Ἡρακλῆς μαινόμενος → Herakles, Hercules Furens, Hēraklēs Mainomenos

[spiros]

Ἡρακλῆς μαινόμενος → Herakles, Hercules Furens, Hēraklēs Mainomenos

Ο «Ἡρακλῆς μαινόμενος» είναι τραγωδία που έγραψε ο Ευριπίδης και διδάχτηκε (παίχτηκε) το 424 π.Χ..
Το έργο αυτό παρουσιάζει με πολλή φρίκη το γνωστό μύθο και ιδιαίτερα τη σκηνή που ο εκ της Ήρας μανιασμένος πατέρας φονεύει τη γυναίκα του Μεγάρα και τα τέκνα του. Στη συνέχεια και αφού συνήλθε προσφέρει εξιλαστήρια θυσία. Ο δε Θησέας υπόσχεται καθαρμό του Αττικού αυτού εδάφους.

Herakles (Greek: Ἡρακλῆς μαινόμενος, also known as Hercules Furens, Hēraklēs Mainomenos) is an Athenian tragedy by Euripides that was first performed c. 416 BCE. While Herakles is in the underworld obtaining Cerberus for one of his labours, his father Amphitryon, wife Megara, and children are sentenced to death in Thebes by Lycus. Herakles arrives in time to save them, though the goddesses Iris and Madness (personified) cause him to kill his wife and children in a frenzy. It is the second of two surviving tragedies by Euripides where the family of Herakles are suppliants (the first being Herakles' Children). It was first performed at the City Dionysia festival.