Μαρία Καραγιάννη

[wings]

Μαρία Καραγιάννη



Γεννήθηκε στο Σέλι Ημαθίας το 1936. Σπούδασε νομικά στο ΑΠΘ όπου έκανε και μεταπτυχιακές σπουδές στο Ποινικό Δίκαιο. Αργότερα πήρε δίπλωμα ζωγραφικής από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης. Εικονογράφησε παιδικά βιβλία και συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ ως σκηνογράφος. Εμφανίστηκε στην ποίηση το 1973 και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά ελληνικά και ξένα περιοδικά. Ήταν παντρεμένη με τον Κάρολο Τσίζεκ.

[Πηγή για τη φωτογραφία: ΚΘΒΕ]

Ποιητικές συλλογές:
«Η κατάδυση και ο πυθμένας», ιδιωτική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 1973
«Δίδυμο όνειρο», εκδ. Κέδρος, 1979
«Μυστική δίοδος», εκδ. Χειρόγραφα, 1989

Ανθολογημένα ποιήματα:

• Θα φράξω σταυρωτά τα παράθυρα / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Κερδισμένη σιωπή / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Κοντά και ανάπηρα / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Οστρακισμός στη Λίνδο / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Παλιά μνήμη / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Σαν αντικείμενα νεκρών / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Σαν πουλί που πεθαίνει / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Σαν την επίμονη τύψη / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Στη Λίνδο / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Φυγή, λικνισμένο βρέφος / Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)
• Αυτός ο ουρανός / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Δίδυμο όνειρο / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Ένα μετέωρο κλουβί ακατοίκητο / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Θερμοκήπιο / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Κοίταζαν το τοπίο / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Μεταμφίεση / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Ο πρωινός περίπατος / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Οι επισκέπτες κι αν φανούν / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Παραλείπω τα φωνήεντα / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Ποιο πλήθος έρχεται έρποντας / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Σε τόσες μαζεμένες νύχτες / Δίδυμο όνειρο (1979)
• Γιατί αφέθηκα / Μυστική δίοδος (1989)
• Δίχως ηχώ / Μυστική δίοδος (1989)
• Εγώ σ’ επισκέπτομαι / Μυστική δίοδος (1989)
• Εδώ σε θυμάμαι / Μυστική δίοδος (1989)
• Η φροντίδα / Μυστική δίοδος (1989)
• Ο επιστάτης / Μυστική δίοδος (1989)
• Όταν ανάβουν οι καθρέφτες / Μυστική δίοδος (1989)
• Ποίημα αγέννητο / Μυστική δίοδος (1989)
• Σε άλλο φως / Μυστική δίοδος (1989)
• Τα κρατημένα λόγια / Μυστική δίοδος (1989)
• Τα παζλ / Μυστική δίοδος (1989)
• Καμιά προσευχή / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2002)
• Ο γυρολόγος της ερήμου / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2002)
• Όλα αναμοχλεύονται διαρκώς / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2007)
• Όταν σε αφήνει η ποίηση / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2007)
• Ωσάν σκιά / περιοδικό «Εντευκτήριο» (2007)
• Ακούγεται κι εκεί / περιοδικό «Πάροδος» (2007)
• Η περασμένη μας ζωή / περιοδικό «Πάροδος» (2007)
• Κάποιοι στοιχειώνουν / περιοδικό «Πάροδος» (2007)
• Όπως εκοίταζα τα σύννεφα / περιοδικό «Πάροδος» (2007)
• Πόσο ακριβό το σώμα σου / περιοδικό «Πάροδος» (2007)
• Στις αγρύπνιες / περιοδικό «Πάροδος» (2007)
• Της ερημιάς η σκόνη / περιοδικό «Πάροδος» (2007)

Έγραψαν για τη Μαρία Καραγιάννη:

• Αγαθή Γεωργιάδου: Η ποιήτρια Μαρία Καραγιάννη | Στο ενδιάμεσο γης και ουρανού
• Θανάσης Τριαρίδης: Η ποίηση ως αγριεμένη αγάπη

[ Επιστροφή στο ευρετήριο της ανθολογίας «Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα» ]

[wings]

Μαρία Καραγιάννη, Εγώ σ’ επισκέπτομαι

[Ενότητα Μυστική δίοδος, Ι (1980-1986)]

Όταν τα ρούχα σου αίφνης
μοσχοβολάνε κέδρο
και με θυμάσαι ανεξήγητα
ή το πρωί ξυπνάς σ’ ένα δωμάτιο
με ήσυχη θάλασσα
και γύρω σου πετάν ιδρωμένα φύλλα
εγώ σ’ επισκέπτομαι

Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989)

[Anastasia]

Πολύ όμορφο αυτό το ποίημα... ηρεμεί και ανακουφίζει την ψυχή...

[wings]

Ναι, δεν έχεις άδικο. Θα έλεγα ότι οι στίχοι της Μαριέτας κρύβουν σχεδόν πάντα μια «γαλήνια θλίψη», τόσο που κάποιες φορές γίνονται συγκλονιστικοί μες στη λιτότητά τους.

Αλλά ας μας πει κι ο Τόλης γιατί μπορεί να πέφτω έξω αφού τώρα διαβάζω με προσοχή το έργο της ποιήτριας.

[Anastasia]

«Γαλήνια θλίψη», αυτό έψαχνα! ;-)

Πιστεύω ότι πίσω από τη λιτότητα κρύβονται τα πιο συγκλονιστικά. Τόλη;

[banned]

Σωστή επισήμανση. Λιτότητα και ευγένεια είναι χαρακτηριστικά της Μαριέτας και όχι μόνο στην ποίησή της.  

[wings]

Μαρία Καραγιάννη, Ακούγεται κι εκεί

Όνειρα αποσπασματικά
σαν τη ζωή μας
Ζωή κι αυτά
τα ’χει βαφτίσει η μνήμη.
Γιατί ακούγεται κι εκεί
λυγμός τρισμέγιστος
κι αγκομαχάει πολύ η ψυχή
 
ώσπου να μπει ξανά στο σώμα
ησυχασμένη

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

[wings]

Μαρία Καραγιάννη, Πόσο ακριβό το σώμα σου

Όταν στον ύπνο σου
πεθαίνεις
και σε ξυπνάει ο φόβος
πόσο ακριβό το σώμα σου
που ξαναβρίσκεις

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

[banned]

Σαν πατρίδα.

[wings]

Σαν πατρίδα;;; Το σώμα μας;

[banned]

Μα, ναί. Εκεί μέσα δεν κατοικεί η ψυχή μας; Η καταγωγή και ο προορισμός μας, όλα όσα είμαστε κι ονειρευόμαστε, τα ποιήματά μας; Αυτό δεν βλέπουμε μερικές φορές σαν ξένοι κι αναγνωρίζουμε επάνω του την πορεία της ζωής μας, τα λάθη και τις χαρές, τη φθορά μας; Αυτό δεν υπερασπιζόμαστε ως το τέλος και μαζί του δεν χανόμαστε; Το σώμα μας είναι η πρώτη και τελευταία πατρίδα μας σ' αυτή τη γη.

[wings]

Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι - ως πατρίδα. Ωστόσο, ασφαλώς και το θεωρούσα ακριβό το σώμα μας όπως λέει κι η Μαριέτα.

[wings]

Μαρία Καραγιάννη, Όπως εκοίταζα τα σύννεφα

Κι όπως εκοίταζα στο ενύπνιο
τα σύννεφα
αίφνης
να μου μιλάει νυφοντυμένη
η μητέρα
κι οι καταρράκτες γύρω της
να πνίγουν τη φωνή της,
ώσπου ταράχτηκε η γήινη
μνήμη της
και βιαστικά αποσύρθηκε

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πάροδος, τεύχος 17 (Δεκέμβριος 2007)

[wings]

Μαρία Καραγιάννη, Σαν πουλί που πεθαίνει

[Ενότητα Η κατάδυση (1956-1963)]

Πνιγόμουν ξαφνικά
σαν πουλί που πεθαίνει
δεν υπήρχε αέρας
δεν υπήρχε φωνή
κοίταζα μονάχα τα μέλη μου
κι ήθελα να τα δωρίσω

Από τη συλλογή Η κατάδυση και ο πυθμένας (1973)

[wings]

Μαρία Καραγιάννη, Ο γυρολόγος της ερήμου

Ο ποιητής
πραματευτής και γυρολόγος της ερήμου
την άπληστη λευκότητα των ημερών του
που απόμειναν
και την αζήτητη πραμάτεια του
την διαλαλεί με ήχους
ακατάληπτους
το άνυδρο πρόσωπο
το φροντισμένο προσωπείο
σε άβυσσο το αφήνει να κυλάει
και μίμος πια μοναχικός
με άναρθρα κρόταλα κραυγών
χειρονομεί ανακόλουθα
ιερουργεί τις ξεχασμένες σημασίες
τις λέξεις του αρχέγονες
απεγκλωβίζει στο κενό
στην άχνα
της αργής του εκπνοής
να φωσφορίζουν.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Εντευκτήριο, τεύχος 58 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2002)

Πηγή: http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Enteykt/58/5.html