Καταλαβαίνω ότι πρόκειται μάλλον για το γνωστό ζήτημα της απλοποίησης της γλώσσας αλλά η αλήθεια είναι ότι εξεπλάγην όταν είδα το όμικρον, δεν το είχα ξανασυναντήσει.
Στο google τα ευρήματα του
ωχαδερφισμός υπερτερούν σαφώς του
οχαδερφισμός και μάλιστα όπως βλέπετε αυτομάτως η δεύτερη αναζήτηση παραπέμπει στην πρώτη, με εμφάνιση των
μόλις δύο κυριότερων αποτελεσμάτων.
οχαδερφισμός ο [oxaδerfizmós] Ο17 (χωρίς πληθ.) : συμπεριφορά, τρόπος ζωής που χαρακτηρίζεται από αδιαφορία, έλλειψη ενεργητικότητας, αποποίηση ευθυνών κτλ.
[λόγ. < φρ. οχ αδερφ(έ) -ισμός]
Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Ιδρύματος Μανόλη ΤριανταφυλλίδηΛογικό, βέβαια, αν αναλογιστούμε ότι ο Τριανταφυλλίδης δίνει και το επιφώνημα
ωχ ως
οχ.
οχ [óx] επιφ. : (προφ.) δηλώνει κούραση, πόνο, απελπισία, έντονη δυσαρέσκεια, αδιαφορία κτλ.: ~, Θεέ μου! ~ τι καημός είναι αυτός! ~ ξέχασα να του τηλεφωνήσω! || (ως ουσ.): Ένα ~ βγαίνει από μέσα του, για μεγάλη στενοχώρια.
[ηχομιμ.]
Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη
