προφητεύουν
Τον θάνατό μου
            σημαδεμένο
Με ανάπαυση
Και νυχτερίδες σκαλωμένες στο κορμί μου.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)

[wings]

Άννυ Κουτροκόη: «Κ»

Η καρδιά μου μικραίνει
Όλο και μικραίνει
Ένας μόνο χτύπος
Ολίγος διά το σώμα.
Σπαθί της αλαζονείας
Χρατς και πάλι χρατς
Και χρατς...
Άφησες ένα μόνο χτύπο
Πόσο μίκρυνε η καρδιά μου
Απόμεινε ένα «κ».

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)