Ολυμπία Σταύρου

[wings]

Ολυμπία Σταύρου, Αφορμή

Όσο μ’ αγαπάς
κάθε που βρέχει
θα φοράω τα παπούτσια
με τις κρεπ σόλες
να με κρατάς να μη γλιστράω.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Με τρομάζει...]

Με τρομάζει
το σιγανό ψιθύρισμα
του δίσκου που τελειώνει.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Βαρετή η ταινία...]

Βαρετή η ταινία
εσύ μασουλάς με μανία τα νύχια σου
κι εγώ κλείνω στα σκοτάδια
ραντεβού με τις κωλοφωτιές.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Καθώς σε κοιτάζω...]

Καθώς σε κοιτάζω
τις διακρίνω
στον ουρανίσκο σου
γλεντάνε οι αρνήσεις.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Είπα ν’ αφήσω τα καμώματα...]

Είπα ν’ αφήσω τα καμώματα
από δω και μπρος πιο λογικά να σ’ αγαπάω∙
έτσι είπα η τρελή
και να με
μπροστά στην πόρτα σου
στις τρεις τα ξημερώματα
κορίτσι πράμα.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Μονάχα...]

Μονάχα
μη φύγεις Σαββατόβραδο∙
δουλεύω μεροκάματο
κι είναι για μένα η νύχτα αυτή
έξι ημερών η προσμονή.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Κι αν δεν είμαι ο ήλιος σου...]

Κι αν δεν είμαι ο ήλιος σου
είμαι η σκόνη στα γυαλιά σου.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Τώρα που μένουμε μαζί...]

Τώρα που μένουμε μαζί
μου λείπει
ό,τι χωρούσε στο φιλί της καληνύχτας
μα πιο πολύ η εικόνα σου
να χαιρετάς μαρσάροντας ανάμεσα στα φώτα.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Το μπράτσο του νταλικέρη...]

Το μπράτσο του νταλικέρη
κρεμασμένο από το παράθυρο
στάζει στην άσφαλτο
τη μοναξιά του.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Κουβαλάω τη νύχτα μέσα μου...]

Κουβαλάω τη νύχτα μέσα μου.
Γι’ αυτό σου λέω αγόρι μου
μην ανάβεις τα φώτα.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Η άρνηση...]

Η άρνηση
κάθισε στα χείλη
κόκκινο κραγιόν.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Άγγιξε με χέρια που έτρεμαν...]

Μνήμη Γ.Α.

Άγγιξε με χέρια που έτρεμαν
τον μουσαμά
κι η κίνηση χρωμάτισε
το λιγοστό απόγευμα.

Από τη συλλογή Σκόνη σε γυαλιά ηλίου (1997)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου, Μια Κυριακή

Βραχνή βροχή στα δυτικά.
Ρίχνει καπλάνια
ρίχνει τσακάλια
ρίχνει τις βούτες και τα μισίρια
στάρι χοντρό επάνω στην ταράτσα
λοξές ματιές σε μένα
ο Σάκης ο περιστεράς.

Από τη συλλογή Βραχνή βροχή (2021)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου: [Δεν θα σου πω μην κλαις...]

Δεν θα σου πω μην κλαις
Άσε τα δάκρυα να γίνουνε
εύσαρκες πλημμυρίδες
να ξεπατώσουν τις ακτές
να ξεχυθούν σε λεωφόρους, σε παρόδους
κι από στρατί στρατί
να φτάσουνε
μπροστά στον γυάλινο καθρέφτη
να δεις με τα δικά σου μάτια,
αξίζει τόση σπατάλη θάλασσας
για μια χαμένη αγάπη;

Από τη συλλογή Βραχνή βροχή (2021)

[wings]

Ολυμπία Σταύρου, Ας χάσω

Θα μείνω πάνω στο πλατύ σου στέρνο
σπουδάζοντας τη διάλεκτο της ανάσας σου
κι ας χάσω πλοία λεωφορεία αεροπλάνα,
ας χάσω τη δουλειά μου, σήμερα.

Από τη συλλογή Βραχνή βροχή (2021)