Ιδιωματισμoί, εκφράσεις, γλωσσικά ιδιώματα (Ελληνικά → Ιταλικά)

[iogo]

Ιδιωματισμoί, εκφράσεις, γλωσσικά ιδιώματα (Ελληνικά → Ιταλικά)
 

Α
— αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι
— αγάπη μου λατρεία μου καμένη μπαταρία μου
— αγριοκοιτάζω
— αδαμιαία περιβολή
— άκουσον-άκουσον
— άκρα του τάφου σιγή
— ακροποδητί
— άλλα αντ' άλλων
— άλλοι τα γένια πεθυμούν κι άλλοι που τα 'χουνε τα φτυούν
— άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς
— αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα
— αν βρέξει ο Απρίλης δυο νερά κι ο Μάης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το γεωργό πόχει στη γη σπαρμένα
— αν έχεις κωλοφαρδία, αν είσαι κωλόφαρδος, αν έχεις φάρδος
— αν η γιαγιά μου είχε ρόδες
— αν ήτανε η ζήλια ψώρα θα γιόμιζε όλη η χώρα
— αν σου κάτσει
— αν τα πάρω στο κρανίο, αν τα πάρω στην κράνα, αν πάρω ανάποδες
— ανάψανε τα αίματα
— άνευ λόγου και αιτίας
— απ' έξω κι ανακατωτά, φαρσί, άπταιστα, τέλεια
— απ' τα ψηλά στα χαμηλά
— άπιστος Θωμάς
— απλά και ξεκάθαρα
— από όσα βλέπεις τα μισά και απ΄ όσα ακούς τίποτα
— από βασιλιάς ζητιάνος
— από βλάκες άλλο τίποτε
— από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα
— από τα σαλόνια στα αλώνια
— από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη
— από τη στια στα κάρβουνα και σάλτα μες στ' αθράκι
— από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει
— από το κακό στο χειρότερο
— από τον αιώνα τον άπαντα
— αποβλακώνομαι
— απόκριες στο σπίτι σου και Λαμπριά όπου λάχει
— αργία μήτηρ πάσης κακίας
— άρπα κόλλα
— αρχής γενομένης
— αστεία πράγματα
— άτιμο πράγμα
— αυτό μας έλειπε
— αυτό ξαναπές το
— αφήνω να βράσει στο ζουμί του
— αφού έκαμες την εκκλησιά κάμε και τ' άγιο βήμα

Β
— βάζω στον ίσιο δρόμο
— βάζω τα δυνατά μου
— βάζω τα πράγματα στην θέση τους
— βάζω χέρι, χουφτώνω
— βασιλεύει η βλακεία
— βασιλικότερος του βασιλέως
— βαστάω φανάρι
— βλέπω με άλλα μάτια
— βγάζω στο κλαρί
— βγάζω τα κάστανα από τη φωτιά, βγάζω το φίδι από την τρύπα
— βήμα-βήμα
— βρέχω το λαρύγγι μου
— βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ
— βροχηδόν

Γ
— γάιδαρος με περικεφαλαία
— γαμώ την Παναχαϊκή μου
— γαμώ την τρέλα μου, γαμώ την τύχη μου
— γεια στο στόμα σου
— γελάω κατάμουτρα, γελάω στη μούρη
— γεννημένος τυχερός
— για έλα στη θέση μου
— για να μην πολυλογούμε, για να μην μακρολογούμε
— για του λόγου το αληθές
— γίνομαι θέαμα
— γίνομαι λαγός
— γίνομαι Λούης
— γίνομαι Λούης (2)
— γίνομαι ρεζίλι των σκυλιών
— γιοκ
— γλυκάθηκα
— γυρνάω σαν την άδικη κατάρα
— γύρω γύρω όλοι

Δ
— δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις
— δε χέζει να μην ξενηστικώσει
— δε μιλούνε για σχοινί στο σπίτι του φουρκισμένου
— δείξε μου τη συντροφιά σου να σου πω την αρχοντιά σου
— δεν αξίζει τον κόπο
— δεν βγαίνουν τα κουκιά
— δεν βλέπω φως
— δεν βρίσκω ησυχία
— δε γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά
— δεν δίνω δεκάρα τσακιστή
— δεν είμαι αθώα περιστερά
— δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης
— δεν είναι κάθε μέρα τ' Αϊ-Γιαννιού, δεν είναι κάθε μέρα Πασχαλιά, δεν είναι κάθε μέρα Κυριακή
— δεν έχει πώς και γιατί, δεν έχει τι και πώς, δεν έχει μα και ξεμά
— δεν μ' αφήνουν σε ησυχία
— δεν μας τα λες καλά
— δεν μετράω τίποτα
— δεν μου καίγεται καρφί
— δεν μου πέφτει λόγος
— δεν ξαναπατάω
— δεν σε είπαμε και καμπούρη
— δεν την ξαναπατάω
— δεν σκαμπάζω
— δεν τη βγάζω καθαρή
— δεν χαμπαριάζω
— δεν χαρίζω κάστανα σε κανέναν
— δέον γενέσθαι
— δια πυρός και σιδήρου
— διά ροπάλου
— δια της πλαγίας οδού
— διαβαίνω τον Ρουβίκωνα
— διαολοστέλνω
— διαρρηγνύω τα ιμάτια μου
— δίνω βάση
— δός μοι πᾷ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινήσω
— δύο μέτρα και δύο σταθμά
— δύο μυαλά είναι καλύτερα από ένα
— δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι
— δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι (2)

Ε
— έβαλε το χεράκι του
— έγινε χαλασμός Κυρίου
— έγινε το ανάστα ο Κύριος
— εδώ παπάς εκεί παπάς
— εδώ σε θέλω
— εκεί που δεν πιάνει ήλιος
— εκών άκων
— είμαι άφραγκος, δεν έχω δραχμή
— είμαι για δέσιμο
— είμαι καλός, είμαι χρυσός
— είμαι κομμάτια
— είμαι σε επιφυλακή
— είμαι τρυπιοχέρης
— είμαστε για τα πανηγύρια, είμαστε για κλάμματα
— είμαστε να μας κλαίνε και οι κότες, είμαστε να μας κλαίνε και οι ρέγγες
— είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο
— εξ απαλών ονύχων
— είπα και ελάλησα και αμαρτία ουκ έχω
— είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα
— εις βάρος
— είσαι βλάκας ή κάνεις τον βλάκα;
— εν αγνοία μου
— εν ευθέτω χρόνω
— εν μια νυκτί
— εν συντομία
— ένα κάρο λεφτά
— ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα
— ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη
— ενός κακού μύρια έπονται
— ενώπιος ενωπίω
— εξ απαλών ονύχων
— έξω απ'τα δόντια
— επαναπαύομαι στις δάφνες μου
— επί ποδός
— επί ξυρού ακμής
— επί τα χείρω
— εποχή ισχνών αγελάδων
— έρχομαι στο διά ταύτα
— έρχομαι στα χέρια
— ετοιμάζω τα μπογαλάκια μου
— εφ' όλης της ύλης
— εφ' όρου ζωής
— έχει ο Θεός
— έχεις μαχαίρι τρως πεπόνι
— έχω δυο πουλάκια μες στα καλαθάκια
— έχω ξεφύγει τελείως
— έχω στραβομάρα
— έχω τα κότσια
— έχω τρύπιες τσέπες
— έχω μαρμελάδα στ' αυτιά
— έχω φάει τον κόσμο
— έχω χάσει την μπάλα

Ζ
— ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλι
— ζητάνε τον πατέρα τους και τη μάνα τους
— ζω σε άλλο πλανήτη, ζω στο κόσμο μου, ζω στον δικό μου κόσμο, ζω στον Άρη

Η
— η απλή νοικοκυρά
— η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει
— η γριά η κότα έχει το ζουμί
— η επιτυχία ήταν ανέκαθεν παιδί της τόλμης
— η ζωή είναι μια σκάλα, άλλος ανεβαίνει, άλλος κατεβαίνει
— η ισχύς εν τη ενώσει
— η πλάκα είναι ότι
— η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι
— ηλίου φαεινότερον, φως φανάρι

Θ
— θα σε κάνω μπλε μαρέν
— θα σε κάνω να πείς τoν δεσπότη Παναγιώτη
— θα σου αλλάξω τα φώτα
— θα τόνε κάμω να φτύσει αίμα
— Θέε μου φύλαγέ με από τους φίλους μου γιατί από τους εχθρούς μου φυλάγομαι μόνος μου
— Θεός σχωρέστον
— θερμοκέφαλος
— θες δε θες
— θεωρώ δεδομένο
— θολώνω τα νερά
— Θου Κύριε | Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου | Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου

Ι
— IQ ραδικιού
— ιδίοις όμμασι

Κ
— καβαλάω το καλάμι, παίρνω ψηλά τον αμανέ
— κάθε κατεργάρης στον πάγκο του
— κάθε τρεις και λίγο
— κάθομαι σ' αναμμένα κάρβουνα
— και άγιος ο Θεός
— και όμως κινείται
— καίγεται ο κώλος μου
— κανόνισε την πορεία σου
— κακές γλώσσες
— κακό σκυλί ψόφο δεν έχει
— κάλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε
— κάλλιο 'ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή
— κάλλιο μόνοι παρά με κακή παρέα
— κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει (1)
— κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρει (2)
— κάλλιο πορδή ν΄αφήσω παρά ένα ασκί άντερα να χύσω
— καλομελέτα κι έρχεται
— καλώς ή κακώς
— κάνε στη μπάντα, φύγε από τη μέση, ξεκουμπίσου, δρόμο
— κάνε το καλό και ρίξ' το στο γιαλό
— κανονικά και με τον νόμο
— κανόνισε την πορεία σου
— κάνω μια τρύπα στο νερό
— κάνω μούτρα
— κάνω ντου
— κάνω πως δεν βλέπω
— κάνω ρεφενέ
— κάνω τα στραβά μάτια
— κάνω τη γλάστρα
— κάνω την Κασσάνδρα
— κάνω την πάπια
— κάνω τον βλάκα, κάνω τον Κινέζο, κάνω τον χαζό, κάνω τον κουτό, κάνω πως δεν καταλαβαίνω
— κάνω τη δασκάλα
— κάνω τον θιγμένο
— κάνω τον καραγκιόζη
— κάνω του κεφαλιού μου
— κάνω τσάμπα κόπο
— κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση
— κατά γενική ομολογία
— κατά κάποιον τρόπο
— κατά μάνα κατά κύρη κατά γιο και νοικοκύρη
— κατά λέξη, κατά γράμμα
— κατά φωνή κι ο γάιδαρος
— κατεβάζω καντήλια
— κατεβάζω τα βρακιά
— κάτι μαγειρεύεται, κάτι ετοιμάζεται
— κάτι μου μυρίζει
— κατουριέμαι από τα γέλια
— καυτή πατάτα
— κερατάς και ζημιωμένος
— κερατάς και δαρμένος
— κι η ζωή συνεχίζεται
— κλίνη του Προκρούστη
— κόβω την καλημέρα
— κοιμάμαι με τις κότες
— κοιμάμαι σαν τούβλο
— κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του
— κοντός ψαλμός αλληλούια
— κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει
— κουβέντα να γίνεται
— κόφ' το
— κρατάω σταθερά το τιμόνι
— κρατάω τα προσχήματα
— κρατάω τσίλιες
— κρατάω φανάρι, βαστάω φανάρι
— κρούω ανοικτές θύρες
— κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι
— Κυριακή κοντή γιορτή
— κώλος που κλάνει δεν αρρωσταίνει

Λ
— λέω ένα καλό λόγο
— λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο
— λόγω και έργω

Μ
— μ' ένα σμπάρο δυο τρυγώνια
— μάθε τέχνη κι άσ' τηνε κι αν πεινάσεις πιάσ' τηνε
— μαζεύω τα υπάρχοντά μου
— μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά
— μακριά απ' τον κώλο μου
— μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται
— μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα ξεχνιούνται
— μάχαιραν έδωσες μάχαιραν θα λάβεις
— με ανοιχτά χαρτιά
— με έχει χεσμένο,με έχει γραμμένο κανονικά
— με ζώνουν τα φίδια
— με λίγα λόγια
— με νύχια και με δόντια
— με την άκρη του ματιού
— με την ουρά στα σκέλια
— με το ένα πόδι στον τάφο, με το ένα πόδι στον λάκκο
— με το νι και με το σίγμα
— με το στανιό
— με ύφος χιλίων καρδιναλίων
— μην είδατε τον Παναή
— μένω άφωνος
— μένω με άδεια τα χέρια
— μεροδούλι μεροφάι
— μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια
— μεταξύ σφύρας και άκμωνος
— μετράω τα λόγια
— μέχρι αποδείξεως του εναντίου
— μέχρι τελευταίας δεκάρας
— μη φυτρώνεις εκεί που δε σε σπέρνουν
— μία από τα ίδια
— μια κουβέντα είναι
— μια στο καρφί και μια στο πέταλο
— μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα
— μιλάω στον πληθυντικό
— μόνιμη επωδός
— μόνο στη σκέψη ότι
— μόνο του σπανού τα γένια δεν γίνονται
— μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι
— μου μπήκαν ψύλλοι στ' αυτιά
— μου' φυγε η μαγκιά
— μπαίνω στο ψητό
— μπαινάκης και βγαινάκης
— μπαλάκι ευθυνών
— μπούρδες
— μπρίκια κολλάμε
— μπροστά στα μάτια όλων
— μυρίζω τα νύχια μου

Ν
— ν' αγιάσει το στόμα σου
— να λέμε και του στραβού το δίκιο
— να μυρίσω τα νύχια μου
— να τα λέμε κι αυτά
— να φάνε και οι κότες
— ναύτης του γλυκού νερού

Ξ
— ξεβούλωσε τ' αυτιά σου
— ξεβράκωτος, με τρύπια σώβρακα,  με μπαλώματα στον πισινό, χωρίς δεκάρα
— ξεκαθαρίζω το τοπίο
— ξεκαρδίζομαι στα γέλια
— ξεκινήστε κι έρχομαι
— ξεμπερδεύω την κατάσταση, ξεμπλέκω την κατάσταση, βρίσκω την άκρη
— ξεμυτίζω, σκάω μύτη
— ξύλο με το τσουβάλι

Ο
— ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω
— ο επιμένων νικά
— ο καθένας για την πάρτη του
— ο καθένας για τον εαυτό του
— ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του
— ο καθένας τον δρόμο του
— ο καλός ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται
— o κύβος ερρίφθη
— ο νοών νοείτω
— ο σκοπός αγιάζει τα μέσα
— οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους
— ο Αύγουστος και ο τρύγος δεν είναι κάθε μέρα
— ο σιωπών συναινεί
— ο σώσον εαυτό σωθήτω
— ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει
— ο φόβος φυλάει τα έρμα
— ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται
— ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται (2)
— όλο φρου φρου και αρώματα και από ουσία μηδέν
— όμοιος ομοίω αεί πελάζει
— ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά
— όνομα και πράμα
— ονόματα δεν αναφέρουμε υπολήψεις δεν θίγουμε
— όπερ έδει δείξαι
— οποίο θράσος
— Όποιος δεν ακούει, δε βλέπει και δε μιλάει, ζει εκατό χρόνια
— όποιος δεν έχει μυαλό, έχει ποδάρια
— όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται
— όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα
— όποιος πάει αργά, πάει καλά και μακριά
— όποιος πρόλαβε τον Kύριο είδε
— όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι (1)
— όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα μικρό καλάθι (2)
— όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει (1)
— όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει (2)
— όπως ο διάολος το λιβάνι
— όπως στρώσεις θα κοιμηθείς
— όπως τoν γέννησε η μαμά του
— ορνιθοσκαλίσματα
— όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια
— όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια
— όταν ο Θεός έβρεχε μυαλά, αυτοί κρατούσαν ομπρέλες
— ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
— ουδέν καινόν υπό τον ήλιον
— ουδείς αναντικατάστατος
— ουστ
— ούτε καν μου περνάει από το μυαλό
— ούτε με σφαίρες
— οφθαλμός αντί οφθαλμού

Π
— πάει γάντι
— πάει μακριά η βαλίτσα
— παίζω με τις λέξεις
— παίρνω την μπουκιά από το στόμα
— παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω
— παίρνω τοις μετρητοίς
— παίρνω φόρα
— παλιός γάιδαρος καινούρια περπατησιά δε μαθαίνει
— πάνω-κάτω
— πάνω-κάτω (2)
— παπαριές
— παπούτσι απ' τον τόπο σου κι ας είν' και μπαλωμένο
— παρά τρίχα, παρά λίγο
— παράγινε το κακό
— παριστάνω τον κουφό, είμαι περήφανος στ' αυτιά, κάνω πως δεν ακούω
— πατώ επί πτωμάτων
— περασμένα ξεχασμένα
— πες τα, Χρυσόστομε
— πετάει ο γάιδαρος
— πετάω από τη χαρά μου
— πετάω σαν στυμμένη λεμονόκουπα
— πέφτω από τα σύννεφα
— πέφτω με τα μούτρα
— πιάνομαι στα χέρια
— πλάι-πλάι
— πλέκω το εγκώμιο
— πληρώνω με το ίδιο νόμισμα
— πνεύμα αντιλογίας
— ποιός τη χάρη σου
— πολύ κο-κο και κανένα αβγό
— που να τόνε κάψει ο Θεός
— προς άγραν
— προς αποφυγήν παρεξηγήσεων

Ρ
— ρίχνω αλάτι στην πληγή
— ρίχνω λάδι στη φωτιά

Σ
— σαν να μη συμβαίνει τίποτε
— σαν τα χιόνια
— σαν την καλαμιά στον κάμπο
— σαν το ψάρι έξω από το νερό
— σαράκι της αμφιβολίας
— σαρδάμ
— σε πηγάδι κατούρησα
— σε τελική ανάλυση
— σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει
— σου έφαγε ο γάτος τη γλώσσα
— σπάω ταμεία
— σπέρνω ζιζάνια
— σπεύδε βραδέως
— στ' αρχίδια μας
— στα καλά καθούμενα
— στα κουτουρού
— στα μαχαίρια
— στα πράσα
— στα σκαριά
— στα τυφλά
— στα χαρτιά
— σταράτες κουβέντες
— στάχτη στα μάτια
— στη βράση κολλάει το σίδερο
— στη χάση και στη φέξη
— στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι
— στην χώρα των τυφλών ο μονόφθαλμος είναι βασιλιάς
— στο απώγειο
— στο κάτω της γραφής
— στο πι και φι, στο τσάκα τσάκα
— στο τσακ, στο παρά πέντε
— στο ψαχνό
— στου διαόλου τη μάνα
— στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα
— στύβω σαν λεμόνι
— συμμαζεύομαι
— συν Αθηνά και χείρα κίνει
— σφίγγω το ζωνάρι
— σφύζει από υγεία, γερός σαν ταύρος
— σώνει και καλά

Τ
— τα βγάζω πέρα με τα χίλια ζόρια
— τα εν οίκω μη εν δήμω
— τα λεφτά πάνε στα λεφτά
— τα μάτια σου δεκατέσσερα
— τα πολλά λόγια είναι φτώχια
— τα πρήζω, τα σπάω
— τα ράσα δεν κάνουν τον παπά
— τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη
— τα του Καίσαρος τω Καίσαρι
— τα τσούζω
— τα φώτα σας
— τα χειρότερα τα περάσαμε
— τα χρειάστηκα
— τάζω λαγούς με πετραχήλια
— τείνω ευήκοον ους
— τελεία και παύλα
— τελευταία ευκαιρία
— τέλος καλό, όλα καλά
— τέρμα η καλοπέραση, τέρμα η καλοζωία
— τέρμα Θεού
— τέρμα οι κουβέντες, τέρμα τα πολλά τα λόγια, τέρμα τα ψέμματα
— τεσπά
— την έκατσα τη βάρκα
— την έχω βαμμένη από χέρι
— την κεφαλήν επί πίνακι
— τι πίνεις και δεν μας δίνεις
— το αίμα νερό δεν γίνεται
— το άκρον άωτο
— το βάζω στα πόδια
— το είδαμε και αυτό
— το ίδιο βιολί
— το κερασάκι στην τούρτα
— το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει
— το μουνί σέρνει καράβι
— το ξέρουν και οι πέτρες
— το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς
— το ποτήρι ξεχείλισε
— το πώς και το γιατί
— το ρίχνω
— το τερπνόν μετά του ωφελίμου
— το 'χω φάει με το κουτάλι
— τo ψάρι βρωμάει από το κεφάλι
— το ψέμα έχει κοντά ποδάρια
— τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς
— τον πρώτο χρόνο είναι γαμπρός, τον δεύτερο είναι τάτας, τον τρίτο είναι γάιδαρος, να κουβαλεί να τρώνε
— του αγίου ποτέ
— του βλάκα η μάνα είναι πάντα έγκυος
— του γλυκού νερού
— του τα' ψαλλα, του τα έχωσα
— τους ζυγούς λύσατε
— τούτου λεχθέντος
— τραβάω την πρίζα
— τρεις κι ο κούκος
— τρέμουν τα πόδια μου από τον φόβο
— τρίζουν τα κόκαλά του
— τρίχες κατσαρές
— τρόπον τινά
— τρόπος του λέγειν
— τρώω κουτόχορτο
— τσακ μπαμ

Υ
— υπεράνω κάθε υποψίας

Φ
— φάσκω και αντιφάσκω
— φέρνω στον κόσμο
— φησίν σιωπών
— φτάνει και περισσεύει
— φωνή βοώντος εν τη ερήμω
— φωτιά στα πατζάκια μου

Χ
— χαλάρωσε, ηρέμησε, κούλαρε
— χαλάω την σούπα
— χαλκάς στη μύτη
— χάνω τον μπούσουλα
— χαπακώνομαι
— «χέρι», χούφτωμα
— χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί
— χλωμός σαν το πανί