Translation - Μετάφραση

Favourite texts, movies, lyrics, quotations, recipes => Favourite Poetry => Favourite Music and Lyrics => Poetry of Thessaloniki => Topic started by: wings on 28 Jul, 2007, 22:50:17

Title: Άννυ Κουτροκόη
Post by: wings on 28 Jul, 2007, 22:50:17
Άννυ Κουτροκόη

(https://thepoetsiloved.files.wordpress.com/2023/07/koutrokoi-e1689196837453.png)

[Πηγή για τη φωτογραφία: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/)]

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο ΑΠΘ. Στα γράμματα παρουσιάστηκε το 1988 με δημοσιεύσεις σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει γράψει ποίηση, διηγήματα και δοκίμια και, παράλληλα, ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Ποιητικές συλλογές:
«Περί ελαχίστων κρουσμάτων», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1995
«Το ευφάνταστον αχ!», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1996
«Απαστράπτοντος του κρυστάλλου», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 1998
«Λεληθότως ο έρως», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 2000
«Λεπτώς ενδεδυμένοι», εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 2002
«Τω σώματι ως δοτική του οργάνου» (δίγλωσση έκδοση: Ελληνικά & Γαλλικά), εκδ. Νέα Πορεία, Θεσσαλονίκη, 2006
«Ώχρα υπόκοσμη», εκδ. Μελάνι, Αθήνα, 2013
«Δια νυκτός και ημέρας», εκδ. Μελάνι, Αθήνα, 2018

Ανθολογημένα ποιήματα:



[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=9084.0) ]
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ύδωρ η μνήμη
Post by: wings on 10 Jun, 2008, 20:27:41
Άννυ Κουτροκόη, Ύδωρ η μνήμη

Το κενό που θ’ αφήσω,
με ώρες θα γεμίσει
μήνες χρόνια.
Ποικιλόχρωμη ανάμνηση
ελαφρά θα φυσάει,
μεθυστικά το παρελθόν
θα εξανεμίζει
με λόγια λόγια λόγια.
Έτσι διακριτικά
θα με ξεχάσεις.

Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Προς ευχή(ν)
Post by: wings on 09 Aug, 2008, 14:40:15
Άννυ Κουτροκόη: Προς ευχή(ν)

Παρήγοροι
τέτοιοι καιροί,
πάντα γεννούν αγγέλους.
Μοσχοβολιά
μεταξωτό
φως πορφυρό
τέλειον αλυπίας
οι Άγιοι κατεβαίνουν.
Το βλέμμα σβήνω για να δω,
προφέρω της παράκλησης το γράμμα.
Απλώστε τα ματάκια σας
τ’ ατρόμαχτα
στα τεντωμένα νήματα της γης,
μελώστε με τ’ απέριττα
χεράκια σας
τα ταραγμένα κύματα ανθρώπου.
Αρκεί ένα φωτοστέφανο
μες στο πυκνό σκοτάδι.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Αυτά
Post by: wings on 10 Aug, 2008, 20:10:56
Άννυ Κουτροκόη, Αυτά

Μία φορά κι έναν καιρό...

Βούλιαζ’ η γη
καράβι αβύθιστο
που νόμιζα πως ήταν
τα χρώματ’ όλα φλέγονταν
ένας ατμός το πλοίο
κι η κουπαστή που ήσουν εσύ
μ’ αποχαιρέτησε
δάκρυ το δάκρυ ξύλινο.

Ποιο φως το βλέμμα μου ορίζει
μες στην ωχρώδη σύγχυση;
εκεί που λέω ρήμαξ’ ο κόσμος πάει
σώμα, τον βλέπω, ν’ ανακτά
ανάστημα να ορθώνει.

Ποιος άνεμος τον φόβο μου σαρώνει
μες στον μεγάλο πανικό;
που τρέμω, μια σπίθα έμειν’ η αγάπη
φωτιά, τη νιώθω, να ξεσπά
λόγος να με ματώνει.

Βαρκούλα μου παντός καιρού
άνοιξε τα πανιά σου
σε θάλασσα απρόβλεπτη
λαίμαργα τα νερά της,
τον τελευταίο θάνατο
είπαν εσύ θα έχεις
βαρκούλα μου παντός καιρού
ελπίδα βαπτισμένη.

Κι όλοι θα ζήσουνε καλά
μα πάντα εμείς καλύτερα.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 4 (Ιούλιος 2004)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Να προλάβεις
Post by: wings on 13 Aug, 2008, 01:27:02
Beauty Unveiled - Omar Akram - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=xG4UoBeb62E)

Omar Akram, Beauty unveiled (album: Free as a bird (2004))

Άννυ Κουτροκόη, Να προλάβεις

Πριν δίπλα στ’ όνομά σου
Διπλή ημερομηνία αναφερθεί
Μέσα στα μάτια σου
Κλείσε την ομορφιά του κόσμου
Χωρίς το πώς και το γιατί
Σαν ένα δώρο
Στα χέρια πάρε
Τα χρώματα, τους ήχους
Και διάλεξε
Σε ποια εποχή θα κατοικήσεις
Αν αγαπάς το Καλοκαίρι
Ντύσου στα μπλε
Αν το Φθινόπωρο αγαπάς
Τα κίτρινα σου πάνε
Και στον Χειμώνα
Τ’ άσπρα αξίζουν
Στην Άνοιξη
Εγώ θα μείνω
Σπίτι με κήπο μου ’ταξε
Και το κατώφλι του
Εσύ να το περνάς.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Κατά γράμμα
Post by: wings on 14 Aug, 2008, 02:23:12
Άννυ Κουτροκόη, Κατά γράμμα

Γι’ αυτούς που άφησαν το σώμα τους
και φύγαν
οδύρομαι μα δεν ανησυχώ,
έχουν δικιά τους τη γαλάζια ευρυχωρία
δεν απειλούνται απ’ τη βροχή
τα άστρα τούς ανήκουν,
καμιά φορά μου κάνουνε τη χάρη
και πιάνουνε μαζί μου την κουβέντα.
Πρώτα μου λέν’ να μη θρηνώ,
ύστερ’ ακούστε όλοι
τα λόγια τους σας μαρτυρώ:
άνθρωποι εσείς πάνω στη γη
να προπονείσθε ακαταπαύστως
σ’ αυτό το υπέροχο πεδίο δοκιμής
ένθα υπάρχει πόνος και οδυρμός,
το σώμα έχετε να σας μηνύει
το θαύμα της ζωής
το λυτρωμό του τέλους.
 
Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 4 (Ιούλιος 2004)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Δεν το πιστεύω
Post by: wings on 16 Aug, 2008, 18:04:16
Άννυ Κουτροκόη, Δεν το πιστεύω

Έτυχε
Νύχτα προχωρημένη
Στο δρόμο να βρεθώ
Κι όπως στα βιαστικά
Έτρεχα πάνω στο κορμί
Αυτής της πόλης
Είδα
Ανάποδα
Πως φόρεσε το νυχτικό της
Ήταν για ένα βράδυ
Ήταν σε μια της τρέλα
Είπα στους φίλους μου μετά
Προσέχει τόσο τα μαλλιά της
Τα μάτια πάντα βάφει
Και περπατά
Σε κείνα πάνω τα υπέροχα
Τακούνια της γιαγιάς
Γι’ αυτό το νυχτικό ανάποδα
Μ’ έκανε ν’ απορήσω
Δεν το πιστεύω
Να ’χει αρχίσει να τρελαίνεται
Και να γυρνάει
Τις νύχτες ξεσχισμένη
Με το ’να χέρι
Να κρατάει το φεγγάρι
Με τ’ άλλο
Να το χτυπάει ντέφι
Να γρατσουνάει
Με τα μεγάλα νύχια
Τα παιδιά της
Να τα ναρκώνει
Την ημέρα με τα φίλτρα της
Και να γλεντάει
Μαζί τους μέσα στο σκοτάδι
Δεν το πιστεύω
Δεν το πιστεύω
Η πόλη αυτή
Παραπατάει πού και πού
Μόνο να μας τρομάξει
Θέλει
Για να νοιαστούμε πιο πολύ
Για να την αγαπάμε
Να μην ξεχνάμε
Κάθε βράδυ
Το νυχτικό σωστό
Να της περάσουμε
Να ’ρχεται
Ήσυχα να γείρει
Ως έμβρυο
Στην άκρη
Της υγρής της κούνιας.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Μέτρα...
Post by: wings on 18 Aug, 2008, 03:48:39
Άννυ Κουτροκόη: Μέτρα...

Ήταν απόγευμα
Προς βράδυ...
Με το καινούργιο σου κοστούμι
Χρώμα και μάτια
Σ’ αγαπώ είπες...
Κι εγώ...
Τι άλλο
Μάτια και τόσο χρώμα...
Και το καινούργιο σου κοστούμι
Κομμένο και ραμμένο
Στα μέτρα
Πόσο σ’ αγαπώ.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Εικόνα απατηλή
Post by: wings on 29 Aug, 2008, 02:36:51
Άννυ Κουτροκόη, Εικόνα απατηλή

Παιδιόθεν παλιώνω
μητέρα,
μα εσύ επιμένεις
στο βρέφος
που είμαι.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)


Title: Άννυ Κουτροκόη: Μην έλθεις μόνος...
Post by: wings on 30 Aug, 2008, 20:28:36
Άννυ Κουτροκόη: Μην έλθεις μόνος...

Μην έλθεις
Μόνος
Θέλω και την καρδιά σου
Άχρωμος και αθόρυβος
Πώς θα με αγκαλιάσεις
Πώς θα πονέσουμε
Πώς θ’ αγαπήσουμε τα παιδιά
Μην έλθεις
Μόνος
Φέρε και τα χρώματά σου
Έτσι πεθαίνουμε
Αγάπη μου
Δεν το κατάλαβες
Ακόμη
Κι αφήνεις την καρδιά
Να κιτρινίζει...

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Στα ξένα Θεσσαλονικιός
Post by: wings on 07 Sep, 2008, 12:59:13
Άννυ Κουτροκόη, Στα ξένα Θεσσαλονικιός

Να μου γράφεις
Τα γράμματα να στέλνεις
με τον αέρα που δυνατός
Στη σκέψη μου φυσάει
Όμοιος Βαρδάρης
Σκούπιζε
Τα παιδικά μου χρόνια
Απ’ άκρη σ’ άκρη
Παστρικά

Τα χρώματά τους
Μ’ εκτυφλώνουν

Να μου γράφεις
Είναι σαν να ’ρχομαι
Κοντά σου
Και πρώτη σαν φορά
Να σε φιλώ στα χείλη

Τα γράμματα να στέλνεις

Να λένε Νέα πως μένεις πάντα

Με σώμα σφριγηλό
Καλοχτισμένο
Με στήθη πλούσια
Ψηλά βουνά
Και μια γαλάζια ζώνη
Ελεύθερο να ρίχνει
Στο νερό

Ωσάν χταπόδι
Το χαμηλό κορμί σου
Με τα μαλλιά
Ξανθά δαντελωτά
Μια μεταξένια άμμος
Στις χίλιες παραλίες
Απλωμένα
Κι οι άκρες
Απ’ τα κρινένια δαχτυλάκια σου
Να ξεφυτρώνουν
Μες στον γαλάζιο κήπο σου

Δεν είμαι ο μόνος

Δεν είμαι ο μόνος
Όταν ρωτάω
Ποιος να σε γέννησε

Δώδεκα έφτιαξαν θεούς
Για στηρίξουν
Την ζωή σου
Κι ο ένας
Που σε σκάλισε
Στο μάρμαρο του κόσμου
Κρατάει καλά το μυστικό
Ουρανοκλειδωμένο

Όλο θα ψάχνω

Κι όλο
Η ομορφιά σου θα φωνάζει
Δυνατά
Σαν μια ξεδιάντροπη
Στο άπλετο φως
Το πάθος της θα δείχνει

Να μου γράφεις

Κι η υπογραφή σου
Κάτασπρο λιμανάκι
Να δένω την λαχτάρα μου
Για σένα.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, [Μην εμπιστεύεσαι το φως...]
Post by: wings on 27 Sep, 2008, 16:05:56
Άννυ Κουτροκόη, Άτιτλο (Μην εμπιστεύεσαι το φως...)

Μην εμπιστεύεσαι το φως
των αστεριών
πολλά απ’ αυτά είν’ ήδη
πεθαμένα.
Η νύχτα είν’ το μέγεθος
το τρομερό,
να μάθεις από τώρα
στο σκοτάδι
με μάτια ορθάνοιχτα
το δρόμο σου να βρίσκεις.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Το παράθυρο της Μαίρης
Post by: wings on 25 Oct, 2008, 12:47:42
Κάποια μάνα αναστενάζει - Στ. Χασκίλ.wmv - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=Hiu32SE6xKM)

Βασίλης Τσιτσάνης & Μπάμπης Μπακάλης, Κάποια μάνα αναστενάζει
(ερμηνεία: Στέλλα Χασκίλ, Μάρκος Βαμβακάρης & Βασίλης Τσιτσάνης / β' εκτέλεση του τραγουδιού το 1948)


Άννυ Κουτροκόη, Το παράθυρο της Μαίρης

Άστραφτε το φως το νεογέννητο
στο παράθυρο της Μαίρης
κι όλες μαζί οι γιορτές
με τα καλά τους
πήραν θέση
ρουμπίνι ήρθε το Πάσχα
διαμάντια τα Χριστούγεννα,
οι ονομαστικές,
η μια πίσω απ’ την άλλη
κι η μάνα
χέρια μάτια
καρδερίνες
αγκάλιασε τον γιο
που είχ’ ένα χρόνο
το κατώφλι να περάσει.
Άστραφτε μέχρι αργά το βράδυ
το φως κι αν κουρασμένο
στο παράθυρο της Μαίρης.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ατέρμων κοχλίας
Post by: wings on 04 Jan, 2009, 19:30:15
Άννυ Κουτροκόη, Ατέρμων κοχλίας

Απ’ τους ορίζοντες μετέωρος και τρομαγμένος,
απ' το μισάνοιχτο βλέφαρο της αυγής
φως τοκετός,
απ’ το φτερό αέρα θυμωμένου
από της θάλασσας τα χείλη
από το δειλινό φιλί που αιμορραγεί,
έν’ αστεράκι ζωντανό πλανητεμένο
ένα παιδί μόνο ψυχή
μες στην αυλή των οριζόντων
από κει έρχομαι.

Σαν οπτική απάτη λόγος προφορικός
κλαράκι πάνω του να κελαηδούν πουλιά
αχτίδα δίκοπη,
κύμα που σβήνει στην ακτή πριν φτάσει
σπασμένο δαχτυλίδι αρραβώνων
γέλιο παιδιού από καρδιάς,
να σ’ αγαπώ να μ’ αγαπάς
σύννεφο σκοτωμένο
σαν τίποτε σαν κάτι
στους προορίζοντες θα επιστρέψω.

Είμ’ ένα ψέμα
ένα σώμα δανεικό
ένας περαστικός.

Από τη συλλογή Τω σώματι ως δοτική του οργάνου (2006)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (VIII)
Post by: wings on 31 May, 2009, 10:34:01
Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (VIII)

Εμένα δε με σβήνουν
Ποταμοί από βρισιές
Κι η πίκρα ενός αντίο
Δεν με πνίγει
Αν με φυσήξεις
Θα φουντώσω
Φλογίτσα
Μες στα μάτια των παιδιών
Και πυρκαγιά
Μες στα δικά σου μάτια

Από τη συλλογή Λεληθότως ο έρως (2000)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Θερμαϊκός
Post by: wings on 15 Jun, 2009, 23:12:49
Άννυ Κουτροκόη, Θερμαϊκός

Καφέ κερνάω
Έλα
Θάλασσα μπλε πατάω
Πιες
Φίλος σου αν θέλεις
Είμαι
Φτάνει γι’ αυτό
Ένα τραπεζάκι
Και δυο γόπες, δυο ματιές
Ειδάλλως πώς
Να ζει κανείς
Στη Σαλονίκη
Μες στον Θερμαϊκό.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Όλο και μεγαλώνω
Post by: wings on 03 Oct, 2009, 21:59:32
ΑΧΑΡΙΣΤΗ πρώτη εκτέλεση Ι Γεωργακοπούλου Β Τσιτσάνη - YouTube (https://www.youtube.com/watch?v=BUB2O2FhbHE)

Βασίλης Τσιτσάνης, Αχάριστη (https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=3323.msg70898#msg70898)
Πρώτη φωνογράφηση: 1947 / τραγούδι: Ιωάννα Γεωργακοπούλου, Στελλάκης Περπινιάδης & Βασίλης Τσιτσάνης


Άννυ Κουτροκόη, Όλο και μεγαλώνω

Κλαις;
Ναι...
Άκουσα εκείνο το ρεμπέτικο
Το σώμα του
Καμένο δέντρο
Η προδοσία κεραυνός
Το μαύρο
Τραγουδάει
Έβαψε την καρδιά του
Με το γιατί μα και το πώς
Αχ! από παιδί ακούω
Το ρεμπέτικο εκείνο
Και πάντα κλαίω
Κι όλο αναρωτιέμαι
Και το γιατί μα και το πώς
Έφυγε
Κι έγινε το τραγούδι
Να το πονώ
Να τ’ αγαπώ
Κι όλο να μεγαλώνω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Σ' αποθύμησα
Post by: wings on 13 Jan, 2010, 20:15:36
https://www.youtube.com/watch?v=7-ghBl6JLk4

Πάρης Περυσινάκης & Κώστας Φασουλάς, Όποτε σ’ αποθύμησα
(τραγούδι: Σταμάτης Κραουνάκης / δίσκος: Στου ονείρου την αυλή (2005))


Άννυ Κουτροκόη, Σ’ αποθύμησα

Έληξες
Κι ήταν νωρίς...
Δεν πρόλαβα τα λόγια σου
Να σκαλώσω στους τοίχους
Δεν πρόλαβα τα χαμόγελά σου
Να καρφώσω στο ταβάνι
Δεν πρόλαβα δίχτυ
Να πλέξω με τα δάκρυά σου
Να παγιδέψω την ανάμνηση
Δεν πρόλαβα το θυμό σου
Να στήσω φύλακα στην πόρτα
Έληξες
Κι ήταν νωρίς...
Δεν πρόλαβα το γέλιο σου
Να φυλάξω σαν το παλιό κρασί
Και να μεθάω
Κάθε που σ’ αποθυμώ.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Λόγω καιρού
Post by: wings on 20 Mar, 2010, 14:55:39
https://www.youtube.com/watch?v=T1IMsRi50qM

Λάκης Παπαδόπουλος & Κυριάκος Ντούμος, Έρχεται κρύο
(τραγούδι: Αρλέτα / δίσκος: Περίπου (1984))


Άννυ Κουτροκόη, Λόγω καιρού

Μη μου κρυώσεις,
πρόσεχε.
Τόσοι ψαλμοί
χιλιάδες ποιήματα
κάποιο απ’ όλα
σου πηγαίνει.
Λεπτώς ενδεδυμένος
πού βγαίνεις
μες στο καταχείμωνο,
στις άθλιες καιρικές συνθήκες
που δεν προβλέπεται
σύντομα να μεταβληθούν.
Φυλάξου.
Του λόγου η θέρμη
απρόσβλητο είναι καταφύγιο
για όλους μας,
παιδί μου.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (II)
Post by: wings on 24 Jun, 2010, 22:49:38
https://www.youtube.com/watch?v=F6AUQrgelPk

Γιώργος Σαραντάρης & Μάνος Χατζιδάκις, Ποιος είν’ τρελός από έρωτα
(τραγούδι: Φλέρυ Νταντωνάκη / δίσκος: Ο μεγάλος ερωτικός (1972))


Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (II)

Με τύφλωσε το πρώτο φως
κι έτσι τυφλός σερνόμουνα
μες στα κλαδιά του παραδείσου.
Κάρφωσα οξύς
το μη στο μήλο,
χάραξα δρόμους
πάνω στο σώμα του Αδάμ,
βαθύ πηγάδι άνοιξα
μες στην ψυχή της Εύας.
Πάθος αμήχανο
πώς να κρυφτείς
πάμφεγγο που αναβλύζεις,
κι αμέτρητο
σε μετρημένο σώμα,
κυνήγησες
την ώρα του γλυκύτερου διωγμού
και με την πρόφαση την κάλπικη
στο απορημένο στόμα,
για τη δική μου αθανασία πάλεψες
στου είναι την παρθέν’ αυγή.

Από τη συλλογή Λεληθότως ο έρως (2000)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Παράκληση
Post by: wings on 09 Oct, 2010, 20:26:57
https://www.youtube.com/watch?v=2PRgmdNx0eY

Μίμης Πλέσσας & Λευτέρης Παπαδόπουλος, Ξημερώνει Κυριακή
(τραγούδι: Γιάννης Πουλόπουλος / δίσκος: Ο δρόμος (1969))


Άννυ Κουτροκόη, Παράκληση

Πάρε με μαζί σου
μια Κυριακή πρωί,
με τις καμπάνες
να γεννούν παρθένους φθόγγους
και τα παιδάκια
με τα καινούρια τους παπούτσια,
το μεροκάματο, στη λάσπη
να εξευμενίζουν του πατέρα.
Μια Κυριακή
που η φτώχεια αρρώστια
φτύνει
κι όταν τ’ απλά τα όμορφα
φαντάζουνε σπουδαία.
Πάρε με μαζί σου
μια Κυριακή,
να πάμε μια εκδρομή ομαδική,
σαν τότε.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ως άνθρωπος
Post by: wings on 18 Mar, 2011, 15:09:53
https://www.youtube.com/watch?v=Tmw1TG6KnE8

Εύη Ρουμελιώτη & Στέλιος Φωτιάδης, Δώσ’ μου το χέρι σου
(τραγούδι: Νοστράδαμος / δίσκος: Νοστράδαμος (1972))

Άννυ Κουτροκόη, Ως άνθρωπος

Ως άνθρωπος
ποίημα που πνίγεται
μες στις βαθιές αναπνοές
όντος απύθμενου,
ναυαγός θα βρεθώ
πάνω σε λέξη σωτηρίας,
ον που δε ρίγησε
ν’ αρθρώσει τον λόγο που παραμονεύει
πίσω απ’ το κάθε τι που ζει
ή που θαρρώ πως δεν υπάρχει.

Σήμερα σώμα,
στην εκβολή της λύπης αίσθηση αχνή.

Έλ’ ας πιαστούμε δυνατά
λέξη με λέξη,
μπορεί μαζί να σώσουμε
το ποίημα, ως άνθρωπος, πλασμένο.

Από τη συλλογή Τω σώματι ως δοτική του οργάνου (2006)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (V)
Post by: wings on 08 Oct, 2013, 13:06:05
Άννυ Κουτροκόη, Λεληθότως ο έρως (V)

Στα σφιχταγκαλιασμένα σέπαλα
Βρέφος τριαντάφυλλο
Βυζαίνω της σάρκας τον χυμό
Σε αποχρώσεις ροζ
Συνήθως γέρνω
Και σαν φωτιά όταν ανάβω
Για εμπρησμούς με κρίνουν
Άστους να λένε
Το νέκταρ που κυλά
Στο σώμα της ζωής
Με το μικρό μου όνομα το πίνεις
Έρως
Στης νιότης το μεσημεράκι
Μελτέμι ύπουλο
Σφίγγω τον δισταγμό σου

Από τη συλλογή Λεληθότως ο έρως (2000)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Τότε ησυχάζω
Post by: wings on 19 Dec, 2014, 17:46:10
Άννυ Κουτροκόη, Τότε ησυχάζω

Στον Βασίλη

Όταν μοσχοβολούν οι ροδακινιές
Κι η ακακία γεμίζει άσπρα τσαμπιά
Όταν οι ώρες περνούν γρήγορα
Και κατορθώνω ένα στίχο
Όταν το πρωινό υπόσχεται όμορφο βράδυ
Και με χωράει ακόμα το ροζ φόρεμα
Όταν καταλαβαίνω τι θέλουν να μου πουν
Και μιλώ μ’ αυτούς που αγαπώ
Όταν στον ήλιο απλώνω άσπρα ρούχα
Και τελειώνω την καθημερινή δουλειά
Όταν ταξιδεύω μακριά από την πατρίδα
Και γυρίζω με λαχτάρα
Τότε ησυχάζω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η αναπνοή σου
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:29:09
Άννυ Κουτροκόη, Η αναπνοή σου

Τύλιξα τον μικρό μου κόσμο
Με την αναπνοή σου
Και ζω εκεί
Δεν στολίζομαι
Πέταξα και το φόρεμα με τις πούλιες
Κάθε που μεγαλώνει η ψυχή μου
Δεν σκέφτομαι τη φυλακή
Μες στην αναπνοή σου
Μα μια μεγάλη ελευθερία
Όταν για φαντάσου
Λέω
Να σβήσει
Αυτός ο αθόρυβος ήχος
Που με τυλίγει.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Είναι τρελός
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:36:49
Άννυ Κουτροκόη, Είναι τρελός

Πάνε μέρες
Που περιμένω
Γεμάτος απουσία
Εμποδίζουν οι πόρτες
Υπέθεσα
Τις έβγαλα μαζί με τα παράθυρα
Πάνε μέρες που περιμένω
Γεμάτος απουσία
Ακούω μόνο φωνές από μακριά...
Είναι τρελός, είναι τρελός, είναι τρελός...

Πάνε μέρες
Που περιμένω
Γεμάτος απουσία
Το σπίτι ολάνοιχτο
Γεμάτο «ναι»
Ακούω μόνο φωνές από μακριά
Είναι τρελός, είναι τρελός, είναι τρελός...

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η απόφαση
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:40:34
Άννυ Κουτροκόη, Η απόφαση

Δε μίλησες
Τα μάτια σου έσταξαν μοναξιά
Λέρωσες το καλό σου πουκάμισο
Δε σ’ ένοιαξε
Εσύ
Που τη μάνα σου όλο μάλωνες γι’ αυτό
Έγειρες το κεφάλι
Στον δικό σου ώμο
Έβγαλες το ρολόι
Το ακούμπησες στο τραπέζι
Έβαλες τα χέρια γύρω από το σώμα σου
Απόφαση όταν πήρες
Ότι δε θα γυρίσω πίσω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Επιτέλους
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:45:52
Άννυ Κουτροκόη, Επιτέλους

Επιτέλους
Έμαθα
Πού κατοικεί η ψυχή μου
Βολεύτηκε μέσα στο μυαλό μου
Με μαλλιά μπλε
Και στο στόμα πράσινο
Με άγρια μάτια
Και μια αλυσίδα στο χέρι
Ηγεμονεύει
Άνοιξε πόλεμο
Ενάντια στον γλυκύτατό μου έφηβο
Που μέχρι σήμερα ήξερα κτήτορά μου
Τον τραυμάτισε βαριά
Κι ανάπηρος χάθηκε μέσα στον χρόνο.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Οι εποχές μου
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:50:19
Άννυ Κουτροκόη, Οι εποχές μου

Οι εποχές μου
            σημαδεμένες
Με ουρανό
Και κύματα
Με κόκκινα δάση
Και στέπες
            μαρτυρούν
Την ηλικία μου
            σημαδεμένη
Με θυσιασμένες μαργαρίτες
Και παράπονα
Με αγαπημένες μελωδίες
Και τελετές
            προφητεύουν
Τον θάνατό μου
            σημαδεμένο
Με ανάπαυση
Και νυχτερίδες σκαλωμένες στο κορμί μου.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: «Κ»
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:55:46
Άννυ Κουτροκόη: «Κ»

Η καρδιά μου μικραίνει
Όλο και μικραίνει
Ένας μόνο χτύπος
Ολίγος διά το σώμα.
Σπαθί της αλαζονείας
Χρατς και πάλι χρατς
Και χρατς...
Άφησες ένα μόνο χτύπο
Πόσο μίκρυνε η καρδιά μου
Απόμεινε ένα «κ».

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Άπελπις
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 00:58:34
Άννυ Κουτροκόη, Άπελπις

Κατέθεσα πολυυυυύ
Χρόνο
Σε τίποτε.

Η λύπη κυλάει
Άφθονη και ζεστή
Μαλακώνει το θέλω
Και το μπορώ αποχύνεται
Λιωμένο κι άχρηστο
Η ελπίδα δέντρο
Στεγνό
Χέρσος αγρός
Ο λίγος χρόνος
Που προσδοκάει.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Από φόβο...
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:02:16
Άννυ Κουτροκόη: Από φόβο...

στη Μαρία

Να περπατήσω...
Θέλω...
Μόνη μου...
Επί πολύ...
Στην άκρη εκείνης της παραλίας
Τα βότσαλα να μου πονούν τα πόδια
Και πάντα
Ένας κίνδυνος να μου κρατά
Σφιχτά κλειστά τα μάτια
Μήπως και κάποιο κύμα
Εκβράσει τον νεκρό απ’ το ναυάγιο.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Σε θέλω μαζί μου
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:05:59
Άννυ Κουτροκόη, Σε θέλω μαζί μου

Παράξενα πουλιά
Οι κεραίες
Στεγνοί ουρανοί
Οι ταράτσες
Βρόμικα ζωάκια
Τ’ αυτοκίνητα
Τραυματισμένα σώματα
Οι τρύπιοι δρόμοι
Γι’ αυτό σε θέλω μαζί μου
Στις ανελέητες διαδρομές
Ως τη δουλειά, την αγορά,
Μέχρι τη θεία μου.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Δες πώς...
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:10:47
Άννυ Κουτροκόη: Δες πώς...

Άλλαξε η πόλη...
Δες πώς...
Το πτώμα μου
Οι τρελές ρόδες
Οι τσιμεντένιοι τοίχοι
Δες πώς...
Τα παιδιά
Ελεύθερα φυλακισμένα
Οι παιδικές χαρές...
Οι ξεραμένες ακακίες
Δες πώς...
Η θάλασσα
Ξερνάει τον βυθό
Το πτώμα μου
Δες πώς...
Το τύλιξε ο θόρυβος
Κι ακόμα πεινάει
Κι ακόμα διψάει
Το κρίνο άσπρο
Φυτρώνει απ’ την καρδιά.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Πώς γίνεται;
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:14:21
Άννυ Κουτροκόη: Πώς γίνεται;

Ο δάσκαλος εξήγησε
Τα άψυχα δεν έχουν
Στόμα, μάτια, καρδιά
Και τον θυμάμαι κάθε πρωί
Στις εννιά
Ερωτηματικά
Όταν στα δύο μέτρα από το μπαλκόνι μου
Ακούω
Το φλύαρο, κλειστό παραθυρόφυλλο
Στο απέναντι διαμέρισμα.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Από τότε...
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:16:55
Άννυ Κουτροκόη: Από τότε...

Έπαψες να φροντίζεις τα μαλλιά σου
Δε ροδίζεις πια το πρόσωπό σου
Έσβησες και το φως
Πεντακάθαρα που έδειχναν τα μάτια σου
Τα χείλη σου στενή γραμμή
Λεπτός μίσχος ο λαιμός σου
Κι έγειρε το λυπημένο σου κεφάλι
Από τότε...
Που έφυγε.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Αδιάφορο
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:19:39
Άννυ Κουτροκόη, Αδιάφορο

Πώς μπορούν
Οι γείτονες, εκεί απέναντι
Οι απρόσωποι
Ν’ αφήνουν τη σχισμένη τέντα
Χρόνια
Απεγνωσμένα
Να καλεί βουβά βοήθεια
Κουράζομαι
Να τη βλέπω να παλεύει με τον αέρα.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Πρόταση
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:22:19
Άννυ Κουτροκόη, Πρόταση

Άπλωσε την ψυχή σου
Τρυφερά
Πάνω στη βαθιά μου λύπη
Να λικνιστούν μαζί
Από αναπνοή σ’ αναπνοή
Τώρα
Στα τελευταία βήματα
Της νύχτας
Το σώμα ν’ αρνηθείς
Καθώς θα μας τυλίγει
Ο αυγερινός ήχος.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Συνωμοσία
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:25:05
Άννυ Κουτροκόη, Συνωμοσία

Τον ενοχλούσε το σώμα του
Και το έβγαλε
Απλά
Σαν το καθημερινό του ρούχο
Άδικα ρωτάς
Ποιος συνωμότησε
Αν τα χαμηλά κάγκελα στην ταράτσα
Αν οι σπασμένες γλάστρες με τα σκοτωμένα λουλούδια
      ή
Αν το πεζοδρόμιο με τις τετράγωνες πλάκες
Πέντε πατώματα βαθύ.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Αποβολή
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:27:07
Άννυ Κουτροκόη, Αποβολή

Επέμενα
Θα ξανανθίσει
Έλεγα
Το ζουμπούλι
Το τάιζα
Το πότιζα
Περίμενα
Γυναίκα καρπερή
Που δε γεννά.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Κάτι απομένει
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:30:31
Άννυ Κουτροκόη, Κάτι απομένει

Τώρα, διαλέγω τους πιο σύντομους δρόμους
Τεχνητά χρώματα, τεχνητά αρώματα
Τώρα που οι φίλοι αποπλανήθηκαν
Απαράλλαχτη! μόνη
Η άνοιξη που πάντα επιστρέφει
Με τόσες παπαρούνες
Με νέα χρωματισμένα όνειρα
                   νησιά στον Ειρηνικό
Με φωνές
                 Σειρήνες προς τον Οδυσσέα.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ανοιχτός κύκλος
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:33:31
Άννυ Κουτροκόη, Ανοιχτός κύκλος

στη Σούλα ή Νατάσα

Με γυαλιά σπασμένα
Θρυμματισμένα καθρεφτάκια
Χαράζεις
Το σώμα μου
Παιδί
Χαμογελάς
Που κι αν
Το αίμα μου
Φεύγει
Την ψυχή μου
Σ’ ένα παιχνίδι
Μην αναζητάς
Μισά
Πάντα
Θα παίρνεις
Από τα ολόκληρα
Κι ο κύκλος
Ανοιχτός
Θα μένει.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Αν πέθαινε η νύχτα
Post by: wings on 13 Jul, 2023, 01:50:03
Άννυ Κουτροκόη, Αν πέθαινε η νύχτα

Αν πέθαινε η νύχτα
Θα σέρναμε τα βήματά μας
Κάτω από την αψίδα του Γαλέριου
Κι η παραλία θα ’ταν πάντα ίδια
Οι καμινάδες απέναντι ανυπόφορες
Δεν ξέρω
Πώς θα ’τανε ο κήπος των Πριγκίπων, τη νύχτα,
Δεν μ’ άφησαν να τον προλάβω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Το νήμα κι η εικόνα
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:11:26
Άννυ Κουτροκόη, Το νήμα κι η εικόνα

Κρατάει γερά το νήμα
Την εικόνα
Συχνά ή πώς
Στα μάτια μου εμπρός
Περνάει και φεύγει
Το χωματένιο πάτωμα
Τα κρεβάτια
Κραυγές από λαμαρίνα
Τα σχισμένα χαρτιά
Τραχιά κι εσταμπωτά
Πάνω από νεροχύτες
Και μετρημένο το νερό
Στάλα τη στάλα
Να μου πλένεις πρόσωπο
Χέρια
Και δυο δόντια
Στη χτένα απόμειναν
Για να χτενίζεις
Ώρες...
Τα θεόπυκνα μαλλιά μου
Κρατάει γερά το νήμα
Την εικόνα
Σ’ ένα μικρό ουρανό
Λούζεται η ψυχή μου.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Εκείνο το βράδυ
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:14:44
Άννυ Κουτροκόη, Εκείνο το βράδυ

Θύμωσε ο έρωτας
Βιάσαμε το φεγγάρι
Βαρύ το ξεκρέμασε
Χλωμό το πέταξε
Στο στενάκι μας
Έτρεξα, το χάιδεψα
Δυο δάκρυα έσταξαν απ’ την παλιά ψυχή μου
Έτρεξες κι εσύ
Κι οι άλλοι
Εκείνο το βράδυ
Πέθανε το φεγγάρι.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ο μικρός κόκκινος κάκτος
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:17:53
Άννυ Κουτροκόη, Ο μικρός κόκκινος κάκτος

Άπλωσα το χέρι μου
Και απαλά, πολύ απαλά
Όσο κι αν απαλά ακούμπησα
Την καρδιά σου
Πόνεσα
Ένας κάκτος...
Δεν παραξενεύτηκα
Κι αυτό με λύπησε
Κι αν τόσο συνήθισα
Κι αν στο στήθος μου φυτρώνει
Μικρός κόκκινος κάκτος
Κι απαλά, πολύ απαλά
Όσο κι αν απαλά ακουμπήσεις
Την καρδιά μου
Θα πονέσεις...

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η σιωπή κι η αλήθεια
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:22:21
Άννυ Κουτροκόη, Η σιωπή κι η αλήθεια

Η σιωπή με την αλήθεια
Μου λένε πράματα αλλόκοτα
          ότι
Το παραμύθι ζητάει πίσω τα δώρα
Που δε χάρισε ποτέ
          ή ότι
Σκότωσαν τ’ άλογο του βασιλιά παλιά
Πριν από το παραμύθι
Και η αλήθεια σαν πιο φλύαρη ρωτά
Αν συνάντησες ποτέ σου τη Χιονάτη.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Τα γυμνά βράδια
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:24:49
Άννυ Κουτροκόη, Τα γυμνά βράδια

Γυμνά
Μας επισκέπτονται
Τα βράδια
Τριγυρνούν
Στα σιωπηλά δωμάτια
Παίζουν
Με πεθαμένα όνειρα
Δε θυμάμαι
Πόσο σπάνια
Ακούω την ανάσα τους
Αν κάποια ανάμνηση
Τυχαία
Θα περάσει.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Παράπονο προσωπικό
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:29:10
Άννυ Κουτροκόη, Παράπονο προσωπικό

στους γονείς μου

Τα χρόνια τους
Το πιο παλιό
Το πιο ζεστό
Πιο βολικό
Επανωφόρι
Κι η νύχτα
Δεν ξαπλώνει
Στη ματιά τους
Το φως που ρίχνει
Στα σκοτεινά σου μονοπάτια
Γύρω πλέκει
Δυνατά
Τα χέρια του
Τρόμος κι αν γεροντικός
Παράπονο προσωπικό
Και μάνα έχεις
Κι ο πατέρας ζει
Δυο για σένα πλάτανοι
Σκιά
Εκεί
Δεμένος ο καημός σου
Παράπονο προσωπικό
Στης γης το κρύο
Έζησα.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Σαν να μην ήταν ποτέ...
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:30:13
Άννυ Κουτροκόη: Σαν να μην ήταν ποτέ...

Δεν κρατώ ημερολόγιο
Μικρές ιστορίες
Συντρίμμια
Μικροτριγμοί
Ώρες φθαρμένων ημερών.
Καμιά φορά
Θυμάμαι
Πρόσωπα...
Πρόσωπα παλιά, ξεθωριασμένα...
Σαν να μην ήταν ποτέ...
Σαν να επρόκειτο να τα γνωρίσω...
Τότε
Φοβάμαι
Αδύνατη μνήμη
Σβήνω
Πρόσωπο... εγώ...
Πρόσωπο παλιό, ξεθωριασμένο...

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Ω, θηλυκιά, εσύ...
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:37:03
Άννυ Κουτροκόη: Ω, θηλυκιά, εσύ...

Νεογέννητη
Χαρούμενη
Με παρδαλό φουστάνι
Ψυχή μου
Ω, θηλυκιά, εσύ...
Ο χρόνος δε σε πιάνει
Στο ξέφρενο κυνηγητό
Πλασμένη από όνειρο
Χωρίς πρόσωπο
Και τι να χαρακώσει
Ούτε και σώμα
Τι να θρυμματίσει
Εσύ, η αλήθεια
Είσαι
Νεογέννητη
Χαρούμενη
Με παρδαλό φουστάνι
Ψυχή μου
Ω, θηλυκιά, εσύ...

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: «Να είναι...»
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:42:30
Άννυ Κουτροκόη: «Να είναι...»

Να είναι... Καλοκαίρι χάραμα
Κι εγώ να φεύγω
Καημός παραμικρός
Μήπως και βρέξει.
Όλα... Από εκεί
Έχω στον νου μου να τα πάρω
Να μην ξεχάσω...
Το μικρό γυαλιστερό τσαντάκι
Που δεν αγόρασα παλιά
Στου Σεν-Ζερμέν τη βόλτα
Στους δρόμους εκείνους
Να λιώσουν τα παπούτσια μου
Και τον καφέ να πίνω στα σαντάν
Και να καπνίζω...
Το τσιγαράκι που έκοψα – Ας και πώς
Τέσσερα χρόνια πίσω να σταματήσω...
Σε μια ορχηστρούλα εμπρός
Κι αν δεν γνωρίζω μουσική
Με τι κατάνυξη να ακούω...
Και να βλέπω...
Να είναι... Καλοκαίρι χάραμα
Κι εγώ να φεύγω.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Τα κόκκινα παγκάκια
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:45:30
Άννυ Κουτροκόη, Τα κόκκινα παγκάκια

Τα κόκκινα παγκάκια
Στην πόλη
Έρωτας
Θάνατος
Τι πιο πολύ
Από τρυφερά
Κοιτάζω
Τους γέροντες που ξέρουν
Ατσίνοροι
Με ξοδεμένα μάτια
Ένοχα
Θέση ελάχιστη
Στην άκρη
Κρατούν
Χαρτιά σφραγιδωμένα
Στον έρωτα
Ανάσκελα που γελάει
Παραδίδουν.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Απόλυτη ανάγκη
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:47:58
Άννυ Κουτροκόη, Απόλυτη ανάγκη

Ας περιβάλλουμε με σιωπή
Την έγκυο ψυχή μας
Κι ας περιμένουμε
Όπως η γη κάτω από το αθόρυβο χιόνι
Είναι απόλυτη ανάγκη
Πριν την άνοιξη.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Καλύτερα να σιωπήσεις...
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:50:33
Άννυ Κουτροκόη: Καλύτερα να σιωπήσεις...

Τα λόγια σου
Δεν ταιριάζουν
Στο πρωινό
Με τον χλιαρό ήλιο
Τα φλύαρα πουλιά
Και την ψυχή μου
Δαγκωμένη άγρια
Από το όνειρο
Μαχαιρωμένη
Από τις κραυγές
Στο διπλανό διαμέρισμα
Καλύτερα
Να σιωπήσεις.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Όνειρο το προσωπικό
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:54:00
Άννυ Κουτροκόη, Όνειρο το προσωπικό

Όταν ονειρεύομαι
Διαλέγω πώς
Μόνη
Εγώ
Στην καραμελούπολη
Τα πάρκα τούρτες
Τα φώτα γλειφιτζούρια
Η θάλασσα ηδύποτε
Ο ουρανός παρφούμο
Τα δέντρα από ζάχαρη
Τα φρούτα αμυγδαλωτά
Τα φύλλα παντεσπάνι
Κι άλλοι
Παραπέρα...
Το όνειρο μου ανήκει
Το όνειρο σου ανήκει.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Κάθε άνοιξη
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 02:56:23
Άννυ Κουτροκόη, Κάθε άνοιξη

Στο όνειρο
Και στην απόλυτη αλήθεια
Μπροστά
Η ψυχή μου γυμνωμένη
Και μεταμορφωμένη
Χάθηκε
Πετώντας
Είναι τώρα αποδημητικό πουλί
Και την περιμένω
Κάθε άνοιξη.

Από τη συλλογή Περί ελαχίστων κρουσμάτων (1995)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η σιωπή σου
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:02:12
Άννυ Κουτροκόη, Η σιωπή σου

Δεν είμαι μόνος
Ζω με την σιωπή σου
Χρόνια τώρα
Που ξέρει να ουρλιάζει
Και με την απουσία σου
Που μ’ αγκαλιάζει
Με χέρια στιβαρά
Πονάει η ψυχή μου
Το σώμα μου λυγάει
Παρέα ιδιότροπη
Άφησες μες στο σπίτι
Μια σιωπή
Και μια απουσία
Έτσι
Για να με ξεγελάσεις.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η ώρα η τρομερή
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:05:51
Άννυ Κουτροκόη, Η ώρα η τρομερή

Μην κοροϊδεύεις
Να πονάς
Δεν είναι μόνοι οι άθλιοι
Και οι άρρωστοι μπερδεύουν τη σειρά τους
Είναι το πάθος
Είναι κι ο πόθος
Και αυτοί που φτύνουν πάνω στη ζωή τους
Μην κοροϊδεύεις
Να πονάς
Φοράς τα ίδια κύτταρα
Κι αλλιώτικα η ψυχή σου
Βοήθεια
Δεν φωνάζει
Η ώρα όταν έρθει
Η τρομερή
Μην κοροϊδεύεις
Nα πονάς
Δεν είναι μόνοι οι φτωχοί
Και οι απατημένοι ταΐζουν την εκδίκηση
Είναι οι γέροι
Είναι κι οι πεινασμένοι
Και αυτοί που ουρλιάζουν για την αδικία
Μην κοροϊδεύεις
Να πονάς
Φοράς τα ίδια κύτταρα
Κι αλλιώτικα η ψυχή σου
Βοήθεια
Δεν φωνάζει
Η ώρα όταν έρθει
Η τρομερή.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Με κωφάλαλη καρδιά
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:08:26
Άννυ Κουτροκόη, Με κωφάλαλη καρδιά

Αστείος που φαίνεσαι
Με κούφιο στήθος
Και καλοχτενισμένα τα μαλλιά
Το τραπεζάκι ρισελιέ
Και η κολόνια σου
Με τον αέρα να παλεύει
Και αυτό το βλέμμα
Που χθες με έφτυσε
Κοντός λέει
Που ήμουν
Άσχημος και φτωχός
Αστείος που φαίνεσαι.
Με κούφιο στήθος
Και με κωφάλαλη καρδιά.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Προσωπικό σημάδι
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:11:18
Άννυ Κουτροκόη, Προσωπικό σημάδι

Σαν τρυφερά
Ο θάνατος
Το σώμα σου αποθέσει
Εκεί που τι
Χρειάζεται η έννοια μου
Καθόλου
Θα βγάλω την καρδιά μου
Με τη ρίζα της μαζί
Μην και ξαναφυτρώσει
Στη ζέστη
Μες στο στήθος
Προσωπικό σημάδι
Να σου δώσω
Στο μακρινό ταξίδι
Κι ας μη χρειάζεται
Η έννοια μου
Καθόλου.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Του έρωτα
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:13:40
Άννυ Κουτροκόη, Του έρωτα

Ένα καυτό αεράκι,
Τύλιξε την καρδιά σου
Έλιωσε
Στάλα την στάλα
Καθώς μ’ αγκάλιασες
Έλουσε τα μαλλιά μου
Γι’ αυτό
Και κατακόκκινα στράφτουν
Ζωή και πάθος
Έσταξε άχρωμη
Στην καρδιά μου
Την ξέπλυνε
Την χλώμιασε
Γι’ αυτό
Και κατακίτρινη πάλλει
Χαμό και θάμπος.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Μελαγχολία
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:16:18
Άννυ Κουτροκόη, Μελαγχολία

Ω! Μαλακιά
Που είσαι
Τώρα που μες στα δάχτυλά μου
Παίζεις
Μελαγχολία
Γλυκά μασάς
Κομμάτια απ’ την ψυχή
Κι άδεια κορμιά
Κρεμάς στα δέντρα
Σαν υπουλία
Ήσυχη και δολιοφθόρα
Τώρα που μες στα δάχτυλά μου
Παίζεις
Ω! μαλακιά μελαγχολία.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Στη μέθη
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:18:02
Άννυ Κουτροκόη, Στη μέθη

Γέμισε άλλη μια φορά
Διψάω
Φωνάζεις δυνατά
Και σπας
Ένα και δυο
Πολλά ποτήρια
Τρομάζουν όλοι
Εσένα
Τι πια να σε φοβίσει
Ακίνητο
Βουβό
Σε βλέπω ακόμα
Και το μαστίγιο
Να σκάει επάνω σου
Που
Ο θάνατος
Κρατούσε
Εκείνου του παιδιού.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Καθ' οδόν
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 03:20:19
Άννυ Κουτροκόη: Καθ’ οδόν

Το σώμα σου
Ένα δάκρυ
Κατρακυλάει
Στις πλαγιές της μέρας
Στους γκρεμούς
Πόσο μα πόσο λίγο
Σ’ ένα φύλλο θα σταθεί
Πριν μες στης νύχτας
Την παραλυσία στάξει
Το σώμα σου
Ένα δάκρυ
Κοχύλι διάφανο
Και βλέπω την ψυχή σου
Ακατέργαστο
Μα ναι
Μαργαριτάρι.

Από τη συλλογή Το ευφάνταστον αχ! (1996)

Πηγή: ο ιστότοπος της ποιήτριας (https://annyk.gr/book-2.html)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Το καραβάνι
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 21:09:55
Άννυ Κουτροκόη, Το καραβάνι

Όταν τεράστια
Τα μάτια ανοίγεις
Στην χούφτα
Όταν παίρνει το πηγούνι
Κι η σκέψη σου σε ταξιδεύει
Τα λόγια σου
Όταν βάζεις να με μαχαιρώνουν
Μ’ επιμονή μεγάλη
Όταν μελαγχολείς
Το δέρμα σου
Όταν κοκκινίζει
Είναι γιατί
Πίσω σου σέρνεις
Το καραβάνι
Μ’ όλα σου τα προγόνια
Κι εγώ που σου τα λέω
Το καραβάνι μου τραβώ
Και νιώθω κουρασμένος
Κι αναρωτιέμαι
Ήτανε πιο πολλοί
Ήτανε πιο κακοί
Ήτανε πιο αγαπημένοι
Κι ακούω τις φωνές τους
Να λένε μη
Να λένε ναι
Κι εγώ να υπακούω.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Δίπτυχο
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 21:14:33
Άννυ Κουτροκόη, Δίπτυχο

Νωρίς
Ήρθε ο χειμώνας εφέτος
Απρόβλεπτος
Και το σώμα μου τρέμει
Απροετοίμαστο
Μες στα καλοκαιρινά του ρούχα
Ήρθες κι εσύ
Με λόγια ελαφριά να ζυγίσεις
Το βαρύ μας ζήτημα
          Πέσαμε έξω
          Στον καιρό
          Και στο ζύγι.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Οι εκκρεμότητες
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 21:20:24
Άννυ Κουτροκόη, Οι εκκρεμότητες

Κούροι
Οι νεκροί
Άχρονοι
Πέταξαν καθ’ οδόν
Ένα κουρέλι
Της ηδονής το ρούχο
Με το παράπονό τους
Καρφωμένο
Στο παγωμένο μέτωπο
Και μία λύπη
Πίσω τους να σέρνουν
Όπως του πλοίου
Βλέπουμε
Τον καπνό τον τελευταίο
Στην κατηφόρα του ορίζοντα
Πριν γείρει
Κι οι τύψεις
Καρφιά
Τρυπούν τους ζωντανούς
Για κάτι αναβληθέντα
Που δεν πρόλαβε
Κανείς να εκτελέσει
Ένα παράδειγμα απλό
Θα δώσω
Για ένα ποτήρι με νερό
Που ζήτησαν αμέσως
Πριν πεθάνουν
Κι είπες
Μετά, περίμενε για λίγο
Ή
Τι και πώς
Για μια ανούσια ιστορία
Που μακριά σάς έφερε
Τον έναν απ’ τον άλλον
Τις πιο πολλές φορές
Δεν κλαις γιατί πεθάναν
Αλλά γιατί δεν πέθαναν
Χωρίς ζητήματα
Ανοιχτά
Ν’ αφήσουν.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Στον ορίζοντα της φυγής
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 21:24:34
Άννυ Κουτροκόη, Στον ορίζοντα της φυγής

Πώς αδυνάτισες
Πώς έμειναν
Μονάχα
Τα δυο μεγάλα μάτια σου
Αλώνια
Για να παίζω
Κι ούτ’ ένα δέντρο
Στον ίσκιο του
Τον ύπνο μου να στρώνω
Κι έτσι
Όρθιο και κουρασμένο
Οι ξαφνικές βροχές σου
Να με πνίγουν
Κι εγώ
Να μην μπορώ
Να σου μιλήσω.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ένα όνειρο
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 21:30:05
Άννυ Κουτροκόη, Ένα όνειρο

Κάθισε κι άκου
Λίγο που κράτησε
Τ’ όνειρο χθες που είδα
Βγήκα στον δρόμο
Λέει
Και τάχυνα το βήμα
Στο γραφείο που με πάει
Και ξαφνικά
Χιλιάδες σ’ αγαπώ
Να ξεφυτρώνουν
Μες στους δρόμους
Και να μαζεύω
Να μαζεύω
Μπουκέτο να σ’ τα φέρω
Που σκόνη έγιναν
Κάτω απ’ το σώμα
Των βαριών σου λόγων.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Αναπόφευκτη επιλογή
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 23:13:37
Άννυ Κουτροκόη, Αναπόφευκτη επιλογή

Θα πάω με το λεωφορείο
Είπε αποφασιστικά
Κι έφτασε ως τη στάση
Κόσμος περίμενε πολύς
Που διάφορος ο λόγος του
Παίρναν κι αυτοί το λεωφορείο
Αμάθητος κι άλλοι μαζί του
Σύντομα χοροπήδησε
Ελαφρά στις πτέρνες πολλαπλά
Σαν για να λιώσει σαν σκουλήκι
Τη νευρικότητά του
Αν έστηνες καλά το αυτί
Συνέθεταν μια παράξενη ορχήστρα
Τα τακουνάκια
Που έπαιζαν το καθένα τ’ όργανό του
Τα μπάσα, τα κρουστά
Και τα πνευστά μπήκαν στη μέση
Όταν να ξεφουσκώνουν άρχισαν
Τα μπουκωμένα στήθη
Απ’ τις ανομολόγητες βρισιές
Κι έγχορδο έπαιζε ένα παιδί
Που σαν δοξάρι γκρίνιαζε
Πάνω στη βιόλα
Της γενικής του δυσκολία
Σαν τέλειος chef d'orchestre
Το λεωφορείο πρόσταξε
Δύσκαμπτα
Σαν πήρε τετράγωνη στροφή
Την παύση
Κι άρχισαν όλοι μαζί
Σαν ένα σώμα μια ψυχή
Να παρασέρνονται
Προς τα εδώ, προς τα εκεί
Πού τάχα να σταθεί η πόρτα
Και ποιος σαν πρώτος να περάσει
Το πλήθος ευέλικτη σαρανταποδαρούσα
Στον στόχο έπεσ’ έξω
Κι αστραπιαία διέλυσε
Τα εξ ών του συνετέθη
Κι έστησ’ εμπρός στην πόρτα
Ένα ρινγκ μέχρι θανάτου
Ξέμαθα
Είπε στη γυναίκα του το βράδυ
Δεν είναι οι άνθρωποι ν’ αλλάξουν
Όλοι μαζί πια δεν μπορούν
Αύριο το αμάξι μου θα πάρω
Είπε αποφασιστικά
Κι ήσυχος μόνος
Τραβάει για τη δουλειά του.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η αυλαία
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 23:21:56
Άννυ Κουτροκόη, Η αυλαία

Ταίριαξα όμορφα τα χρώματα
Μες στην ζωή σου
Ξεχώρισα χαρτιά και λαμαρίνες
Έβαλα κι έναν ήλιο
Πάνω ακριβώς
Απ’ το γραφείο σου
Σε χτένισα
Τα πέτα σου ξεσκόνισα
Γυάλισα τα παπούτσια σου
Κι όταν τέλειωσα
Έκανα πίσω
Ένα βήμα
Και στης ματιάς το βήμα
Σε θέατρο
Σαν σε σκηνικό
Τράβηξες την αυλαία.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Κίτρινη φλογίτσα
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 23:26:27
Άννυ Κουτροκόη, Κίτρινη φλογίτσα

Περπάτησα στον ήλιο επάνω
Κι απόμεινα
             φλογίτσα κίτρινη
Να καίω στο σκοτεινό καλοκαιράκι
Δεν σ’ έχω που με φύσαγες
Τις νύχτες μην πεθάνω
Δεν σ’ έχω που με άναβες
Τις μέρες να σου φέγγω
Κι όταν το σώμα μου
Οι εποχές άρχισαν να χτυπούν
Και πιο πολύ πιο δυνατά
Τα καλοκαίρια να με χαστουκίζουν
Περπάτησα στον ήλιο επάνω
Κι απόμεινα
             φλογίτσα κίτρινη
                      να καίω.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Το γαϊτανάκι
Post by: wings on 14 Jul, 2023, 23:32:01
Άννυ Κουτροκόη, Το γαϊτανάκι

Την κραυγή
Που απ’ το στόμα σου ορμάει
Ξένε
        δικέ μου
Ξένε
Πάνω στην ηρεμία μου
Την κραυγή
Που με κόψη ατσάλινη σπαθίζει
Ξένε
        δικέ μου
Ξένε
Την ευτυχή ηρεμία μου

        Δεν θ’ αντικρούσω

Ανεμπόδιστη θα διαπεράσει
Τον τρυφερό φλοιό της
Κι ο δυνατός της ήχος
Αθόρυβος θα εκραγεί
Μέσα στον κόσμο της σιγής
Μέσα στον κόσμο
Της ευτυχούς μου ηρεμίας

Την ξέρω αυτή την μοίρα
Κάποιων πραγμάτων
Που κυκλοτερά
Από μένα σ’ εσένα
        Σ’ αυτόν
Το γαϊτανάκι σέρνουνε
Των ταραγμένων πότε
Κι άλλοτε ήρεμων ψυχών.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η φήμη
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 00:47:41
Άννυ Κουτροκόη, Η φήμη

Κυκλοφορεί μια φήμη
Μες στο σύμπαν
Ότι στη γη
Η ζωή
Κάνει απόπειρες
Τη μια πίσω απ’ την άλλη
Αυτοκτονίας
Κι εγώ που ζω
Μέσα σ’ αυτό το μαγικό μπαλόνι
Κοιμάμαι άβολα
Πάνω στο ερωτηματικό
Αν με πετύχει
Η σφαίρα.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η χάρις
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 00:57:12
Άννυ Κουτροκόη, Η χάρις

Καταδικασμένος
Είπαν οι γιατροί
Κι η Παναγιά η παντακούουσα
Έσκυψε τρυφερά επάνω του

        Τόσο νέος
        Τόσο όμορφος
        Ζωή να σου χαρίσω
        Πρέπει

Κι αναίρεσε τη διάγνωση
Μ’ αυτός
Τόσο νέος τόσο όμορφος
Το δώρο πέταξε
Στο άγχος και στη νύχτα
Να το κατασπαράξουν.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Δίχως φωνή
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:01:03
Άννυ Κουτροκόη, Δίχως φωνή

Την τέλεια υπομονή
Μαρτυρούν
Τα λεπτά σου χέρια
Οι δυο ρυτίδες
Στο μέτωπο
Τα σφικτά σου χείλη
Κι εκείνα τα μάτια
Που θορυβούν
Εκκωφαντικά
Στο δωμάτιο
Των αισθήσεών μου.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Το υγρό δωμάτιο
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:03:56
Άννυ Κουτροκόη, Το υγρό δωμάτιο

Αποδώ
Περάστε
Αποδώ
Μας κάλεσες
Μες στο υγρό δωμάτιο
Σ’ ένα μικρό κρεβάτι
Κοιμόταν το παράπονό σου
Κι ετοίμασες
Πικρό καφέ
Να πιούμε.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Το περίβλημα
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:06:33
Άννυ Κουτροκόη, Το περίβλημα

Όχι το τι
Αλλά το πώς
Μετράει
Όταν σου λέω
Όταν σου δίνω
Όταν σου παίρνω
Τα λάθη
Τα σωστά
Και τ’ άλλα.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Της αποθυμιάς
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:10:27
Άννυ Κουτροκόη, Της αποθυμιάς

Πιο μακριά
Κανείς δεν έχει πάει
.........................
Οι δυο καμπάνες
Που ακούς
Δυνατά
Να χτυπούν
Ασταμάτητα
Είναι οι φωνές
Της μάνας
Του πατέρα
Κι οι καμπανούλες
Πιο βαθιά
Το τέμπο
Της απόλυτης σιωπής σου
Που κρατούν
Είναι οι άλλοι
Οι φίλοι σου
Εγώ.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Θεσσαλονίκη, σε ακολουθώ
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:15:11
Άννυ Κουτροκόη: Θεσσαλονίκη, σε ακολουθώ

Τον τελευταίο καιρό
Η βόλτα που αγαπώ
Μικρό παιδάκι
Το κατόπι σου τραβά
Δεν της γελάς
Δεν την χαϊδεύεις
Αστεία δεν της λες
Κι όλο τους βόλους σου πετάς
Θα την χτυπήσεις
Σου φωνάζω
Μα συνεχίζεις
Κι αυτή τραυματισμένη
Συνέχεια
Το κατόπι σου τραβά.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Με οξεία φωνή
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:22:25
Άννυ Κουτροκόη, Με οξεία φωνή

Κατεταξάμην
Κατεταξάμην

Μισός να ζει
Μισός να είναι πεθαμένος
Τα μάτια του να υγραίνουν
      Την οδό
Και τα γυμνά του πόδια
      Λασπωμένα
Βαρύ το σώμα να σηκώνουν
Αχτένιστος και βρόμικος
Με άτρεπτο τον λογισμό
      Στην εμμονή

Κατεταξάμην
Κατεταξάμην

Μέχρι που χάνεται
Μέσα στο τάγμα
Των γονιών που ’χασαν
      Τα παιδιά τους
Και περιμένουν στοιχισμένοι
Με υπομονή μεγάλη
Έξω απ’ την πόρτα
Του άλλου κόσμου

Κατεταξάμην
Κατεταξάμην

Σαν πιο καινούριος
Πιο φανατικός
Οξεία στέκετ’ η φωνή του
      Επάνω
Στα βραχέα οοο
      Των άλλων.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Μια εικόνα
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:25:17
Άννυ Κουτροκόη, Μια εικόνα

Στα πιο σωστά
Αυτού του κόσμου
Στο όνομα της ευταξίας
Ορκίζω
Την εξής εικόνα
Ένα παιδί γεννιέται
Μεγαλώνει
Ωριμάζει
Με τη ζωή και την αγάπη
Και των δυο γονιών του.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Συχνά συμβαίνει
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:28:52
Άννυ Κουτροκόη, Συχνά συμβαίνει

Δεν είναι πάντα έτσι
Όμως συχνά συμβαίνει
Σαν όλοι οι δρόμοι
Άδειοι να ’ναι
Που εσύ δεν πλέον περπατάς
Κι όλα χλωμά
Σαν καθώς φεύγεις
Το χρώμα παίρνεις
Να θυμάσαι
Δεν είναι πάντα έτσι
Όμως συχνά συμβαίνει
Η πόλη λείπει
Σαν να την παίρνεις αγκαλιά
Για να την ταξιδέψεις
Χωρίς το χρώμα
Χωρίς τους δρόμους
Χωρίς μια πόλη
Κι εσύ να φεύγεις
Όμως συχνά συμβαίνει.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ο λόγος
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:32:25
Άννυ Κουτροκόη, Ο λόγος

Τώρα θα πω
Ένα λόγο
Ρούχο αόρατο
Που το φορούν ιδέες
Που σαν εικόνα
Στα μάτια μου ν’ απλώνεται
Σαν χάδι
Στην πλάτη μου να τρέχει
Στ’ αυτιά μου
Μύθος να ξεπλέκεται
Σαν ζωντανό λουλούδι
Να μυρίζει
Να τον μασάει
Να τον μασάει η γλώσσα μου
Αν εύκολα δεν της ξεφύγει.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Ό,τι κι αν
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:36:58
Άννυ Κουτροκόη: Ό,τι κι αν

Αν σου ευχηθώ
Θα πουν πως είμαι
Μια γριά
Αν σου χαμογελάσω
Πως είμαι
Μια πλανεύτρα
Αν σε χτυπήσω
Θα πουν πως θέλω
Το κακό σου
Μόνο εσύ ξέρεις
Πως ό,τι κι αν
Πως ό,τι κι αν
Πως ό,τι κι αν
Σου κάνω
Είναι μονάχα
Γιατί σ’ αγαπώ
Γιατί σε θέλω.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η γυάλινη ζωή
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:40:33
Άννυ Κουτροκόη, Η γυάλινη ζωή

Έσυρες μια καρέκλα
Στο ξύλινο τραπέζι
Και σιγανά μου είπες
Να καταπιώ
Πια δεν μπορώ
Και με λεπτότητα
Κρατούσες
Ανάμεσα
Σε αντίχειρα και δείκτη
Ένα του χρόνου κομματάκι
Απ’ τα πολλά
Που φόρτωσε στο πιάτο σου
Σαν εξερράγη
Η γυάλινη ζωή του.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Θέμα συμφωνίας
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:46:16
Άννυ Κουτροκόη, Θέμα συμφωνίας

Πάνω στον ήλιο
Θα ζεσταίνω το φαΐ σου
Και στο φεγγάρι
Τις νύχτες θα σου στρώνω
Τόσα και τόσα παραμύθια
Θα σου τάζω
Αν μ’ αγαπάς
Για πάντα
Όμως
Το θέλω.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Αϋπνία
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:52:15
Άννυ Κουτροκόη, Αϋπνία

Όλη τη νύχτα
Έπαιζα κρυφτό
Με μια επίμονη ιδέα
Άλλοτε τυλιγμένη
Στάθηκε βουβή
Μέσα στην αγωνία
Μην σε χάσω
Άλλοτε πετρωμένη
Μέσα στην απορία
Που πρέπει να πεθάνω
Ύστερα κάλπασε
Στο πιο στρυφνό
Στο δύστροπο
Το μονοπάτι της αρρώστιας
Μετά μ’ ερωτηματικά
Έβαψε όλο το σπίτι
Έτρεχα κι έσβηνα
Έτρεχα πίσω της
Και σαν την πρόλαβα
Στον ώμο της με πήρε
Σε όλα τα δύσκολα
Τα σκοτεινά
Του κόσμου τα λημέρια
Με γύρισε μου τα ’δειξε
Και κουρασμένη
Κούρνιασε σε μια γωνιά
Κάπου μες στο μυαλό μου
Ξεκλείδωτη να μείνει
Και να παραμονεύει
Κι όταν θελήσει
Να παίξει πάλι
Νυχτερινό παιχνίδι
Τον ύπνο μου να φάει
Για να χορτάσει
Κι εγώ να λαχανιάζω
Στο κατόπι της.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η αόριστη έννοια
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 01:56:56
Άννυ Κουτροκόη, Η αόριστη έννοια

Σαν μια αόριστη έννοια
Με τυραννάς
Σαν μια αφηρημένη λέξη

Πώς βλοσυρά να σε κοιτάξω
Πώς να σ’ αφήσω να πεινάσεις
Νερό, να πω, δεν θα σου δώσω
Ρούχα να μην σου αγοράσω
Και πώς το χέρι μου να στείλω
Στο πρόσωπό σου επάνω να ξεσπάσει
Κι όπως το αίμα σου θα δω
Να μαλακώσω
Πώς όλ’ αυτά όταν

Σαν μια αόριστη έννοια
Με τυραννάς
Σαν μια αφηρημένη λέξη
Απουσία.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Η δοκιμασία
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 02:02:16
Άννυ Κουτροκόη, Η δοκιμασία

Σε νοσοκομείου
Ένα κρεβάτι εμπρός να σταθείς
Και να πεις
                 Σε δοξάζω, Θεέ μου
Σε πεινασμένου
Την πόρτα εμπρός να σταθείς
Και να πεις
                 Σε δοξάζω, Θεέ μου
Σε γυναίκας
Τις πληγές εμπρός να σταθείς
Και να πεις
                 Σε δοξάζω, Θεέ μου
Σ’ ενός άντρα
Την ανέχεια εμπρός να σταθείς
Και να πεις
                 Σε δοξάζω, Θεέ μου
Σε μητέρα
Χαροκαμένη εμπρός να σταθείς
Και να πεις
                 Σε δοξάζω, Θεέ μου
Σε άνθρωπο
Μονάχο εμπρός να σταθείς
Και να πεις
                 Σε δοξάζω, Θεέ μου

Στον εαυτό μου κηρύσσω
Και σ’ εσένα κηρύσσω
Και φωνάζω
Και φοβάμαι
Μία Αθάνατη
Μία Γυναίκα
Είναι η Ζωή.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Δίχως λούστρο
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 02:06:16
Άννυ Κουτροκόη, Δίχως λούστρο

Στον Γιωργή Κότσιρα

Ξέρεις
Όταν σου γράφω
Δεν ψάχνω
Μες στα λεξικά
Θέλω να βγάλω
Το λούστρο
Γενικά δεν μου αρέσει
Αυτά
Που εγγαστρωμένη η άλλη μου κοιλιά
Κρατάει στη ζέστη χρόνια
Και σαν το πρώτο ουρλιαχτό
Του βρέφους
Την πρώτη ανάσα
Να σου τ’ αφιερώσω.
 
Από τη συλλογή Απαστράπτοντος του κρυστάλλου (1998)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Το μυστήριο
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:11:59
Άννυ Κουτροκόη, Το μυστήριο

Σαν την τρελή
γυρνάει μες στο σώμα της,
αναζητάει τον σπόρο της αγάπης.
Ματώνει ολόκληρη,
παντού τσαλιά και χέρσα γη.
Στο κύτταρο του χρόνου,
στο πρώτο ίχνος
τελείται το μυστήριο.
Κι εμείς
ανεξαιρέτως όλοι
σε κοινωνία ερχόμαστε
όπως μπορεί ο καθένας.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Διαφυγή
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:16:54
Άννυ Κουτροκόη, Διαφυγή

Τα σώματα
που έρχονται και φεύγουν
από και προς
το φως ή το σκοτάδι,
χαριτωμένα ερωτηματικά
που αφήνουνε
με στόμα ανοιχτό
τις απαντήσεις μου αμήχανες,
με κόλπα περιπαίζουν
τον νου μου τον φτωχό
με ηδονή και μ’ έπαρση.
Σ’ αυτό το πηγαινέλα
το ασταμάτητο
πάντα θα μου διαφεύγει
ο τελικός σκοπός.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ατέρμων κοχλίας
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:22:48
Άννυ Κουτροκόη, Ατέρμων κοχλίας

Απ’ τους ορίζοντες μετέωρος και τρομαγμένος
απ’ το μισάνοιχτο βλέφαρο της αυγής
φως τοκετός,
απ’ το φτερό αέρα θυμωμένου
από της θάλασσας τα χείλη
από το δειλινό φιλί που αιμορραγεί,
έν’ αστεράκι ζωηρό πλανητεμένο
ένα παιδί μόνο ψυχή
μες στην αυλή των οριζόντων,
αποκεί έρχομαι.

Σαν οπτική απάτη λόφος προφορικός
κλαράκι πάνω του να κελαηδούν πουλιά
αχτίδα δίκοπη
κύμα που σβήνει στην ακτή πριν φτάσει
σπασμένο δαχτυλίδι αρραβώνων
γέλιο παιδιού από καρδιάς
να σ’ αγαπώ, να μ’ αγαπάς,
σύννεφο σκοτωμένο
σαν τίποτε σαν κάτι
στους προορίζοντες θα επιστρέψω.

Είμ’ ένα ψέμα
ένα σώμα δανεικό
ένας περαστικός.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Τα λόγια αν κι ασώματα
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:28:33
Άννυ Κουτροκόη, Τα λόγια αν κι ασώματα

Στον Τάκη Βαρβιτσιώτη

Ήρθαν
ντυμένα γιορτινά
με ένα διάδημα
πολύ εντυπωσιακό,
μες στα μαλλιά τους καρφωμένο.
Γύρω χειμώνας,
τα μάτια τους ζεστά
να με τυλίγουν,
στα χείλη τους να τρέμουν
διακριτικές σταγόνες ηδονής.
Ναι, τώρα
μες στην αγκαλιά τους
αλλόφρονα με πήραν
τα λόγια
αν κι ασώματα.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Πληθωρισμός
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:36:49
Άννυ Κουτροκόη, Πληθωρισμός

Μες στο αυτί μου
έκρυψα τη μελάνη
και φρόντισα
στον δαίδαλο λαβύρινθο
να μη βρεθεί Θησέας.
Τι να την κάνεις τη μελάνη;
Τώρα πια γράφτηκαν
όλα τα παραμύθια.
Αυτό να μην το ξαναπείς!
Υπάρχει ακόμα ένα,
γεμάτο λέξεις που πεινούν,
θέλω να τις ταΐσω.
Ένα μεγάλο παραμύθι
όλο χεράκια απλωμένα,
χιλιάδες σταχτοπούτες
και με καρμπόν θαρρείς
τα κοριτσάκια με τα σπίρτα.
Σε όλα πια πληθωρισμός,
όλα καημός μεγάλος.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη: Η επί χρήμασι(ν) ζωή
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:45:46
Άννυ Κουτροκόη: Η επί χρήμασι(ν) ζωή

Σε παλίνδρομο πάλι οι λέξεις
με βγάλαν σεργιάνι,
χρησμοί, βωμοί,
τι βόλτα να είναι του τρόμου
κι αυτή;
Λερναίο το τέρας,
φόβο μού ρίχνει
μέσα στα μάτια.
Τα ανυπάκουα διλήμματά μου
μαζεύω νωρίς μες στο σπίτι.
Σταμάτα, φωνάζω,
χιλιάδες μου το ’πες φορές
χρήμα σε λένε.
Με μάτια ύπουλες σχισμές
με μακριά τη γλώσσα
να αμαρτήσω θέλω
θα σου δοθώ
γιατί ο δείνα γιατί ο τάδε;
Μ’ ένα ακριβό μετάξι
με διαμαντένιο δαχτυλίδι
να αμαρτήσω θέλω
θα σου παραδοθώ
γιατί ο φίλος γιατί ο εχθρός;
Σε βρόμικο σεντόνι
και ώρες μεθήλιες
να αμαρτήσω θέλω
θα σου υποταχθώ
γιατί ο δυνατός γιατί ο αδύναμος;
Κι εγώ
σε μεγάλη ανάγκη επάνω,
λαίμαργος και πιωμένος
βυθίζομαι
στα σωθικά σου μέσα,
το ασίγαστο εργαστήρι,
το αποπνικτικό χρυσοχοείο.
Μια γη η κοιλιά σου
στρογγυλή μεγάλη
κι εσύ
να βρυχάσαι χορτάτο.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ανεπάρκεια
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:50:57
Άννυ Κουτροκόη, Ανεπάρκεια

Γυμνή παραμέν’ η Ουσία.
Τι να της κάνουν
τα λίγα κουρελάκια
που της ρίχνουμε στην πλάτη
πότε-πότε.
Φτωχοί άνθρωποι εμείς
και καταχρεωμένοι,
το ίδιο μας το σώμα
καταθέτουμε στο τέλος
και πάλι δεν ξοφλάμε
τα βαριά μας χρέη.
Ακάλυπτο έτσι αφήνουμε
το ερίτιμο κορμί της.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ένδεια
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:53:40
Άννυ Κουτροκόη, Ένδεια

Τι ένδεια
τι πείνα
να τρώμε
την ίδια μας τη γλώσσα
συλλαβή τη συλλαβή,
ο Σολομών
του Σολομών.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Άρνηση
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 21:57:25
Άννυ Κουτροκόη, Άρνηση

Αρνήθηκες την ενοχή σου
και σκόνη έγινε διά μιας
η στέρεη ηρεμία
που έχτισες για μένα.
Μου ’χες υποσχεθεί
διά βίου υλικά,
νερό τρεχούμενο
και φως,
μα υποσχέθηκες κι αλλού
κι ύστερ’ αρνήθηκες
την ενοχή σου.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Τρόμος
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:00:20
Άννυ Κουτροκόη, Τρόμος

Ξανά δυνάμωσ’ ο αέρας
και τελευταίοι μείναμε
στο καλοκαίρι.
Η μέρα παίρνει πάντα
τον ίδιο δρόμο
κι η νύχτα σέρνεται
κάτω απ’ τις πόρτες,
μέσ’ απ’ τις ρωγμές.
Αγκάλιασέ με,
είπα,
τα ίδια και τα ίδια
με τρομάζουν.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ανισομοιρία
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:03:18
Άννυ Κουτροκόη, Ανισομοιρία

Ακόνισες τα μάτια σου,
το δέρμα μου αντιστάθηκε
σκληρό πετσί και μαθημένο
Γυάλισες τα σπαθιά σου,
στις δυο γωνιές του λόγου μου
στήριξες τη λαβή τους.
Θα κόψω, μου απάντησες
χωρίς να σε ρωτήσω,
τον χρόνο σου την πίστη σου
και την υπομονή σου.
Δεν άρθρωσα κουβέντα,
ακίνητος ο λόγος μου παρέμενε.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Απεμπόληση
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:26:42
Άννυ Κουτροκόη, Απεμπόληση

Το τρίτο του πληθυντικού
είναι το άλλοθί μου.
Το ούν (ουν) το ανελκυστικό
σε βάθρο μ’ ανεβάζει
κι έτσι αποκεί
ψηλά μακριά
μιλάω για τους άλλους.
Το τρίτο του πληθυντικού
ντύνει τα λάθη μου
τα άσεμνα,
εμπρός στα μάτια όλων
και μ’ ένα ούν (ουν)
πετώ σ’ αυτούς
όλη μου την ευθύνη.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Κλυδωνισμός
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:32:44
Άννυ Κουτροκόη, Κλυδωνισμός

Μια θάλασσα
είμαι κρυφή μια θάλασσα
μια ταραχή μια δίνη.
Τα κύματα
ακτή δεν βρίσκουν
να ξεσπάσουν
και κλυδωνίζουν
τα μικρά μου καραβάκια
με άγρια αγκαλιάσματα
και με αναστροφές.
Μα προτιμώ
να ’μαι κρυφή μια θάλασσα
φουρτουνιασμένη
παρά μι’ ακύμαντη επιφάνεια
κάποιας αδιαφορίας.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Ψεύτικη αίσθηση
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:37:29
Άννυ Κουτροκόη, Ψεύτικη αίσθηση

Νταντεύει ο ύπνος τα παιδιά του,
στα κάτασπρα τα ντύνει,
τα ξαμολάει σ’ ασβεστωμένα μονοπάτια,
την ώρα βλέπει σε ρολόι σκουριασμένο.
Καμιά φορά πρόσωπα τους δανείζει
που σε πληγώνουν πεθαμένα
και τη φωνή τους την αλλάζει,
ηχεί κι αυτή σαν πεθαμένων
και λες πως ζουν
και πας να τους αγγίξεις·
να τους φιλήσεις προσπαθείς
μα όλο σου ξεφεύγουν.
Όνειρα τα πεθαμένα του ύπνου
κακοαναθρεμμένα.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Έκκληση
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:42:29
Άννυ Κουτροκόη, Έκκληση

Μες στα σκουπίδια
αυτού του κόσμου
ψάχνω
και στην προσπάθεια αυτή
δε λογαριάζω πού πατώ
στη γλίτσα και στη γλίστρα.
Τα χέρια χώνω όσο βαθιά
τόσο πλατιά
και πέφτω
σέρνομαι στ’ απόβλητα
τα λερωμένα.
Εκεί, για την ελάχιστη δουλεύω
τη στιλπνότητα
κι ιδρώνω κι επιμένω
μήπως με δεις
και ’ρθεις να βοηθήσεις.
Το χέρι σου όταν θα κρατώ
πιο εύκολα θα είναι.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Εκ νέου
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:45:51
Άννυ Κουτροκόη, Εκ νέου

Όταν θα δεις τα υπόγεια
από χρόνια νεκρά
να φωτίζονται,
όταν θα δεις τα παιδιά
από πάντα φως
να σκοτεινιάζουν,
τα σκαλιά η φτώχεια κατέβηκε,
ξεκλείδωσε την κλειδαριά
την σκουριασμένη
κι έριξε μέσα στ’ ανήλιαγα
δωμάτια
τους δόλιους τους ξεπατρισμένους.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Οι διαφορές μας
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 22:51:33
Άννυ Κουτροκόη, Οι διαφορές μας

Ζιζάνια οι διαφορές μας
φυτρώνουν κάτω από την γαλήνια πόα
της ομοιότητάς μας.
Με επιμέλεια μεγάλη κρύβονται
μέσα στις ανεπαίσθητες σπηλιές
των μαλακών στρωμάτων.
Τότε ας προσέξουμε πού,
με νύχια και με δόντια
να εκριζώσουμε την αντοχή τους.
Εάν τα μάτια μας κλειστά
καθώς θεριεύουν,
εάν ρίζες βυθίσουν
στην μπόλικη δροσιά,
στο έτοιμο φαΐ,
οι διαφορές μας
την πόα θα σκιάσουν,
θα επιβάλουν τη δική τους ζούγκλα,
κι εμείς θηρία άγρια νηστικά
θα τρώμ’ ο ’νας τον άλλον.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Εκτέλεση
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 23:01:46
Άννυ Κουτροκόη, Εκτέλεση

Αφαιρώ τις γραμμές του προσώπου σου,
συγκρατώ από τα μάτια σου το βλέμμα,
από τα χείλη σου τον λόγο.
Αφαιρώ τις γραμμές του σώματός σου,
συγκρατώ από τα χέρια σου την κίνηση,
από το στήθος σου τον χτύπο
και σε ζυμώνω απ’ την αρχή
σαν το ψωμί το σπιτικό,
τη γεύση του και τ’ άρωμά του
που έχασα εδώ και χρόνια,
και βάζω κίνηση
και ρίχνω λόγο
προσθέτω βλέμμα
με χτύπο σε φτιάχνω
κόκκινο ζωηρό
με σπάνιο μυρωδικό
αγάπη να μοσχοβολά
κι όλοι να τρέχουν να σε δουν,
να δοκιμάσουνε κι αυτοί
τη συνταγή να εκτελέσουν.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Sans accord
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 23:05:23
Άννυ Κουτροκόη, Sans accord

Ένα βιολί μέσα μου ηχεί
με τη συρτή γκρινιάρικη φωνή του.
Έφυγες
κι ένα βιολί τραβάει απόψε
έρποντας να βρει την άκρη
του καημού μου.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Αδυνατώ
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 23:09:51
Άννυ Κουτροκόη, Αδυνατώ

Ω! Να σας αγαπούσα όλους
έν’ άσυλο η καρδιά μου
να χορτάσετε τ’ άδειο σώμα.
Ω! Να σας αγαπούσα όλους
σπίτι ένα η καρδιά μου
να γείρετε σε ήσυχο κρεβάτι.
Ω! Να σας αγαπούσα όλους
μια μάνα η καρδιά μου
να σας φιλήσουν έμπιστα χείλη.
Να σας αγαπούσα όλους. Ω!
Μα δεν μπορώ
μικρός που είμαι αμαρτωλός
κι όταν μου λέτε
η ακοή μου είν’ απούσα
κι όταν μ’ αγγίζετε
άπραγη μένει η αφή
κι όταν μικρή η καρδιά μου
ελλείψει ευρυχωρίας μού γκρινιάζει,
πώς;
Ω!
Να σας αγαπούσα όλους.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Σε σχήμα οξύμωρο
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 23:18:46
Άννυ Κουτροκόη, Σε σχήμα οξύμωρο

Θύμιζε μάνα η μάνα σου
και απ’ άνθρωπο μια κρούστα.
Αν είπω μόνος και σ’ ενώσω
ανυπόμονος
πάνω στις λέξεις πηγαινέλα
βαριά η δουλειά που πιάνεις
μ’ ασήκωτες κουβέντες:
μητέρα pas utile.
Στήθος γεροντικό,
επάνω του κατρακυλούν
εικόνες πέτρες.
Στη φασαρία που άναψες
με τον καινούριο πόνο
ξεφώλιασε το αχ! της.
Μητέρα pas utile.
Εικόνα τελευταία και ήχο είχε και φως,
παιδί μου, είπε, σ’ αγαπώ
κι εσύ ενώ φορούσες όλα σου τα ρούχα,
ολόγυμνος στεκόσουν
σε σχήμα οξύμωρο
στη μάνα σου μπροστά
και σ’ όλους.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)
Title: Άννυ Κουτροκόη, Λυγμός ψαλμός
Post by: wings on 15 Jul, 2023, 23:26:49
Άννυ Κουτροκόη, Λυγμός ψαλμός

Μην τρέχεις, δεν σε προλαβαίνω
με τα τακούνια μου σπασμένα
με ρούχα ξεσχισμένα και
χούφτες ματωμένες.
Θάνατος έπεσε πολύς
και πόνεσαν τα χέρια των αγγέλων.
Πού πήγαν οι οξύτατες αισθήσεις σου;
Πληγή βαθιά στο πέρασμά σου ανοίγεις.
Λικνίζεσαι με τους τριγμούς του δυνατού,
δεν σ’ εκνευρίζει των βαλέδων το νιαούρισμα.
Στρέψε τους φίλους σου να δεις,
το πιάτο που άφηνε μισό για μένα
και το κρεβάτι σου στενό
με κοίμιζες μαζί σου,
κερί κρατούσες αναμμένο, να διαβάζω.
Μου έμαθες αυτά να λέω,
τώρα που σε παρακαλώ.
Μην παραδίνεσαι
στους πειρασμούς που λάμπουν.
Μετά τον βιασμό
πώς θα γυρίσεις πίσω στους δικούς σου;
Σε ποιο αυτί τολμώ να ψιθυρίσω
τα μυστικά μου που άρχισαν
σ’ όλου του κόσμου τα παζάρια
να πουλιούνται.
Τις μέρες που τα φύλαγες μες στη ζεστή
καρδιά σου αποθυμώ.
Έστριψε η φωνή μου με λυγμό
μήπως και τώρ’ ακούσεις
και ο λυγμός ψαλμός βυζαντινός.
Τα χρώματα μαζί μου λεν
κι η άνοιξη κι οι γέροντες.
Ψαλμός κι ακούς,
μην τρέχεις, να σε προλάβω πρέπει,
καλύτερή μου φίλη
ανθρωπότητα.
 
Από τη συλλογή Λεπτώς ενδεδυμένοι (2002)