Στην Πολωνία κοιτούσα τις χορεύτριες. (Την κρεμάστρα-τραγουδίστρια όχι). Το τραγούδι ήτο άθλιο, λίαν επιεικώς.
Στην Πορτογαλία σηκώθηκα για σνακ. Ούτως ή άλλως, απεχθάνομαι γενικώς τα λατινοειδή κατασκευάσματα, η δε αοιδός ήταν για νηστεία.
Καλό το χαμηλοκάβαλο της Μολδαβίας. Το τραγούδι συζητιέται.
Ουγγαρία - ωραίο τραγούδι, φρικώδης σκηνική εμφάνιση.
Είναι γνωστό ότι ψήφιζα Βουλγαρία, τώρα πάω και Σερβία. (Πρώτη φορά. Όταν είχε βγει εκείνο το ανεκδιήγητο που είχε έρθει δεύτερο τη χρονιά του Ρουβά, εκείνο που δεν είχε αρχή μέχρι και τέλος και θύμιζε Ερίκο Μασίας, κόντεψα να φρικάρω).
Μου ψιλοάρεσε και η Γεωργία - άσμα και αοιδός. Ειδικά σε κάνα κλαμπ με τσίτα τα γκάζια θα είναι ό,τι πρέπει.
Κύπρος- πιστεύω ειλικρινά ότι έπρεπε να έχουν διαφορετική παρουσίαση.
Δανία - έλεος! Έλεος, έβλεπα εκείνη τη γάμπα ποδοσφαιριστή και μου ερχόταν εμετός.
Σλοβενία - απίστευτο ξερατό. Παλιά κακή γιουροβίζιον στα ακόμα χειρότερά της.