Δεν ή δε;

[zephyrous]

Όμως, Νίκο, αυτό δε σημαίνει ότι αποκλειστικά η γλωσσολογία έχει λόγο για τη μορφή που θα πάρει η γλώσσα. Καλώς ή κακώς (καλώς, κατ' εμέ), συμβάλλει απεριόριστα και η λογοτεχνία.

[wings]

Σωστά φύσηξε... ε, συγγνώμη, μίλησε ο ζέφυρος, θείο.:-)

[banned8]

Όμως, Νίκο, αυτό δε σημαίνει ότι αποκλειστικά η γλωσσολογία έχει λόγο για τη μορφή που θα πάρει η γλώσσα. Καλώς ή κακώς (καλώς, κατ' εμέ), συμβάλλει απεριόριστα και η λογοτεχνία.

Γκρρρ! Το έχω ξανασυζητήσει με άλλον εδώ. Ο λόγος (γραφτός, προφορικός) επιβάλλει. Η γλωσσολογία περιγράφει. Άντε να φτιάξει και κανένα καλούπι για να διευκολύνονται οι πολλοί. Η άποψη που κατέθεσα πιο πάνω είναι ένα καλούπι που προκύπτει από παρατήρηση. Είμαι κατεξοχήν υποστηρικτής της descriptive και ουχί normative γλωσσολογίας.

[zephyrous]

Είδες με πόση ευκολία σού ανεβάζω το αίμα στο κεφάλι; Δε νομίζω να έχεις παράπονο.

[wings]

Μπα, δεν του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι του θείου με τίποτα... μόνο γκρινιάρης είναι, όπως όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι.:Ρ

[banned8]

όπως όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι.:Ρ

Οι μεγάλοι και θείοι...

[zephyrous]

Ετοιμάσου να χάσεις τη "θεία" σου υπόσταση, Νίκο, γιατί έχω, δυστυχώς, πολλές απορίες να εκφράσω μέσα στις επόμενες μέρες, επί γλωσσικών (ή γλωσσολογικών, αν θες) ζητημάτων. Μικρός και άθε(ι)ος είμαι, έναν μεγάλο και θείο έψαχνα, προκειμένου να μάθω.

[wings]

Και να που τον βρήκες, λοιπόν... είδες πόσο κερδισμένος βγαίνεις άμα είσαι καλό παιδί;

[spiros]

Σε λεξικογραφικές καταχωρήσεις στο φόρουμ η καλύτερη λύση είναι να μπαίνουν και οι δύο εκδοχές των φράσεων, καθώς χρησιμοποιούνται και οι δύο έτσι κι αλλιώς. Στον Μπαμπινιώτη, χρησιμοποιείται σταθερά το τελικό -ν στο δεν (4η έκδοση, 2012, σελίδα 170).

[dimace]

Άριστος ο Μπαμπινιώτης! Ούτε κατά διάνοιαν χωρίς «ν». «Δεν» και «μην» πάντα με «ν» στο τέλος, να τελειώνουμε επιτέλους με αυτή την κακοποίηση της γλώσσας. Και, εν αμφιβολία, τα «στον», «στην», «τον», «την» πάντα με «ν» στο τέλος για να μη βλέπουμε χρήσεις του τύπου «Είδα το Γιώργο».