Αν η τραγουδίστρια της Σερβίας δεν ήταν τόσο "σκύλα" (να μου επιτραπεί η έκφραση παρακαλώ), ενδεχομένως να μη με πείραζε τόσο που νίκησε το συγκεκριμένο τραγούδι, κι ας μην ήταν του γούστου μου 100%. Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με τους απανταχού ομοφυλόφιλους, αρκεί να μην είναι επιδεικτικοί λες και έχουν κάτι που τους καθιστά ανώτερους ή που αυτομάτως τους καταξιώνει και χρήζει του απόλυτου σεβασμού μας. Ακριβώς όπως δεν μπορώ άνδρες ή γυναίκες που παινεύονται για το πόσο άνδρες ή γυναίκες είναι. Ας άφηνε εκτός διαγωνισμού τις προτιμήσεις της κι ας μην ήταν τόσο εριστική αρνούμενη και διαμαρτυρόμενη για την αναγκαιότητα της κάθε πρόβας και δε θα'λεγα το παραμικρό για τη νίκη της. Κυρίως δε, αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω ότι δήλωσε, ότι μόνο αυτή ήταν τραγουδίστρια εκεί μέσα, με συγχύζει. Αν παρκάρει το καλάμι της θα διαπιστώσει ότι η κοπελάρα της Σλοβενίας είχε μία φωνή που αυτή δεν μπορεί να την φτάσει. Κοντοζυγώνει αλλά δε φτάνει. Για να μην πω για τη φωνή της Ευρυδίκης που έχει κάνει του κόσμου τις σπουδές, ασχέτως μουσικής επιλογής με την οποία εκπροσώπησε τη χώρα της. Μετά από τη Μαρίτσα δεν είναι το χάος, όσο κι αν αυτή θέλει να πιστεύει το αντίθετο.
Από την άλλη, κατάπια κυριολεκτικά τη γλώσσα μου όταν είδα το βίντεο των Λόρντι. Αυτό είναι ο ορισμός του υπερθεάματος. Περιμένω εναγωνίως το DVD.
Ο κύριος Κωστάλας μας χάρισε στιγμές γέλιου προφέροντας φινλανδικά. Λες και είχε αγκάθι στη γλώσσα του τα πρόφερε, δεν τον κατηγορώ, ίσα-ίσα τον ευχαριστώ γιατί αποτελεί πλέον μνημειώδη στιγμή του πολυαναμενόμενου DVD.
Σε ό,τι αφορά την Αρμενία τώρα, άκουσα από κάποιον, νομίζω με καταγωγή από αυτά τα μέρη, να λέει ότι γι' αυτούς το δέντρο που κρέμονταν πανιά έχει κάποιο συμβολισμό. Κάτι σαν τάματα ή ενθύμια στη μνήμη των χαμένων δικών τους, δε θυμάμαι όμως απόλυτα πώς το είπε, να με συγχωρείτε. Ξαναλέω όμως ότι δάκρυσα βλέποντας την καρδιά του να ματώνει.
Χρονιά του ροκ θα μπορούσε να είναι και πάλι, αν δεν πήγαιναν τόσα πολλά ροκ κομμάτια, διαφορετικού ύφους και είδους, που αλληλοεξουδετερώθηκαν. Πρώτη τραγική απώλεια ήταν η καημέεεεεεεεενη η Ισλανδία με αυτήν την κομματάρα του Eirikur! Τέτοια τραγούδια είναι κρίμα να περνούν απαρατήρητα.
Ήταν όντως μία εξαιρετική χρονιά από άποψη συμμετοχών, γι' αυτό πονάει περισσότερο το τελικό αποτέλεσμα. Από έναν τέτοιο πλούτο τραγουδιών σχεδόν όλων των ειδών πλέον, να επικρατεί ένα γραφικό και ένα σχετικό με τη σεξουαλικότητα και λιγότερο με το είδος που εκπροσωπούσε.
Αξιοσημείωτο για μένα ήταν επίσης το γεγονός ότι Πορτογαλία και Ισπανία είχαν πολλά χρόνια να στείλουν τραγούδια που δεν τα απορρίπτεις με το πρώτο άκουσμα και ήταν κρίμα που έπρεπε να παραμεριστούν. Ακόμα και η Αγγλία με τη Γαλλία, δεν λες ότι έστειλαν "τραγούδια" αλλά κάτι που τουλάχιστον σου τραβούσε το ενδιαφέρον έστω και για μία φορά, σε αντίθεση με το παρελθόν που η εμφάνιση τους αποτελούσε την τυπική ευκαιρία να πεταχτείς μέχρι το μπάνιο ή την κουζίνα.
Το σοβιετικό "μπλοκ" θα υπερίσχυε αν είχε συνεννοηθεί καλύτερα για το πού θα δώσει τα 12άρια του και πού τα 10άρια του. Θεώρησαν αυτονόητο να αλληλοψηφιστούν αλλά το έκαναν με τόσο "αυθόρμητο" τρόπο που έχασαν την πρωτιά, αν και πλασαρίστηκαν δύο εξ αυτών στην τελική πεντάδα.
Θέλω ξανά Eurovisio Suomessa ja Kreikassa, ζητώ πολλά γιατρέ μου;;;;
