βληχή → bleating
Dor. βλαχά, ἡ, bleating, οἰῶν Od.12.266; of lambs, E.Cyc.48 (lyr., pl.); wailing of infants, A.Th.348 (lyr., pl.). (Onomatop.)
βληχή - Ancient Greek (LSJ)Bulgarian:
блеене; Catalan:
bel; Czech:
bečení,
bek; Danish:
mæh; Dutch:
geblaat; Faroese:
jarm,
jarman,
jarming; Finnish:
määkiminen,
määintä; French:
bêlement,
bêlement,
béguètement; German:
Blöken; Greek:
βέλασμα; Ancient Greek:
βληχή,
βλαχά,
βληχάς,
βλήχησις,
βληχηθμός,
βλήχημα,
βρύχημα,
βληχητόν,
βλῆ,
βῆ,
φθογγή,
μηκηθμός,
μηκασμός,
μηκάς; Hebrew:
פעיה,
חניבה; Icelandic:
jarmur; Ido:
bramo; Indonesian:
embik,
embek,
embek; Italian:
belato; Kurdish Central Kurdish:
باع,
باڵاندن; Latin:
balatus; Malay:
embek; Old English:
blǣt,
*blǣtung; Polish:
bek; Portuguese:
balido; Russian:
блеянье,
блеяние; Spanish:
balido; Swedish:
bräkande; Tagalog:
mee,
me