Le mari de la coiffeuse → The Hairdresser's Husband (Ο εραστής της κομμώτριας)

[spiros]

Le mari de la coiffeuse → The Hairdresser's Husband (Ο εραστής της κομμώτριας)

https://www.youtube.com/watch?v=GbSvxAZ4xeQ

https://www.youtube.com/watch?v=MDEZBvOLeL4

Μια φανταστική ταινία που όσοι δεν έχετε δει να τη δείτε. Προσφορά με ανταλλάξιμο κουπόνι του Αθηνοράματος.

Τετάρτη 3 Μαΐου στις 21:00 στο Auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου, Σίνα 31, 2103398600.

Μετά το μικρό (αλλά πλούσιο σε ταινίες) διάλειμμα που έκανε το Γαλλικό Ινστιτούτο από τις καθιερωμένες προβολές της Τετάρτης για χάρη του Γαλλόφωνου Φεστιβάλ, επιστρέφει δριμύτερο με το αφιέρωμα στον Πατρίς Λεκόντ - η τελευταία ταινία του «Φίλοι για πάντα» προβλήθηκε μάλιστα στο φεστιβάλ. Την Τετάρτη 3 Μαΐου θα ξαναδούμε τον «Εραστή της κομμώτριας» (1990) με το θαυμάσιο Ζαν Ροσφόρ και την 'Αννα Γκαλιένα. Ναι, ναι, αυτό με τις θρυλικές ερωτικές σκηνές μπροστά στον καθρέφτη της κομμώτριας και τις ατμοσφαιρικές μελωδίες του Μάικλ Νάιμαν.

Η παρούσα πρόσκληση ισχύει για ένα άτομο. Πρέπει απαραιτήτως να την ανταλλάξετε με την ειδική πρόσκληση στην υποδοχή του Γαλλικού Ινστιτούτου από τις 27 Απριλίου (εκτός Σαββατοκύριακου) και ώρες 9:00-19:00, όπως και να προσέλθετε μισή ώρα πριν από την έναρξη της προβολής. Θέσεις περιορισμένες (100 άτομα).

IMDB Le mari de la coiffeuse

The Hairdresser's Husband (French: Le Mari de la coiffeuse), a 1990 French film written by Patrice Leconte and Claude Klotz, and directed by Leconte. Jean Rochefort stars as the title character. Anna Galiena co-stars.
It won Patrice Leconte the Prix Louis Delluc. In 1991 it was nominated for "Best Foreign-Language Film" in the British Academy Film Awards.
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Hairdresser's_Husband

Le rêve d'Antoine, petit garçon amoureux, est d'épouser une coiffeuse. Il va donc chez le coiffeur aussi souvent que possible. Un jour, par hasard, il découvre la coiffeuse de ses rêves dans un petit salon de coiffure de province. Et depuis, Antoine passe ses journées dans le salon de cette femme qu'il a épousée et qu'il ne quitte plus. Il est devenu le mari de la coiffeuse. Dans huis clos, ils vivent un amour passionnel.
https://fr.wikipedia.org/wiki/Le_Mari_de_la_coiffeuse

[stathis]

Σπύρο, ευχαριστούμε για την ενημέρωση. Αν κατάλαβα καλά, μπορεί να δει κανείς την ταινία και χωρίς να τρέχει στο Γαλλικό για να ανταλλάξει την πρόσκληση, δίνοντας βέβαια €5.

Εκτός απροόπτου, θα είμαι εκεί την Τετάρτη. Αν ενδιαφέρεται κάποιος άλλος, ας ενημερώσει.

[spiros]

Το αστείο είναι ότι δύσκολα θα βρει κανείς θέση εάν δεν έχει πάρει εισιτήριο από πριν καθώς είναι περιορισμένες οι θέσεις...

Αυτά προς αποφυγή άσκοπης ταλαιπωρίας διότι την έχω πάθει.

[stathis]

Ούτως ή άλλως, η αίθουσα έχει παραπάνω από 100 θέσεις. Οπότε αφού δοθούν όλες οι προσκλήσεις θα περισσέψουν θέσεις και για όσους πάνε την ίδια μέρα και βγάλουν κανονικό εισιτήριο. Εννοείται φυσικά ότι πρέπει να πας πιο νωρίς.
Πάντως, έχω πάει αρκετές φορές στο Γαλλικό περιμένοντας να γίνεται πανικός λόγω "πιασάρικης" ταινίας (π.χ. Αμελί) και τελικά ήταν χαλαρά.

[spiros]

Χμμμ... το πιο νωρίς είναι τουλάχιστον μισή με μία ώρα. Η συγκεκριμένη ταινία όχι μόνο είναι πιασάρικη αλλά έχουν ήδη φύγει 100 θέσεις και έχει διαφημιστεί ιδιαίτερα – οπότε θα γίνεται πανικός!

[spiros]

Κοίτα, μπορούμε να το ρισκάρουμε εάν θες, ωστόσο πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε ένα contingency plan – ιδίως εάν έρθουν και άλλοι.

[stathis]

Εγώ σκοπεύω να πάω ούτως ή άλλως (εκτός συγκλονιστικού απροοπτού πάντα) και θα προσπαθήσω να είμαι τουλάχιστον μισή ώρα νωρίτερα. Όποιος άλλος ψήνεται να έρθει, μου λέει για να βγάλω εισιτήρια.

Όσο για plan B, προτείνω καφέ-ποτό σε κάποιο από τα πολλά καφέ-μπαρ που υπάρχουν στο τρίγωνο Κολωνάκι-Νεάπολη-Εξάρχεια (π.χ. Κόκκοι καφέ, Χάρτες, Box και πολλά άλλα που μου διαφεύγουν τώρα).

[dinomachi]

Θα προσπαθήσω κι εγώ να έρθω... αλλά δεν εξαρτάται απόλυτα από το δικό μου πρόγραμμα... :-((

Παρατήρηση: Γιατί ενώ ο γαλλικός τίτλος αναφέρεται στο σύζυγο της κομμώτριας, ο ελληνικός αναφέρεται στον εραστή της; Μήπως ξέρουν κάτι παραπάνω; Μήπως άλλος είναι ο αληθινός πρωταγωνιστής της ταινίας; χεχεχε
;-))))


Δ.Δ.



Σ.τ.Μ.: Αναμένω νεότερα... χεχεχεχε

[stathis]

Τελικά το Γαλλικό Ινστιτούτο ήταν μισοάδειο, παρά τις κινδυνολογίες του Σπύρου. Η ταινία φυσικά ήταν υπέροχη, όπως και ό,τι άλλο έχει κάνει ο Λεκόντ. Το αφιέρωμα συνεχίζεται με το Ερωτικό τανγκό αυτή την Τετάρτη (10/5) και το Άρωμα της Υβόννης την επόμενη (17/5). Όποιος θέλει να ακολουθήσει, ας ενημερώσει.

Η παρακάτω σκηνή από την ταινία αφιερώνεται εξαιρετικά στον Nickel (ο οποίος αν δεν έχει δει την ταινία, να κλείσει αμέσως το PC και να σπεύσει στο DVD club της περιοχής του):

Ο πρωταγωνιστής (Ζαν Ροσφόρ) απολαμβάνει μόνος ένα τσιγάρο. Μπαίνει στο καθιστικό η γυναίκα του (Άννα Γκαλιένα) και ξαφνιάζεται που τον βλέπει να καπνίζει. "Σήμερα πήρα το πακέτο", της λέει. "Μου αρέσει πολύ". Εκείνη του ζητάει ένα τσιγάρο, το ανάβει και λέει "Είχα ξεχάσει πόσο ωραίο είναι" (για το τσιγάρο μιλάμε πάντα...). Αφού κάνουν μερικές απολαυστικές τζούρες, ο Ροσφόρ αποφαίνεται: "Πρέπει να καπνίζουμε πιο συχνά, είναι ηλίθιο να το στερούμαστε"!

:-)))

[elena petelos]

Tετάρτη μέσα. Με το Νίκο (υποψιάζομαι και κινδυνολογώ) ή χωρίς.
:-)

[spiros]

Και λίγο αργότερα λένε, "τώρα που καπνίζουμε, πρέπει να πάρουμε και τασάκια".

[stathis]

Και λίγο αργότερα λένε, "τώρα που καπνίζουμε, πρέπει να πάρουμε και τασάκια".

:-))

Επίσης πρέπει να πω ότι για κάποιο σκοτεινό λόγο ο Σπύρος βρήκε ιδιαίτερα απολαυστική αυτή τη μικρή ωδή στη χαρά του καπνίσματος.
Σπύρο, μήπως μας κρύβεις κάτι; Θ' αρχίσω να σου μυρίζω τα ρούχα, όπως έκαναν οι ταλαίπωρες οι μανάδες μας. :-)

[spiros]

Βρήκα ιδιαίτερα απολαυστική αυτή τη μικρή ωδή στην αίσθηση του χιούμορ ):

[dinomachi]

Τελικά, δε θα μου λύσετε την απορία;
Ποιος ήταν ο πρωταγωνιστής;;; Ο σύζυγος ή ο εραστής;;;
Ή κανείς από τους δύο;
;-)))


Δ.Δ.

ΥΓ Χαίρομαι που περάσατε καλά... κι ας ζηλεύω που δεν μπόρεσα να είμαι εκεί! Επιφυλάσσομαι, όμως...

[stathis]

Τελικά, δε θα μου λύσετε την απορία;
Ποιος ήταν ο πρωταγωνιστής;;; Ο σύζυγος ή ο εραστής;;;

Σύζυγος και εραστής είναι ένα και το αυτό πρόσωπο. Αυτό ακριβώς δείχνει η ταινία, ένα παντρεμένο ζευγάρι που έχει το πάθος δύο εραστών, ακόμη και μετά από χρόνια. ΟΚ, δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε "βγαλμένο από τη ζωή", αλλά όλη η ταινία είχε ένα εξωπραγματικό/παραμυθένιο στοιχείο.
Υποθέτω ότι στην ελληνική απόδοση ο σύζυγος έγινε εραστής για να είναι πιο πιασάρικος ο τίτλος.

Ή κανείς από τους δύο;
;-)))

Αν θες τη γνώμη μου, ο πραγματικός πρωταγωνιστής ήταν η Άννα Γκαλιένα, αλλά μπαίνουμε σε άλλα χωράφια...