Νίκος Γρηγοριάδης

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Οι στίχοι μου
 
Οι στίχοι μου στάχυα χρυσά
(τροφή στην πείνα της καρδιάς,
νερό καθάριο για τους διψασμένους).

Όταν εσύ τους τραγουδάς,
παίρνουν, ο ένας
με τον άλλον, φωτιά.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Τα βέλη
 
Αφύλαχτοι δρόμοι∙
εδώ η σειρήνα και το φως,
η μουσική της σάρκας,
τα ψιθυρίσματα πιο κάτω.

Πώς λάμπουνε, πώς κελαηδούν
αόρατα μες στη σιωπή
τα βέλη του θανάτου!

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Μην κλαις
 
Έλα, μην κλαις, λουλούδι της καρδιάς μου,
δεν έχει μαραθεί κάθε ελπίδα∙
αν πέθαναν οι μέλισσες στον ψεκασμό
–για κοίτα!– οι στήμονες των εργοστασίων
παράγουν τόνους
αυτομεταφερόμενη γύρη.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Το σουραύλι
 
Κατάκοπο από το κυνηγητό
αυτό το εικοσάχρονο κορίτσι
που πυροβολούσε συνθήματα
μες στη σκοτεινή φυλλωσιά
της διαδήλωσης

ακούει τώρα
ξαπλωμένο στο φοιτητικό ντιβάνι του
το αόρατο σουραύλι
να περνά παιχνιδίζοντας
πάνω απ’ τη γαληνεμένη πόλη.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Μελλοντική χρήση
 
Στην Ομόνοια,
κάτω στο υπόγειο,
ένα κορίτσι δεκαοχτάχρονο
από οικογένεια Προλεταριακή
κρατάει πάνω στο στήθος του
την εφημερίδα του λαού
σαν Σημαία.

Κανείς δε νιώθει
τη μυστική χαρά,
την ώρα που παραδίνει
μια μια
τις Σημαίες στο πλήθος.
Κανείς δεν προσέχει
τις μυστικές υπηρεσίες
που καταγράφουν τους παλμούς της
για μελλοντική
χρήση.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

https://www.youtube.com/watch?v=99xu6Mp1dM0

Μάνος Λοΐζος & Γιάννης Νεγρεπόντης, Τρίτος Παγκόσμιος
(τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου / δίσκος: Τα τραγούδια του δρόμου (1974))

Νίκος Γρηγοριάδης, Φωτογράφιση
 
Γίναμε πια διάσημοι,
μας κυνηγούν να μας φωτογραφίσουν.

Πάνε τα χρόνια εκείνα
που κοιτάζαμε από μακριά
τον πλανόδιο φωτογράφο ή
ποζάραμε με τα κυριακάτικά μας.

Τώρα μας περνούν στις φωτογραφίες
εκ του φυσικού,
δίπλα στις Αύρες και τα τανκς
με λιμνούλες αίμα αστραφτερό
στην άσφαλτο.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Πλειστηριασμός
 
Αυτή, κυρίες μου και κύριοι, δεν μπορεί να διατιμηθεί∙
όλως ενδεικτικώς αρχίζω από μια άπειρη τιμή
και πάλι με δικαίωμα να αποσύρω.

Θα έπρεπε ίσως να εκθειάσω τις αρετές του.
Αρκούμαι να το χαρακτηρίσω απλά
σπάνιο κομμάτι.
Πέρασε από τις συλλογές
όλων των ανθρώπων της οικουμένης
μέσα από όλους τους αιώνες.

Τι; Και όμως απατάσθε.
Ναι, έχει κόκκινο, κατακόκκινο χρώμα
και το τραγούδι του μοιάζει με χτύπο ρολογιού.
Ω, όχι, κυρίες, όχι, κύριοί μου∙
η ερμηνεία σας είναι πεζή και –επιτρέψτε μου–
λίαν επιδερμική.

Συμφωνώ πως σας είναι οικειότατο,
όμως δεν παρατηρήσατε μια βασική
λεπτομέρεια: πως όταν π.χ. προσφέρεται,
γίνεται φτερό και ουράνια μουσική
κι ο εκλεκτός που θα το αποφασίσει
μεταβάλλεται σε ταπεινό ρυάκι
με ολόχρυσες άρπες.
Ω! με κυκλώνει θεσπέσια αρμονία!
Απόψε, όχι, δεν τη δημοπρατώ, τη χαρίζω!
Προσφέρω ακόμη κι όλες τις εισπράξεις
και βάζω τέρμα οριστικά στους πλειστηριασμούς.
Λοιπόν, κυρίες μου και κύριοι, σας ακούω.

Καλοί μου άνθρωποι. Δεν κατάλαβα!
Κανείς; Σίγουρα, κανείς; Αποσύρεται...

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Καλά ήμασταν
 
Καλά ήμασταν τόσα χρόνια στο σκοτάδι.
Όχι που σκόπευα να σου κρύψω τίποτα.

Κι εγώ στη λάμψη της αστραπής το αντιλήφθηκα
πως βρίσκομαι σε άλλο χώρο
νεκρός.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Το σμήνος
 
Το δωμάτιο στον θορυβώδη δρόμο,
το πρόσωπό μου κρυμμένο στα μαλλιά σου∙
σαλεύουν οι μουσικές λαγόνες σου,
τα χείλη σου κόκκινο τριαντάφυλλο.
Κι ένα σμήνος πουλιά
ορμώντας απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο
φτερουγίζουν γύρω απ’ το κρεβάτι.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Ερωτικό
 
Έφτασε και το δειλινό, μας σκέπασε
με ροδοπέταλα και πευκοβελόνες.

Στα μαύρα σου μαλλιά
κύματα φεγγαρόφωτου.

Τα πουλιά απομακρύνθηκαν
βαθιά στο δάσος∙

έχουνε γείρει και κοιμούνται
στις απαλές φτερούγες τους.

Από τη συλλογή Δειγματοληψία Α' (1981)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Άτιτλο (Με τυλίγει...)

Με τυλίγει φευγαλέα η ευωδιά
της σάρκας σου.
Ανασαίνω τα χείλη σου
και στο μισόφωτο φτεροκοπούν
πουλιά. Ένα τραγούδι
κρυφογελάει μέσα μου 
         
                   *
 
Φεύγει ο δρόμος χορεύοντας∙
εικόνες παίζουν γύρω μας
δροσερών δέντρων.
 
           Τα πουλιά απομακρύνουν τους σταυρούς
           και επιστρέφουν ανθοφόρα
 
Από τη συλλογή Ο κήπος και η πύλη (1982)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Άτιτλο (Φυλλωσιά απαλή...)

Φυλλωσιά απαλή τυλίγει τους ώμους σου.
Στα κλαδιά ρίγος πουλιών και ψίθυροι
μουσικών φύλλων. 
         
                   *
 
Σκύβεις τρυφερά
πάνω στα λουλούδια. Το βλέμμα μου
ακολουθεί την κίνηση των απαλών
χεριών σου. Ξεχάστηκα
– δεν υπάρχει πιο τρυφερό,
πιο ευωδιαστό λουλούδι
απ’ το κορμί σου.
 
           Οι εωθινοί των ματιών σου ανοίγουν μυστικά.
 
Από τη συλλογή Ο κήπος και η πύλη (1982)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Άτιτλο (Φιλύρα χλωρή...)

Φιλύρα χλωρή,
μέλι πρωινό ανάμεσα στα βράχια.
Οι ώμοι σου χειρόγραφα ύμνων.
Τα σκέλια σου παγίδες ασημένιων χορδών.
Κι η καρδιά σου
εικόνα λατρευτική
για ν’ απευθύνω
τις προσευχές μου.
γεμίζουν γύρη. 
         
                   *
 
Πίσω απ’ τα μάτια σου ένας κήπος,
ένα μισόφωτο κι η πύλη. Περνώ
και κουλουριάζεται μέσα σου.
 
           Έλυτρα ουράνιου τόξου
 
Από τη συλλογή Ο κήπος και η πύλη (1982)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Άτιτλο (Αντιλαμπές των ματιών...)

Αντιλαμπές των ματιών σου ο ουρανός,
το δείλι τυλιγμένο στα μαλλιά σου.
Μοσχοβολά ο αέρας στις μασχάλες σου.
Τρίζει κι ανοίγει ο ουρανός στ’ αστέρια. 
         
                   *
 
Σ’ ανασαίνω και μεθώ απ’ το άρωμά σου.
Κι ημερεύει ο καιρός,
σκοτεινιάζουν οι άνθρωποι
απ’ την ευωδιά της αγάπης.
 
           Τα νερά με θολωμένους
                                    καθρέφτες

Από τη συλλογή Ο κήπος και η πύλη (1982)

[wings]

Νίκος Γρηγοριάδης, Άτιτλο (Ο μικρός, ο στενός...)

Ο μικρός, ο στενός κόσμος, αγάπη μου.
Όπου κι αν κάνω να περάσω, πέφτω απάνω σου∙
όπου κι αν κάνεις να πας, μέσα μου τριγυρίζεις.
         
*
 
Απλώνεις τα μέλη σου στη χλόη
και το δάσος γεμίζει από ψιθύρους.
Τρικλίζουν φλόγες στις φυλλωσιές.
 
Μολπές παρθένων κρίνων στον αέρα

Από τη συλλογή Ο κήπος και η πύλη (1982)